စမူဆာ တပ္မေတာ္

ဂါမဏိ
Saturday, March 14, 2009

ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ထဲမွာ ရာထူးေနရာေတြ ေဖာင္းပြေနၿပီး တပ္မႉးႀကီး အဆင့္ အရာရွိတပ္ဖြဲ႔ ေတာက္ေလွ်ာက္ တိုးခ်ဲ႕ေနေပမဲ့ ရာထူးတိုးဖို႔ အခြင့္အလမ္းေတြ လံုလံုေလာက္ေလာက္ မဖန္တီးေပးႏိုင္ ေတာ့ဘဲ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ နအဖရဲ႕ အဓိပၸါယ္ ထူးျခား ဆန္းျပား လွတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဆီကို တေရြ႕ေရြ႕ သြားေနရင္း အရပ္ဖက္ အစိုးရ အေဆာက္အအံု ႀကီးဟာလည္း ပိုလို႔ပိုလို႔ စစ္ဇာတ္ သြင္းခံရမယ့္ အလားအလာ ရွိေနပါတယ္။


ျမန္မာစစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီး နဝတကို မတည္ေထာင္ခင္ တရက္ အလို ၁၉၈၈ ခု စက္တင္ဘာ ၁၇ ရက္မွာ တပ္မေတာ္ တခုလံုး အတြင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အဆင့္ထက္ ႀကီးတဲ့ အရာရွိ ႏွစ္ေယာက္ဘဲ ရွိပါတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေစာေမာင္နဲ႔ ဒုကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သန္းေရႊ တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

အခုေနာက္ပိုင္း အသံုးအႏႈန္းအတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီရာထူးေတြကို တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ (တပ္ခ်ဳပ္) နဲ႔ တပ္မေတာ္ကာ ကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ (ၾကည္း) (ၾကည္းခ်ဳပ္) လို႔ ေျပာပါလိမ့္မယ္။ ဒီကေန႔ တပ္မေတာ္မွာေတာ့ လက္ရွိ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔ အထက္ဆင့္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနဆဲ အထက္တန္း တပ္မႉးႀကီး အနည္းဆံုး ၂၄ ေယာက္ ရွိေနပါၿပီ။

အထက္တန္းတပ္မႉးႀကီးရာထူး ၁၂၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း တိုးမ်ား လာတာဟာ ဒီကာလ အတြင္းမွာဘဲ တပ္မေတာ္ တခုလံုး အင္အား ၂၅၀ ရာခုိင္ ႏႈန္း တိုးလာတာထက္ အမ်ားႀကီး ပိုလြန္ေနပါတယ္။ အခုလို ထိပ္ပိုင္းအလႊာကို တိုးခ်ဲ႕တာဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊအေနနဲ႔ အာဏာ ကို ခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲ ခ်ဳပ္ကိုင္ ထားႏိုင္ဖို႔ အတြက္ အခရာ က်ေနပါတယ္။

တပ္တြင္းမွာ ရာထူးတိုးျမင့္ေရးအခြင့္အလမ္းေတြ တိုးခ်ဲ႕ေပးထားျခင္း အားျဖင့္ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ အရာရွိ တပ္ဖြဲ႔ႀကီးရဲ႕ သစၥာေစာင့္မႈ ဆက္လက္ရရွိေရး ေသခ်ာေအာင္ ေအာင္ျမင္စြာ လုပ္ေဆာင္ ထားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ တပ္မႉးရာထူးေတြ တိုးခ်ဲ႕ လုိက္ျခင္းအားျဖင့္ ရာထူးတက္ဖို႔ အခြင့္အလမ္း ပိုမ်ားလာလို႔ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြား ဆုလာဘ္ေလး တဝင့္ဝင့္ျပၿပီး စစ္ဗိုလ္ေတြ အေနနဲ႔ စစ္အာဏာ စနစ္ႀကီးကို ဆက္လက္ ေထာက္ခံေနဖို႔ ဆြဲေဆာင္ ႏိုင္ပါေတာ့တယ္။

တိုးခ်ဲ႕ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းမႈ
ရာထူးတိုးေရးအခြင့္အလမ္းေတြကို တိုးခ်ဲ႕တဲ့ ဗိုလ္သန္းေရႊရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းခ်က္ ေတြကို ၂၀၀၁ ခု တပ္မေတာ္ ျပန္လည္ ဖြဲ႔စည္းမႈက သက္ေသ ျပေနပါတယ္။ အဲဒီတံုးက ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာနရဲ႕ စီမံကိန္းနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း အကၽြမ္းတဝင္ ရွိခဲ့တဲ့ အႀကီးတန္း ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ အရာရွိ တေယာက္ရဲ႕ အဆိုအရ တပ္မေတာ္ကို အႀကီးအက်ယ္ ျပင္ဆင္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့တာဟာ အရာရွိ တပ္ဖြဲ႔ႀကီးရဲ႕ ရာထူးတုိးေရး အခြင့္အလမ္း ေတြကို တိုးခ်ဲ႕ဖို႔နဲ႔ တိုင္းမႉးေတြရဲ႕ အာဏာကို ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ ျဖစ္ပါ တယ္။

၁၉၉၀ ခုႏွစ္မ်ားအဆံုးပိုင္းမွာ တပ္မေတာ္တြင္း စိတ္ဓာတ္ က်ဆင္းမႈေတြ အထူး တလည္ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ တပ္မေတာ္ေန႔ မွာ စစ္တပ္တြင္း လစာေတြကို ၅၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း တုိးေပးလိုက္တာဟာ အေျခအေနကို နည္းနည္းပါးပါး တိုးတက္ ေစခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လည္း ေရွ႕တန္းထြက္ ေအာက္ေျခ အရာရွိေတြ အတြင္းမွာ ရာထူးတိုးေရး အခြင့္အလမ္း နည္းပါးတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မေက်နပ္ခ်က္ေတြ အံု႔ပုန္းရွိေနဆဲ ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ခုနက အရာရွိက ေျပာပါတယ္။

အဲသလိုျဖစ္ရတာဟာ တစိတ္တပိုင္းအားျဖင့္ တိုင္းမႉးေတြက ရာထူးကို ကာလရွည္ ကိုင္ထားတာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ဒီရာထူးေနရာေတြကို အသံုးျပဳၿပီး အာဏာကို ႀကီးႀကီးမားမား တည္ေဆာက္ ထားပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ စစ္ဘုရင္ေတြ ျဖစ္ေနၿပီး တိုင္းရင္းသား သူပုန္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ တိုက္ေနရတဲ့ ျမန္မာ့ ေျမျပင္ တပ္ဖြဲ႔ေတြရဲ႕ လက္နက္ခဲယမ္းနဲ႔ လူအင္အား အားလံုးနီးပါးကို ထိန္းခ်ဳပ္ ထားပါတယ္။ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ တိုင္းမႉး တေယာက္ေယာက္ကို ကိုင္ခ်င္ရင္လည္း က်န္တဲ့ တိုင္းမႉးေတြ စုၿပီး သူ႔ကို ျပန္ပုန္ကန္မွာ စိုးလို႔ မကိုင္ရဲဘူး ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္တံုးက တိုင္းမႉးေတြဟာ နအဖေကာင္စီဝင္ေတြလည္း ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိ သတ္မွတ္ခ်က္ေၾကာင့္ ဝန္ႀကီးေတြထက္ ပိုအဆင့္ ျမင့္ေနခဲ့ၿပီး ဝန္ႀကီး ဌာနေတြဟာ အမိန္႔ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ဖို႔ ခက္ခဲ့ပါတယ္။ တုိင္းမႉးေတြက ဘယ္အမိန္႔ကို ေဆာင္ရြက္မယ္ ဘယ္အမိန္႔ကို ေခါက္ထားမယ္ဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္ ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ တိုင္းမႉးေတြကို စစ္႐ံုးခ်ဳပ္မွာ တဆင့္ျမင့္ ရာထူးေတြ တိုးေပးျခင္းအားျဖင့္ နယ္စား ပယ္စား ဘဝကေန ဆြဲထုတ္ၿပီး ျပႆနာကို ေျဖရွင္းခဲ့ရပါတယ္။ ေပၚလစီ အေျပာင္းအလဲမွာ တိုင္းမႉးသစ္ေတြဟာ နအဖ ေကာင္စီဝင္ မလုပ္ရေတာ့ပါဘူး။

တိုင္းမႉးသစ္ေတြ သစၥာရွိဖို႔ ေက်းဇူးသိေစဖို႔အတြက္ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ တိုင္းမႉး ေရြးရာမွာ တန္းစီ ဇယားထဲက တဆင့္နိမ့္ စစ္ဗိုလ္ေတြထဲက မေရြးဘဲ ၄-၅ ဆင့္ ေနာက္ေရာက္ေနသူ ေတြထဲက ေရြးတင္ခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္သန္းေရႊ စဥ္းစားခ်က္က ေနာက္တဆင့္နိမ့္ အရာရွိဟာ မိမိရဲ႕ ဝါစဥ္အရ လုပ္သက္အရ ရာထူး တိုးခံရတာျဖစ္ၿပီး ဝါႏု လုပ္သက္ႏု အရာရွိတေယာက္ အခ်ိန္မတိုင္ခင္ ရာထူး တိုးခံရရင္ေတာ့ ဆရာသမား (သန္းေရႊ) ဂုဏ္ေက်းဇူးကို တန္ဖုိးထား သစၥာရွိလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့ စဥ္းစားခ်က္ ျဖစ္ပံုရပါတယ္။

ဒီစီမံခ်က္အရ တိုင္းမႉးေတြကို ေနရာေပးႏိုင္ဖို႔ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရာထူးေတြ အမ်ားႀကီး တိုးခ်ဲ႕ဖို႔ လိုလာပါတယ္။ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရာထူးေတြအတြက္ နည္းလမ္းႏွစ္ခုနဲ႔ လမ္းဖြင့္ခဲ့ရ ပါတယ္။ တခုက ၂၀၀၁ ျပင္ဆင္ ဖြဲ႔စည္းမႈ မတိုင္ခင္ေလးမွာ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ႏွစ္ေယာက္ကို အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈနဲ႔ အနားေပးပစ္ လိုက္တာ၊ ေနာက္တခု ကေတာ့ စစ္တိုင္းေတြကို ျဖန္႔ကိုင္ရတဲ့ ကာကြယ္ေရးဌာန စစ္ဆင္ေရး အထူးအဖြဲ႔ (ကစထ) ကို ၄ ခု ခြဲပစ္လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ေနရာေတြ ဖန္တီးေပးလိုက္တာကေတာ့ ၾကည္း-ေရ-ေလ ကြပ္ကဲ ညိႇႏႈိင္းေရးမႉး ရာထူးသစ္နဲ႔ ကာကြယ္ေရး ပစၥည္းထုတ္လုပ္ေရး အရာရွိခ်ဳပ္႐ံုး၊ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး အရာရွိခ်ဳပ္႐ံုးနဲ႔ ေလ့က်င့္ေရး အရာရွိခ်ဳပ္ ႐ံုးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာစစ္တပ္မွာ အရာရွိ ခ်ဳပ္႐ံုးေတြကို ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ကြပ္ကဲၿပီး ၫႊန္ၾကားေရးမႉး ႐ံုးေတြကိုေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အဆင့္က ကြပ္ကဲရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ၾကယ္သံုး ပြင့္ အဆင့္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ (ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး) ကို ေနရာေပးဖို႔ အရာရွိခ်ဳပ္႐ံုး ဖန္တီးတာကို အရင္ကတည္းက လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

၁၉၉၃ ၾသဂုတ္လမွာ ယခင္ေထာက္လွမ္းေရးအႀကီးအကဲ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ကို ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အဆင့္ တင္တာနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ စစ္မဟာ ဗ်ဴဟာ ေလ့လာေရး႐ံုး OSS ကို တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ OSS ရဲ႕ လုပ္ငန္းတာဝန္နဲ႔ ဝန္ထမ္းေတြဟာ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ရဲ႕ တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရး ၫႊန္ၾကားေရးမႉး႐ံုး DDSI ဌာနခ်ဳပ္ ဝန္ထမ္းေတြ လုပ္ေနတာေတြနဲ႔ ဘာမွ သိတ္ႀကီး မထူးျခားပါဘူး။

အျပင္လူေတြနဲ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံက ေလ့လာသူေတြဟာ OSS တည္ေထာင္တာကို အလြန္အကၽြံ အေလးေပး အထင္ႀကီး ေနခဲ့ၾကတယ္လို႔ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိေဟာင္း တေယာက္က အင္တာဗ်ဴး တခုမွာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ တကယ့္ အႏွစ္သာရကေတာ့ OSS ဆိုတာ ဗိုလ္ ခင္ၫြန္႔ကို ေနာက္ထပ္ ၾကယ္တပြင့္ တုိးေပးလိုက္တာနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ စာရြက္ေပၚမွာ ကလဖန္ ထုိးလိုက္တာဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ရာထူးအဆင့္ေဖာင္းပြမႈ
၂၀၀၁ ႏိုဝင္ဘာ ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းမႈဟာ ေနာက္ပိုင္းမွာ တပ္မေတာ္ထိပ္ပိုင္း တပ္မႉး အုပ္ႀကီးကို တိုးခ်ဲ႕ဖို႔ အေၾကာင္း အခ်က္ တခုသာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ရာထူးအဆင့္ သစ္ေတြ တီထြင္တာ၊ ရာထူး ေနရာသစ္ေတြ ေဖာ္ထုတ္တာနဲ႔ အစိုးရ ဝန္ထမ္းေလာကထဲ စစ္ဘက္က ထိုးေဖာက္ဝင္ တာေတြက ရာထူးအဆင့္ ေဖာင္းပြမႈနဲ႔ ထိပ္ပိုင္း တပ္မႉးအုပ္ ႀကီးထြားမႈကို အားေပး မီးထိုး ေပးခဲ့ပါတယ္။

ထိပ္ပိုင္းတပ္မႉးအုပ္ တိုးခ်ဲ႕ဖို႔လမ္းစကို နဝတ အာဏာသိမ္းၿပီး ၁၈ လအၾကာ ၁၉၉၀ မတ္လမွာ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတံုးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေတြနဲ႔ ဗိုလ္မႉးႀကီး တခ်ဳိ႕ကို အစုလုိက္ အျပံဳလိုက္ ရာထူးတိုးေပး ခဲ့ပါတယ္။ စမူဆာပံု စစ္မိန္႔ေပး ဦးစီးကြပ္ကဲမႈ အေဆာက္ အအံုကို ပံုစံပီဖို႔ အတြက္ ဗိုလ္သန္းေရႊ အရင္လူ ဗိုလ္ေစာေမာင္ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ရာထူး အသစ္ထြင္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရာထူး တိုးခဲ့ပါတယ္။

၂၀၀၂ စက္တင္ဘာလမွာ စစ္အစိုးရရဲ႕ နံပတ္ ၂ ဗိုလ္ေမာင္ေအးကို ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး အဆင့္ (ၾကယ္ ၄ ပြင့္ခြဲ) ကို တိုးေပးျခင္းအားျဖင့္ ရာထူးသစ္ တီထြင္မႈ ထပ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီရာထူး သစ္ေၾကာင့္ ဦးေအးဟာ ၿပိဳင္ဖက္ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ စတုတၳေျမာက္ၾကယ္ ထပ္တပ္ခ်ိန္မွာလည္း ရာထူး အဆင့္ သာလြန္မႈကို ဆက္ထိန္းထား ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ဦးခင္ၫြန္႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရာထူးတိုးဖို႔ဟာလည္း ေစာေစာပိုင္းက ရာထူးတိုးခဲ့ သလိုမ်ဳိး စာရြက္ေပၚမွာ ကလဖန္ထိုးဖို႔ လုိခဲ့ပါတယ္။ ၾကယ္ ၄ ပြင့္အဆင့္နဲ႔ ကိုက္ေအာင္ ဦးခင္ၫြန္႔ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးရဲ႕ စစ္ဖက္ အၾကံေပးအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ခန္႔အပ္ခံရေတာ့ ရာထူးအဆင့္နဲ႔ ပို ကိုက္ညီသြားပါတယ္။ သိတဲ့အတိုင္း ၂၀၀၄ မွာ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ ျဖဳတ္ထုတ္ အုပ္ခံရၿပီး အခုထိ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ခံ ေနရပါတယ္။

ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ကို ရာထူးတုိးေပးတာေတြဟာ စကၠဴေပၚမွာ အၾကံအဖန္ လုပ္တာ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏုိင္ေပမဲ့ ထိပ္ပိုင္းတပ္မႉး အုပ္ႀကီးကို တိုးခ်ဲ႕ ႏိုင္ဖို႔ စစ္ဆင္ေရး ရာထူး ေနရာသစ္ေတြလည္း ဖန္တီး ေပးခဲ့ရပါတယ္။ ၂၀၀၁ ႏိုဝင္ဘာ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းမႈက လမ္းျပခဲ့ၿပီးေနာက္မွာ ေနာက္ထပ္ ကစထ ႏွစ္ခု ထပ္ တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ ကစထ-၅ က ရန္ကုန္တိုင္းကို ကိုင္ၿပီး ကစထ-၆ က ရခိုင္ျပည္နဲ႔ မေကြးတိုင္းကို တာဝန္ ယူရပါတယ္။

အခုေနာက္ဆံုးတီထြင္လိုက္တဲ့ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရာထူးကေတာ့ တပ္မေတာ္ စစ္ေဆးေရး အရာရွိခ်ဳပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကစထ ေတြ တည္ေထာင္ တာဟာ စစ္ဆင္ေရးအတြက္ တစံုတရာ အသံုးဝင္မႈ ရွိႏိုင္ေပမဲ့ အခုေနာက္ဆံုး ထြင္လိုက္တဲ့ ရာထူးကေတာ့ ေနာက္ထပ္ ဗ်ဴ႐ုိကေရစီ အလႊာ တခု ထပ္ပိုးလိုက္တာထက္ ဘာမွ သိတ္ထူးပံု မရပါဘူး။

ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ေအာက္ စစ္ဗ်ဴ႐ိုကေရစီ ယႏၱရားႀကီး ဟာလည္း ႀကီးထြား လာခဲ့ပါတယ္။ စစ္တုိင္း အသစ္ေတြ ဖန္တီးတာ၊ စစ္ဆင္ ေရးကြပ္ကဲမႈ ဌာနခ်ဳပ္ (စကခ) ေဒသကြပ္ကဲမႈ စစ္ဌာနခ်ဳပ္ (ဒကစ) ေတြ တိုးမ်ားလာတာ၊ တပ္မအဆင့္ အေျမာက္ႀကီး စခန္းဌာနခ်ဳပ္ နဲ႔ သံခ်ပ္ကာ တပ္ကြပ္ကဲမႈ စခန္း ဌာနခ်ဳပ္ေတြ ဖြင့္လွစ္လိုက္တာ တို႔ဟာ ထိပ္ပိုင္းတပ္မႉး အရာရွိ တပ္ဖြဲ႔ ႀကီးထြားလာေစဖို႔ အမ်ားႀကီး အားေပး ခဲ့ပါတယ္။

ေဖာင္းကားေနတဲ့ အစိုးရဝန္ထမ္း
စစ္ဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၱရားႀကီးကို စစ္အစိုးရက ခ်ဲ႕ထြင္တာနဲ႔ တၿပိဳင္တည္းမွာ အစိုးရ အရပ္ဖက္ ဗ်ဴ႐ိုကေရစီ ယႏၱရားႀကီးကိုလည္း ေတာက္ေလွ်ာက္ တိုးခ်ဲ႕ေနပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခု နဝတ အာဏာယူၿပီး သိတ္မၾကာခင္ တံုးက အစုိးရအဖြဲ႔မွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္႐ံုးနဲ႔ ဝန္ႀကီး ၉ ေယာက္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဝန္ႀကီးဌာန ၁၈ ခု ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဝန္ႀကီး ၉ ေယာက္မွာ ၈ ေယာက္ဟာ ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာန ေအာက္မွာ ရာထူးေနရာေတြ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီကတည္းကစလို႔ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ သူ႔စနစ္ကို ေထာက္ခံ အားေပးတဲ့ သူခိုးဝန္ထမ္းႀကီးေတြကို ဆုခ်ဖို႔ အခြင့္အလမ္းေတြ တိုးခ်ဲ႕တဲ့ အေနနဲ႔ အရပ္ဖက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဗ်ဴ႐ုိကေရစီ ယႏၱရားႀကီးကိုလည္း တိုးခ်ဲ႕ လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီကေန႔ မွာေတာ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္႐ံုး အျပင္ ဝန္ႀကီးဌာန ၃၂ ခု၊ ဝန္ႀကီး ၃၂ ပါး ရွိေနပါတယ္။ ဒီထဲမွာ ၇ ေယာက္ဘဲ "အရပ္သား" ျဖစ္ၿပီး အမ်ားစုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းတခ်ဳိ႕ အပါအဝင္ စစ္မႈထမ္း ေဟာင္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

အထက္တန္းစစ္အရာရွိႀကီးေတြနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးဆက္သြယ္မႈေတြ ရွိတဲ့ ျမန္မာ သတင္းရင္းျမစ္ တခု အဆုိအရ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္က အထက္တန္း အရာရွိႀကီးေတြရဲ႕ အစည္းအေဝးတခုမွာ လူအင္အား ကိစၥေတြ အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးတဲ့ အခါ ဗိုလ္သန္းေရႊက ရာထူးတိုးေရး အခြင့္အလမ္းေတြ ေနာက္ထပ္ ဖန္တီးေပးႏိုင္ဖို႔ အတြက္ ဝန္ႀကီး တေယာက္ထဲက ဝန္ႀကီးဌာန အမ်ားအျပားကိုင္တဲ့ လုပ္ရပ္ကို ဆက္မလုပ္ဖို႔ ၫႊန္ၾကား ခဲ့ပါတယ္။

အရင္ႏွစ္ဇြန္လမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္ေဆြက လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးနဲ႔ ျပည္သူ႔ အင္အား ဝန္ႀကီးဌာနကို လက္လႊတ္လိုက္တဲ့ အတြက္ ခုန ေျပာတဲ့လုပ္ရပ္ နိဂံုးခ်ဳပ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဦးေအာင္ၾကည္ ကေတာ့ အလုပ္သမား ဝန္ႀကီးလည္းျဖစ္၊ ဆက္ဆံေရး ဝန္ႀကီးလည္း ျဖစ္ေနေပမဲ့ ဆက္ဆံေရး ဝန္ႀကီးဆိုတာ တကယ့္႐ံုးဌာန ဆုပ္ဆုပ္ကိုင္ကိုင္ မရွိဘဲ ဆိုင္းဘုတ္ သက္သက္ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဝန္ႀကီးဌာနသစ္ေတြ ဖန္တီးလိုက္တာဟာ စစ္ဘက္ဝန္ထမ္းေတြ ရာထူးတိုးဖို႔ လမ္းေၾကာင္း ပိုက်ယ္သြားေစ ခဲ့ေပမဲ့ တိုင္းျပည္မွာေတာ့ ပိုေဖာင္းပြ ပိုအရည္အခ်င္း မဲ့တဲ့ ဗ်ဴ႐ိုကေရစီ ယႏၱရားႀကီးက ဖိစီးႏွိပ္စက္မယ့္ အႏၱရာယ္ က်ေနပါတယ္။ လာမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက ေမွ်ာ္မွန္းထားသလို ဒီမိုကေရစီ နည္းက် ေရြးေကာက္ခံ အစိုးရဆီ တေန႔ေန႔မွာ အာဏာလႊဲေျပာင္း သြားတဲ့အခါ အဲဒီအစိုးရဟာ စစ္တပ္ အုပ္စိုးမႈ ေအာက္မွာ ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့တဲ့ ကေမာက္ကမ ဗယုတ္သုကၡ အစိုးရ အေဆာက္အအံု ႀကီးေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စြမ္းရည္ ခ်ဳိ႕ယြင္း ပ်က္ျပားေနဖို႔ အလားအလာ မ်ားပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ အရပ္ဖက္ဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၱရားထဲကို စစ္ဘက္ပုဂၢဳိလ္ေတြ စိမ့္ဝင္ ထိုးေဖာက္ေနမႈဟာ ပမာဏအရေရာ၊ အတုိင္းအတာ အရေရာ ပိုမ်ားလာစရာ ရွိပါတယ္။ ၂၀၀၆ တံုးက ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ၄ ေယာက္ကို ဝန္ထမ္း ေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ေရး ဘုတ္အဖြဲ႔မွာ ခန္႔အပ္လိုက္တာဟာ အရပ္ဖက္ အစိုးရဝန္ထမ္း နယ္ပယ္ထဲ စစ္ဖက္က ပိုၿပီး ပါဝင္ပတ္သက္မယ့္ အလားအလာရဲ႕ ေရွ႕ေျပးျဖစ္ပါတယ္။

မၾကာေသးခင္က အင္တာနက္သတင္းတပုဒ္အရ သင္တန္းသား ဦးေရ မ်ားလာတဲ့ အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး တကၠသိုလ္ NDC ေက်ာင္းဆင္းေတြဟာ စစ္တိုင္း သို႔မဟုတ္ တပ္မ ရာထူးေတြ ေသခ်ာေပါက္ ရမယ္လို႔ တြက္မထားဖို႔ သင္တန္းဆရာ တေယာက္က သင္တန္းသားေတြကို သတိေပးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီ အဆင့္ျမင့္ တပ္ရာထူးေတြ အစား ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာန အျပင္ဖက္က ဝန္ႀကီးဌာန ေတြမွာဘဲ ၫႊန္ခ်ဳပ္ရာထူးေတြ ယူရႏိုင္ ပါလိမ့္မယ္တဲ့။

အက္ကြဲေနတဲ့စမူဆာ
ဗိုလ္သန္းေရႊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို ကိုင္တြယ္ေနပံုဟာ တခ်ဳိ႕ပံုစံေတြ အရ စံနမူနာျပ ပိရမစ္ စမူဆာပံု (ဝါ) ပြန္ဇီ စီးပြားေရး ကစားကြက္ Ponzi ပံု ေပါက္ေနပါတယ္။ [ပြန္ဇီ ဆိုတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄-၅ ႏွစ္က ျမန္မာျပည္မွာ ေခတ္စားၿပီး အႀကီးအက်ယ္ နာမည္ ပ်က္သြားခဲ့တဲ့ ဖိုးတြမ္တီး "အက်ဳိးေဆာင္ကုမၸဏီ" ေတြ လုပ္စားပံုကို ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။]

ပြန္ဇီ (ပိရမစ္) ကစားကြက္မွာ အေစာပိုင္းရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ သူေတြကို ေနာက္က် ဝင္လာတဲ့ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံသူေတြရဲ႕ ထည့္ဝင္ ရွယ္ယာေတြနဲ႔ အျမတ္ေဝ စုေပးတာ လုပ္ပါတယ္။ ဒီပိရမစ္ ႀကီးထြားက်ယ္ ျပန္႔ေနသေရြ႕ ေရွ႕လူေတြကို ေနာက္လူေတြ ဆီကရတာနဲ႔ အက်ဳိးအျမတ္ ေပးေနေတာ့ အားလံုး အက်ဳိးရွိေနပါတယ္။ ပိရမစ္ႀကီးထြားမႈ ရပ္ဆိုင္းသြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ အေစာပိုင္း ေငြရင္း ထည့္ထားသူေတြ အေနနဲ႔ ဧရာမ အျမတ္ႀကီးေတြ ရထားၿပီး ျဖစ္သလို ေနာက္ဝင္သူေတြ ကေတာ့ နည္းနည္းေလာက္ဘဲ ျမတ္လိုက္တာ သို႔မဟုတ္ လံုးဝ မရလိုက္တာ ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။

လက္ရွိစစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ပိုင္းဟာလည္း စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ႀကီးထဲမွာ မိမိတို႔ သစၥာရွိမႈကို အေစာဆံုး ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံခဲ့လို႔ အဆီတဝင္းဝင္း ရာထူး ေနရာေတြ အခြင့္ထူးေတြ ဆုခ် ခံထားရပါတယ္။ မၾကာေသးခင္က NDC ေက်ာင္းဆင္းေတြ ေတြ႔လိုက္ရသလို ပိရမစ္ထိပ္လႊာ ေတြမွာ က်ပ္ညပ္ ႁပြတ္သိပ္ လာတဲ့အခါ အျမတ္ေဝစုေတြက ေသးလိုက္ လာပါေတာ့တယ္။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ႀကီးရဲ႕ ပြန္ဇီစီးပြားေရးကြက္ သဘာဝေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ကို တုိးခ်ဲ႕ဖို႔ ဖိအား အျမဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ တပ္ဖြဲ႔ေတြမွာ စစ္သား တေယာက္ဟာ လူသစ္ ၂ ေယာက္ စုေဆာင္း မေပးႏိုင္ရင္ တပ္ထြက္ခြင့္ မရပါဘူး။ ဒီလိုဖိအားေၾကာင့္ လမ္းသြားလမ္းလာေတြ ကေလးစစ္သားေတြကို အဓမၼ စစ္သားဆြဲတဲ့ ေအာက္တန္းက် အေလ့အထေတြ မ်ားျပား လာေစပါတယ္။ ဒီျပႆနာေတြကို ကိုင္တြယ္ဖို႔ ဒါမွမဟုတ္ စစ္သား စုေဆာင္းေရး ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ေတြ ျဖည့္ဆီးဖို႔ ၂၀၀၇ ခုမွာ တပ္မေတာ္ စစ္သားစုေဆာင္းေရး ၫႊန္ၾကားေရးမႉး႐ံုး အသစ္ တိုးခ်ဲ႕ ခဲ့ပါတယ္။

စစ္အုပ္စုဟာ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ထားတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ပန္းတိုင္ဆီ တိုင္းျပည္ကို ေမာင္းေနရာမွာ စစ္ဗိုလ္ေတြ အတြက္ ရာထူး တိုးေရး အခြင့္အလမ္းေတြ ပိုရလာေစဖို႔ စစ္တပ္ အေဆာက္အအံုနဲ႔ အစိုးရ အေဆာက္အအံုကို ေနာက္ထပ္ ျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲ အကြက္ခ် ကစားတာေတြ လုပ္ဖို႔ မ်ားပါတယ္။ ရာထူး ေနရာေတြ ပိုမ်ားမ်ား ဖန္တီးဖို႔ အရင္က က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ နည္းနာေတြကိုလည္း ထပ္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ လက္ရွိ ကစထ ေတြထဲက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို စိတ္ပိုင္းၿပီး ေနာက္ထပ္ ၾကယ္ ၃ ပြင့္ ရာထူးေနရာ (ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး)ေတြ ေဖာ္ေပးႏိုင္ပါ တယ္။

မေကြးတိုင္း၊ ကရင္နီျပည္ ဒါမွမဟုတ္ ကရင္ျပည္တို႔မွာ စစ္တုိင္း အသစ္ေတြ ထပ္ ေပၚႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီနည္းနဲ႔ ၾကယ္ ၂ ပြင့္ နဲ႔ ၾကယ္ ၁ ပြင့္ ရာထူး ေနရာေတြ တိုးခ်ဲ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအားျဖင့္ ကစထမႉး ေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အဆင့္ တက္လာၿပီး တိုင္းမႉးေတြက ဒုဗိုလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ တက္လာတာအထိ ရာထူးေဖာင္းပြမႈ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီနာမည္ခံရင္း စစ္တပ္ဆက္လက္ႀကီးစိုးမႈေအာက္မွာ အရပ္ဖက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အစိုးရ အေဆာက္အအံုထဲ စစ္ဗိုလ္ေတြ ေနာက္ထပ္ စိမ့္ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႔လာၿပီး ဗ်ဴ႐ိုကေရစီ ယႏၱရား သစ္ပင္ႀကီးမွာလည္း အကိုင္းအခက္ သစ္ေတြ ဖန္တီးျခင္း အားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စြမ္းေဆာင္ရည္ နိမ့္က်တဲ့ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေဆာက္အအံုက ဖိစီး ႏွိပ္စက္မယ့္ အႏၱရာယ္ က်ေရာက္ေနပါတယ္။ ဒီလို ေဖာင္းကား ပြေယာင္းေနတဲ့ စစ္ စနစ္ႀကီးကို အသက္ဆက္ဖို႔ ဘယ္က ရင္းျမစ္ေတြရမွာလဲ ဆိုတာကေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အနာဂတ္အတြက္ ေနာက္ထပ္ အေရးပါတဲ့ ေမးခြန္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

အေရွ႕ေတာင္အာရွေရးရာ အထူးျပဳ အလြတ္သတင္းေထာက္ ေနာ္မန္႐ိုး ဘက္စပီးယဲ (အမည္ရင္း မဟုတ္) ၏ မတ္လ ၁၂ ရက္ ေအးရွားတုိင္းမ္ အင္တာနက္ ဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါးကို ဂါမဏိ ဘာသာ ျပန္သည္။

ဂါမဏိ

Ref: ေန႔သစ္

........