ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္လုပ္ျခင္း

February 7, 2011

“ရန္သူမရွိ မိတ္ေဆြသာရွိ” “ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ” လို႔ ဆရာဒဂုန္တာရာ စေျပာတံုးက မေက်လည္ခဲ့။ ဒီထက္ ပိုရွင္းရွင္း ေျပာရရင္ လံုးဝ လက္မခံႏိုင္ပါ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ လမ္းမမ်ားေပၚမွာ၊ အက်ဥ္းေထာင္ ထဲမွာ၊ ေတာထဲ ေတာင္ထဲမွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ႏွစ္ ၃၀ ေက်ာ္ ရင္ဆိုင္ တိုက္ပြဲဝင္လာသူ၊ ကိုယ့္မ်က္စိေရွ႕မွာ ရန္သူ႔လက္ခ်က္ မိတဲ့ ရြာသား အေလာင္းေတြ၊ မုဆိုးမေတြ၊ မီးေလာင္ရြာပ်က္ ငုတ္တိုေတြ၊ မုဒိမ္းက်င့္ခံ မိန္းကေလးေတြ ျမင္ခဲ့ရသူ အဖို႔ ရန္သူနဲ႔ လည္ပင္းဖက္ဖို႔ ဘယ္လိုမွ စဥ္းစား မရႏိုင္ခဲ့ပါ။

ဒါေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ႕ ဦးေလးျဖစ္ သူ စိုင္းေဗဒါနဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါ က်ေနာ့္ သံသယ ေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့ပါတယ္။ မိုညႇင္း-မိုးေကာင္းနယ္သား စိုင္းေဗဒါဟာ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဝင္းဂိတ္တပ္ထဲ ပါခဲ့ဖူးေပမဲ့ နဂိုမူလ ဘဝကေတာ့ ဆင္သမားတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔အဖိုး လံုးေရႊဝါနဲ႔ လံုးေရႊနီတို႔ လိုပဲ သူဟာ ဆင္႐ိုင္းေတြကို ဖမ္းခဲ့၊ ဆင္႐ိုင္း ကို ဆင္ယဥ္ျဖစ္ေအာင္ က်င့္ခဲ့၊ ဆင္ယဥ္ေတြ ကို ဦးစီး ခိုင္းေစခဲ့တဲ့ ရွမ္းနီ အမ်ဳိးသားတေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ လံုးေရႊ ဝါနဲ႔ လံုးေရႊနီတို႔ ကေတာ့ သီေပါမင္းေခတ္ ပေဒသရာဇ္ေတာ္ လွန္ေရး၊ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီေခတ္ဦး ေတာ္လွန္ ေရးေတြမွာ ပါခဲ့ဖူးပါတယ္။

စိုင္းေဗဒါနဲ႔ လံုးေရႊဝါ-လံုးေရႊနီတို႔ရဲ႕ ဆင္ဖမ္း အေတြ႔အၾကံဳ၊ ဆင္က်င့္ ဆင္ခိုင္း အေတြ႔အၾကံဳေတြနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရး အေတြ႔ အၾကံဳေတြ ဆက္စပ္ ႏႈိင္းယွဥ္ျပတာေတြ ၾကားရတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဆရာဒဂုန္တာရာရဲ႕စကားကို က်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သေဘာေပါက္ လက္ခံ သြားခဲ့ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေတာဆင္႐ိုင္းေတြဟာ ရင္ဆိုင္တိုးမိတဲ့ လူသားေတြ အတြက္ ရန္သူပါပဲ။ ဆင္နဲ႔လူ လံုးဝ စည္းျခား နယ္ေျမ ကန္႔သတ္ေနလို႔ မရႏိုင္တဲ့ အတြက္ လူေတြအေပၚ အႏၲရာယ္ အျမဲ ရွိေနပါတယ္။ သိတ္မၾကာခင္ေလး ကဘဲ အင္းတ ေကာ္ၿမိဳ႕ထဲမွာ အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ သီလရွင္ ဆရာႀကီး တပါးကို ေတာဆင္႐ိုင္းေတြ နင္းသတ္ခဲ့တဲ့ သတင္း ၾကားခဲ့ရပါ ေသးတယ္။ ေပါင္းေလာင္း ေဒသမွာ စစ္ေၾကာင္း လႈပ္ရွားေနတံုး ေတာဆင္နဲ႔ ရင္ဆိုင္တိုးမိ ခဲ့လို႔ ဒိုက္ဦးနယ္သား ဗကပ ရဲေဘာ္ ကိုေအာင္ ေပါင္မွာ အစြယ္တေခ်ာင္း ထုတ္ခ်င္းေပါက္ ေဖာက္ဝင္သြားၿပီး ဆင္ေခါင္းေပၚမွာ အရပ္ ၆ ေပေက်ာ္ ဂလန္ဂလား လူႀကီး ဆင္စြယ္စိုက္လ်က္ တန္းလန္းနဲ႔ ပါသြားခဲ့တာ (မာနယ္ပေလာအထိေတာင္) ဟိုးေလးတေၾကာ္ ျဖစ္ ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီဆင္ကိုလဲ ဝ ရဲေဘာ္ေတြက ဝိုင္းပစ္သတ္ခဲ့ရပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဒီလိုဆိုးသြမ္း႐ိုင္းစိုင္းလွၿပီး အင္အား အရြယ္အစား ႀကီးမားလွတဲ့ ရန္သူဆင္ေတြကို လူအက်ဳိးျပဳတဲ့ မိတ္ေဆြ အိမ္ဆင္ျဖစ္ေအာင္ ဖမ္းဆီး ေလ့က်င့္ေပးတဲ့ ျဖစ္စဥ္ဟာ တကယ္ေတာ့ ဆရာဒဂုန္တာရာ ေျပာတဲ့ “ရန္သူကိုမိတ္ေဆြ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ျခင္း” ျဖစ္စဥ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိုင္းေဗဒါ-လံုးေရႊဝါတို႔ရဲ႕ မိတ္ဆက္ ေပးခ်က္ေတြဟာ ေခါင္းစဥ္ အရတင္ မ ကဘဲ အစိတ္အပိုင္း လိုက္လဲ အင္မတန္ စိတ္ဝင္စား မွတ္သားစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္ႀကီး တခုလံုးဟာ ႏိုင္ငံ ေရးစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ပြဲ နည္းနာေရာ၊ အၾကမ္းမဖက္ တိုက္ပြဲနည္းနာပါ ေပါင္းစပ္ ပါဝင္ေနၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးစ လံုးကို သူ႔အပိုင္းနဲ႔သူ လွလွပပ အကြက္ ေစ့ေစ့ဆက္စပ္ က်င့္သံုး သြားတာလို႔ စိုင္းေဗဒါတို႔က ေတာ္လွန္ေရး သေဘာ တရားေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထိုး ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

ပထမဆံုး ဆင္႐ိုင္းဖမ္းတဲ့အဆင့္မွာ အရင္ေခတ္ကလို အုပ္လိုက္က်ဳံးသြင္း ဖမ္းတာျဖစ္ေစ၊ တေကာင္ခ်င္း ႀကိဳးကြင္းပစ္ (မီလာရွီကာနည္း) သို႔မဟုတ္ က်င္းေထာင္ဖမ္းတာ ျဖစ္ေစ၊ အခုေခတ္ ေမ့ေဆး ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ဖမ္းတာျဖစ္ ေစ အၾကမ္းနည္း သံုးၿပီး ဇြတ္အတင္း ဖမ္းတာနဲ႔ စခဲ့ရပါတယ္။ (အိမ္မွာခိုင္းဖို႔ အသာတၾကည္ ေခၚမရလုိ႔ အတင္းဆြဲေခၚရတာ အၾကမ္းဖက္တာပဲ မဟုတ္ပါ လား။) ဒီေနရာမွာ အိမ္ဆင္အယဥ္ကို စီးၿပီး လုပ္ရတာျဖစ္လို႔ ရန္သူထဲက သူ႔လူ ကိုယ့္ဖက္သား ရွိထားဖို႔ အေရးႀကီးတာ ကိုလဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေဘးက ဆင္႐ိုင္းေတြရဲ႕ တိုက္ခိုက္မႈ၊ က်ဳံးထဲဝင္ခါနီး ဆင္႐ိုင္းေတြရဲ႕ ျပန္လွန္႐ုန္း ကန္ ေဖာက္ထြက္ တိုက္ခိုက္မႈကို အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းရတာ၊ ေဗ်ာက္အိုးမီး အိုးေတြေဖာက္၊ တူမီး ေသ နတ္ေတြေဖာက္၊ ဗံုေတြ ေမာင္းေတြ လင္းကြင္းေတြ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ တီးၿပီး ပစ္ခတ္ ေျခာက္လွန္႔ ရတာေတြနဲ႔လဲ ၾကမ္းရပါတယ္။ က်ဳံးမွန္း မသိေအာင္၊ က်င္းမွန္း မသိေအာင္၊ ႀကိဳးကြင္းပစ္ ဖမ္းမယ့္ လူနဲ႔ ဆင္ယဥ္မေတြ႔ေအာင္ ဖံုးကြယ္ဖို႔လဲ အေရးႀကီးပါတယ္။

ဒီလို အၾကမ္းနည္းနဲ႔ဖမ္းထားတဲ့ ဆင္႐ိုင္းကို ၂ ရက္ ၃ ရက္ေလာက္ အစာ ငတ္ ေရငတ္ထားၿပီး မာန္ စခ်ဳိးရပါတယ္။ ဒီေနာက္မွ တေကာင္ခ်င္းကို ပုခက္ သို႔မဟုတ္ ညႇပ္ ထဲ သြင္းရပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ တကိုယ္လံုး ေျခလက္ေခါင္း လံုးဝ မလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ သစ္လံုး အခ်ဳပ္ခန္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ထည့္ထားတာ ဒါမွမဟုတ္ ႀကိဳးအထပ္ထပ္တုတ္ ထူးခတ္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အ ၾကမ္းမဖက္ အာဏာဖီဆန္ေရး တိုက္ပြဲ လူထုတိုက္ပြဲ သေဘာျဖစ္ၿပီး စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ သေဘာလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလဲ ဆင္႐ိုင္းကို တံုးလံုးလွဲ တေကာက္ေကြး သားေရကိုလွီးၿပီး တေစာင္းလက္ပပ္ ႏို႔ ရည္ ညႇစ္ထည့္တဲ့နည္းနဲ႔ အနာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီးမွ ထူးခတ္ပါ တယ္။ အဲဒီအခါမွာ ထူးႀကိဳးက တအား႐ုန္းရင္ အနာကို သြားထိလို႔ ဆင္ အရမ္းနာက်င္ေစတဲ့ နည္းနဲ႔ ဆင္ကို ၿငိမ္ေအာင္ အၾကမ္းဖက္ ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ အစာကို နည္းနည္းခ်င္း (ငွက္ေပ်ာသီး တလံုးခ်င္း၊ ၾကံတဆစ္ခ်င္း၊ စပါးတခြက္ခ်င္း) ျပန္ေကၽြးၿပီး မနက္ ေစာေစာနဲ႔ ညေနေစာင္းမွာ ဆင္တကိုယ္လံုး၊ လက္ ေျခ ေပါင္ ရင္ဘတ္ ဗိုက္ တင္ လိင္အဂၤါ အၿမီး နားရြက္ ေခါင္း ေက်ာ ေမးေစ့ မ်က္ႏွာ ဦးကင္း စသျဖင့္ ေနရာလပ္ မက်န္ေအာင္ လူ ၄-၅ ေယာက္က လက္နဲ႔ ပြတ္သပ္ ေပးၾကပါတယ္။ လက္နဲ႔ ပြတ္ရင္း ပါးစပ္ကလည္း ခ်ဳိသာ ႏူးညံ့တဲ့ သီခ်င္းေတြ သံၿပိဳင္ဆိုေပး ေအာ္ေပး ေနရပါတယ္။ ဒီအဆင့္ကေတာ့ အၾကမ္းမ ဖက္ တိုက္ပြဲ နည္းနာေတြထဲက အာဏာ ဖီဆန္ေရး တိုက္ပြဲနဲ႔ ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး ေပါင္းစပ္ထားတဲ့ သေဘာ၊ ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြးေရး (ဒိုင္ယာေလာ့) သေဘာလို႔လဲ ေျပာလို႔ရမယ္ ထင္ပါတယ္။ ေဘးမွာလဲ အိမ္ဆင္ေတြကို ကင္းေစာင့္ ခ်ထားၿပီး ဆင္႐ိုင္းက ကလန္ကဆန္ လုပ္ရင္ အိမ္ဆင္ေတြက ႏွာေမာင္းနဲ႔ ႐ိုက္တာမ်ဳိး၊ လူေတြကလဲ ခၽြန္းနဲ႔ ေပါက္ လွံ နဲ႔ထိုးၿပီး ဟိန္းေဟာက္ ေငါက္ငန္းတာမ်ဳိး အၾကမ္းဖက္မႈ တြဲရပါတယ္။ ေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္ေနရင္ေတာ့ ထညက္ခဲ တခဲေကၽြးတာ၊ ငွက္ေပ်ာသီးတလံုး ေကၽြးတာ လုပ္ပါတယ္။

အစာနည္းနည္းျပန္စားလာၿပီးေနာက္ တခ်ိန္တည္းမွာ ဒီဆင္႐ိုင္းႀကီးေတြကို ဘိန္း နည္းနည္း ေကၽြးပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က ဘိန္းစြဲ သြားေစတဲ့ နည္းနဲ႔ လူကို နာခံေအာင္ လုပ္တာျဖစ္ၿပီး တခ်ဳိ႕ကေတာ့ စိတ္႐ိုင္း စိတ္မိုက္ေတြ ၿငိမ္ဝပ္သြားေအာင္ ရည္ရြယ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္က အားနည္းသြားတဲ့ အတြက္ ႏႈိင္းယွဥ္ခ်က္ အားျဖင့္ လူက အားႀကီးသြားတာဟာ ကိုယ့္ အင္အား ႀကီးထြားေအာင္ လုပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္တဲ့ အရပ္ဖက္ လူမႈေရး အသင္းအဖြဲ႔ civil society / NGO တည္ေထာင္ လူစုတဲ့ အၾကမ္းမဖက္ တိုက္ပြဲ ပံုစံ တမ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။

……….

ဆင္ကၿငိမ္လာတဲ့အခါ ႀကိဳးေလွ်ာ့ေပးတာ ေျဖးေျဖးခ်င္း လုပ္ေပးပါတယ္။ ညႇပ္ထဲမွာ စုစုေပါင္း အခ်ိန္ ၁၀ ရက္ ၁၅ ရက္ ထားပါတယ္။ ဒီလိုထားရင္း လူက တက္စီးတာကို စမ္းလုပ္ပါတယ္။ ဒါက လူကို စက္သီးနဲ႔ဆြဲၿပီး ဆင္ေက်ာေပၚခ် ေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္က ေခါင္းကိုခါၿပီး ႏွာေမာင္းနဲ႔ လွမ္းဆြဲခ်တာကို ေဘးက အိမ္ဆင္ေတြက ႏွာေမာင္းနဲ႔ ထိန္း ခ်ဳပ္႐ိုက္ႏွက္တာ၊ ေဘးကလူက လွံနဲ႔ ထိုးတာလုပ္ၿပီး တက္စီးတဲ့ လူကိုလဲ အျမန္ ျပန္ မထုတ္ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဆင္ ေက်ာေပၚ လူခြစီးႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ တျဖည္းျဖည္း မ်ားလာေအာင္ က်င့္သြားရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႔ အၾကမ္း မဖက္မႈ ေပါင္းစပ္ရပါတယ္။

လွံနဲ႔ထိုး ခၽြန္းနဲ႔ေပါက္လို႔ ဆင္မွာ အနာျဖစ္လာတာကို ၾကက္သားႏုပ္ႏုပ္စင္းၿပီး ေဆးျမစ္ေတြနဲ႔ေရာ အနာမွာ သိပ္ေပး တာကေတာ့ ျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရး သေဘာ ေဆာင္ပါတယ္။

တကိုယ္လံုး လက္နဲ႔ပြတ္သပ္ စကားခ်ဳိခ်ဳိသာသာေျပာ ဘိန္းေကၽြးတာက တဖက္၊ အစာငတ္ ေရငတ္ထား လႈပ္မရ ေအာင္ ခ်ဳပ္တာကတဖံု၊ လွံနဲ႔ထိုး ခၽြန္းနဲ႔ေပါက္ ေငါက္ငမ္းတာက တနည္း ရက္ ၂၀ ေလာက္ သူ႔အကန္႔နဲ႔သူ လုပ္လိုက္ တဲ့အခါမွာေတာ့ ဧရာမ ရန္သူ ဆင္႐ိုင္းႀကီးဟာ လူခိုင္းလို႔ရတဲ့ မိတ္ေဆြဆင္ယဥ္ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ဆရာဒဂုန္ တာရာ ေျပာ သလို ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္ႏိုင္ပါၿပီ။

ေနာက္တခ်က္ စိုင္းေဗဒါတို႔ေျပာတာက ဆင္႐ိုင္းအ မည္းျဖစ္ျဖစ္ ဆင္႐ိုင္းဆင္ျဖဴေတာ္ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီနည္းေတြ နဲ႔ပဲ ကိုင္ရတာ ျဖစ္တယ္တဲ့၊ ဆိုလိုတာက ၂၀၁၀ ေရွ႕ ပိုင္း နဝတ-နအဖ စစ္အစိုးရ ျဖစ္ျဖစ္၊ ၂၀၁၀ ေနာက္ပိုင္း လႊတ္ေတာ္ထြက္ စစ္အစိုးရ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီနည္းေတြနဲ႔ပဲ ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္ မည္းျဖစ္ေစ ဆင္ျဖဴျဖစ္ေစ ဆင္႐ိုင္းေတြဟာ ရန္သူေတြ ပါပဲ။

……….

…..

ရန္သူဆင္႐ိုင္းေတြ ဖမ္းေန က်င့္ေနတံုးမွာ ကိုယ့္ဖက္က ဆင္သမားေတြ အသက္ ဆံုးတာလဲ ရွိတတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ ဘက္က နဂို ရွိထားတဲ့ ဆင္ယဥ္ ေတာဝင္ၿပီး ဆင္႐ိုင္းေတြေနာက္ ပါသြားတာလဲ ရွိတတ္ပါတယ္။ က်ဳံးေဆာက္ရင္ သစ္ ဖိုး ဝါးဖိုး အုန္းဆံႀကိဳးဖိုး လုပ္အားခ စတာေတြ အင္မတန္ အကုန္အက် မ်ားေပမဲ့ က်ဳံးသြင္း ဖမ္းတာဟာ ႀကိဳးကြင္းပစ္ ဖမ္း က်င္းေထာင္ဖ မ္းတာေတြထက္လဲ ဆင္ပိုရလို႔ အရင္းေၾက အျမတ္ ပိုထြက္ပါတယ္။ ေငြေၾကး ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္းနဲ႔ အ ခ်ိန္ ရင္းရတာတင္မက အသက္ေသြးေခၽြး အရင္းအႏွီးေတြကိုလဲ ေရွာင္လို႔ မရပါဘူး။

ဒါေပမဲ့ ရွိသမွ် ဆင္႐ိုင္းတေကာင္မက်န္ ဒီနည္းနဲ႔ မိတ္ေဆြ ဆင္ယဥ္ျဖစ္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ က်င့္လို႔မရ ထိန္းလို႔ မႏိုင္ျဖစ္လို႔ သတ္ပစ္ လိုက္ရတာလဲ ရွိတတ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ အင္မတန္ ေခါင္းမာတဲ့ ဆင္႐ိုင္းေတြလဲ ႐ုန္းရင္းကန္ရင္း ဒဏ္ရာရ ေသသြားတာေတြ ရွိပါတယ္။ (ကိုယ့္ကိုရန္မူတဲ့ ရန္သူကို ဘယ္လိုမွ မလႊဲမေရွာင္သာလို႔ သတ္ပစ္လိုက္ရတာ၊ သူ႔ဖာသာသူ ေခါင္းမာလြန္းလို႔ က်ဳံးနံရံ ေခါင္းနဲ႔ တိုက္ေသသြားတာ၊ ႐ုန္းရင္းကန္ရင္း လက္က်ဳိး ေျခက်ဳိးၿပီးေသသြား တာ၊ အစာမစားဘဲ ေသသြားတာ ျဖစ္ေတာ့လဲ “ရန္သူမရွိ မိတ္ေဆြသာရွိ” ျဖစ္သြားတဲ့အထဲ အက်ဳံးဝင္ သြားပါတယ္။)

ဗုဒၶဝင္မွာၾကည့္ရင္ နာဠာဂီရိဆင္၊ အာဠာဝကဘီလူး၊ အဂၤုလိမာလ လူဆိုးတို႔ကို ျမတ္စြာဘုရားက ေမတၱာပို႔ၿပီး ေအာင္ ႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့ မာရ္နတ္၊ ေဒဝဒတ္၊ နေႏၵာပနႏၵနဂါး၊ စိဥၥမာဏ အမ်ဳိးသမီး တို႔ကိုေတာ့ ေမတၱာပို႔ ေျပာင္းလဲပစ္ လို႔ မရခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေဒဝဒတ္နဲ႔ စိဥၥမာဏဆိုရင္ အၾကမ္းနည္းနဲ႔ ေျမမ်ဳိပစ္ခဲ့ ရပါတယ္။ ေအာင္ျခင္း ၈ ပါးမွာ ၅ ပါးပဲ အႏုနည္းနဲ႔ ေအာင္ျမင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ (ဘုရားရွင္ကိုယ္တုိင္ အၾကမ္းဖက္တာ မဟုတ္ေပမဲ့ အျမင္မေတာ္သူေတြက “ၾကည့္ၾကက္လုပ္” ပစ္လိုက္ တာ ျဖစ္ပါတယ္။) တန္ဖိုးစံေတြကိုသာ ေဟာေျပာတဲ့ နည္းနဲ႔ လိုသလို ေျပာင္းလဲ ဖန္တီး ယူလို႔ရရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၅၀၀ ကတည္းက ကမၻာေပၚက လူအားလံုး မဂ္ဖိုလ္ရၿပီး ကၽြတ္တန္း ဝင္ကုန္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗုဒၶဘုရား ရွင္ကိုယ္တိုင္က ဒီလို မေမွ်ာ္မွန္း ႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဂဂၤါဝါဠဳ သဲစုမက ဗုဒၶေတြ ပြင့္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆင္သမားေတြ အဓိကေပးတဲ့ မက္ေဆ့ကေတာ့ အၾကမ္းနည္း တမ်ဳိးတည္း သို႔မဟုတ္ အႏုနည္း တမ်ဳိး တည္းကိုပဲ ပံုေသကားက် တရားေသ က်င့္သံုးတာမ်ဳိး ေရွာင္ၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးစလံုးကို ကၽြမ္းကၽြမ္း က်င္က်င္နဲ႔ အကြက္က်က် ေပါင္းစပ္ က်င့္သံုးဖို႔၊ ရတဲ့အခ်ိန္ကို အက်ဳိးအရွိဆံုးအသံုးခ်ဖို႔၊ ရလာတဲ့ အခြင့္ေကာင္းကို အစြမ္းကုန္ အသံုးခ်ဖို႔ ျဖစ္ပါ တယ္ တဲ့။

ကမၻာေပၚမွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးအားလံုးကိုၾကည့္ရင္ အၾကမ္းနည္း တမ်ဳိးတည္းနဲ႔ ေအာင္ပြဲရတာ မရွိခဲ့သလို ရာႏႈန္း ျပည့္ အႏုနည္း သက္သက္နဲ႔ ေအာင္ပြဲရတာလဲ မရွိခဲ့ပါဘူး။ (တခါက ျမန္မာ့သတင္းသမဂၢ ညီလာခံတခုမွာ မီဒီယာရဲ႕ ဘက္မလိုက္ေရး မူကိုေဆြးေႏြးရင္း ထိုင္းသတင္းေထာက္မ ယင္ဒီးက ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ လံုးဝ ဘက္မလိုက္တဲ့ သတင္းစာ တေစာင္မွမ ရွိဘူးလို႔ ဝန္ခံ ခဲ့သလိုပဲ လံုးဝ အၾကမ္းမဖက္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရး ဆိုတာဟာလဲ စိတ္ကူးယဥ္ ကမၻာထဲမွာသာ ရွိၿပီး လက္ေတြ႔ ကမၻာမွာ မရွိေသးပါဘူး၊ ဘယ္ေတာ့မွလဲရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။) အၾကမ္းဖက္ ေတာ္လွန္ေရးလို႔ ေျဗာင္ ေျပာတဲ့ ႐ုရွား တ႐ုတ္ ဗီယက္နမ္ က်ဴးဘား ကြန္ျမဴနစ္ ေတာ္လွန္ေရးေတြ မွာလဲ ၿမိဳ႕ေပၚ ေက်ာင္းသား ဆႏၵျပပြဲေတြ၊ အလုပ္သမား သပိတ္ေတြ၊ ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ပါခဲ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီကေန႔ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံမွာေတာ့ အၾကမ္းဖက္မႈဆိုတာ ေသနတ္နဲ႔ပစ္၊ ဗံုးနဲ႔ခြဲတာေတြ ကိုဘဲ အဓိက ရည္ၫႊန္း တာ ျဖစ္ေနၿပီး “ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ” ဆႏၵျပပြဲ အတြင္း ႐ိုက္တာ ႏွက္တာ ဂဲနဲ႔ထုတာ မီး႐ႈိ္႕ဖ်က္ဆီးတာေတြကို အၾကမ္း ဖက္မႈအျဖစ္ စာရင္း မသြင္းၾကေတာ့ပါဘူး။

ဂႏၶီေခတ္ကပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မာတင္လူသာကင္းေခတ္ကပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အခုေနာက္ဆံုး ယူကရိန္း ေဂ်ာ္ဂ်ီယာ ေရာင္စံု ေတာ္လွန္ေရး ေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ အၾကမ္းဖက္မႈ တြဲဖက္ခဲ့ တာ လံုးဝ မရွိဘူးလို႔ ဘယ္သူအာမခံ ေျပာရဲပါသလဲ။ ဂႏၶီေခတ္မွာ ဆူဘတ္စ္ ခ်န္ဒရာဘို႔စ္ ရွိခဲ့သလို မာတင္ လူသာကင္း ေခတ္မွာ က်ားသစ္နက္ Black Panther ရွိခဲ့ပါတယ္။ ယူကရိန္း ေဂ်ာ္ဂ်ီယာ တို႔မွာလဲ အနဲဆံုးေတာ့ ဂဲနဲ႔ထု တာ ကားမီး႐ႈိ႕တာေလာက္ေတာ့ ပါတာခ်ည္းပါပဲ။ အဲဒါေတြရဲ႕ အခန္းက႑ကို ပစ္ပယ္ရင္ အင္မတန္ အသိဉာဏ္ ႏံု႔နည္းရာ က်ပါလိမ့္မယ္။ ၁၉၈၉ အက်ယ္ခ်ဳပ္ မက်ခင္တံုးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကလဲ အၾကမ္းဖက္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္ လွန္ေရးရဲ႕ အခန္းက႑ကို မျငင္းပယ္ခဲ့ပါဘူး။ (အဲဒီ တခ်ိန္တည္းမွာ စမူဆာေအာင္ႀကီး ကေတာ့ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး မွားေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသားေတြ ေတာခိုတာ မွားေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။)

တႏိုင္ငံလံုးနဲ႔ခ်ီၿပီး ရန္သူဆင္႐ိုင္းေတြကို မိတ္ေဆြဆင္ယဥ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ့္ ဆင္ဖမ္း အဖြဲ႔သားေတြ၊ အထူးသျဖင့္ ဆင္ဖမ္း ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေနနဲ႔ ဆင္႐ိုင္းေတြ အမ်ားဆံုး ဖမ္းႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ဆင္ယဥ္ ျဖစ္ေအာင္ က်င့္ႏုိင္ဖို႔ဆိုရင္ အထက္မွာ ေျပာခဲ့တဲ့ အတတ္ပညာေတြ အားလံုးကို ကၽြမ္းကၽြမ္း က်င္က်င္အသံုးခ် ခိုင္းေစႏိုင္မွ ျပည္သူလူထုေတြကို ႏွိပ္စက္ေနတဲ့ ဆင္ဆိုးအႏၲရာယ္ ဖယ္ရွားေရး တာဝန္ကို ေက်ပြန္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္သမား ႏိုင္ငံေရး ဆရာေတြ အေနနဲ႔ ဆင္ယဥ္ ေတြ အျမန္ဆံုး ထုတ္လုပ္ ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ျမန္မာျပည္ ေတာ္လွန္ေရးမွာ လႊမ္းမိုးႀကီးစိုးေနတဲ့ တေၾကာင္းထိုး တလမ္းသြား သူငယ္နာ အေတြးအေခၚေတြ အျမန္ ဖယ္ရွားႏိုင္ၾကပါေစ။

ဂါမဏိ

Ref: ေန႔သစ္္