ယေန႔ စစ္တပ္.... ဘာေတြ ျဖစ္ေနသလဲ (၁၁)

လူသားတစ္ဦး၏ အေျခခံျဖစ္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို အျပည့္အ၀ရရွိခံစားေစၿပီး၊ လူႀကီး လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္လာမည့္ လူငယ္တို႔အား၊ မဟုတ္တာ၊ မမွန္တာ၊ မလုပ္တတ္၊ မလုပ္ ခ်င္၊ မလုပ္၀ံ့ေအာင္၊ မိမိကိုယ္က်င့္ သိကၡာပုိင္း၊ အျပဳအမူပိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ အနည္း ငယ္မွ် အပြန္းအပဲ့ မခံ၀ံ့ေသာ သတိၱ၊ လူျမင္ကြင္း ေရွ႕ေရာ၊ ေနာက္မွတြင္ပါ တည္ၾကည့္ ေျဖာင့္ မတ္ေသာ စာရိတၱ၊ ခံယူခ်က္ စိတ္ဓါတ္တို႔ကို ၿမဲၿမံေသာ ခါး၀တ္ပုဆုိးကဲ့သို႔ စြဲၿမဲခုိင္မာေစရန္ သင္ၾကားေပးသင့္သည့္ ဤအရြယ္ ဤအခ်ိန္တြင္၊ ဤကဲ့သို႔ေသာ လူကြယ္ရာ ခုိးေၾကာင္ ခုိး၀ွက္ ျဖင့္ လုပ္တတ္၊ ေဆာင္တတ္ေသာ မသမာစိတ္ထား၏ အစျပဳလုပ္ရပ္မ်ားအျဖစ္၊ မသိလိုက္ ဘာသာသင္ေပးလုိက္သကဲ့သို႔ ရွိ၏။ က်ေနာ္တို႔၏ မဟာေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက အစပ်ဳိးေလ့က်င့္ ေပးလုိက္သကဲ့သို႔ ရွိသည့္ အထက္ပါ က်ဳံးသြင္း ခံစားခ်က္မ်ားအနက္မွ အခ်ဳိ႕ကိုသာ နားလည္ ခံစား ေတြးဆႏုိင္ေစရန္ အစျပဳ ေဖၚျပရျခင္း ျဖစ္၏။ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ထုိသို႔ အလားတူ ေစစား ခ်က္ ေျမာက္မ်ားစြာကို ထပ္မံခံစားလာရျခင္းျဖင့္ စိတ္ခံနဂိုအားျဖင့္ ခုိင္မာသူ လူငယ္တို႔ အားလုံးနီးပါး ထပ္တူက်ေသာ စ႐ုိက္တို႔ ကူးစက္သြားၾကသည့္ အေၾကာင္းမ်ားကို သုံးသပ္တင္ျပ ပါအုံးမည္။

က်ေနာ္မွ စစ္တကၠသိုလ္၏ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ဖြယ္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးမႈမ်ား အေၾကာင္း ခ်ည္း ေျပာျပေန၍ ေကာင္းျမတ္မွန္ကန္ေသာ သြန္သင္ဆို ဆုံးမမႈတို႔ မရွိေတာ့ဘူးလားဟု ဆုိစရာ ရွိ၏။ ရွိပါသည္။ ေကာင္းျမတ္ မွန္ကန္ၿပီး၊ ျမန္မာလူငယ္တိုင္း အမ်ဳိးေကာင္းသားတိုင္း က်င့္ႀကံ့ ေနထုိင္ အပ္သည့္ အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆို၊ အေလ့အက်င့္၊ အေနအထုိင္၊ စေသာ စေသာ ျပင္ပ အရပ္သားေလာကတြင္ မရႏုိင္သည့္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက သင္ၾကားေပးပါ၏။ စစ္တကၠသိုလ္၏ ေဆာင္ပုဒ္ကပင္ သစၥာ၊ သူရ၊ သိပၸဟူသည့္ အနာဂတ္ မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္ လူရြယ္မ်ား လုံး၀မရွိမျဖစ္သည့္ အဓိက အရည္အခ်င္းႀကီးမ်ားကို ေဆာင္ၾကဥ္း ေလ့က်င့္ေမြးျမဴေစရန္၊ ရည္ရြယ္သင္ၾကားေပးႏုိင္ေရး ရည္ရြယ္ဖြင့္လွစ္ထားေသာ မဟာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး တစ္ခုျဖစ္ေပရာ မြန္ျမတ္မႈမ်ားစြာ ရွိေနပါသည္။ ေတာ္တည့္မွန္ကန္ ေျဖာင့္မတ္တည္ၾကည္မႈျဖင့္ တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအေပၚ ႐ုိးသားစြာ ေလးစားျမတ္ႏုိးခ်စ္ခင္ၿပီး၊ အမ်ဳိးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္အေပၚ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ သစၥာ ေစာင့္သိမႈႏွင့္ ႐ုိေသေလးစား ေစာင့္ထိန္း တတ္မႈ ရွိရန္ သြင္သင္ ဆုံးမပဲ့ျပင္ပါ၏။ သူရသတၱိပုိင္းဆိုင္ရာႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ မတရားမႈ ႏွင့္ တရားမႈဟူသည္ကို မိမိတို႔၏ ကိုယ္စီဆင္ျခင္ေတြးေတာႏုိင္မႈျဖင့္ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခား၍ သမာ သမတ္က်စြာ ရပ္တည္တတ္ေစရန္ သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးေသာ စီနီယာမ်ားစြာရွိပါ၏။ ထုိစီနီယာမ်ား သည္ ဥပေဒနည္းလမ္းတက် ေနထုိင္ၾကၿပီး၊ ဂ်ဴနီယာ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားအား ေကာင္းျမတ္ေသာ အေလ့အက်င့္ မ်ားကိုသာ ေပးေလ့ရွိသည္။ တရားမ၀င္ေသာ ရက္စက္စြာ အျပစ္ေပးသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကို ဆန္႔က်င္ၾကၿပီး ၎တို႔ ဂ်ဴနီယာ ဘ၀က ခံခဲ့ရေသာ္လည္း ယခုသူတို႔ စီနီယာ ျဖစ္ေသာ အခါတြင္မူ ထုိရက္စက္သည့္ ျပစ္ဒဏ္ေပးနည္းမ်ားကို ဆန္႔က်င္ၾကေသာ္လည္း၊ ဗုိလ္ေလာင္း အခ်င္းခ်င္း အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ အထက္နည္းျပမ်ားက တာ၀န္ေပးအပ္ေသာ တာ၀န္က် ဗိုလ္ေလာင္းအမ်ားစုသည္ ထုိတရားမ၀င္သည့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ားကို မက္မက္ ေမာေမာ ေပးတတ္၊ ရက္စက္တတ္ၾကသူမ်ားျဖစ္သည့္ အေၾကာင္းကေတာ့ ထူးဆန္းေနပါသည္။

မည္သို႔ ဆိုေစ၊ သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးထဲမွ ေကာင္းျမတ္မႈမ်ားလည္း မ်ားစြာပါ၀င္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရ သည္။ သတိၱဟူသည္ မုိက္႐ူးရဲဆန္ျခင္းဟူေသာ ဂမူး႐ူးထုိးျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ စိတ္႐ူးႏွင့္ သူရဲေဘာေၾကာင္ ျခင္းဟူသည့္ အရာရာကို စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈ ကင္းမဲ့စြာ စုိးရိမ္ထိတ္လန္႔ေနျခင္း အစြန္းႏွစ္ခု အၾကားမွ မြန္ျမတ္ျဖဴစင္ ရဲရင့္ျပတ္ သားေသာ၊ ခုိင္ခုိင္မာမာ အဟုတ္ထုထည္ တည္တံ့စြာ ေမြးျမဴထားႏုိင္မႈ စိတ္ဓာတ္ အရည္အခ်င္းတစ္ခု ျဖစ္သည္ကို ဆုိလိုနားလည္ေစခဲ့သည္။ ထုိသုိ႔ အနာဂတ္ျမန္မာျပည္အတြက္ အမွန္တကယ္ လုိအပ္ေနသည့္ စိတ္ဓာတ္ အရည္အခ်င္းမ်ားအေၾကာင္း သင္ၾကားျပသေပးသူ ဆရာေကာင္းတုိ႔၏ မွာၾကားခ်က္သည္ ယေန႔ လူငယ္ထုအတြင္း ႐ုိးသားရဲရင့္စြာ တုိင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ျဖင့္ သူရသတိၱေျပာင္ေျမာက္ေသာ သူရဲေကာင္းမ်ား ေပၚထြန္းလာမႈကို မ်ားစြာ အေထာက္အကူ ျပဳေနေပလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ တုိးတက္ေသာ လူ႔ေဘာင္ အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခု တည္ေဆာက္ရန္ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာအားျဖင့္ ေခတ္ႏွင့္အညီ ဖြံ႔ၿဖိဳးေသာ သိပၸံ အတတ္ပညာတို႔ တတ္သိနားလည္ ကၽြမ္းက်င္မွသာ စဥ္းစားဆင္ျခင္ သုံးသပ္ႏုိင္စြမ္း ျပည့္၀စြာျဖင့္ အမွားအယြင္း နည္းပါးေသာ ဦးေဆာင္မႈ ေပးႏုိင္သည့္ ေခါင္းေဆင္ေကာင္းမ်ား ျဖစ္ထြန္းလာလိမ့္မည့္ အေၾကာင္းကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ကို ေလးေလးနက္နက္ ေတြးေတာမိေစခဲ့သည္။ ဆုိခဲ့ၿပီးေသာ သစၥာ၊ သူရ၊ သိပၸဟူသည့္ အနာဂတ္ တုိင္းျပည္ တည္ေဆာက္ေရး က႑အတြက္ အလြန္ အေရးႀကီးေသာ အေၾကာင္းအရင္းခံ စိတ္ဓာတ္၊ ခံယူခ်က္၊ အေတြးအေခၚတို႔ကို ထက္ျမက္ျမင့္မားေစရန္ သင္ၾကားေပးသည့္ စစ္တကၠသိုလ္၏ ေကာင္းျမတ္ေသာ သင္ျပမႈ အေျခအေနမ်ား အေၾကာင္းကို က်ေနာ္ စီနီယာ ဘ၀ေရာက္ေသာအခါ ေတြ႔ႀကံဳလာေသာ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားေပၚ မူတည္၍ တင္ျပပါမည္။

ယခုေတာ့ ပထမႏွစ္၏ ရႊင္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေန႔စြဲမ်ားအေၾကာင္း ျပန္ဆက္ၾကပါအုံးစို႔…။

ပထမႏွစ္ ဘ၀၏ သက္တမ္း ႏွစ္လခန္႔ မွစ၍၊ စီနီယာတုိ႔၏ စည္းကမ္း ၾကပ္မတ္မႈႏွင့္ အျပစ္ေပး အေရးယူမႈတုိ႔ သည္ ပိုမိုျပင္းထန္လာ၏။ စီနီယာတို႔အဆုိ စစ္ပုံ မက်ေသးဟု ဆုိေသာ ႂကြပ္ဆတ္ဆတ္ ဗိုလ္ေလာင္းတို႔က ပိုအထိနာ၏။ အမိန္႔ နာခံမႈ၊ အထက္စီနီယာကို ေၾကာက္ရြံ႕ခန္႔ျငားမႈ၊ ႐ုိေသမႈ ပုံစံတုိ႔၌ သူတို႔ စိတ္တိုင္းမက် မခ်င္း ပုံသြင္း၏။ အထက္စီနီယာကို ေၾကာက္ရြံ႕ပုံ မရွိေသာ က်ေနာ္ကဲ့သို႔ ဂ်စ္ကန္ကန္ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားကို အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာကာ၊ မွတ္ေလာက္ သားေလာက္သည္ထက္ ပို၍ အျပစ္ေပး၏။ အျခားသူမ်ားထက္ စာလွ်င္ ထုိသူမ်ားကို ပိုမို၍ အေနအထုိင္ က်ဳံ႕ေအာင္ ဘက္ေပါင္းစုံမွ ေစာင့္ၾကည့္ အျပစ္ရွာ၏။ အျပစ္ေပးရာတြင္လည္း တရားမ၀င္ ေသာ အျပစ္ေပးနည္းမ်ား၊ ရက္စက္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားကို တစတစ သုံး၍ လုံး၀ မခံမရပ္ႏုိင္ေအာင္ ခံစားရ သည္အထိ ျပင္းထန္စြာ အျပစ္ေပး၏။

စစ္ေရးျပ၊ လက္နက္ငယ္ ေလ့က်င့္ခန္းမွ အိပ္ေဆာင္သုိ႔ ေန႔စဥ္ျပန္လာရေသာ အျပန္လမ္းသည္ က်ေနာ္တို႔ အတြက္ ငရဲခန္းသုိ႔ အျပန္လမ္း တစ္ခုႏွယ္၊ မေလွ်ာက္ခ်င္ ေလွ်ာက္ခ်င္ျဖင့္ ေႏွးေကြးေလးလံေသာ ေျခလွမ္း မ်ားျဖင့္၊ အိပ္ေဆာင္သို႔ ျပန္လာ ၾကရသည့္ အခ်ိန္မ်ားသာျဖစ္၏။ ထုိ ကာလမ်ားမွာ အလြန္ညစ္ညဴး ဖြယ္ေကာင္း ေသာ အေတြးစိတ္ကူးမ်ားသာ ဖိစီးလႊမ္းမိုးေနသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ စုေပါင္းတန္းစီ ကြင္းတြင္ အသင့္ေစာင့္ ေနေသာ စီနီယာတို႔သည္ တရားခံတို႔ကို ေစာင့္ႀကိဳႏွင့္ေသာ ရဲမ်ားကဲ့သို႔ အျပစ္ေတြ႔ႏုိင္မည့္ သူကို စူးစုိက္ရွာေဖြ လွ်က္ရွိ၏။ ထုိ႔ေနာက္ စီနီယာတို႔က မိမိတို႔ ပထမႏွစ္မ်ားကို တန္းစီလူစစ္ၿပီး လူေပ်ာက္ဆုံးမႈ ရွိ၊ မရွိ စစ္ေဆး၏။ ထုိ႔ေနာက္ မည္သူ၊ မည္၀ါက၊ မေန႔က ဘယ္လို ျပစ္မႈက်ဴးလြန္လို႔ ဆိုကာ က်ေနာ္တို႔ အပတ္စဥ္ တစ္ခုလုံးကို အျပစ္ေပးပါေတာ့သည္။ ထုိကဲ့သို႔ အပတ္စဥ္အလိုက္ အျပစ္ေပးျခင္းကို တပ္တလွ်င္ ၅ ရက္မွ် ခံစားေနရၿမဲ ျဖစ္ သည္။ အေစာပိုင္း ကာလမ်ားက သမ႐ုိးက် တရား၀င္ေသာ အျပစ္ေပးနည္းမ်ား ျဖစ္သည့္ လက္ေထာက္ေမွာက္ (ဒိုက္ထုိးျခင္း)၊ ေလထီးခုန္ျခင္း (လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေခါင္းေပၚတင္၍ အျမင့္သို႔ ေျမာက္သြားေအာင္ ခုန္တက္ရျခင္း)၊ ဖားခုန္ (ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထုိင္လွ်င္ ဦးေခါင္းေပၚ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ထပ္ၿပီး ဖားတစ္ေကာင္ ခုန္သြားသကဲ့သို႔ ခုန္ဆြ၊ ခုန္ဆြ ခုန္သြားရေသာ အျပစ္ေပးနည္း)၊ ဂၽြမ္းထုိးျခင္း (မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ အေနအထားမွ ေရွ႕ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ဦးေခါင္းထုိးစုိက္ခ်ကာ ကုိယ္ခႏၶာ တစ္ခုလုံးကို တပတ္လွည့္သြားေအာင္ လွိမ့္၍ ေရွ႕သို႔ တုိးသြားရေသာ အျပစ္ေပးနည္း)၊ စသည့္ အျပစ္ေပးနည္းတို႔သည္ စစ္တကၠသိုလ္မွ တရား၀င္ သတ္မွတ္ထား ေသာ အျပစ္ေပးနည္းမ်ား ျဖစ္၏။

ယခု က်ေနာ္တို႔ သင္တန္းကာလ သက္တန္းအနည္းငယ္ရလာေသာ အခါတြင္ ႀကံဳေတြ႔လာရသည့္ အျပစ္ေပး ခံရမႈမ်ားသည္ ထုိတရား၀င္ အျပစ္ေပးခြင့္ ရွိသည့္ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ အျပစ္ေပးခံရသည္က နည္းၿပီး၊ တရားမ၀င္ ေသာ ၊ ရက္စက္ေသာ၊ ျပင္းထန္ေသာ၊ အႏၱရာယ္မ်ားေသာ၊ လူမဆန္ေသာ အျပစ္ေပးနည္းမ်ားျဖင့္ အျပစ္ေပး ျခင္းမ်ဳိးကို တစတစ ျပဳလုပ္ခုိင္းေစျခင္း ခံရလာၾက၏။ ပိုမို ဖိစီးႏွိပ္စက္၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ အႏုိင္က်င့္ လာၾက၏။ ထုိသုိ႔ တရားမ၀င္ေသာ ရက္စက္ျပင္းထန္လွသည့္ အျပစ္ေပးခံရျခင္းမ်ဳိးမ်ားျဖင့္ မၾကာခဏဆိုသလို အျပစ္ရွိသည္ ျဖစ္ေစ၊ ဘာအျပစ္မွ မရွိဘဲလဲ ျဖစ္ေစ၊ မည္သို႔မွ် ျငင္းဆန္ခြင့္ မရွိဘဲ အျပစ္ေပးျခင္း ခံလာရ၏။ ဤသို႔ ဘုမသိ ဘမသိျဖင့္ အျပစ္ေပးခံရျခင္း အႀကိမ္အေရအတြက္ မ်ားျပားလာေသာအခါ က်ေနာ္တုိ႔သည္ လက္ေတြ႔ ခံစားေန ရေသာ ပတ္၀န္းက်င္ အေျခအေန၏ လုိအင္ဖန္တီးမႈကို တျဖည္းျဖည္း ညိႇယူလက္ခံ ႏုိင္လာခဲ့ၾကသည္။ ထုိအခါ ထုေပတာေပ ခံႏုိင္ရည္ရွိလာေသာ၊ ေခါင္းမာေသာ၊ တဇြတ္ထုိး တေဇာက္ကန္း လုပ္တတ္ေသာ၊ စဥ္းစားဉာဏ္ နည္းေသာ လူငယ္ေလးမ်ား ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာ၏။ ေပးသမွ် အမိန္႔ကို မ်က္စိေရွ႕ေမွာက္တြင္သာ နာခံၿပီး၊ ႀကီးၾကပ္သူ၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူ မရွိသည့္ အခ်ိန္၊ ေနရာတုိ႔တြင္ ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္တတ္ေသာ မင္းေစ၊ အမႈထမ္း ေပါက္စ ခပ္ေပေပ လူငယ္ေလးမ်ား ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာ၏။ ျဖစ္လည္း ျဖစ္ခ်င္ စရာေပကိုး၊ ျပစ္မႈႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္ သည္ ဆိတ္ကို ဆင္ခတ္သည္ ထူးေျခခ်င္း ခတ္ထားသလိုပင္ မမွ်တေသာေၾကာင့္ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္ အမွ် မေက်နပ္သည့္၊ တရားခံရွာ၍ မေတြ႔ႏုိင္ေသာ ပစၥည္းမဲ့ ေဒါသေတြက ေနာက္ဆုံး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္၊ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္မည္ဆိုေသာ ဉာဥ္ဆိုးကိုသာ အလိုလို ေမြးျမဴ လာေစေတာ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ဒါကိုပင္ အခ်ဳိ႕ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားက ေလ့က်င့္သား ျပည့္၀လာၿပီဟု ေျပာသူမ်ားရွိသလို ေလာကႀကီးဆုိတာ ဒီလိုပါဘဲ၊ သူျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္၊ ကုိယ္ကလည္း ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္မယ္ဆိုေသာ အေတြးအေခၚမ်ား ၀င္ေရာက္ အျပစ္တြယ္လာသူမ်ားလည္း ရွိလာသည္။ ကိုယ္ထင္ရာ ကိုယ္စုိင္း၊ ကိုယ္လုပ္ခ်င္သလို လုပ္သူမ်ား ေပၚလာၾက သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ စစ္တကၠသိုလ္၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အစဥ္အလာအရ တစ္ေယာက္ မေကာင္းလွ်င္ အမ်ားက စုစည္းအျပစ္ေပးျခင္းခံရေသာေၾကာင့္ နဂုိက ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေနလာခဲ့ၾကေသာ ႐ုိး႐ုိးေအးေအး လူအမ်ားစုပင္ မိမိမွ အျပစ္ေပးက်ဴးလြန္၊ စည္းကမ္း မေဖာက္ဖ်က္ပါဘဲလွ်က္ တစ္းဦးတစ္ေယာက္၏ စည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္မႈေၾကာင့္ က်န္ေသာသူ အားလုံးပါ အျပစ္ေပးခံရေသာ အခါ၊ စည္းကမ္းအတုိင္း ေနထုိင္ၾကသူတို႔ စိတ္ထဲတြင္ မခံခ်ိ မခံသာျဖစ္လာ ၾကေတာ့သည္။ ဤသို႔ ႐ုိးစုိင္းေသာ၊ ေနာက္ေရးကို မတြက္ဆေသာ ခံယူခ်က္ႏွင့္အတူ ႐ုပ္ပိုင္း၊ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာမ်ား ေျပာင္းလဲသြားမည္ဆိုလည္း ေျပာင္းလဲခ်င္ စဖြယ္ပင္ျဖစ္၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ က်ေနာ္တို႔ အားလုံး ခံစားေတြ႔ႀကံဳေနရေသာ အေျခအေနမ်ားမွ ေန၍ ဘယ္အရာသည္ ဥပေဒ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းႏွင့္ အညီ ျဖစ္၍၊ ဘယ္အျပဳအမူသည္ ဥပေဒမဲ့ ျပဳမူဆက္ဆံျခင္းခံရ ေသာ မတရားမႈျဖစ္သည္ ဆုိျခင္းကို ေ၀ဖန္ခြဲျခားႏုိင္စြမ္း မရွိေတာ့ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ အားလုံးေသာ ျပစ္ဒဏ္ မ်ားသည္ အထက္အာဏာပိုင္လုပ္သူ ၿငိျငင္ေစေသာ အမႈကို မိမိတို႔က က်ဴးလြန္မိေသာေၾကာင့္ ရရွိခံစားလာရ ေသာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားသာ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆ ယုံၾကည္သူမ်ားလာၿပီး။ အထက္အရာရွိႏွင့္ သင့္တင့္ေအာင္ ေနတတ္ လွ်င္ အေနအစား ေခ်ာင္လည္မည္၊ မသင့္တင့္လွ်င္ အေနအစား ဆင္းရဲက်ပ္တည္းမည့္ အျပင္၊ အျပစ္မရွိ၊ အျပစ္ရွာ ခံေနရကာ ဘ၀ရပ္တည္မႈ အေျခအေန မတည္ၿမဲေအာင္ နည္းမ်ဳိးစုံျဖင့္ ပုံစံေပးျခင္း ခံလာရႏုိင္မည္။

ထုိ႔အျပင္ အထက္အရာရွိ၊ စီနီယာ ဟူသည္ အဓမၼ၊ ဓမၼ၊ တရားသည္ျဖစ္ေစ၊ မတရားသည္ျဖစ္ေစ ၎တို႔ စိတ္ထဲရွိသည့္၊ စိတ္ထင္ရာ အမိန္႔ႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္ကို ေပးပိုင္ခြင့္ရွိေသာ၊ အာဏာပုိင္ရွင္မ်ား ျဖစ္ၿပီး မိမိတို႔မွာ ယခု ဂ်ဴနီယာ ဘ၀ေရာက္ခိုက္ ေပးသမွ် ခံလုိက္မည္၊ အံႀကိတ္ခံလုိက္မည္။ အဲ.. မိမိတို႔ စီနီယာ ဘ၀ေရာက္လာလွ်င္၊ စီနီယာအျဖစ္ ေရာက္လာလွ်င္ ဤပုံဤနည္းအတုိင္း လက္ေအာက္ ဂ်ဴနီယာမ်ားကို ႏွိပ္စက္ အုပ္ခ်ဳပ္မည္ဟု ေတးမွတ္ခံယူသူ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားစြာတို႔ ေပၚေပါက္လာေတာ့၏။ ေပျဖစ္တုံးခံ၊ တူျဖစ္လာလွ်င္ ႏွံမည္ဟူေသာ စကားပုံမွာ ျမန္မာ စစ္တပ္အတြက္ လြန္စြာ မွန္ကန္ေသာ လူမႈေရး ပုံစံျဖစ္လာေပေတာ့သည္။

က်ေနာ္တို႔ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း တက္ေရာက္ေသာ ကာလက ခံစားခဲ့ရသည့္ တရားမ၀င္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေပးနည္းမ်ား အေၾကာင္းကို တင္ျပခြင့္ျပဳပါ။ အခ်ဳိ႕ေသာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားသည္ သာမာန္လူ တစ္ဦး လက္ခံလုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ ပင္ပန္းဆင္းရဲမႈ အတုိင္းအတာထက္ ပိုမိုေသာေၾကာင့္ ျပင္ပမွ အရပ္သူ၊ အရပ္သားတို႔က လက္ခံယုံၾကည္မႈ ရွိခ်င္မွ ရွိမည္။ ယုံခ်င္ယုံ၊ မယုံခ်င္ေနၾကပါ၊ က်ေနာ္တို႔ အမွတ္စဥ္ ( ) စစ္တကၠသိုလ္ သင္တန္းကို တက္ေရာက္ခဲ့သူ မည္သည့္ အရာရွိကို မဆို ေမးျမန္း ေလ့လာႏုိင္ပါသည္။ က်ေနာ္ေျပာေသာ ျဖစ္ရပ္တို႔ တကယ္ ဟုတ္ခဲ့၏။ မဟုတ္ခဲ့၏ ဆုိသည္ကို စုံစမ္းႏုိင္ပါသည္။

က်ေနာ္တို႔ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည္ အႀကိမ္အေရအတြက္ အမွတ္သားႏုိင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ အျပစ္ေပးခံပြဲတစ္ခုမွ၊ ပုံစံနမူနာ တစ္ခုကို ေဖၚျပလုိပါသည္။ အျပစ္တစ္ခု၊ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို ဗန္းျပ၍၊ က်ေနာ္တုိ႔ အပတ္စဥ္မွ ဗိုလ္ေလာင္း အားလုံးကို စုေပါင္း တန္းစီကြင္းႀကီးအတြင္ တင္ႀကိဳ တန္းစီထားခုိင္းၿပီး၊ မၾကာခင္ က်ေနာ္တို႔ကို အျပစ္ေပးရန္ တာ၀န္က်သည့္ စီနီယာမ်ားက စစ္ယူနီေဖာင္းအျပည့္အစုံျဖင့္ အဆင့္သင့္ ေစာင့္ဆုိင္းေနၾကရ၏။ မိမိတို႔ ကိုယ္တိုင္ပင္ မသိလုိက္ေသာ ျပစ္မႈမ်ား၊ ဘယ္သူဘယ္၀ါက က်ဴးလြန္လုိက္မွန္း မသိေသာ လက္သည္ေပ်ာက္ အမႈမ်ား၊ စီနီယာအေပး ေဒါင့္မက်ဳိးေသာ က်ေနာ္ အပါအ၀င္ အခ်ဳိ႕ဗိုလ္ေလာင္း တစ္ခ်ဳိ႕၏ မထီမဲ့ျမင္၊ မေလးမစား ျပဳမူ ဆက္ဆံပုံမ်ားကို အျပစ္အျဖစ္ ေဖၚျပၿပီး၊ ထုိအျပစ္မ်ား အတြက္ ထုိက္သင့္ တန္ဖိုး ေၾကေပးဆပ္ရသည့္ ျပစ္ဒဏ္ေပးမည့္ ပြဲႀကီးစတင္ ပါေတာ့သည္။ အျပစ္ရွိသည့္အတြက္ အျပစ္ေပးမည္ ဟုဆိုကာ ဖုိင္နယ္ ဗိုလ္ေလာင္း တာ၀န္က်သူ တစ္ဦး၏ ႏႈတ္မိန္႔ျဖင့္ က်ေနာ္တို႔အားလုံးက သူခုိင္းသည့္အတုိင္း တေသြတတိမ္း လိုက္ပါလုပ္ေဆာင္ ရေတာ့၏။ က်ေနာ္တို႔ အနီးတြင္ အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ ၾကပ္မတ္ေနသူ၊ ဒုတိယႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား၊ တတိယႏွစ္ ဗိုုလ္ေလာင္းမ်ားက ၎တုိ႔၏ အမိန္႔အတိုင္း က်ေနာ္တို႔ ပထမႏွစ္မ်ားမွ တေသြမတိမ္းလိုက္ပါ လုပ္ေဆာင္မႈရွိ၊ မရွိ ေဒါင့္မက်ဳိးေသာ၊ ကလန္ကဆန္ အျပဳအမူျဖင့္ အံႀကိတ္ျခင္းမ်ဳိး၊ မေက်နပ္ေသာ အမူအရာ အၾကည့္ျဖင့္ အထက္စီနီယာကို ျပန္ၾကည့္ျခင္းမ်ဳိးမ်ား ရွိ မရွိ၊ အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ ေန၏။

ထုိသုိ႔ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေပးပြဲ အခ်ိန္မ်ဳိးတြင္ အစကနဦး အျဖစ္ ေပးေသာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားသည္ တရား၀င္ ေပးပိုင္ခြင့္ ရွိသည့္ လက္ေထာက္ေမွာက္၊ ေလထီးခုန္၊ ဖားခုန္ေလာက္ သာျဖစ္၏။ ခက္သည္ကား ထုိသုိ႔ေသာ လက္၊ ခုန္ ဂၽြမ္းေလာက္ ဆုိလွ်င္ က်ေနာ္တုိ႔ အားလုံးအတြက္ မမႈေတာ့ေသာ ပါးမႊား ျပစ္ဒဏ္ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္၏။ ျပင္းထန္နာက်င္၊ ေနာင္ၾကဥ္ေစမည့္ အျပစ္ေပးျခင္း။ ခံရခက္သည့္ ပင္ပန္းဆင္းရဲေသာ အျပစ္ေပးခံရခ်က္ စာရင္းမ၀င္ ႏုိင္ေတာ ေလာက္ေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔က ပင္ပန္းမႈ အေရထူေနေပၿပီ။ ဂ႐ုမစုိက္ေသာ၊ စာရင္းမသြင္းေသာ ပုံစံျဖင့္ ခံႏုိင္ရည္ ရွိလာေပၿပီ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ မၾကာခဏ ဆုိသည္ထက္ ပိုမိုစြာ၊ အၿမဲလုိလို၊ အျပစ္ေပးခံရလြန္းအားႀကီး၍ က်ေနာ္တို႔ အားလုံး၏ ကုိယ္ခႏၶာ၊ တစ္ခုလုံး၊ လက္ေမာင္း၊ ေပါင္ေျခ ေထာက္တို႔မွာ နာရေကာင္းမွန္း၊ က်င္ရေကာင္းမွန္း၊ မသိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ထုံေနၿပီ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သာမာန္ ဖားခုန္၊ လက္ေထာက္ေမွာက္၊ ေလထီးခုန္ေလာက္ ဆုိလွ်င္ က်ေနာ္တို႔က အိပ္ငုိက္ခ်င္ စိတ္ ပင္ေပၚလာေအာင္ ႐ုိးအီေနၿပီ။ လက္ေထာက္ ေမွာက္ ေကြး၊ ဆန္႔လိုက္လုပ္ေနရင္း တခ်က္ တခ်က္ ငိုက္ကနဲ ျဖစ္ကာ၊ အသိစိတ္လြတ္သြားၿပီး တံေတာင္ဆစ္ ညြတ္က် အိပ္ငိုက္သြားသည္ အထိ၊ အျပစ္ေပးခံရမႈ၌ အေလ့ အက်င့္ ျဖစ္ေနေပၿပီ။ ထုိသု႔ိ ျဖစ္ရေလာက္ေအာင္လည္း မိမိတို႔မွာ အိပ္ခ်ိန္ အလြန္ရွားပါးသည့္ တုိင္ေအာင္ ေဒါင့္ေပါင္းစုံမွ၊ ေနရာမေရြး၊ အခ်ိန္မေရြး ႀကံဳးသြင္း ေစာင့္ၾကည့္ ေမာင္းႏွင္ေလ့က်င့္၊ အျပစ္ေပးျခင္း ခံေနရေပ ေသးသည္။ ကဲ့… တရားမ၀င္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေပးနည္းမ်ား အေၾကာင္း ဆက္ၾကပါအုံးစုိ႔….။

စစ္တကၠသိုလ္မွ သင္ၾကားေပးေနေသာ စစ္ပညာရပ္မ်ားသည္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တို႔၏ စစ္ပညာ၊ နည္းနာမ်ားကို နည္းယူတုပ ရယူထားသည္ဆုိျခင္းမွာ ဟုတ္မွန္ႏုိင္ဖြယ္ရာျဖစ္သည္ဟု ယခု က်ေနာ္ေျပာျပမည့္ ျဖစ္စဥ္မ်ား၊ ထူးျခားဆန္းက်ယ္ေသာ အျပစ္ေပးနည္းမ်ားကို ေလ့လာလွ်င္ လက္ခံလာေပလိမ့္မည္။

ဦးဆုံး အစၥေရး ခေရာ (ေခၚ) ၀မ္းလွ်ားေမွာက္ အေနအထားမွ တြားသြားျခင္း၊ ျပစ္ဒဏ္အေၾကာင္း ေလ့လာ ၾကည့္ၾကပါစုိ႔။ ပုံစံမွာ ကြန္ကရစ္ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ၀ပ္တြား၍ တံေတာင္ဆစ္ႏွင့္ ဒူးေခါင္းကိုသာ အသုံးျပဳကာ၊ မိေက်ာင္းကဲ့သို႔ တြားသြားျခင္း၊ အျပစ္ေပးျခင္း အေၾကာင္းရွင္းျပ ပါမည္။ ထုိအျပစ္ေပးနည္းမွာ စစ္ေရးျပ လက္နက္ငယ္၊ တုိက္ပြဲ၀င္ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ား သင္ၾကားခဲ့စဥ္က လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရေသာ ကိုယ္ဟန္ အမူအရာ တစ္ခုပုံစံျဖစ္၏။ ထုိသုိ႔ တံေတာင္ဆစ္ႏွင့္ ဒူးေခါင္းႏွစ္ခုကိုသာ ၾကမ္းျပင္ႏွင့္ ထိေတြ႔ေစၿပီး ေရွ႕သို႔ ေရာက္ေအာင္ တျဖည္းျဖည္းတြားတက္ရျခင္းကို သာမာန္ေျမျပင္တြင္ လုပ္ေဆာင္ခုိင္းေသာ ျပႆနာ မရွိေပ။ စုေပါင္းတန္းစီကြင္းကဲ့သုိ႔ မညီမညာ၊ ျဗဳပ္ထေနေသာ ကြန္ကရစ္ ျပင္ေပၚတြင္ တြားသြားရေသာအခါ က်ေနာ္တို႔ ၏ တံေတာင္ဆစ္ အ႐ုိးထိပ္မ်ားႏွင့္ ဒူးေခါင္း ထိပ္တို႔မွ အေရျပားတို႔သည္ ခ်င္းခ်င္းနီေသာ ေသြးကြက္တို႔ျဖင့္ ပြန္းပဲ့ ဒဏ္ရာရသည္အထိ ထုိအျပစ္ေပးျခင္း မ်ဳိးကုိ ခံရသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ လက္ေထာက္ေမွာက္ျခင္း ထက္ေတာ့ သူက ပို၍ ပင္ပန္းဆင္းရဲျခင္း ေ၀ဒနာ ခံစားရေပသည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
ဗိုလ္ႀကီးေနသူ (အၿငိမ္းစား တပ္မေတာ္ အရာရွိ တစ္ဦး)

Ref: ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္