ႏိုင္ငံတကာ သံတမန္ေရး ထိုးစစ္ႏွင့္ တတိယ အင္အားစု

ေအာင္လင္းထြဋ္
Friday, 01 April 2011

ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးသန္႔ရဲ႕ေျမး ေဒါက္တာ သန္႔ျမင့္ဦး ေရးသားခ့ဲတ့ဲ နအဖ အစိုးရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ အေၾကာင္းကို VOA ေရဒီယို သတင္းေဆာင္းပါး က႑ေတြထဲမွာ ၾကားလိုက္ရလို႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ဝါရွင္တန္ၿမိဳ႕ ျမန္မာ သံ႐ံုးမွာ က်ေနာ္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္စဥ္ ကာလတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊရဲ႕ မွတ္ခ်က္တခုကို သြား သတိရမိပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရး ဌာနမွာ လုပ္ဖူးတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊရဲ႕ မွတ္ခ်က္ကေတာ့ “မင္းတို႔ ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားခ့ဲတ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ မိသားစု ဝင္ေတြကို ပစ္မွတ္ထားၿပီး စည္း႐ံုးေပါ့ကြာ၊ ဟိုအမ်ိဳးသမီးန႔ဲ Compare လုပ္ဖို႔” ဆိုတာပါ။ ဟိုအမ်ိဳးသမီး ဆိုတာက ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကို ဆိုလိုတာပါ။

ဝါရွင္တန္မွာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ျမန္မာ သံအမတ္ႀကီး ဦးလင္းၿမိဳင္က သူ႔ရဲ႕ အစ္ကို ဦးေက်ာ္ၿမိဳင္နဲ႔ အေမရိကန္မွာ ေရႊ႕ေျပာင္း အေျခခ်တဲ့ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီး ပါေမာကၡ တေယာက္ရဲ႕ ဆက္သြယ္ ေပးမႈေၾကာင့္ ဦးသန္႔ မိသားစုဝင္မ်ား၊ ဖဆပလ ေခတ္ ဝန္ႀကီးေဟာင္း တဦးရဲ႕ သားမ်ားကို အဆက္အသြယ္ ရခ့ဲပါတယ္။ အလားတူ ရန္ကုန္မွ ဆက္သြယ္ ေပးမႈေၾကာင့္ အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သားႀကီး ကယ္လီဖိုးနီးယား ျပည္နယ္၊ ဆန္ဒီေယဂိုမွာေနတဲ့ ဦးေအာင္ဆန္းဦးႏွင့္ ဇနီး တို႔ကို နအဖ စစ္အစိုးရက အခ်ိတ္ အဆက္မ်ား ရခ့ဲၾကတယ္။ နအဖ၏ ျပည္တြင္းျပည္ပ သံတမန္ ထိုးစစ္ (ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးကို ထိုးေဖာက္ျခင္း) နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား အတြက္ အဆိုပါ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို အသံုးခ် ခဲ့ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး အႀကံအစည္ကို သတိထားဖို႔ လိုပါမယ္။ လူဆိုတာက တခ်ိန္တံုးက ေရႊထီး ေဆာင္းခ့ဲရတ့ဲ အျဖစ္မ်ားကို မေမ့ႏိုင္ၾကသလို နည္းနည္းေလး ပင့္ေျမွာက္ ေပးလိုက္႐ံုနဲ႔ အထင္ ေရာက္တတ္ၾကတာကိုး။ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြရဲ႕ မိသားစု ဝင္ေတြကို ရန္ကုန္ လႊတ္ၿပီး ျပဳစုေပးလိုက္တ့ဲ အခါမွာေတာ့ ထင္ထားတာ ထက္ေတာင္ စစ္အစိုးရကို ေထာက္ခံ ျပေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးမိတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ သိမ္းသြင္း ခံလိုက္ရၿပီဆိုတာ မရိပ္မိ ၾကပါဘူး။ သူတို႔သာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကယ္တင္မယ့္ တကယ့္ လူစြမ္းေကာင္းေတြလို႔ အထင္ ေရာက္ေစပါတယ္။

အခုေဆာင္းပါးမွာ အဲဒီမိသားစုဝင္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကုလသမဂၢမွာ စစ္အစိုးရရဲ႕ အသံုးခ်ခ့ဲပံုကို အနည္းငယ္ ေဖာ္ျပ လိုပါတယ္။ နအဖ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ မတိုင္မီ အခ်ိန္အထိ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး ဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္း နားမလည္ ၾကေသးတာ အမွန္ပါ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္မယ္၊ ဘယ္သူ႔ ဂ႐ုစိုက္ရမလဲဆို တဲ့ လူမိုက္ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး ထားၾကၿပီး ႏိုင္ငံ တကာမွာ သူတို႔ စစ္အစိုးရ ပံုရိပ္ ဘယ္လို ျဖစ္ေနသလဲ ဂ႐ု မျပဳၾကတဲ့ သူေတြပါ။

အထူးသျဖင့္ ဒီလိုစိတ္ဓာတ္မ်ိဳးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ ထံမွာ ရွိေနေတာ့ အမိန္႔ နာခံ ၾကရတဲ့ လက္ေအာက္ခံ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား အတြက္ ဆုတ္လည္းဆူး စားလည္း႐ႈး ျဖစ္ခ့ဲၾကရတ့ဲ ကိစၥေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ခ့ဲၾကတာပါ။ ဥပမာ ကေလးစစ္သား စုေဆာင္းတာမ်ိဳး၊ အတင္း အဓမၼ လုပ္အားေပး ခိုင္းေစတာမ်ိဳး၊ အတင္းအဓမၼ ရြာေတြ ေရႊ႕ခိုင္းတာမ်ိဳးေတြကို ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒအရ မလုပ္ရဘူး ဆိုတာကို သူနားမလည္ ခ့ဲပါဘူး။ ကုလသမဂၢမွာ ရိွတ့ဲ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြ ျမန္မာ အစိုးရ အဆက္ဆက္ လိုက္နာ ပါမယ္လို႔ ထိုးထားတဲ့ စာခ်ဳပ္ေတြက ဘာေတြလဲ ဆိုတာ သူမသိဘူး။ သိရိွ နားလည္တ့ဲ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးက တင္ျပဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့လည္း လက္မခံဘူး။

ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ေလာက္ကစၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥ ျပႆနာဟာ ကုလသမဂၢမွာ ပိုၿပီး က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ ျဖစ္လာ ေတာ့တယ္။ ဒီျပႆနာေတြကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ အဲဒီအခါက်မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ စဥ္းစား မိလာတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊရဲ႕ စိတ္ဓာတ္က အခ်င္းခ်င္း ေျပာတာကို လက္ခံေလ့ မရွိဘူး။ ကုလ သမဂၢက အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသား ထိပ္တန္း အရာရိွႀကီး တဦး ျဖစ္တဲ့ မစၥတာ ဂ်ိဳးဇက္ ဗာနာ ရိဒ္ ကေန ဒါေတြဒီလို လုပ္သင့္ ပါတယ္လို႔ေျပာမွ သံတမန္ေရး ထိုးစစ္ (ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး ထိုးေဖာက္ျခင္း) မဟာဗ်ဴဟာ ခ်မွတ္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔စည္းေတြမွာ နအဖကို ေထာက္ခံသူ မ်ားလာေအာင္ လုပ္ခ့ဲ ၾကပါတယ္။

အဲဒီမွာ ျပည္ပေရာက္ ထင္ရွားၿပီးအေရးပါတ့ဲ မဟာျမန္မာႀကီးေတြဟာ နအဖ ရဲ႕ ပစ္မွတ္မ်ား ျဖစ္လာ ခ့ဲၾကပါတယ္။ ဒုတိယ ပစ္မွတ္ကေတာ့ ပညာတတ္ အသိုင္း အဝန္းက ျမန္မာ လူငယ္မ်ားနဲ႔ တတိယ ပစ္မွတ္ကေတာ့ ျမန္မာ့ အေရးကို စိတ္ဝင္စားၾကတ့ဲ ႏိုင္ငံျခားသား ပညာရွင္မ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ဦးသန္႔ရဲ႕ မိသားစုဝင္ေတြကေတာ့ ပထမ ပစ္မွတ္ေတြပါ။ ၁၉၈၈ အေရးခင္းၿပီးေတာ့ ဦးသန္႔ရဲ႕ မိသားစုဝင္ ေတြဟာ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားေတြ ဘက္က ေတာ္ေတာ္ေလး တက္တက္ ႂကြႂကြ လႈပ္ရွား ခ့ဲၾကတာ ေတြ႔ရယ္၊ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဦးသန္႔ အေရးခင္းမွာ စစ္တပ္က အျပစ္မ့ဲ ျပည္သူေတြကို ပစ္သတ္ ထားတာေတြေၾကာင့္ စစ္တပ္ရဲ႕ စည္း႐ံုးမႈကို အလြယ္တကူမွ လက္ခံပါ့မလား ဆိုၿပီး အစ ပထမမွာ စိတ္ပူ မိေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထင္သေလာက္ အခက္အခဲ မရွိခ့ဲပါဘူး။

ဦးသန္႔ရဲ႕ မိသားစုဝင္ေတြဟာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ အေရးပါပံု၊ ျမန္မာျပည္၏ ဒီမိုကေရစီ အေရး အတြက္ အေရးပါပုံ အစရိွတ့ဲ ခ်ီးမြမ္းခန္း ေတြကို ဖြင့္ၿပီးတ့ဲ အခါမွာေတာ့ မိသားစု ဝင္ေတြ အသီးသီး အစိုးရ ဧည့္သည္ေတာ္ေတြ အျဖစ္နဲ႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံကို ခ်ီတက္ ၾကေတာ့တာပါပဲ။ နအဖ က ေကာင္းေကာင္း သိမ္းသြင္း လိုက္ပံု ရပါတယ္၊ ျပန္လာၿပီးတ့ဲ အခါမွာေတာ့ စစ္တပ္ကို မုန္းတ့ဲစိတ္ ေပ်ာက္သြားၿပီး ျမန္မာ့ႏိုင္ငံကို ကယ္တင္မယ့္ နအဖ ရဲ႕ အက်ိဳးေဆာင္ေတြ အျဖစ္ နအဖ က ႏိုင္ငံတကာကို ေျပာခ်င္တာေတြကို နအဖ ကိုယ္စား ေျပာေပးေနတာ အခုအထိ ေတြ႔ေနရဆဲပါပဲ။

ဒီလိုနဲ႔ နအဖ ဟာ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ေလာက္ကစၿပီး ခုနေျပာခဲ့တဲ့ မစၥတာ ဂ်ိဳးဇက္ ဗာနာ ရိဒ္ ရဲ႕ အႀကံေပးခ်က္ အရ ႏွစ္စဥ္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ ညီလာခံ ကာလျဖစ္တဲ့ ၾသဂုတ္လ ကေန ႏိုဝင္ဘာလ အတြင္းမွာ အေမရိကန္၊ ၿဗိတိန္၊ ကေနဒါ၊ ဂ်နီဗာနဲ႔ ျပင္သစ္က ျမန္မာ သံအမတ္ႀကီးမ်ားဟာ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ရွိ ကုလသမဂၢ ႐ံုးမွာ လာေရာက္ စုစည္းရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံတကာက ေရာက္လာၾကတ့ဲ သံတမန္မ်ားနဲ႔ နယူးေယာက္မွာ ရိွၾကတ့ဲ ႏိုင္ငံတကာ သံတမန္မ်ားကို စစ္အစိုးရ အတြက္ ေထာက္ခံမႈ ရေအာင္ ေရွ႕မ်က္ႏွာ ေနာက္ထားကာ လန႔ဲခ်ီ စည္း႐ံုးေရးဆင္း ဆြယ္တရားေဟာ (Lobby) လုပ္ေနခ့ဲၾကတာ ယေန႔အထိ ေတြ႔ေနရဆဲပါ။

ဒါေပမယ့္ နအဖ ကိုယ္တိုင္လုပ္တာထက္ သာမန္အစိုးရနဲ႔ မဆိုင္တ့ဲ သူမ်ားက လုပ္တာ ပိုၿပီး ထိေရာက္မႈ ရွိႏိုင္တယ္လို႔ အႀကံျပဳခ်က္ အရ နအဖရဲ႕ ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ ပစ္မွတ္ေတြကို စုစည္းၿပီး တတိယ အင္အားစုကို ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ အေကာင္ထည္ ေဖာ္ခ့ဲၾကပါတယ္။

ႏိုင္ငံတကာကို စည္း႐ံုးတဲ့အခါမွာ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးသန္႔ ရဲ႕ အမည္ဟာ စစ္အစိုးရ အတြက္ သံတမန္ေရး ထိုးစစ္ (ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး ထိုးေဖာက္ျခင္း) လုပ္ငန္းကို အက်ိဳးရိွပါတယ္။ အလားတူ ဦးသန္႔ရဲ႕ မိသားစု ဝင္ေတြဟာလည္း အသံုး အလြန္ တည့္ခ့ဲပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီလုပ္ငန္းေတြဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ ျဖဳတ္ခံရၿပီးတ့ဲေနာက္ ေခတၱ ရပ္သြားခ့ဲေပမ့ဲ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဝါရွင္တန္ သံအမတ္ႀကီးေဟာင္း ဝန္ႀကီး ဦးေသာင္းရဲ႕ တင္ျပခ်က္အရ အေမရိကန္ သမၼတ အိုဘားမား အစိုးရကို စည္႐ံုးမႈေတြ ျပန္လုပ္ဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက ခြင့္ျပဳခ့ဲတ့ဲ အတြက္ ျပည္တြင္းျပည္ပ တတိယ အင္အားစုေတြ ျပန္လည္ လႈပ္ရွားခြင့္ ရခ့ဲၾကပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညႊန္႔ ျပဳတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း တျဖည္းျဖည္း အားယူ ေပၚထြက္လာတဲ့ တတိယ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုေတြ ထဲမွာ Myanmar Egress ဟာလည္း တခု အပါအဝင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္း ကာလတုန္းက အေနာက္ ႏိုင္ငံက အမ်ိဳးသမီး သံအမတ္ တဦးကလည္း တတိယ အင္အားစုေတြ ေပၚထြက္ေရးမွာ အဓိက အားေပးအားေျမွာက္ ျပဳခဲ့တာေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။

စစ္အစိုးရရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲကို သိသိသာသာ ေထာက္ခံျခင္းျဖင့္ သူတို႔ရပ္တည္မႈကို ျပည္တြင္း ျပည္ပက ေမးခြန္း ထုတ္လာ ခဲ့ၾကပါတယ္။ အေစာပိုင္းတုန္းက ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခိုင္ေရးနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အသင္း (ယခု ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ) ရဲ႕ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ဦးေဌးဦးနဲ႔ ေဒါက္တာ သန္႔ျမင့္ဦးကို ဘန္ေကာက္မွာ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြး ေစတာမ်ိဳးေတြကို Myanmar Egress က ၾကားဝင္ၿပီး ညွိေပး တာမ်ိဳးေတြ ရွိခဲ့တယ္။

ယမန္ႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလတုန္းက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ႏွစ္ရက္ၾကာ လာေရာက္ခဲ့တဲ့ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ခ်ဳပ္ရဲ႕ အထူး ကိုယ္စားလွယ္ ဗီေဂ် နမ္ဘီယားနဲ႔ တတိယ အင္အားစုေတြ ေတြ႔ဆံုၿပီး သူတို႔ အျမင္ေတြကို တင္ျပတဲ့ အထိလည္း ေျခလွမ္း က်ယ္ခဲ့ပါတယ္။

ျမန္မာ့အေရးကို ၾကားဝင္ေစ့စပ္ဖို႔ ခန္႔အပ္ခံခဲ့ရတဲ့ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စား လွယ္ ႏိုက္ဂ်ီးရီးယားက မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကို မွတ္မိ ၾကဦးမွာပါ။ သူ ျမန္မာျပည္ကို ပထမဆံုး မသြားခင္ ၂၀၀၆ ေမလ မတိုင္ခင္ေလးမွာ နယူးေယာက္က ကုလသမဂၢ ႐ံုးမွာ က်င္းပတဲ့ ျမန္မာ့ အေရး ေဆြးေႏြးပြဲ က်ိတ္ဝိုင္းေလး ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီပြဲမွာ တက္ခဲ့ သူေတြကေတာ့ ျမန္မာ မဟုတ္တဲ့ သူေတြ မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ “ျမန္မာ့အေရး ကြ်မ္းက်င္သူ” ေတြနဲ႔ ကုလသမဂၢ အရာရွိေတြပါ။ ဦးသန္႔ရဲ႕ေျမးလည္း တက္ခဲ့ပါတယ္။ ထူးျခားတာကေတာ့ အဲဒီ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးက ေမ့ထားလိုက္ဖို႔ ဆိုတဲ့ အဆိုကို လူတခ်ိဳ႕က တင္ၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုလသမဂၢ အထူး ကိုယ္စားလွယ္ကေတာ့ ဒါကို ေနာက္ဆံုးမွာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

စစ္အစိုးရရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က အရင္ထက္စာရင္ နည္းနည္းေျပာင္းလဲ တာက ေရြးေကာက္ပြဲ၊ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အစိုးရ သစ္ကို ႏိုင္ငံတကာ က အသိအမွတ္ျပဳ ခံရဖို႔နဲ႔ မေျပာင္းလဲ ခဲ့တာကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈကို ဆန္႔က်င္ဖို႔ ဆိုတာေတြပါပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊရဲ႕ တီးကြက္အတိုင္း လိုက္က ေနၾကရတာပါ။

က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ျပည္တြင္းျပည္ပ တတိယ အင္းအားစုေတြကို ေမတၱာ ရပ္ခံခ်င္တာက ပညာတတ္၊ ဂုဏ္သိကၡာ ရွိသူေတြ အေနနဲ႔ အာဏာရွင္ႀကီးရဲ႕ အသုံးခ် ခံေနရမႈကို သတိႀကီးႀကီး ထားၿပီး ဆင္ျခင္ သင့္ပါတယ္။ ရာထူးႀကီးသူမ်ား ခ်မ္းသာ ၾကြယ္ဝသူမ်ား ေျပာစကားေတြထက္ အေျခခံ စစ္ဖက္ အရပ္ဖက္ လူတန္းစားေတြရဲ႕ စကားေတြကိုလည္း ေလ့လာ နားေထာင္ သင့္ပါတယ္။ တကယ္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ အစိုးရကိုေရာ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု ေတြကိုပါ ေဝဖန္ရဲတဲ့ သတိၱရွိဖို႔ လိုပါတယ္။ အစိုးရဘက္ကခ်ည္း လိုက္ေျပာေနတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ပညာတတ္ ဂုဏ္သိကၡာ ရွိသူေတြလို႔ ယူဆေနၾကတ့ဲ တတိယ အင္အားစုေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဒုကၡေရာက္ေအာင္ လုပ္ေနၾကတယ္လို႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။ ။

Ref: ဧရာဝတီ္