လူထုစိန္ဝင္း
October 5, 2010
ေအာက္ေျခလြတ္ေတာ့ လူေတြကိုအထင္ေသးတယ္။ ေနရာတကာ အေပၚစီးကၾကည့္တယ္။ လူေတြဟာ အသိဥာဏ္ ဗဟုသုတ နည္းၾကရွာတယ္။ ပညာမဲ့ၾကရွာတယ္။ သနားပါတယ္။ ငါမကယ္ ေသဖြယ္သာ ရွိေတာ့တယ္လို႔ အထင္ေရာက္ လာတယ္။
နားကေလာလြန္း
လူေတြကိုအထင္ေသးတဲ့စိတ္နဲ႔ အတူတူတစ္ၿပိဳင္တည္းေပၚထြက္ လာတာက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အထင္ႀကီး လြန္တဲ့ စိတ္ျဖစ္တယ္။ ေနရာတိုင္းမွာ ငါသာသိတယ္။ ငါသာတတ္တယ္။ ငါသာ လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး ဘ၀င္ ျမင့္လာတယ္။ တစ္တိုင္း တစ္ျပည္လံုးက လူေတြကို တပည့္လို႔ ယူဆၿပီး ေနရာတိုင္း ဆရာႀကီး လုပ္ခ်င္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး ကိုယ့္မိသားစု တစ္စု လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ျပည္ပ ႏိုင္ငံေတြမွာ ေနၾကတဲ့ ျမန္မာတခ်ဳိ႕က ပိုဆိုးေသးတယ္။ သူတို႔မွပညာရွင္၊ သူတို႔မွ ဒီမိုကေရစီ သူရဲေကာင္း။ ဟိုေရာက္မွ လက္ပူ တိုက္ေပးတဲ့ သင္တန္းေတြတက္၊ ဒီမိုကေရစီ သမၼာက်မ္းေတြ အာဂံုေဆာင္ၿပီး ၾကက္တူေရြး ပညာရွင္ လုပ္ေနၾကတာ နားကေလာ လြန္းလွတယ္။ေၾကာက္လို႔ထြက္ေျပးတာ ဘယ္သူလဲ
ကိုယ့္ေၾကာင္းနဲ႔ကိုယ္ ႏိုင္ငံျခားသြားေနၾကတာေနပါ။ ဘာမွေျပာစရာ မရွိပါဘူး။ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္။ ကိုယ့္စီးပြား ကိုယ္ရွာၿပီး ေအးေအးေနၾကပါ။ အထဲကလူေတြကို အတံုး အ အ ေတြလို႔ သေဘာထားၿပီး ဒီမိုကေရစီ ဂု႐ုႀကီးေတြ မလုပ္ၾကပါနဲ႔။ အထဲက လူေတြ ေၾကာက္ေနၾကတယ္ ဆိုတဲ့ စကားေတာ့ ေယာင္လို႔ေတာင္ မေျပာပါနဲ႔။ ေၾကာက္လို႔ ထြက္ေျပးတာ ဘယ္သူေတြလဲ ဆိုတာ တစ္ႏိုင္ငံလံုး သိၾကပါတယ္။ အင္တာနက္ေခတ္၊ ဂလိုဘယ္ေခတ္နဲ႔ ပါးစပ္က အျမႇဳပ္ ထြက္ေအာင္ ေအာ္ေနၾကေပမယ့္ အင္တာနက္ရဲ႕ အစြမ္းကိုေတာ့ ဘာမွ ေသခ်ာ ေရရာ သိၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဂု႐ုႀကီး လုပ္ေနၾကတာ။ၿဖီးတာကို ၿဖီးမွန္းသိ
အင္တာနက္ကို ျမန္မာလူငယ္ေတြ ေကာင္းေကာင္း အသံုးခ် တတ္ပါတယ္။ အဂၤလန္က၊ အေမရိကန္က၊ ၾသစေၾတးလ်က၊ စင္ကာပူက ကြန္ပ်ဴတာ မဟာဘြဲ႔ရတဲ့ လူငယ္ေတြ ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အင္တာနက္ကို အသံုးခ်ၿပီး ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ပညာရပ္ မ်ဳိးစံုကို ေလ့လာ ေနၾကပါတယ္။ လူေတြဟာ အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြဟာ မတံုး မအ ၾကေတာ့ဘူး။ ၿဖီးတာကို ၿဖီးမွန္းသိတယ္။ လိမ္တာကို လိမ္မွန္းသိတယ္။ ဘယ္သူေတြဟာ ျခံစည္း႐ိုး ေပၚခြထိုင္ၿပီး ႏွစ္ဖက္စလံုးက ေပးစာ ကမ္းစာကို စားေသာက္ ေနၾကတာလဲ ဆိုတာလည္း သိတယ္။ ဘယ္သူေတြ ႏွစ္ဖက္ခြၽန္ လုပ္ေနတာလဲ ဆိုတာလည္း သိတယ္။ ဒီေခတ္က (Citizen Journalist) လူထု သတင္းသမားေခတ္ေလ။ လူေတြၾကားမွာ သတင္းေတြဟာ မရပ္မနား အစုန္အဆန္ စီးဆင္း ေနၾကပါတယ္။ကြန္ရက္ထဲမွာ သိန္းခ်ီရွိ
သတင္းကို စီအင္န္အင္န္တစ္ခုတည္းက ဖန္တီးတဲ့ေခတ္ ကုန္ဆံုးသြားၿပီ။ အယ္လ္ဂ်ာ ဇီးရား (aljazeera) လည္း ေပၚေနၿပီ။ ၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ေတြလည္း ကြန္ရက္ထဲမွာ သိန္းနဲ႔ခ်ီ ရွိေနၾကၿပီ။ အေမရိကမွာေနမွ နယူးေယာက္တိုင္း ဖတ္ႏိုင္တဲ့ေခတ္ နိဂံုး ခ်ဳပ္သြားၿပီ။ ဂ်က္(ကြမ္းျခံကုန္း) ရဲ႕ ၀ါးဘေလာက္ ေသာက္ကလည္း နယူးေယာက္တိုင္း၊ ၀ါရွင္တန္ပို႔စ္၊ ႀကိဳက္တဲ့ သတင္းစာ ေရြးဖတ္ႏိုင္တဲ့ေခတ္ ေရာက္ေနၿပီ။ ဒီေခတ္ဟာ လူစြမ္းမ်ားေခတ္၊ သူရဲေကာင္းမ်ားေခတ္ မဟုတ္ေတာ့သလို ေခတ္ပ်က္ ဂု႐ုေတြရဲ႕ေခတ္လည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အင္တာနက္က ကမၻာႀကီး တစ္ခုလံုးကို လူထုေခတ္အျဖစ္ ေျပာင္းပစ္လိုက္ၿပီ။ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သမိုင္းဖန္တီးတာလား
ဒါကိုနားမလည္ဘဲနဲ႔သမိုင္းဆိုတာ ခ်ာခ်ီလို၊ ႐ုစဗဲ့လို ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက ဖန္တီးတာ။ လူထုဆိုတာ ေနာက္လိုက္ေတြ သက္သက္ပဲ လို႔ ေျပာေနၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ဒီဂု႐ုေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို၊ သခင္ဖိုးလွႀကီးလို၊ ဆရာစံလို ပုဂၢိဳလ္ေတြကို လက္ၫွိဳး ထိုးျပေလ့ရွိတယ္။ ေရနံေျမ သပိတ္ႀကီးကို သခင္ဖိုးလွႀကီးက ဖန္တီးသေယာင္ ေျပာဆိုၾကတယ္။ တကယ္က ေရနံေျမ သပိတ္ႀကီးက သခင္ဖိုးလွႀကီး ဆိုတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ကို ေမြးထုတ္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး ႀကီးကို သခင္ေအာင္ဆန္းက ေမြးထုတ္ လိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုးႀကီးက ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေမာင္ေအာင္ဆန္းကို မ်ဳိးခ်စ္ ႏိုင္ငံေရးသမား တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီး ေပးလိုက္တာ ျဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေမာင္ေအာင္ဆန္း ရယ္လို႔ ျဖစ္လာေအာင္လည္း ၁၉၃၆ ေက်ာင္းသား သပိတ္ႀကီးက ေမြးထုတ္ လိုက္တာျဖစ္တယ္။ အလားတူပဲ ဂ်ဒ္ဆင္ေကာလိပ္ ေက်ာင္းသားေလး ေမာင္ေအာင္ေက်ာ္ကိုလည္း အာဇာနည္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ျဖစ္ေအာင္ ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈႀကီးက ေမြးထုတ္ ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ေမာင္ေအာင္ဆန္း၊ ေမာင္ေအာင္ေက်ာ္တို႔က ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈႀကီးကို ေမြးထုတ္လိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။သခင္အဖြဲ႔စတင္တည္ေထာင္သူ
တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးႀကီးကို စတင္တည္ေထာင္ၿပီး 'သခင္' ဆိုတဲ့ အမည္ကို စၿပီး သံုးခဲ့သူက စာေရးဆရာႀကီး သခင္ဘေသာင္း ဆိုတဲ့ လူေတာ္ႀကီး တစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း က်ေတာ့ သူတို႔ဟာ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုးႀကီးနဲ႔ ကင္းကြာသြားၿပီး လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပြဲေတြနဲ႔လည္း အဆက္ ျပတ္သြားခဲ့တယ္။ တိုက္ပြဲနဲ႔ အဆက္ျပတ္ သြားတာနဲ႔ လူထုနဲ႔လည္း အလွမ္း ကြာေဝး သြားခဲ့တယ္။၁၉၆၀ ခုႏွစ္ အိမ္ေစာင့္ အစိုးရေခတ္ တည္ျမဲ-သန္႔ရွင္းတို႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူဟာ နတ္ေမာက္ မဲဆႏၵနယ္ တစ္သီးပုဂၢလ အမတ္ေလာင္း အျဖစ္ ၀င္ေရာက္ အေရြးခံရာမွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အနိမ့္ဆံုးမဲ အေရအတြက္ေတာင္ မရလိုက္ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ တင္ထားတဲ့ အာမခံေၾကးေတာင္ ျပန္မရေတာ့ဘဲ အဆံုး ခံလိုက္ရပါတယ္။
အထင္အရွားသိႏိုင္တယ္
သခင္ဘေသာင္းဆိုတာ အင္မတန္ထူးခြၽန္ ထက္ျမက္တဲ့ စာေရးဆရာႀကီး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး သမုိင္းကို မဖန္တီး ႏိုင္႐ံုသာမက သူကိုယ္တိုင္ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး ကိုေတာင္ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ မဖန္တီး ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ထူးခြၽန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြက သမုိင္းကို ဖန္တီးတာလား၊ သမုိင္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေမြးထုတ္ ေပးလိုက္တာလား ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကိုေအာင္ေက်ာ္တို႔နဲ႔ ဆရာသခင္ ဘေသာင္းရဲ႕ ျဖစ္ေၾကာင္း ကုန္စင္ကို ေလ့လာ လိုက္႐ံုနဲ႔ အထင္အရွား သိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ေတာင္ မက္ထ႐ိုပိုလစ္တန္ အီလစ္ေတြက မသိဘူး ဆိုတာေတာ့ ထူးဆန္း မေနဘူးလား။အေပၚလႊာကိုပဲ နီးစပ္ေအာင္
အေသအခ်ာသံုးသပ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ မထူးဆန္းဘူးဆိုတာ သိႏိုင္တယ္။ သဘာ၀ က်စြာ ျဖစ္ေပၚ လာတာပါပဲ။ အဲဒီ ၿမိဳ႕ႀကီးသား လူလည္ ေရေပၚဆီ အီလစ္ေတြ ဆိုတာက ေခတ္တိုင္း ေခတ္တိုင္းမွာ ေရေပၚဆီလို အေပၚယံမွာပဲ ေ၀့၀ဲ ေနခဲ့ၾကတယ္။ ဘယ္ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲ စဥ္ေတြမွာမွ ပါ၀င္ခဲ့ဖူးျခင္း မရွိပါဘူး။ အေပၚယံလႊာမွာပဲ ေ၀့၀ဲ ေနသူေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေအာက္ေျခ လူထု လူတန္းစားေတြနဲ႔လည္း ေတာင္၀င္႐ိုးစြန္းနဲ႔ ေျမာက္၀င္႐ိုး ပမာ အလွမ္း ကြာေ၀းပါတယ္။ လူထုကို အထင္ေသးၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ နီးစပ္ေအာင္ မႀကိဳးစားပါဘူး။ ေအာက္ေျခ အစား အေပၚလႊာကိုပဲ နီးစပ္ေအာင္ နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ႀကိဳးစားၿပီး ေရေပၚဆီ လုပ္ေနခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ရယ္စရာျဖစ္မေနဘူးလား
အဲဒီလိုေရေပၚဆီလူတန္းစားေတြကပဲ သမုိင္းကို ျပည္သူလူထု အမ်ားက ဖန္တီးတာ ဆိုတဲ့ အယူအဆကို ျပက္ရယ္ ျပဳခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ပညာရွင္ေတြကသာ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး လူထုေတြ ကေတာ့ ေနာက္လိုက္ေကာင္း ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစား ၾကဖို႔ လိုတယ္လို႔ ပါးစပ္က အျမႇဳပ္ တစီစီ ထြက္ေအာင္ ေအာ္ဟစ္ ေနၾကတာျဖစ္တယ္။ ဂလိုဘယ္ အင္တာနက္ေခတ္၊ လူထု သတင္းသမားမ်ားရဲ႕ ေခတ္မွာေတာင္ လူစြမ္းေကာင္း ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြက သမိုင္းကို ဖန္တီးတယ္လို႔ ေျပာေနတာ ကေတာ့ ရယ္စရာ ျဖစ္မေနဘူးလား။ 
Posts
0 comments:
Post a Comment