ရဲေဘာ္ဖုိးသံေခ်ာင္း
၂၈ ဇူလိုင္ ၂၀၁၀ႀကံံ့ဖြံ႔အသင္းဆိုတာကေန ႀကံံ့ဖြံ႔ပါတီဆိုတာ ျဖစ္သြားၿပီေပါ့။ အရင္က ေထာင္ေထာင္ ေထာင္ေထာင္နဲ႔ ေနရာ တကာမွာ တြင္က်ယ္ေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေရးရာ ဆိုတာဟာလည္း အခုေတာ့ ႀကံံ့ဖြံ႔ အမ်ိဳးသမီး အဖြဲ႔ရယ္လို႔ ျဖစ္သြား ပါၿပီ။ (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္ အေရၿခံဳ ထားတာေတြ ခြာခ် လိုက္ၾကၿပီလို႔ ဆိုရင္ ရမလားပါပဲ။ ဒီေန႔လို ေရြးေကာက္ပြဲ ဗိန္းေမာင္းသံ၊ ေလးခင္းသံေတြ ေပၚထြက္လာတဲ့ အခါမွာ နအဖ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အမာခံေတြဟာ အေပၚက အ၀တ္အစားကိုခြာၿပီး လက္ေ၀ွ႔၀ိုင္းထဲကို ၀င္လာ၊ လက္ေ၀ွ႔ေရး ျပၾကသလား ေအာက္ေမ့ ရပါတယ္။ လက္ခေမာင္း တေဖာင္ေဖာင္နဲ႔ပါ။ သြားေလရာ ေညာင္ျမစ္ တျဖာျဖာ ဆိုတာလို သူတို႔ “စည္း႐ံုးေရး” သြားတဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ ျပႆနာေတြလည္း တက္ခ်င္တိုင္း တက္ေန ပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ သူတို႔ကို လက္နက္ကိုင္ တပ္နဲ႔ေတာင္ အေစာင့္အေရွာက္ ေပးေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ ျမင္ေတြ႔ရတာ တခုကေတာ့ နဂို အမ်ဳိးသမီးေရးရာ ထဲက ဟန္ေရး ျပ႐ံုေလာက္သာ အသံုး၀င္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကေတာ္ေတြဟာ ဒီအဆင့္မွာ ေဘးထြက္ ထိုင္လိုက္ၾကတာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ဒီကေတာ္ေတြလိုပဲ အရင္က ႀကံံ့ဖြံ႔ အဖြဲ႔၀င္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကေပမယ့္ အထြက္မွာေတာ့ ကေတာ္ေတြလို မဟုတ္ဘဲ ကန္ထုတ္ပစ္တာ ခံလိုက္သူေတြကေတာ့ နဂိုက ႀကံံ့ဖြံ႔ထဲကို အတင္း မ၀င္မေနရ ဆြဲသြင္းထားတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အသံုးမ၀င္၊ အလို မရွိေတာ့ၿပီမို႔ အခုေတာ့ သူတို႔ကို စစ္ဗိုလ္ေတြက စာရင္းထဲ မထည့္ေတာ့ပါဘူး။ နဂိုက (၂၃) သန္းေက်ာ္ ရွိတယ္လို႔ ဗိုလ္သန္းေရႊ ပါးစပ္က ႂကြားေနတဲ့ ကိန္းဂဏန္းကေန တေန႔ကေတာ့ ႀကံံ့ဖြံ႔မွာ ပါတီ၀င္ (၈) သန္း ရွိေသးတယ္လို႔ ႀကံဳး၀ါးတာ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ နဂို ႀကံံ့ဖြံ႔အဖြဲ႔၀င္ (၁၅) သန္းေလာက္ကို ခါထုတ္ ပစ္လိုက္တဲ့ အဓိပၸာယ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။
တခ်ိန္ကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာပါတီေပါင္းစံုအစည္းအေ၀းေတြ၊ အမ်ဳိးသမီး အစည္းအေ၀းေတြ တက္ခဲ့တဲ့၊ ျပည္တြင္းမွာ ညီလာခံေတြ အခ်ီခ်ီ လုပ္ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔ႀကီးေတြဟာ ဘာညီလာခံ၊ ဘာအစည္းအေ၀း၊ ဘာဆံုးျဖတ္ခ်က္မွ မခ်ဘဲ ခ်က္ခ်င္း အသြင္ေျပာင္း ကုန္ၾကပါတယ္။ အံ့ၾသစရာ မေကာင္းဘူးလား။ မ်က္လွည့္ ဆရာက လက္ေဖ်ာက္ တခ်က္တီးလိုက္တာနဲ႔ ဖားကေန ဖြတ္ျဖစ္၊ ဖြတ္ကေန ဖားျဖစ္ ဆိုတာမ်ဳိးေတြပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ နအဖ စစ္တပ္ ထိပ္သီးေတြရဲ႕ ေလးလပတ္ အစည္းအေ၀း ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ ေကြးေသာလက္ မဆန္႔မီ ဆံုးျဖတ္ အသြင္ ေျပာင္းလိုက္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဖြဲ႔၀င္ သန္းေပါင္း (၂၀) ေက်ာ္ ရွိတယ္ ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔ႀကီးတခုဟာ ေပ်ာက္သြားတယ္ ဆိုေတာ့လည္း ေရေပၚမွာ ေရးထားတဲ့ အ႐ုပ္လိုပါပဲ။ ဗိုလ္သန္းေရႊက ေပၚဆိုေပၚ၊ ေပ်ာက္ဆိုေပ်ာက္။ အင္း၊ ျပန္စဥ္းစား လိုက္ေတာ့ သူတို႔ ေပၚလာတုန္းကလည္း ဒီလိုပဲ ေပၚလာခဲ့တာပဲ မဟုတ္ပါလား။ အရွင္ေမြးမို႔ ေန႔ခ်င္းႀကီးခဲ့သလို အရွင္က မလိုေတာ့လည္း ေန႔ခ်င္းပဲ ေပ်ာက္ရ ပါေတာ့တယ္။ တဆက္တည္း ဆက္ေတြးမိတာက အခု အသစ္ဖြဲ႔စည္းၾကတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္မယ္ဆိုတဲ့ ပါတီ အဖြဲ႔အစည္းေတြေရာ၊ နအဖဆီက ‘ေပ်ာက္ေစ’ ဆိုတဲ့ အမိန္႔မ်ဳိး ထြက္လာရင္ ဆက္တည္ရွိ ေနပါ့မလား ဆိုတာပါ။ ေလာေလာဆယ္ မွာေတာ့ ပါတီ အသစ္ဖြဲ႔ခ်င္သူေတြကို မဖြဲ႔ေစရ ဆိုတဲ့ တခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ေၾကာင့္မို႔ မဖြဲ႔ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနတာေတြ ေတြ႔ေနရၿပီ။ အဲဒီကေန တဆင့္တက္ ေတြးလိုက္ရင္ ေနာင္ ေရြးေကာက္ပြဲလြန္ လို႔ လႊတ္ေတာ္ ဆိုတာေတြ ဘာေတြ ေပၚလာရင္ေရာ။ ဒီတခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ေပးတဲ့ အာဏာႀကီးဟာ (ဘယ္လို ပံုစံနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္) တည္ရွိေနဦးမွာလား။ မတည္ရွိေတာ့ပါဘူး လို႔ေတာ့ အာမ မခံရဲ ၾကဘူး မဟုတ္ပါလား။
အဲဒါကို တခ်ိဳ႕က ေနာင္ခါလာေနာင္ခါေစ်းလို႔ ေျပာေကာင္း ေျပာၾကပါလိမ့္မယ္။ ေလာေလာဆယ္ မွာေတာ့ အဲဒီ ႀကံံ့ဖြံ႔ မဟုတ္သူေတြ ေခါင္းခဲေနတဲ့ ကိစၥဟာ ႀကံံ့ဖြံ႔က ဒီလို ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အရင္းအႏွီး၊ အေထာက္ အကူေတြနဲ႔ မေတာ္မတရား ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာ သထက္ ေသခ်ာလာတဲ့ ကိစၥပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္က်မွေတာ့ ‘အစက ငါမေျပာလား’ လို႔ သူတို႔ကို အျပစ္ တင္ေနလို႔လည္း အပိုပဲ ျဖစ္မွာပါ။ က်ားနဲ႔သမင္ လယ္ျပင္မွာ ေတြ႔ၾကတာကို ေစာင့္ၾကည့္ ၾက႐ံုပဲရွိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အခုတေလာ ျပည္ပေရဒီယို အသံလႊင့္ခ်က္ေတြမွာ နအဖရဲ႕ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ခ်စ္တီးေခါင္းသန္းရွာ သလို စေပ့စ္ ရွာပံုေတာ္ဖြင့္မယ့္ အဖြဲ႔တိုင္း နီးပါးဟာ မီဒီယာေတြက ေမးတိုင္း မေက်မနပ္ေတြ ေျပာထြက္ ေနၾကတာကို ေန႔တိုင္းလိုလို ၾကားေနရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း တဆက္တည္း သတိ ထားမိတာက ႀကံံ့ဖြံ႔ကို ဒီလို အခြင့္အေရးေတြ တဖက္ သတ္ေပးထားတာဟာ မတရားဘူး ေလာက္ပဲ ေျပာရဲပါတယ္။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ ဒါေၾကာင့္ မတရားဘူး၊ ဒါေတြအတြက္ ဘယ္သူ႔မွာ တာ၀န္ရွိတယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေတာ့ မေျပာ၀ံ့ၾကပါဘူး။
ဒီလို အားလံုးက တရားမွ်တျခင္းမရွိဘူးလို႔ ကန္႔ကြက္ေျပာဆိုေနၾကခ်ိန္မွာပဲ နအဖဟာ လက္နက္သစ္ တခုကို ထုတ္သံုး လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဘာသာေရး လက္နက္ျဖစ္ပါတယ္။ နအဖဟာ သာသန ႏုဂၢဟ အသင္းဆိုတာကို ဖန္တီးေပးၿပီး ႀကံ့ဖြံ႔အတြက္ မဲရွာဖို႔ လုပ္ပါေတာ့မယ္။ ဒါကိုၾကည့္ၿပီး နအဖ စစ္အစိုးရဟာ ႏိုင္ငံေရး ေလာကမွာ ေရွးအက်ဆံုး မသမာမႈတခု ျဖစ္တဲ့ ဘာသာေရးကို ခုတံုးလုပ္တဲ့ နည္းကိုလည္း ခ်န္မထားဘူးလို႔သာ မွတ္ခ်က္ ခ်ရပါေတာ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ (၂၁) ရာစုႏွစ္ထဲမွာ ကိုပဲ (၁၂) ရာစု ႏွစ္တုန္းက ခ႐ူးဆိတ္ စစ္ပြဲ ဆင္ႏႊဲ ေနတုန္းပါလားလို႔ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရပါတယ္။
အခုေနာက္ဆံုးၾကားေနရတဲ့ ႀကံ့ဖြံ႔ေတြရဲ႕မဲဆြယ္ရာမွာ လက္သံုးစကား တခုကေတာ့ ‘ေနာက္တခါ အာဏာသိမ္းတာ မေတြ႔လိုရင္ ႀကံ့ဖြံ႔ကို မဲေပးၾက’ ဆိုတာပါပဲ။ သူတို႔အေနနဲ႔ မဲဆြယ္ရာမွာ ေခ်ာ့ျမႇဴတဲ့နည္း၊ ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့နည္း စသျဖင့္ နည္းမ်ဳိးစံု အသံုးျပဳေနရာမွာ အခုေနာက္ဆံုး ၾကားရတဲ့ နည္းတခုကေတာ့ ေခ်ာ့ျမႇဴတာလား၊ ၿခိမ္းေျခာက္တာလား အေတာ္ကို စဥ္းစားရ ၾကပ္ပါတယ္။ ဒီစကားသာ မွန္ခဲ့ရင္ ႀကံ့ဖြံ႔ေတြ အေနနဲ႔…
- စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတယ္ဆိုတာ မေကာင္းဘူးလို႔ အသိအမွတ္ ျပဳတာလား။
- နအဖစစ္တပ္ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူတို႔လိုလားတဲ့ အေျဖမထြက္ရင္ အာဏာ သိမ္းလိမ့္မယ္လို႔ အပိုင္ ေျပာေနတာလား။
- သူတုိ႔ကို မဲမေပးရင္ စစ္တပ္ကို အာဏာသိမ္းခိုင္းႏိုင္စြမ္း သူတို႔မွာရွိတယ္လို႔ ၀န္ခံတာလား။
- ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ေနာက္မွာ စစ္တပ္ရွိေနတယ္လို႔ ေၾကညာတာလား။
ဒင္းတို႔အလဟႆ ေျပာေနတာေတာ့ ဟုတ္ဟန္မတူပါ။ အေၾကာင္းရွိမွာပါ။ ဒါေတြကို ၾကားေတာ့ “ေပးေနတုန္းမွာ ေပးတာေလးေတြ ယူထားလိုက္ၾက” လို႔ နအဖရဲ႕စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီကို အဓိပၸာယ္ ဖြင့္သူေတြ၊ “ဒီေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္တယ္ ဆိုသူေတြဟာ ျပည္တြင္း အေျခအေနကို ဘာမွမသိဘဲ ျပည္ပကေန ရမ္းေျပာေနတယ္” လို႔ လွမ္းရမ္းေနသူေတြကို သတိရမိပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာ ေနတဲ့ သူတို႔တေတြ ဒီအေျခ အေနေတြကို တကယ္ မသိတာလားလို႔။ သူတို႔ေျပာတာ ေနာက္တခြန္း ရွိပါေသးတယ္။ အဲဒါက “ဒီမိုကေရစီကို ေနာက္ေတာ့မွ တျဖည္းျဖည္း တိုးခ်ဲ႕ သြားၾကတာေပါ့” တဲ့။ အာဏာ မသိမ္းေသးရင္ ေပါ့ေလ။
Ref: ေခတ္ၿပိဳင္
Posts
0 comments:
Post a Comment