အာဏာရွင္ႏွင့္ေပါင္းသင္းျခင္း

ဂါမဏိ

ေျမာက္ကိုးရီးယား၊ ဇင္ဘာေဘြ နဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတို႔ဟာ ကမၻာေပၚမွာ အဆိုးသြမ္းဆံုး အာဏာရွင္ ႏိုင္ငံဘြဲ႔ထူး ဂုဏ္ထူးကို သူတလွည့္ ငါတလွည့္ အၿပိဳင္အဆိုင္ ဆြတ္ခူးေနၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ၃ ႏိုင္ငံထဲမွာ ဇင္ဘာေဘြနဲ႔ ျမန္မာတို႔ မွာေတာ့ ေလာက္ေလာက္ လားလား အတိုက္အခံေတြ ရွိေနၿပီး အာဏာရွင္နဲ႔ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး ကစားၾကတာေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ ကစားကြက္ေတြကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အာဏာရွင္ေတြက ျပည္တြင္း အေျခအေနေတြကို ႏိုင္နင္းေအာင္ မကိုင္တြယ္ ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အခါ အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြနဲ႔ အေပးအယူလုပ္ ကစားတာေတြ ရွိတတ္ပါ တယ္။ (ဒါေပမဲ့ အာဏာရွင္ေတြဟာ သူတို႔ အၾကပ္အတည္း ဆိုက္တာကို ဘယ္ေတာ့မွ ဝန္ခံေလ့ မရွိပါဘူး။)

ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံဟာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈႏႈန္း ၁၃,၀၀၀,၀၀၀,၀၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အထိ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္ (ဇင္ဘာေဘြေဒၚလာ ၁၀၀,၀၀၀,၀၀၀,၀၀၀,၀၀၀ တန္ေငြစကၠဴ ထုတ္ခဲ့ရတယ္)။ အလုပ္လက္မဲ့ ၉၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ လူဦးေရ ၁၂ သန္းရွိတဲ့ႏိုင္ငံမွာ ျပည္သူ ၃ သန္း ႏိုင္ငံျခားထြက္ အလုပ္ လုပ္ၾကရပါတယ္။ က်န္းမာ ေရးစနစ္ ၿပိဳလဲေနလို႔ ကာလဝမ္း ကပ္ေဘး တႏွစ္ၾကာ ဆိုက္ၿပီး လူတသိန္း ဝမ္းေရာဂါျဖစ္၊ ၅၀၀၀ ေလာက္ ေသခဲ့ပါ တယ္။

၂၀၀၈ ခု မတ္လ ပါလီမန္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ရွဗန္ဂီ႐ိုင္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အတိုက္အခံအမ္ဒီစီပါတီက ၉၉ ေနရာ၊ မူဂါဘီ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အစိုးရပါတီ ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္က ၉၇ ေနရာ၊ အမ္ဒီစီ ခြဲထြက္အဖြဲ႔က ၁၀ ေနရာရခဲ့ၿပီး သမတေရြး ေကာက္ပြဲမွာေတာ့ ရွဗန္ဂီ႐ိုင္ က ၄၇.၉ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ မူဂါဘီက ၄၃.၂ ရာခိုင္ႏႈန္း ရခဲ့တယ္လို႔ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ ကဆိုၿပီး မဲ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမရလို႔ ဒုတိယအေၾကာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ထပ္လုပ္ခုိင္း ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ရွဗန္ဂီ႐ိုင္ဟာ ၅၀.၃ ရာခိုင္ႏႈန္းရခဲ့ေပမဲ့ မူဂါဘီက မဲလိမ္ခဲ့တာ ျဖစ္လို႔ ဒုတိယအေၾကာ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို အတိုက္အခံပါတီက သပိတ္ ေမွာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲကာလ အတြင္း မူဂါဘီရဲ႕ ပါတီနဲ႔ လံုျခံဳေရး ေတြက အတိုက္အခံနဲ႔ ျပည္သူလူထု ၂၀၀ ေက်ာ္ကို သတ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ တေယာက္ထဲၿပိဳင္တာ ၈၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္မဲရၿပီး သမတျဖစ္လာေပမဲ့ အဖက္ဖက္က အၾကပ္ဆိုက္ ေနတဲ့ အာဏာရွင္ မူဂါဘီဟာ ၂၀၀၈ စက္တင္ဘာ ၁၅ ရက္မွာေတာ့ အာဖရိက ေတာင္ပုိင္းအသင္းရဲ႕ ၾကားဝင္ ေစ့စပ္ေပးမႈနဲ႔ အာဏာ ခြဲေဝေရး သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ ထိုးလိုက္ရပါတယ္။ လက္မွတ္ထုိးၿပီး တလအၾကာမွာ ဇင္ဘာေဘြ စစ္တပ္က ႏိုင္ငံပိုင္ စိန္တြင္းကို အဓမၼ ဝင္သိမ္းပိုက္ ခဲ့ပါတယ္။

၂၀၀၉ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာေပၚလာတဲ့ အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရးအစိုးရမွာ မူဂါဘီက သမတ၊ ရွဗန္ဂီ႐ိုင္က ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္ ပါတီက ကာကြယ္ေရး၊ လံုျခံဳေရး၊ ႏိုင္ငံျခားေရး၊ တရားေရး၊ ရဲ၊ အက်ဥ္းဦးစီး၊ ေထာက္လွမ္းေရး စတဲ့ ဌာနမ်ား၊ အမ္ဒီစီက ဘ႑ာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ျပန္ၾကားေရး၊ အေျခခံဥပေဒေရးရာ စတဲ့ဝန္ႀကီး ေနရာမ်ားရၿပီး ျပည္ထဲ ေရးဝန္ႀကီးေနရာမွာ တပါတီကို တေယာက္နဲ႔ ၂ ေယာက္ ထားပါတယ္ (ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ၂ ေယာက္ထားတာ ကမၻာ မွာ ဒီတႏိုင္ငံဘဲရွိမယ္ထင္ပါတယ္)။ မၾကာခင္မွာဘဲ မူဂါဘီက အမ္ဒီစီ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးကို ျဖဳတ္ပစ္ လိုက္ပါတယ္။ အမ္ဒီစီ ျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး (ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္) ေတြကိုလဲ အသိအမွတ္ မျပဳ၊ အာဏာ လႊဲမေပးခဲ့သလို ဗဟို ဘဏ္ဥကၠဌ နဲ႔ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္ ေနရာေတြကိုလဲ ဇြတ္အတင္း ရယူခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အမ္ဒီစီပါတီကို စီးပြားေရး ခၽြတ္ျခံဳက်မႈ ကယ္တင္ေရး၊ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ ဖယ္ရွားေရး အတြက္ဘဲ အဓိက အားျဖင့္ ေနရာ ေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ပူးေပါင္းမယ့္ သေဘာတူညီခ်က္ကို အမ္ဒီစီ ပါတီထဲမွာ အဲဒီအခ်ိန္က ဆန္႔က်င္မႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။
XXX
ေကာင္းကြက္ေတြကေတာ့ သတ္တာ ျဖတ္တာေတြနည္းသြားတယ္၊ တျခားအၾကမ္းဖက္မႈေတြ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်မႈေတြ အရင္ထက္စာရင္ ေလ်ာ့သြားပါတယ္၊ ဖမ္းရင္လဲ ခဏနဲ႔ျပန္လြတ္ သို႔မဟုတ္ အာမခံ ေပးပါတယ္။ ၂၀၀၉ ဇူလိုင္လမွာ ဘီဘီစီ နဲ႔ စီအဲန္အဲန္ သတင္းဌာနေတြကို ဖြင့္ေပးလိုက္တာ၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ ဘီတီကို ႏိုင္ငံေတာ္ သစၥာေဖာက္မႈ နဲ႔ တရား စြဲထားတာကို ပလပ္လိုက္တာ၊ ကမၻာ့ ဒုကၡသည္မ်ားေန႔ ဆႏၵျပပြဲတံုးက အမ်ဳိးသမီး ၄ ေယာက္ ဖမ္းဆီးခံရ ကိုယ္ထိ လက္ေရာက္ ေစာ္ကားခံရမႈကို ဇူလိုင္လမွာ တရား႐ံုးက စံုစမ္း စစ္ေဆးခိုင္းတာ၊ ေအာက္ တိုဘာလမွာ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူ ၈ ေယာက္ကို တရားေသ လႊတ္လိုက္တာေတြ ရွိပါတယ္။ ၂၀၁၀ ေမလမွာ အမ္ဒီစီအမတ္ ႐ြိဳင္ဘင္းနက္ကို ႏိုင္ငံေတာ္ သစၥာေဖာက္မႈနဲ႔ စြဲထားရာက တရားေသ လႊတ္ေပးလိုက္တယ္ (ဒါေပမဲ့ ဝန္ႀကီး ရာထူး ေပးဖို႔ကိုေတာ့ မူဂါဘီက ဆက္လက္ ပိတ္ပင္ ေနပါတယ္)။

၂၀၀၉ ႏွစ္ဆန္းမွာ ဇင္ဘာေဘြေဒၚလာကို တရားဝင္ဖ်က္သိမ္းလိုက္ၿပီး ေတာင္အာဖရိက ေငြနဲ႔ အေမရိကန္ ေဒၚလာေတြနဲ႔ အစားထိုး သံုးစြဲ လိုက္တဲ့အတြက္ စီးပြားေရး တိုးတက္ လာသလို အရင္က ပိတ္ဆို႔ထားတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ အေထာက္အပံ့ေတြ ျပန္ဝင္ လာတာေတြ ေၾကာင့္လဲ စီးပြားေရး နည္းနည္း အဆင္ေျပ လာပါတယ္။ (ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္ ေခါင္း ေဆာင္ပိုင္းေတြ အေပၚ ဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆို႔မႈေတြေတာ့ မ႐ုပ္သိမ္း ေသးပါဘူး။) အလုပ္လက္မဲ့ ႏႈန္းကေတာ့ ‘၇၀ ရာခိုင္ ႏႈန္း’ ကို က်သြားပါတယ္။ မီဒီယာ ေကာ္မရွင္ သစ္ကလဲ သတင္းစာသစ္ သတင္းဌာနသစ္ လိုင္စင္ ၈ ခုေလာက္ ခ်ေပးခဲ့ပါတယ္ (ကန္႔သတ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ မီဒီယာ ဥပေဒေဟာင္းေတြ ကိုေတာ့ မပယ္ဖ်က္ ေသးပါဘူး)။

၂၀၁၀ ေဖေဖာ္ဝါရီမွာေတာ့ အေျခခံဥပေဒအသစ္ေရးဆြဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္ စတင္ အသက္ဝင္ လာပါတယ္ (ဒါေပမဲ့ အၾကမ္းဖက္ ဟန္႔တား ေႏွာင့္ယွက္မႈေတြေၾကာင့္ ေအာက္တိုဘာလမွာ ရပ္နားလိုက္ရတယ္)။ ၂၀၁၂ ေရြးေကာက္ပြဲ အမွီ အေျခခံ ဥပေဒအသစ္ ထြက္ဖို႔ ႏွစ္ဖက္ သေဘာတူ ထားပါတယ္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ထဲမွာ အမ္ဒီစီလႊတ္ေတာ္အမတ္ အနည္းဆံုး ၁၆ ေယာက္ကို ဓားျပမႈ၊ မုဒိမ္းမႈ၊ အၾကမ္းဖက္မႈ၊ ဓာတ္ေျမၾသဇာ ေရာင္းစားမႈ စတဲ့ ရာဇဝတ္မႈ ပုဒ္မေတြနဲ႔ ဖမ္းထားပါတယ္။ ဒီထဲက ၇ ေယာက္ကို ေထာင္ခ်လိုက္ၿပီး ၄ ေယာက္ ကို အမတ္အျဖစ္က ပယ္ဖ်က္ လိုက္ပါတယ္။ အမ္ဒီစီ ဒုဝန္ႀကီး မာလန္ဂူကို လက္ကိုင္ဖံုးခိုးမႈနဲ႔ တရား စြဲထားပါတယ္။ အထက္လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ႐ြဳိင္ဘင္းနက္ကို တရားမဝင္ လက္နက္ ကိုင္ေဆာင္မႈ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ သစၥာေဖာက္မႈတို႔နဲ႔ တရား စြဲခဲ့ပါတယ္။

ႏွစ္ဖက္ သေဘာတူ စာခ်ဳပ္အရ အေျခခံဥပေဒသစ္ဆြဲဖို႔ ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းတာကိုလဲ ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္ စြမ္းအားရွင္ ေတြက ပုလိပ္ေတြေရွ႕ေမွာက္မွာဘဲ အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြဲ ပိတ္ပင္ခဲ့ပါတယ္။ အမ္ဒီစီ ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ရဲ႕အေမ အသက္ ၇၃ ႏွစ္အရြယ္ မလီလို ကိုလဲ ဝိုင္း႐ိုက္ခဲ့လို႔ ေဆး႐ံု တင္ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အၾကမ္းဖက္သူ ဘယ္သူမွ အေရးမယူ ခံရပါဘူး။ အမ္ဒီစီက ဘ႑ာေရး ဝန္ႀကီးဘီတီရဲ႕ ျခံေစာင့္ကို ၾသဂုတ္လမွာ စစ္သား ၃ ေယာက္က ဝိုင္းထိုးခဲ့ပါတယ္။ ဘ႑ာေရး ဝန္ႀကီး ဆီကိုလဲ စာအိပ္ထဲ က်ည္ဆံ ထည့္ပို႔တာ ရွိခဲ့ပါတယ္။

အမ္ဒီစီပါတီဝင္တင္မက လူ႔အခြင့္အေရးအဲန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔ဝင္ ၁၂ ေယာက္လဲ အဖမ္းခံခဲ့ရပါတယ္။ လြတ္လပ္တဲ့ သတင္း စာေတြ ထုတ္ေဝခြင့္ မရေအာင္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ညစ္တာေတြ ဆက္လုပ္ ခဲ့ပါတယ္။
၂၀၀၉ ၾသဂုတ္လမွာ ေက်ာင္းသား သမဂၢေခါင္းေဆာင္ ၄ ေယာက္ကို တရားေဟာေနတံုး ဖမ္းခဲ့ပါတယ္။ နယ္ေတြမွာ မဲ႐ံုေစာင့္ လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေက်ာင္းဆရာေတြ၊ သပိတ္ေမွာက္ရာမွာ ပါခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမေတြကို ႐ိုက္ႏွက္တာ၊ ၿခိမ္းေျခာက္ ေႏွာင့္ယွက္ တာေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုဝင္ဘာလမွာ လယ္ယာ လုပ္သားသမဂၢ အတြင္းေရးမႉး အိမ္ကို စြမ္းအားရွင္ေတြ ဝင္စီးခဲ့ပါတယ္ (ကံေကာင္းလို႔ လြတ္သြားခဲ့ပါတယ္)။ ေအာက္တိုဘာလမွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ရွဗန္ ဂီ႐ိုင္ ဖိတ္ေခၚထားတဲ့ ကုလသမဂၢ ညႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈ စံုစမ္းေရး သမားကို မူဂါဘီက ေလဆိပ္ကေန ျပန္ေမာင္းထုတ္ ခဲ့ပါတယ္။

၂၀၀၉ ခု ေဖေဖာ္ဝါရီလထဲမွာ လူ႔အခြင့္အေရးေရွ႕ေန ၂ ေယာက္ကိုဖမ္းခဲ့ပါတယ္။ ေမလမွာေတာ့ နာမည္ႀကီး လူ႔ အခြင့္အေရး ေရွ႕ေန မုခ်ဒယ္ဟာမာနဲ႔ တရားစြဲ ခံေနရတဲ့ အမ္ဒီစီအမတ္ တေယာက္ရဲ႕ေရွ႕ေန ဆင္ဂြင္နီကို ဖမ္းခဲ့ပါ တယ္။ အမ္ဒီစီ အထက္လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ႐ြဳိင္ဘင္းနက္ကို အာမခံေပးလိုက္တဲ့ တရားသူႀကီး ခ်ီပတ္ဒ္ဇီကိုလဲ ရဲက မတ္လဆန္းမွာ ဖမ္းခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၉ မတ္လ ၃၁ ရက္မွာ အလြတ္ သတင္းေထာက္ မူဆင္ဂီကို ဗီအိုေအက လႊင့္တဲ့ ေျမသိမ္းမႈ သတင္းေၾကာင့္ ဖမ္းခဲ့ပါတယ္။ ေမလထဲမွာ လူ႔အခြင့္အေရး နဲ႔ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူ ၁၈ ေယာက္ကို အၾကမ္းဖက္မႈ ပုဒ္မတပ္ ေထာင္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ တရား႐ံုးသတင္း ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ဇင္ဘာေဘြ လြတ္လပ္ေရး စာေစာင္အယ္ဒီတာ ခ်ီမာကုရီ နဲ႔ ကာဟိယ တို႔ကို ေမ ၁၁ ရက္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ အၾကည္ညိဳ ပ်က္ေစမႈနဲ႔ ဖမ္းဆီး တရားစြဲခဲ့ပါတယ္။ မူဂါဘီဟာ ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္ စြမ္းအားရွင္ တေသာင္းကို လူငယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ထမ္းေတြ အျဖစ္ လစာေပးထားတာ ေအာက္တိုဘာ လမွာ ေပၚထြက္ လာပါတယ္။ ဇူလိုင္လမွာ အမ္ဒီစီလႈပ္ရွားသူ ကာတိယို ဆိုတဲ့ အမ်ဳိးသမီးကို ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္ ၾကံ႕ဖြတ္ ေတြက ဝိုင္းဝန္း ထိုးႀကိတ္႐ိုက္ႏွက္ ကန္ေက်ာက္ခဲ့ပါတယ္။

၂၀၁၀ ခုႏွစ္အေစာပိုင္းမွာ အလြတ္တန္းဓာတ္ပံုသတင္းေထာက္ အင္ဒါဆန္မန္ေယးရီကို ၃ ခါ ဖမ္းခဲ့ပါတယ္။ တႀကိမ္ က တရား႐ံုးေရွ႕မွာ ဓာတ္ပံု႐ိုက္လို႔၊ တႀကိမ္က အမ်ဳိးသမီး အဖြဲ႔ ခ်ီတက္ပြဲကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္လို႔၊ တႀကိမ္က ဇင္ဘာေဘြ ၾကံ႕ဖြတ္ေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံတကာ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပပြဲကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္လို႔ ဆိုၿပီး ဖမ္းခဲ့တာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဇန္နဝါရီ လထဲမွာဘဲ ေတာင္အာဖရိက ႏိုင္ငံမွာထုတ္တဲ့ ဇင္ဘာေဘြသား အပတ္စဥ္ ဂ်ာနယ္ ျဖန္႔ခ်ိေရး ကုမၸဏီ ဒါ႐ိုက္ တာ မဒ္ဇီမူရီ နဲ႔ မုတန္ဒီ႐ို တို႔ကို ဇင္ဘာေဘြ ပုလိပ္က ဖမ္းၿပီး တရား႐ံုးတင္ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၀ ပထမေလးလအတြင္း သတင္းစာဆရာ အနည္းဆံုး ၁၅ ေယာက္ ဖမ္းဆီး သို႔မဟုတ္ ႐ိုက္ႏွက္ သို႔မဟုတ္ ေႏွာင့္ယွက္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဇန္နဝါရီ လထဲမွာဘဲ ပုလိပ္ေတြက အမ်ဳိးသမီး ဆႏၵျပ သမားေတြကို ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့ပါတယ္။

လြတ္လပ္တယ္ဆိုတဲ့ မီဒီယာေကာ္မရွင္ကို ၂၀၁၀ ေဖေဖာ္ဝါရီက်မွ ထူေထာင္ခြင့္ေပးခဲ့ေပမဲ့ အရင္အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္ခံ မီဒီယာေကာ္ မရွင္ေဟာင္းရဲ႕ ဥကၠဌကဘဲ ေကာ္မရွင္သစ္မွာ ဥကၠဌ လုပ္ပါတယ္။ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ထဲမွာ ဇင္ဘာေဘြ အလုပ္သမား သမဂၢ႐ံုးကို ပုလိပ္ေတြ ဝင္စီးခဲ့တဲ့ အတြက္ အလုပ္သမား ေခါင္းေဆာင္ ဟမ္ဘီရာ ထြက္ေျပး ပုန္းေအာင္း ခဲ့ရတယ္။

၂၀၁၀ မတ္လထဲမွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကို အေၾကာင္းမၾကား ခြင့္မေတာင္းဘဲ ျပန္ၾကားေရး၊ အေျခခံ ဥပေဒေရးရာ၊ သိပၸံနဲ႔ နည္းပညာ၊ ႏိုင္ငံပိုင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းတို႔ ကိုကိုင္တဲ့ အမ္ဒီစီဝန္ႀကီး ၄ ေယာက္ကို ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္ ပါတီကို ဒီဝန္ႀကီး ဌာနေတြ ေပးလိုက္တယ္။ ဒီလထဲမွာဘဲ ပန္းခ်ီဆရာမာဆီကို ကို ဆူပူ မႈလႈံ႔ေဆာ္တဲ့ ပန္းခ်ီ ျပပြဲလုပ္လို႔ ဆိုၿပီး ၂ ရက္ၾကာ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းခဲ့ၿပီး ဓာတ္ပံုျပပြဲ ၃ ပြဲကိုလဲ အာဏာပိုင္ေတြက ပိတ္ပစ္ခဲ့ပါတယ္။

အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲေရး လူထုေဆြးေႏြးပြဲေတြကို ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္စြမ္းအားရွင္ေတြက အၾကမ္းဖက္တာေတြ၊ အမ္ဒီစီ ပါတီဝင္ေတြ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူေတြကို ဖမ္းဆီး တရားစြဲတာေတြ၊ အိုးအိမ္ ေျမယာ ဖ်က္ဆီးမႈေတြ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ အတြင္း အႀကိမ္ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အမ်ဳိးသမီးအေရး လႈပ္ရွားသူ ၈၃ ေယာက္ ဖမ္းခံရပါတယ္။ အေျခခံဥပေဒ ေဆြးေႏြးပြဲကို ဇာႏူး စြမ္းအားရွင္ေတြ တိုက္ခိုက္ရာမွာ တေယာက္ ေသခဲ့ပါတယ္။

၂၀၁၁ ခု ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၁ ရက္မွာ အာရပ္အံုႂကြမႈေလ့လာေရးေဆြးေႏြးပြဲကို ပုလိပ္ေတြက စီးနင္းၿပီး အစည္းအေဝး တက္သူ ၄၆ ေယာက္ကို ဖမ္းခဲ့ပါတယ္။ မတ္လ ၁ ရက္ေန႔မွာ လူတသန္း ခ်ီတက္ ဆႏၵျပဖို႔ လႈံ႔ေဆာ္ခဲ့ေပမဲ့ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၆ ရက္ကစၿပီး ပုလိပ္ေတြ အင္အား အလံုးအရင္းနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲခ်ထားၿပီး ၂၈ ရက္ေန႔မွာ ညမထြက္ရ အမိန္႔ ထုတ္ခဲ့လို႔ ခ်ီတက္ပြဲ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ဇြန္လဆန္းမွာ အမ္ဒီစီပါတီ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးျဖစ္တဲ့ ဇင္ဘာေဘြဘ႑ာေရး ဝန္ႀကီး ဘီတီရဲ႕အိမ္ကို ဗံုးပစ္သြင္း တိုက္ခိုက္မႈ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ (အမ္ဒီစီဝန္ႀကီးေနအိမ္ေတြကို ရဲက လံုျခံဳေရးအေစာင့္ ေပးမထားပါ)။

ဇင္ဘာေဘြမီဒီယာေစာင့္ၾကည့္ေရးပေရာဂ်က္က ဒါ႐ုိက္တာအင္ဒ႐ူးမြိဳင္စီနဲ႔ အရာထမ္း ၃ ေယာက္ကို ၂၀၁၁ ဒီဇင္ဘာ ပထမပတ္ ထဲမွာ ဖမ္းသြားခဲ့ပါတယ္။ ႏိုဝင္ဘာလထဲမွာ လြတ္လပ္တဲ့ စတင္းဒတ္ သတင္းစာ အယ္ဒီတာ မဒန္ဟိုင္းယား နဲ႔ သတင္းေထာက္ မတ္ရွာဇီတို႔ကို ခိုးရာပါ က်န္းမာေရး အာမခံ ကုမၸဏီ စာရြက္စာတမ္းေတြ လက္ခံ ထားရွိမႈနဲ႔ ဖမ္းခဲ့ပါ တယ္။ အဲဒီက်န္းမာေရး ကုမၸဏီကို ဗဟိုဘဏ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးရဲ႕ အၾကံေပး အရာရွိ ကီရီကီ ပိုင္ပါတယ္။ လြတ္လပ္တဲ့ ေဒးလီးနယူးစ္ သတင္းစာ အယ္ဒီတာ စတန္လီဂါမာ နဲ႔ သတင္းေထာက္ အင္စူဘီ တို႔ကိုလဲ မူဂါဘီရဲ႕ ဝန္ႀကီးခၽြမ္ဘိုကို အသေရဖ်က္မႈနဲ႔ ဖမ္းခဲ့တယ္။

၂၀၁၁ ခု ႏိုဝင္ဘာ ၁ ရက္ေန႔မွာ ပုလိပ္ေတြက အမ္ဒီစီပါတီဗဟိုဌာနခ်ဳပ္႐ံုးကို မ်က္ရည္ယိုဗံုးေတြ ပစ္ခတ္ လူရွင္းၿပီး ပိတ္ပစ္ လိုက္ပါတယ္။ ဒီဇင္ဘာလဆန္းမွာ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူ ၃ ေယာက္ကို ဖမ္းခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ထဲမွာ အမ်ဳိးသမီး သမဂၢဝင္ ၂၁ ေယာက္ အဖမ္းခံခဲ့ရၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ခ်ီတက္ ဆႏၵျပတဲ့ အမ်ဳိးသမီး ၄၀ ကို ပုလိပ္ေတြက ႐ိုက္ႏွက္ ၿဖိဳခြဲခဲ့ပါတယ္။
XXX
ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္ပါတီက လူထုစည္းေဝးပြဲေတြ အလြယ္တကူလုပ္ေနႏိုင္ခ်ိန္မွာ အမ္ဒီစီပါတီဟာ ပုလိပ္ခြင့္ျပဳခ်က္ ရဖို႔ မနည္း ေတာင္းေနရပါတယ္။ တခါတေလလဲ အမ္ဒီစီဝန္ႀကီးေတြကို ရဲကဆဲေရး တိုင္းထြာတာ၊ စစ္ေဆးေရး ဂိတ္ေတြမွာ ထိန္းထားတာ ရွိတတ္ပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရး ေတြဟာ ႏိုင္ငံထဲ ႀကီးစိုးေနဆဲ ျဖစ္ၿပီး ျပည္တြင္းေရဒီယိုနဲ႔ ႐ုပ္သံလႊင့္ လုပ္ငန္းေတြကိုလဲ မူဂါဘီကဘဲ ဆက္ထိန္းခ်ဳပ္ ထားသလို မာတာဘီလီ (အဲန္ဒီဘီလီ) တိုင္းရင္းသားေတြကုိ ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရး ဖိႏွိပ္မႈေတြ ခြဲျခား ဆက္ဆံမႈေတြ ဆက္လုပ္ေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သေဘာတူခ်က္မွာ ပါတဲ့ ျခစားမႈတုိက္ဖ်က္ ေရးေကာ္မရွင္ ကိုေတာ့ ၂၀၁၁ စက္တင္ဘာ က်မွ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး ဘယ္ေလာက္ လႈပ္ရွားႏိုင္မလဲ မသိေသးပါဘူး။ မတရား ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ မီဒီယာဥပေဒေတြ၊ လံုျခံဳေရး ဥပေဒေတြကိုလဲ မဖ်က္သိမ္းေသးပါ။

၂၀၀၉ ခုႏိုင္ငံေရးေျဖရွင္းခ်က္အၿပီး ႏိုင္ငံထဲအလုအယက္ တန္းစီဝင္လာတဲ့ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံ သူေတြဟာ ဇာႏူး-ပီအက္ဖ္ရဲ႕ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ စီးပြားေရး ေပၚလစီေၾကာင့္ အခုေတာ့ ျပန္ထြက္ ေနၾကပါၿပီ။

လူ႔အခြင့္အေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ၊ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြလုပ္မယ္လို႔ အားႀကိဳးမာန္တက္ ေႂကြးေၾကာ္ လံုးပမ္းခဲ့တဲ့ အမ္ဒီစီ ဝန္ႀကီးေတြ-အမတ္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာလဲ အာဏာရွင္မူဂါဘီ အုပ္စုရဲ႕ အဟန္႔အတား အခက္ အခဲေတြကို ေရရွည္ ဆက္ရင္မဆိုင္ ခ်င္ေတာ့ဘဲ လက္ရွိ အေနအထားေလးကို ထိန္းသိမ္း ထားဖို႔ေလာက္ ကိုဘဲ အာ႐ံု စိုက္လာ ပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အမ်ားျပည္သူ ကိုေတာ့ အာဏာရွင္နဲ႔ အာဏာခြဲေဝေရးေတြ ေအာင္ျမင္ေနေၾကာင္း ခ်ဲ႕ကား ေျပာေနၾကပါတယ္။

XXX

ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံမွာလဲ ၁၉၉၃ ခုမွာ ကုလသမဂၢရဲ႕ ေရွ႕ေဆာင္ႀကီးၾကပ္မႈနဲ႔ အာဏာရွင္နဲ႔ အတိုက္အခံ ေပါင္းသင္းခဲ့ ေပမဲ့ ဒီေန႔အထိ သာယာ ဝေျပာတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ျဖစ္မလာဘဲ အာဏာရွင္ေဟာင္းက သ႑ာန္ ေနာက္တမ်ဳိးနဲ႔ ဆက္ လက္ႀကီးစိုးေနတဲ့ အေၾကာင္း ေနာင္ အလ်ဥ္းသင့္တဲ့အခါ တင္ျပပါအံုးမယ္။

ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ပလႅင္ေပၚက ေအးေအးေဆးေဆးဆင္းသြားတဲ့ အာဏာရွင္ ကမၻာေပၚမွာ တေယာက္မွ မရွိဘူးလို႔ ဝါရင့္ သတင္းစာ ဆရာႀကီးလူထုစိန္ဝင္း ေျပာတာ ၾကားဖူး သလိုလိုဘဲ။