လႊတ္ေတာ္တက္ အမတ္

ကိုဝိုင္း |
တနလၤာေန႔၊ ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၈ ရက္ ၂၀၁၁


ခ်င္းမိုင္ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ တေန႔ ၁ဝ မိနစ္မွ မိနစ္ ၂ဝ သာ က်င္းပသည့္ ေနျပည္ေတာ္ လႊတ္ေတာ္ အစည္း အေဝး မ်ားသို႔ တက္ေရာက္ ေနသည့္ အမတ္မ်ားကို စားစရိတ္ႏွင့္ ေနစရိတ္တို႔ အတြက္ အစိုးရမွ ၾကိဳတင္ေငြ တေန႔တေသာင္း ထုတ္ေပးသည္။


အမတ္တဦးအတြက္ စားစရိတ္ က်ပ္ ၅,ဝဝဝ၊ တည္းခိုစရိတ္ ၂,ဝဝဝ၊ ယာဥ္စီးခ အပါအဝင္ အေထြေထြ အသံုးစရိတ္ ၃,ဝဝဝ က်ပ္ ျဖစ္သည္။


ယင္းတို႔၏ ေန႔စဥ္ ေနထိုင္မႈပံုစံႏွင့္ အေျခအေနမ်ားကို သိရွိႏိုင္ရန္ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ႏွင့္ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္ အမတ္ တဦးစီကို မဇၥ်ိမ သတင္းေထာက္ ကိုဝိုင္းမွ ေမးျမန္း တင္ျပထားသည္။

....................................................................

လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အဦးေတြက သီးသန္႔စီလား။

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အဦးနဲ႔ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္က တြဲလ်က္ အေဆာင္ ျဖစ္တယ္။ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝး တက္ၿပီးတာနဲ႔ ေန႔လည္ ထမင္းစားဖို႔ ဆိုရင္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ထဲကေန လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ျဖတ္ထြက္ သြားတာနဲ႔ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ ထမင္းစားေဆာင္ကို ေရာက္တယ္။

အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္က သူ႔စားေသာက္ခန္းနဲ႔ သူ႔ဟာနဲ႔သူ သပ္သပ္ရွိတယ္။ အဲဒီ အေဆာင္ သပ္သပ္ရဲ႕ ဘယ္၊ ညာ မွာ ဒုသမၼတ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္ေတာ္ေတြ။ ေက်ာဘက္ထဲမွာ ေရးရာ အစည္းေဝးေဆာင္ အလံုး ၂ဝ ရွိတယ္။ လႊတ္ေတာ္ ဝန္းက်င္မွာ အေဆာက္အဦး ၃၁ လံုးရွိတယ္။ သမၼတ အိမ္ေတာ္ေရာေပါ့ဗ်ာ။

လႊတ္ေတာ္တခုလံုးကို ဝင္းခတ္ထားတယ္။ ဝင္ေပါက္က ႏွစ္ခုပဲ။ ဝင္းခတ္ထားတာ ေရက်ဳံး၊ ကုန္းက်ဳံးေတာင္ ရွိေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြင္းျပင္ က်ယ္ေတြလည္း အမ်ားၾကီး ရွိတယ္။ ညဘက္ဆို လင္းေနတာပဲ။ ဝင္းကေတာ့ ႏွစ္ထပ္ သံုးထပ္ရွိတယ္။ ပထမဆံုး ရက္မွာ ကတည္းက ကိုယ္မဆိုင္တဲ့ ေနရာ မသြားပါနဲ႔လို႔ နာယက,က ေျပာထားတာ ရွိေတာ့ က်န္တဲ့ ေနရာေတြေတာ့ မေရာက္ဘူးဗ်။

က်ေနာ္တို႔ သြားရင္လည္း စာေသာက္ခန္း၊ လဘက္ရည္ဆိုင္၊ အိမ္သာေပါ့။ လဘက္ရည္ဆိုင္ ကလည္း ထမင္း စားေသာက္ခန္း ေတြရဲ႕ ၾကားထဲမွာပဲ ခ်ထား ေပးတယ္။ သူ႔အခန္း,အခန္းေတြ ထဲမွာပဲေပါ့။ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္မွာ လဘက္ရည္ ေသာက္တဲ့ ေနရာ ၂ ခန္းရွိတယ္။ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္မွာ က်ေတာ့ တခန္းပဲ။

အေဆာင္ကေန လႊတ္ေတာ္ကို အသြား၊ အျပန္ လုပ္ရတဲ့ အဆင့္ဆင့္ပံုစံေလး သိခ်င္ပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔က စည္ပင္ဧည့္ရိပ္သာမွာေနတာကိုး။ လႊတ္ေတာ္ကို ေရာက္ဖို႔ ေလေအးေပးစက္ တပ္ ကားေတြကို မိနစ္ ၂ဝ ေလာက္ စီးရတယ္။ ဝင္ေပါက္မွာဆို ေခ်ာင္းေလးတခု ရွိတယ္။ သံတခါးက အျပင္မွာတခု အထဲမွာတခု။ အျပင္က ဘတ္စ္ကို အျပင္မွာ ရပ္ေပါ့ဗ်ာ။ ၿပီးရင္ တဖါလံုေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္။ ၿပီးရင္ အတြင္းေပါက္ၾကီး။ အဲဒီမွာလည္း တထပ္။ အဲဒီကေန မိနီဘတ္စ္ အေသးေလးေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာ လႊတ္ေတာ္ေနရာ ေရာက္သြား တာေပါ့။

အစည္းအေဝးၿပီးရင္ ထမင္းစား။ ထမင္းစားၿပီးရင္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကို ျပန္လာခဲ့ရတယ္။ အဲဒီက်မွ ကားျပန္စီး ရတယ္။ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ ေလွခါး အဆင္းမွာ ကားေတြရပ္ထား ၿပီးေတာ့မွ အျပင္ဂိတ္ဝ အထိ အတြင္းက ကားေတြက လိုက္ပို႔ ေပးတယ္။ အျပင္ဂိတ္ဝ ေရာက္ရင္ က်ေနာ္တို႔ တည္းခိုတဲ့ စည္ပင္ တည္းခိုေဆာင္ကို လိုက္ပို႔ေပးတဲ့ ဘတ္စ္ကားၾကီး ၄ စီးနဲ႔ ကိုယ့္ကား နဲ႔ကိုယ္ တက္စီးၿပီး ျပန္ခဲ့ရတယ္။

လႊတ္ေတာ္ထဲမဝင္ခင္ စစ္ေဆးတဲ့ ပံုစံကေကာ ဘယ္လုိရွိပါသလဲ။

အစိုးရက ဖြဲ႔ေပးထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္ ဝန္ထမ္းေတြ ကေန က်ေနာ္တို႔ ဝင္လာၿပီဆိုရင္ မိုင္းရွာ ကိရိယာ ေတြနဲ႔ ရွာတယ္။ လႊတ္ေတာ္ စိစစ္ေရး ကဒ္ျပား ကိုယ့္နံပတ္ကို ကိုယ္ေျပာျပရတယ္။ ကဒ္ျပား မပါတဲ့ သူကို ဝင္ခြင့္ မေပးဘူး။

ဆရာတို႔ တည္းခိုေနတဲ့ တည္းခိုရိပ္သာ အေျခအေနနဲ႔ အေဆာင္ပံုစံ အေနအထားက ဘယ္လိုရွိလဲ ခင္ဗ်ာ့။

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကင္းေျခမ်ားတေကာင္ ရထားတယ္။ တထြာေက်ာ္တယ္။ နီညိဳညိဳ တုတ္တုတ္ၾကီး။ အထူက လက္မထက္ေတာင္ နည္းနည္း ၾကီးခ်င္ေသးတယ္။ အကုန္လံုး လန္႔ေနတယ္။ အေဆာင္ေရွ႕က ကားသမားေတြ ဝိုင္း႐ိုက္ၿပီးေတာ့ အခု ေနလွန္းထားတယ္။

ကိုယ့္ပါတီနဲ႔ ကိုယ့္အေဆာင္ သီးသန္႔။ တပါတီမွာ ၂ ေယာက္ေလာက္ပဲ ပါတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တျခား ပါတီနဲ႔ စုလိုက္တဲ့ သေဘာလည္း ရွိပါတယ္။ တသီး ပုဂၢလတို႔ ဘာတို႔ဆို ေရာထား လိုက္တယ္။ အေဆာင္ေတြက တလံုးစီ၊ နံပတ္ ၁ ကေန ၂၉ အထိ။ တလံုးကို အခန္း ၈ ခန္း။ တထပ္တိုက္ပု ေလးေတြ လုပ္ထားတယ္။ ေရွ႕မွာ ေကာ္ရစ္တာ တခု ရွိတယ္။ သစ္သား တံခါး တပ္ထားတယ္။ ျပဴတင္းေပါက္ေတြ အားလံုးက မွန္ေတြ ကာထားၿပီး တ႐ုတ္ကပ္ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ ျပဴတင္း ေပါက္ကို ဖြင့္မွ ေလဝင္ေပါက္ ရွိမယ္။ အခန္းထဲမွာ မ်က္ႏွာက်က္ ပန္ကာ တလံုးရွိတယ္။ မီးေခ်ာင္းက ၂ ေခ်ာင္း ရွိတယ္။ အခန္းရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းပံုက ေပ ၂ဝ X ၂၅ ေပ။ ေရခ်ဳိးခန္းနဲ႔ အိမ္သာနဲ႔ တြဲလ်က္ ျဖစ္တယ္။ ေရခ်ဳိးခန္းက ၉ ေပ ပတ္လည္ေလာက္ ရွိမယ္။ ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာ မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ ေရစင္ တခုရွိတယ္။ မွန္ တခ်ပ္ရွိတယ္။ ေရထည့္ၿပီးေတာ့ ခ်ဳိးဖို႔အတြက္ ၂ ေပေလာက္ ရွည္ၿပီး အခ်င္းက တေပခြဲေလာက္ ရွိတဲ့ ပလတ္စတစ္ပံုး တပံုးရွိတယ္။ ေရပန္းရွိတယ္။ သံုးလို႔မရဘူး။ ေနာက္ၿပီး ေရေတြက တခါတေလ နီေနလို႔ မ်က္ႏွာ သစ္လို႔ မရဘူး။ ေသာက္ေရနဲ႔ မ်က္ႏွာ သစ္ရတယ္။

ေသာက္ေရက ၂ဝ လီတာ တပံုးကို ၈ဝဝ ေပးရပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာ ၄ဝဝ ေပးရတယ္။ ကားနဲ႔ လာျဖည့္တဲ့ ေရ ဆိုရင္ ၃၅ဝ ေပးရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကားက ဒီအထဲထိ လာလို႔မရဘူး။ အေဆာင္ ဝင္းထဲမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ စည္ပင္ အရာရွိေတြ ပိုင္တဲ့ ဆိုင္ေတြကပဲ ျပန္ဝယ္ ရပါတယ္။

အားလပ္ရက္ေတြနဲ႔ အစည္းအေဝး ၿပီးခ်ိန္ေတြမွာေကာ အပန္းေျဖနားေနဖို႔ ဘာေတြ စီစဥ္ ထားေပးလဲ။

ေရဒီယိုေတာင္မွ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ရွိေနလို႔ မရွိရင္ က်ေနာ္တို႔ ဘာသတင္းမွ၊ ကမၻာၾကီးနဲ႔ ျပတ္ေနမယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ႐ုံးခန္း ေတြမွာေတာ့ တီဗီရွိတယ္။ သြားၾကည့္လို႔ေတာ့ ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အခန္းနဲ႔ ကိုယ္ပဲ ေနၾကတဲ့ အတြက္ သြားမၾကည့္ၾကဘူး။

လစာခ်ီးျမႇင့္ေငြထဲမွာ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္တဲ့၊ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ျပည္နယ္ အဆင့္တဲ့၊ စာအုပ္ထဲမွာပဲ ရွိတယ္။ ငါတို႔အဆင့္ ေပ်ာက္ေနၿပီလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ပဲ ခံစားလိုက္ရတယ္။

ဆရာတို႔အတြက္ လံုၿခံဳေရးေကာ ဘာေတြေဆာင္ရြက္ထားေပးလဲ။
လံုၿခံဳေရးလို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လံုၿခံဳေရးက ဘာကို လံုၿခံဳတာလည္း။ သူတို႔က က်ေနာ္တို႔ကို ေန႔ည မျပတ္နဲ႔ ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေပါက္မွာေတာ့ ရဲေတြ ေစာင့္ေနတယ္။ အဲဒီ ရဲေတြသည္ က်ေနာ္တို႔ အဝင္ အထြက္မွာ က်ေနာ္တို႔ကိုပဲ စစ္ေဆးေရး လုပ္ေနတယ္။ အိပ္ေဆာင္ေတြကို ညေရးညတာ လံုၿခံဳေရး လိုက္ပတ္ ၾကည့္တာ မရွိဘူး။ ဝတ္စံု ဝတ္ထားတယ္။ လက္နက္ေတာ့ မပါဘူး။ ရဲနက္ျပာ မ်ဳိးေတြေပါ့။ အေဆာင္နံပတ္ ၁၃ က သူတို႔ရဲ႕ အေဆာင္။ သူတို႔ ဆိုင္ကယ္ေတြ ေတာ့ ေရွ႕မွာ ၄-၅ စီးေတာ့ ေတြ႔တယ္။ ဂိတ္မွာေတာ့ ၃-၄ ေယာက္ အၿမဲတမ္း ေစာင့္တယ္။ မီဒီယာေတြလည္း လာလို႔ မရပါဘူး။ ဧည့္သည္ ဆိုရင္ စာရင္းေပး ရတယ္။ ႐ုံးခန္းထဲမွာ ငုတ္တုတ္ ထိုင္ေစာင့္ရတယ္။ အဲဒီမွာ စကားေျပာၿပီးျပန္ အဲဒီလိုမ်ဳိးေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ ေနတဲ့ အေဆာင္ေတြကို ဝင္းခတ္ထားၿပီး အဝင္အထြက္ တေပါက္တည္းပါ။

အမတ္အခ်င္းခ်င္းေကာ စည္းေဝး တိုင္ပင္ခြင့္တို႔ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ေျပာဆို ေဆြးေႏြးခြင့္ ရပါသလား။

အခမ္းအနား လုပ္မယ္။ စကား စုေျပာခ်င္တယ္ ဆိုရင္ သူတို႔ကို တရက္ႀကိဳေျပာပါ။ သူတို႔ ခန္းမ စီစဥ္ ေပးမယ္ ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ သြားၿပီး အဲဒီမွာ မလုပ္ဘူး။ ေျပာတာက နည္းနည္း။ သူတို႔ မွတ္တာက မ်ားမ်ား ျဖစ္ေနမွာ စိုးလို႔။ ကိုယ့္ဟာကို အလ်ဥ္း သင့္သလိုပဲ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း စကားေျပာရင္ ေျပာမယ္။ လဘက္ရည္ ဆိုင္မွာ ေျပာခ်င္ ေျပာမယ္။ အခန္း တခန္းမွာ ၄-၅ ေယာက္ စုေျပာခ်င္ ေျပာမယ္။ အေဆာင္မွာေတာ့ ပထမေတာ့ ေျပာတာေပါ့ဗ်ာ ည ၁ဝ နာရီ ထက္ ေနာက္မက်နဲ႔ ေပါ့ဗ်ာ။ ခုက်ေတာ့လည္း ၁၂ နာရီ၊ ၁ နာရီ ေရာက္ေနတာပဲ။ ဘာမွေတာ့ မေျပာေသးပါဘူး။

ေန႔စဥ္စားေသာက္ရတဲ့ ပံုစံေကာ သိပါရေစခင္ဗ်ာ့။

ႀကိဳက္သလိုေတာ့ စားလို႔ရတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ လႊတ္ေတာ္မွာ ဘူေဖး ေကၽြးတဲ့ဟာက်၊ တရက္ ႏွစ္ရက္ဆို က်ေနာ္တို႔ မၿမိန္ ေတာ့ဘူးဗ်။ ဆီးခ်ဳိ သမားေတြလည္း စားလို႔ ရေအာင္ ဆိုေတာ့ အငန္ေတြ အစပ္ေတြ စားခ်င္ေတာ့ မပါဘူးေလ။ အျပင္မွာ က်ေတာ့ ငါးပိ၊ တို႔စရာေတြ စားလို႔ ရတာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ႏွစ္ႀကိမ္ပဲ စားပါတယ္။ ၁၂ နာရီ တႀကိမ္၊ ညေန တႀကိမ္၊ မနက္ပိုင္း က်ေတာ့ အသီးေလး တခုခုနဲ႔ ၿပီးသြားတာပါပဲ။ တနပ္ကို ၂,၀၀၀ ေပးေပါ့။ လက္မွတ္ဝယ္ ေပါ့။ အဲဒီ လက္မွတ္ ျပလိုက္ရင္ အခန္းထဲဝင္။ ႀကိဳက္တာ စားေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ကို စားဖို႔ဆိုၿပီး တေန႔ ၅,ဝဝဝ ေပးထား တယ္ေလ။ ဟင္းက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပါ,ပါတယ္။ ဟင္းအေလး ဆိုရင္ ၄ မ်ဳိး ေလာက္ပါတယ္။ အေၾကာ္၊ အသုပ္ ၃ မ်ဳိးဆိုေတာ့ ၇ မ်ဳိးေလာက္ေပါ့။ အခ်ဳိပြဲဆို တေန႔နဲ႔တေန႔ မတူေအာင္ေတာ့ လုပ္ထားေပးတယ္။ အသီးအႏွံ ဆိုလည္း ၃ မ်ဳိးေလာက္ ပါတယ္။ ဝက္သားေတာ့ ေန႔တိုင္း ပါတယ္။ ၾကက္သား ကေတာ့ ဒီမွာ ၾကက္ငွက္ တုတ္ေကြး ျဖစ္ေတာ့ မေတြ႔တာ ၾကာၿပီ။ ဒီေန႔မနက္ပဲ ၾကက္သားဟင္း ေတြ႔တယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္ေထာင္စု ေန႔က ၾကက္သား ဒန္ေပါက္ ေကၽြးတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေကၽြးသြားတာေလ။

မနက္ပိုင္းကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေနတဲ့ အေဆာင္ေနရာမွာ ႀကိဳက္တာ ဝယ္စားပဲ။ စည္ပင္ မိသားစုေတြ ဖြင့္ထားတဲ့ ဆိုင္ေတြေပါ့။ နန္းႀကီးသုပ္၊ ေခါက္ဆြဲ၊ ထမင္းသုပ္ ဘာညာ အစံုရတယ္။ ကရင္ဆိုင္ ဆိုရင္ တာလေဘာ့၊ ကခ်င္ဆိုင္ ဆိုရင္ ေခါင္ရည္ ေသာက္လို႔ ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဗိုလ္ၾကီး အဆင့္ေလာက္ ေထာင္ထားတာ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။

အေဆာင္မွာေတာ့ စားဖိုေဆာင္ မရွိဘူး။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေျမာက္ဘက္ျခမ္းက အျပင္လူေတြ တည္းလို႔ရတဲ့ အေဆာင္ေတြေပါ့။ သတင္းေထာက္ေတြ၊ မိသားစုေတြေပါ့။

အဝတ္ေတြေလွ်ာ္ဖို႔ေကာ ဘယ္လုိစီစဥ္ေပးလဲ၊ ကြန္ပ်ဴတာေကာ သံုးလို႔ရလား။

ဒိုဘီအပ္လို႔ရတယ္။ ပင္မ အေဆာင္မွာေလ။ က်ေနာ္တို႔ check out လုပ္တဲ့ အေဆာင္ သပ္သပ္ဆိုတာ ရွိတယ္။ စည္ပင္ ရိပ္သာမွာပဲ။ အဲဒီမွာ ကြန္ျပဴတာေတြ ထားထားတယ္။ အင္တာနက္ ေတာ့မရွိဘူး။ အဲဒီမွာ ဒိုဘီ အပ္ခ်င္လည္း အပ္။ စကား ေျပာခ်င္လည္း ေျပာေပါ့။ ေလွ်ာက္လည္ခ်င္ရင္ ကားစီစဥ္ ေပးပါေျပာလည္း သူလုပ္ေပးတာပဲ။ မိတၱဴ ကူးခ်င္လည္း ကူးလို႔ရတယ္။ ဒိုဘီက အက်ၤီတထည္ ၂ဝဝ၊ ပုဆိုးလည္း ၂ဝဝ ပဲ။ မနက္ကမွ ေရက နည္းနည္း ျပန္နီသြားတယ္။

ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးအမတ္ေတြနဲ႔ေကာ အတူတူေနရတာလား။

ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးေတြက က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ မရွိဘူး။ လယ္ေဝးမွာလို႔ ေျပာတယ္။ ေခါင္တယ္ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေနတာက အေဆာင္ ၁ ကေန ၂၉ အထိအားလံုး ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးနဲ႔ စစ္တပ္မပါ က်န္တဲ့ အမတ္ေတြပဲေပါ့။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးေတြ က်ေတာ့ အဆင္မေျပဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ သူတို႔ အျပင္မွ မထြက္ရတာ။ စားေသာက္ ဆိုင္ထဲမွာ ထမင္းေၾကာ္ဆို မုန္းေလာက္ေအာင္ပဲ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ စစ္တပ္ အမတ္ေတြကေတာ့ Mount Pleasant ဟိုတယ္ နားေလာက္မွာ ရွိတဲ့ ေတာင္ေျခမွာလို႔ ထင္တာပဲ။

အေဆာင္တခုနဲ႔ တခု ကူးလို႔ရလားခင္ဗ်ာ့

က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ ရပါတယ္။

Ref: မဇၽၥိမ