တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္သစ္ႏွင့္ အေမရိကန္ ျမန္မာ တပ္မေတာ္ႏွစ္ရပ္ ဆက္ဆံေရး - အပိုင္း (၃)

ေရာ္နီညိမ္း
စေန, 16 ဧၿပီ 2011

တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား (၀၅၆)

တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ အျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ အေမရိကန္-ျမန္မာ တပ္မေတာ္ခ်င္း ဆက္ဆံေရး၊ အလားအလာေတြ ျပန္လည္ ေကာင္းမြန္လာဖို႔၊ လက္ရိွ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက လိုလား ေနၾကပါတယ္။ ႏွစ္ႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္ ႏွစ္ရပ္တို႔ရဲ႕ ဆက္ဆံေရး သမိုင္းေၾကာင္းေတြကို၊ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ေဟာင္း အၿငိမ္းစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရ ဦးတင္ဦးနဲ႔ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြး ေမးျမန္းၿပီး၊ ဦးေရာ္နီညိမ္းက ဒီသီတင္းပတ္ရဲ႕ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား” က႑မွာ စီစဥ္ တင္ဆက္ ထားပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး ။ ။ေနာက္တခုက ထူးထူးျခားျခားတက္ရတဲ့ သင္တန္းတခု ရိွေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ စီနီယာ Captain (လုပ္သက္ရင့္ ဗိုလ္ႀကီး) တို႔၊ Major (ဗိုလ္မႉး) တို႔၊ မ်ားေသာ အားျဖင့္ ဒုတပ္ရင္းမႉး ျဖစ္မယ့္ သူေတြ။ အဲဒါေတြက Ranger Course (အေမရိကန္တပ္မေတာ္ (ၾကည္း) အထူးတပ္ဖဲြ႔ သင္တန္း) သေဘာမ်ိဳး Commando Course (အေသခံတိုက္ ခိုက္ေရးတပ္ဖဲြ႔ သင္တန္း) ေခၚတာေပါ့။ Commando Training ေပါ့။ အဲဒီ သင္တန္းကိုလည္း တပ္မေတာ္မွာရိွတဲ့ အရာရိွ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သြာၿပီး တက္ၾကရ ေသးတယ္ ခင္ဗ်။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ (ဒုတိယ) ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအးနဲ႔ စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္သင္တန္း အပတ္စဥ္(၁) အတူ တူ တက္ခဲ့ၾကတဲ့၊ ၁၉၈၈ စစ္အာဏာ သိမ္းတုန္းက (အေရွ႕ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉး အေနနဲ႔) ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ကြယ္လြန္သူ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္) ဗိုလ္မႉးႀကီး ဉာဏ္လင္းလည္း၊ ဒီမွာ လာၿပီး Ranger Course တက္ခဲ့တယ္လို႔၊ မွတ္တမ္းေတြမွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ Ranger Course က ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခက္ခဲ ပင္ပန္းပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ ဟုတ္တယ္၊ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ အမႈတဲြ (ဗိုလ္ႀကီး အုန္းေက်ာ္ျမင့္၏ ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမႈ အမႈတဲြ) တတဲြ ထဲျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္မႉးႀကီးလွေဖ (ကြယ္လြန္သူ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ ဗဟို အလုပ္အမႈေဆာင္ အဖဲြ႔၀င္ ဦးလွေဖ)၊ ခုေတာ့ ဆံုးသြားၿပီ။ သူလည္း အဲဒီ့မွာ Ranger Course သြားတက္ၿပီး၊ ျပန္လာေတာ့ ဒုတပ္ရင္းမႉး ျဖစ္တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ တပ္ရင္းမႉး ျဖစ္သြားတာပဲ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္း တိုင္းမႉးလုပ္သြားတဲ့ ဗိုလ္မႉးႀကီးလွေဖလား ခင္ဗ်။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ ဟုတ္တယ္၊ ဟုတ္တယ္။ ဗိုလ္တင္ေအာင္တို႔ ဗိုလ္ထင္ေအာင္တို႔။ ေတာ္ေတာ္ မ်ားပါတယ္။ Ranger Course သြား တက္ၿပီး၊ ျပန္လာၾကေတာ့ တပ္ေတြမွာ ဒုရင္းမႉးတို႔ ရင္းမႉးတို႔ ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ ေနာက္ Armoured Car သံခ်ပ္ကာ ကားတပ္က တေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ ပါၾကေသးတယ္။ မိုးဟိန္းတို႔ ေပ့ါ။ ေတာ္ေတာ္မ်ား တယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ အန္ကယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက တပ္မေတာ္ေလ့က်င့္ေရး ညႊန္ၾကားေရး မႉးဟာ၊ ၂၀၀၉ ခု ႏွစ္က ကြယ္လြန္သြားခဲ့ တဲ့ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ (ေဟာင္း) ေမာင္ေမာင္။ အဲဒီတုန္းက ……

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး ။ ။ ဟုတ္တယ္၊ ဟုတ္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္ရယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီး တို႔ရယ္၊ ဗိုလ္ခင္ညိဳ တို႔လည္း ပါတယ္ ခင္ဗ်။ ဗိုလ္ခင္ညိဳကလည္း ေတာ္ေတာ္ တက္ၾကြတယ္။

(ဗိုလ္ခင္ညိဳ = ၁၉၆၂ အာဏာသိမ္း ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၀င္ေဟာင္း၊ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြ၀င္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးေအာင္ႀကီး၏ ျပည္ေထာင္စု အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ ပါတီUNDP ဗဟို အလုပ္အမႈေဆာင္ ေကာ္မီတီ၀င္၊ ကြယ္လြန္သူ အၿငိမ္းစား ဗိုလ္မႉးႀကီး ခင္ညိဳ)

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ ဒါေပမယ့္၊ DMT(Director of Directorate of Military Training - တပ္မေတာ္ ေလ့က်င့္ေရး ညႊန္ၾကားေရးမႉး) က၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ အခါက်ေတာ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္ကပဲ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာ (တပ္မေတာ္အရာရိွေတြ) သြားေရာက္ၿပီး ေတာ့ သင္တန္းေတြ တက္ဖို႔ရာကို၊ သူ အမ်ားဆံုး စီစဥ္တယ္လို႔၊ က်ေနာ္တို႔ မွတ္သားထား ဘူးပါတယ္။ (ဒု) ဗိုလ္မႉးႀကီး ေသာင္းထိုက္တို႔ (စာေရးဆရာ ေသာင္းထိုက္) ေပါ့။ သြားတက္ၾကတာ။ အန္ကယ္ ခုနေျပာတဲ့ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုက တပ္ၿမိဳ႕ေတြ၊ Fort Bening တို႔၊ Fort Worth တို႔၊ Fort Lauradale တို႔မွာ သြားတက္ၾကတာ၊ စၿပီးေတာ့ တက္ၾကတာဟာ တပ္မႉးငယ္ သင္တန္းေတြ မဟုတ္ပဲ၊ တပ္မႉးႀကီး အဆင့္ သင္တန္းေတြမွာပဲ အမ်ားဆံုး လာတက္ရတယ္ ဆိုေတာ့၊ က်ေနာ္တို႔ ဒီမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊနဲ႔ နံမည္တူ (ဒုတိယ) ဗိုလ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ တေယာက္၊ ဒီမွာ လာၿပီး သင္တန္း တက္သြားခဲ့တာကို ေတြ႔ၾကရပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ ဟုတ္တယ္။ သူက ေနာက္ေတာ့၊ ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္း(OTS- Officers Training School) မွာ၊ ဒုေက်ာင္းအုပ္ ႀကီးေတာင္ လာျဖစ္ေသးတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဒါေတြက အေမရိကန္တပ္မေတာ္နဲ႔ စၿပီး ဆက္ႏြယ္ကူးလူးမႈ ရိွတာ။ ႏွစ္ကာလ အပိုင္း အျခားနဲ႔ ျပန္ၾကည့္တဲ့ အခါမွာ၊ ၁၉၆၂ ခုနွစ္ေနာက္ပိုင္း၊ တပ္မေတာ္က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အာဏာ သိမ္းၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ သမၼတ ဂၽြန္ဆင္ လက္ထက္မွာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုကို လာလည္ ပါတယ္၊ ၁၉၆၆ ခုနွစ္မွာ။ အဲဒီမွာ သူနဲ႔ သမၼတဂၽြန္ဆင္ရဲ႕ဆက္ဆံေရးဟာ မေျပလည္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္၊ အဲဒီေနာက္ ပိုင္းမွာ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ အေမရိကန္ တပ္မေတာ္တို႔ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးဟာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္ရိွစဥ္ အခ်ိန္ကေလာက္ေတာ့ မေကာင္းေတာ့ ဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ဘာသြားေတြ႔လဲ ဆိုေတာ့၊ အန္ကယ္ တိုင္းမႉး၊ ဒုတိယ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္(ၾကည္း)၊ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေန တဲ့ အခ်ိန္မွာ၊ စစ္ေအးတိုက္ပဲြ (Cold War) ကာလ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္၊ အေရွ႕အုပ္စု အေနာက္အုပ္စု ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ၊ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ ဟာ ဘာပဲေျပာေျပာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို တိုက္ေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္၊ အေမရိကန္ တပ္မေတာ္က ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ ဆက္ဆံေရး လမ္းေၾကာင္း တခုေတာ့ ထားထားတယ္။ မူးယစ္ေဆး၀ါး ႏိွမ္နင္းေရးနဲ႔။ အန္ကယ္ ဒုတိယကာ ကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္(ၾကည္း) ျဖစ္လာခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေလာက္က စၿပီး၊ အေမရိကန္ တပ္မေတာ္နဲ႔ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ ဆက္ဆံေရးကို နည္းနည္း ရွင္းျပေပးပါ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ အေမရိကန္မွာ training (စစ္သင္တန္း) ယူတဲ့ ကိစၥ ေတာ္ေတာ္ေလး ျပတ္သြား တာက၊ ဒီလိုဗ်။ တႀကိမ္မွာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္တို႔ အေမရိကားကို သြားလည္တဲ့ အခ်ိန္မွာ၊ ဘယ္သူ႔ကို ေခါင္းေဆာင္ တပ္ၿပီး သြားၾကသလဲ ဆိုေတာ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းကို ဘိတ္ တဲ့ အေနနဲ႔ သြားၾကတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်။ အဲဒါ ၁၉၆၂ ခုနွစ္ မတိုင္ခင္ကလား ခင္ဗ်။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ မတိုင္ခင္က မတိုင္ခင္က။ အဲဒီလို သြားၾကတဲ့ အခါက်ေတာ့၊ ဟိုက (အေမရိကန္ တပ္မေတာ္က) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းကို သိပ္မသိၾကဘူး။ သူတို႔ မ်ားေသာ အားျဖင့္ ရင္းရင္းႏီွးႏီွး ဆက္ဆံဘူးတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္ကို ဆက္ဆံဘူးတယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္လဲ ဆိုေတာ့၊ တခိ်န္မွာ Pentagon (အေမရိကန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္) မွာ၊ သူတို႔က ဧည့္ခံပဲြ တခုလုပ္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းကို ႀကိဳေျပာ မထားပဲနဲ႔၊ ဟို(အေမရိကား) ေရာက္တဲ့ အခါက်ေတာ့၊ In Order of Our Chief of Staff ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့ အေနနဲ႔၊ ဧည့္ခံပဲြေလး တခု လုပ္လိုက္တယ္ေပါ့။ အဲဒီ အထိကေတာ့၊ အဘိုးႀကီး(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း) က စိတ္မဆိုးေသးဘူး။ ဧည့္ခံ ထမင္းစားပဲြ အၿပီးမွာ၊ ဆုေပးပဲြေလး တခု ဆုိၿပီး ပဲြကို ဆက္လိုက္တယ္။ ဂုဏ္ျပဳ ပဲြေလးေပါ့။ အဲဒီ ဂုဏ္ျပဳပဲြမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းကို The Order of Merit (အေမရိကန္စစ္ဘက္ ဆိုင္ရာ ဂုဏ္ျပဳဆုတံဆိပ္) ဆိုတာကို ေပးတယ္။ “ဒီဂုဏ္ျပဳပဲြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံက ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းကို ရည္စူးၿပီး ေပးတာပါ။ Military Order of Merit ကို ေပးပါတယ္။ ဒါကို လက္ခံပါ” ဆိုၿပီး ျဖစ္ေရာ။ အဲဒီမွာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္း ေတာ္ေတာ္ေလး ခံစား သြားရတယ္။ သူ႔ကို ဘာမွလဲ ႀကိဳ ေျပာမထားပဲ၊ ဒီလိုေခၚၿပီး လုပ္လိုက္တယ္လို႔၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းက တြက္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ပဲြမပ်က္ ေအာင္ေတာ့၊ သူက လက္ခံလိုက္တယ္။ သို႔ေသာ္ ျပန္လာၿပီးတဲ့ အခါမွာ၊ က်ေနာ္တို႔ တေတြကို ေျပာတဲ့ သေဘာက၊ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္က ငါ့ကို လူလည္ လုပ္တယ္” ဆိုတဲ့ အသံက ထြက္လာတယ္။ ျပႆနာေတြ ေပၚတာေပါ့။ ေတာ္ေတာ္ေလး ေဒါသ ေပါက္ကဲြတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အခါ မွာ တပ္မေတာ္ထဲမွာ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့၊ သူ႔ေထာက္လွမ္းေရး ငါ့ေထာက္လွမ္းေရး ဆိုၿပီး၊ သံုးခု ျဖစ္လာတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႀကီးေန၀င္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးက၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးႀကီး ဗိုလ္လြင္ (တပ္ထဲတြင္ အဘလြင္ ဟုလည္း ေခၚၾကေသာ ကြယ္လြန္သူ ဗိုလ္မႉးႀကီးေမာင္လြင္) ေပါ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရးက ဗိုလ္ျမင့္ေဆြ (ထူးထေရဒင္း ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ ဦးေတဇ၏ ဖခင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး ႏွင့္ ဂ်ပန္ေခတ္ မဂၤလာဒံု ဗိုလ္သင္တန္း အပတ္စဥ္ (၃) အတူတက္ခဲ့သူ၊ တပ္ထဲတြင္ ရွမ္းျမင့္ေဆြဟု လူသိမ်ားသူ၊ အၿငိမ္းစား ဒုဗိုလ္မႉးႀကီး ျမင့္ေဆြ) ။ ေနာက္တခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရးက ေမႊးႀကီး (ဒုဗိုလ္မႉးႀကီး) လွျမင့္။ အဲဒီ ေထာက္လွမ္းေရး သံုးဖဲြ႔က ၿပိဳင္ၾကေရာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္က Training and Planning (တပ္မေတာ္ ေလ့က်င့္ေရး ႏွင့္စီမံေရး ညႊန္ၾကားေရးမႉး) ဆိုေတာ့၊ ေထာက္လွမ္းေရး သင္တန္းေတြ ေခၚတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က ရခိုင္မွာ တပ္ေပါင္းစုမႉး ဖစ္ေနၿပီ။ က်ေနာ့္ေအာက္က IO (Intelligence Officer စစ္ေျမျပင္ ေထာက္လွမ္း ေရးအရာရိွ) ဗိုလ္၀မ္းထြန္း (ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္၊ အာမခံ ေကာ္ပိုးေရးရွင္း ဦးေဆာင္ညႊန္ၾကားေရးမႉး) ကို၊ ေထာက္လွမ္းေရး သင္တန္းတက္ဖို႔၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္တို႔ ဆီက by name (နံမည္ အတိအက်)နဲ႔ ေခၚတယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူ သင္တန္း သြားတက္ၿပီး ႏွစ္လေလာက္ ေနေတာ့၊ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ္က ဘာေတြ သင္ခဲ့ရလဲလို႔ ေမးေတာ့ “Very Sorry ပါပဲ ဗိုလ္မႉးရယ္၊ က်ေနာ္တို႔ကို သင္လိုက္တဲ့ သင္ တန္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တျခားကို ဘာမွ မေျပာရဘူးလို႔ မွာလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေလာက္ပဲ က်ေနာ္ ေျပာပါရေစ” တဲ့။ ဒါနဲ႔ ၿပီးသြားေရာ။ က်ေနာ္က လည္း မေမးဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲဆိုေတာ့၊ အဲဒီကိစၥေတြ ေပၚလာတဲ့အခါက်ေတာ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းက၊ ဒါေတြအားလံုး ဒီေကာင္ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္) လုပ္တာ ဆိုၿပီး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ int. (ေထာက္လွမ္းေရး) ေတြ အကုန္လံုးကို ျဖဳတ္တာပဲ။ ကိုျမင့္ေဆြတို႔ေတြ အကုန္လံုး တတဲြႀကီး ပါသြားတယ္။ ေနာက္ ေရာေယာင္ၿပီး ရိပ္ဖမ္း သံဖမ္းနဲ႔ ပါသြားတာက၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီးဘက္က ေမႊးႀကီးတို႔ ပါသြားတယ္။ အဲဒီမွာ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီး တို႔၏ ေထာက္လွမ္းေရး ႏွစ္ဖဲြ႔ ကို) စၿပီးေတာ့ ၿဖိဳလိုက္တာပဲ ခင္ဗ်။

(ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးလွျမင့္ = nick name (နံမည္ေျပာင္) ေမႊးႀကီးလွျမင့္ အျပင္၊ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု တြင္ စစ္သင္တန္း လာတက္စဥ္၊ ေရခန္း သြားေသာ ဘဲလ္အဲယားကား ေရတိုင္ကီထဲတြင္ Cocacola အခ်ိဳရည္မ်ား ထည့္ၿပီး ကားေမာင္းခဲ့ သျဖင့္၊ ဘဲလ္အဲယား လွျမင့္ဟုလည္း တပ္ထဲ တြင္ လူသိ မ်ားခဲ့သူ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီး၏ ေထာက္လွမ္းေရး အုပ္စု၀င္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ တပ္ထဲမွာ အၿပီးအပိုင္ ထုတ္ပစ္ျခင္း မခံရပဲ၊ ၁၉၆၂ မတ္လ(၁)ရက္ စစ္အာဏာ မသိမ္းမီ ညတြင္၊ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း အမိန္႔အရ၊ ေမွာ္ဘီ သံခ်ပ္ကာကား တပ္ရင္းျဖင့္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ အခ်က္အခ်ာ ေနရာမ်ားသို႔ လာေရာက္ ေနရာယူခဲ့ေသာ သံခ်ပ္ကာ ကား တပ္ရင္းမႉး)

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အဲဒါဆို ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ထဲမွာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အေမရိကန္ (တပ္မေတာ္) ကေန၊ ေခၚယူ သင္တန္းေပးတဲ့ ေထာက္လွမ္း ေရးအဖဲြ႔ဟာ သံုးဖဲြ႔ ကဲြေနၿပီးေတာ့၊ အေမရိကန္ေတြ ကလည္း သံုးဖဲြ႔ အကဲြလိုက္ကို ေခၚၿပီး သင္တန္းေပးတဲ့ သေဘာလား ခင္ဗ်။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ အမွန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးရဲ႕ အဖဲြ႔က သိပ္ၿပီးေတာ့ မထင္ရွားဘူး။ လုပ္ရိုး လုပ္စဥ္မ်ိဳးနဲ႔ ေခၚၿပီးေတာ့ (သင္တန္းေပး တဲ့) သေဘာေလာက္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ သိပ္ၿပီးေတာ့ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ ထင္ရွား သြားတာကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ အဖဲြ႔။ ဒါ့အျပင္ (ျမန္မာ့) တပ္မေတာ္မွာ လက္နက္ေတြ တပ္ဆင္တာ (တိုက္ခိုက္ေရး တပ္မ်ားဖဲြ႔စည္းပံု) organization ေတြက အစ၊ အခု လက္ရိွ ရိွေနတဲ့ ဖဲြ႔စည္းပံုေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ ရိွစဥ္ ကတည္းက၊ အားလံုးက Americanized Ord-bat (Order of Combat) (အေမရိကန္ တပ္မေတာ္မွ တိုက္ခိုက္ေရး တပ္မ်ား ဖဲြ႔စည္းပံုကို အတု ယူထားေသာ ဖဲြ႔စည္းပံု)နဲ႔ တပ္ရင္းေတြ (တိုက္ခိုက္ေရး တပ္ရင္း) ေကာ၊ Artillery Unit (အေျမာက္တပ္ဖဲြ႔) ေတြေကာ၊ အကုန္ လံုးကို (အေမရိကန္ တပ္မေတာ္ အတိုင္း) ဖဲြ႔ထားတာ။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ အန္ကယ္က၊ ပထမဆံုး တပ္မ(၇၇) စၿပီး ဖဲြ႔တာကို မီွလိုက္တာပဲ။ အဲဒါက ဒီက (အေမရိကန္ တပ္မေတာ္က) 82nd Airborne Division, 101st Airborne Division အမွတ္ (၈၂) ေလေၾကာင္းခ်ီ တပ္မ၊ အမွတ္ (၁၀၁) ေလေၾကာင္းခ်ီတပ္မ ေတြရဲ႕ (ဖဲြ႔စည္းပံု) အတိုင္း လိုက္လုပ္ခဲ့တာပဲ။

(တပ္မ (၇၇) = ၁၉၆၆ တြင္၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္ ဗိုလ္မႉးႀကီး (ဗို္လ္မႉးခ်ဳပ္) တင့္ေဆြကို တပ္မမႉး အျဖစ္ႏွင့္ ပထမ ဆံုး စတင္ဖဲြ႔စည္းေသာ အမွတ္ (၇၇) ေျချမန္တပ္မ Light Infantry Division (77) – LID 77)

(Airborne Division ေလေၾကာင္းခ်ီတပ္မ = ေလေၾကာင္းခ်ီ တပ္မ်ားကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျဖစ္ေနေစရန္၊ လက္နက္မွ လဲြ၍ ဘာမွ အပိုမပါေစပဲ စစ္ ေျမျပင္ရိွရာသို႔ ေလေၾကာင္းႏွင့္ အေရာက္ ပို႔ေပးၿပီး၊ နာရီ အကန္႔အသတ္ ရက္ အကန္႔အသတ္ႏွင့္သာ ရန္သူကို တိုက္ခိုက္ ေခ်မႈန္းေစကာ၊ သတ္ မွတ္ခ်ိန္တြင္ ေလေၾကာင္းခ်ီ တပ္မ်ားကို ေလေၾကာင္းႏွင့္ ျပန္လည္ ေခၚေဆာင္၍ မိခင္တပ္မ်ားသို႔ ပို႔ေဆာင္ အနားေပးသည္။ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ တြင္ စစ္တိုင္းမ်ား လက္ေအာက္ခံ နယ္ေျမခံ အေျခစိုက္ ေျခလ်င္တပ္ရင္း မဟုတ္ေသာ ေျချမန္ တပ္မ လက္ေအာက္ခံ ေျချမန္ တပ္ရင္းမ်ားကို ယခင္က (၆)လ အတြင္း၊ ေရွ႕တန္းသို႔ (၄)လ ပို႔ လႊတ္ၿပီး၊ ေနာက္တန္းတြင္ (၁)လ နား၊ မြမ္းမံ စစ္သင္တန္းမ်ား (၁) လ ျပန္တက္၊ စနစ္ျဖင့္၊ အေမရိကန္ Airborne Division မွ တပ္ရင္းမ်ား ေရွ႕တန္း ထြက္ျခင္းႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုး တူညီေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။)

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ (ေျချမန္တပ္မလက္ေအာက္ခံ) တိုက္ခိုက္ေရး တပ္ရင္းေတြကို အင္အား (၇၇၇) ေယာက္ ရိွရမယ္ ဆိုၿပီး၊ က်ေနာ္တို႔ဆီ က Division (ေျချမန္တပ္မ) ေတြကို ဖဲြ႔လာခဲ့ၿပီးေတာ့၊ အဲဒါေတြ ျဖစ္လာခဲ့တာပဲ။

(တိုက္ခိုက္ေရးတပ္ရင္း ဖဲြ႔စည္းပံု = ၁၉၆၆ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန တိုက္ခိုက္ေရး တပ္ရင္းမ်ား ဖဲြ႔စည္းပံု စာအမွတ္ “ကဖ (၇၀)/ ဂ (၆၆)” အရ) တပ္ရင္း တရင္းတြင္ အင္အား (၇၇၇) ေယာက္ ရိွရမည္ဟု ပါရွိသည္။)

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာေကာ (အေမရိကန္ ျမန္မာ တပ္မေတာ္ခ်င္း ဆက္ဆံေရး) ဘယ္လို အေနအထား ရိွလဲ ခင္ဗ်။ အန္ကယ္ ဒုခ်ဳပ္ (ၾကည္း) ျဖစ္လာၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ က်ေနာ့္လက္ထက္မွာေတာ့၊ အေမရိကားကို သင္တန္း တက္ဖို႔ မပို႔ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိန္မွာ၊ အေမရိကန္သံအ မတ္ မစၥတာ ဘိုင္ရိတ္ ထင္တယ္၊ သူတို႔က (စစ္သင္တန္း) ေက်ာင္းကို ထပ္ၿပီးလႊတ္ဖို႔ ကိစၥေပၚၿပီး ေျပာလာေတာ့၊ က်ေနာ့္ကို တာ၀န္ကေန (ကာ ကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္မွ) ရပ္စ ဲမခံရခင္၊ တႀကိမ္ ႏွစ္ႀကိမ္မွာ က်ေနာ့္နည္း က်ေနာ့္ဟန္နဲ႔ (သင္တန္းတက္မည့္ အရာရိွမ်ား) ႏွစ္ေယာက္ သံုး ေယာက္ ပို႔လိုက္ေသးတယ္ ခင္ဗ်။ အဲဒါကို အဘိုးႀကီး (ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီ ဥကၠဌ အၿငိမ္းစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဦးေန၀င္း) က၊ ဘ၀င္မက် ဘူးလား၊ မေျပာတတ္ဘူး။ က်ေနာ္က ဘာ့ေၾကာင့္ ပို႔ရသလဲ ဆိုေတာ့၊ သင္တန္းေတြက အသစ္ေတြ သြားမတက္ရင္၊ က်ေနာ္တို႔ ဟာ သူတို႔ (အေမရိကန္ တပ္မေတာ္) ေပးထားတဲ့ လက္နက္ေတြ၊ သူတို႔ ေပးထားတဲ့ နည္းစနစ္ေတြ၊ အကုန္ out ကုန္၊ အခ်ိန္လြန္ ေခတ္ေဟာင္းေတြ ျဖစ္က်န္ ခဲ့မွာစိုးလို႔၊ ျပန္ၿပီးေတာ့ refresh (ျပန္လည္အားသစ္ေလာင္း) လုပ္တဲ့ အေနနဲ႔၊ အရာရိွ တသုတ္ကို က်ေနာ္က ပို႔မိတယ္။ ပို႔တာလည္းပဲ သူ႔သေဘာ တူညီခ်က္ သြားယူၿပီးမွ ဒီ concept (သေဘာထားခံယူမႈ) နဲ႔ ပို႔တာပဲ။ ဒါေပမယ္လို႔၊ သူ ဘ၀င္က်ပံုေတာ့ မေပၚဘူး။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အန္ကယ္၊ အဲဒီတုန္းက သူက အေမရိကန္နဲ႔ ခပ္ခြာခြာ ေနျပခ်င္တဲ့ သေဘာလား။ တကယ္တမ္းေတာ့ အဲဒီလို မဟုတ္ပဲနဲ႔။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ အမွန္ကေတာ့ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့၊ ခပ္ခြာခြာ ေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ နဲနဲေလးေတာ့ ေပါင္းဖို႔ သင္းဖို႔ လိုတာ သူသိ တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့၊ က်ေနာ္တို႔ေတြ အေမရိကန္ သံရံုးမွာ သြားၿပီး (တင္းနစ္) ကစားတာတို႔ ဘာတို႔ကို သူက ခြင့္ျပဳတာေတြ ရိွလာၿပီ ခင္ဗ်။ အဲဒီလိုေတာ့ ျဖစ္လာတယ္။ အရင္ကေတာ့ မသြားရဘူး၊ မေတြ႔ ရဘူး၊ ႏႈတ္မဆက္ရဘူး၊ ဆိုတဲ့ ဟာမ်ိဳးေတြက မ်ားတယ္။ (အေမရိကန္ ေတြနဲ႔) စစ္သားခ်င္း ကေတာ့ ခင္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ေတြ အေမရိကန္ စစ္သံမႉးေတြနဲ႔ ခင္တာပဲ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဒါဆို အန္ကယ့္လက္ထက္မွာ၊ အေမရိကန္ တပ္မေတာ္နဲ႔ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ ဆက္ဆံ ကူးလူးမႈ သိပ္ၿပီး မ်ားမ်ားစားစား မရိွဘူးေပါ့။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ မ်ားမ်ားစားစား မရိွဘူး။ ေပ်ာက္တိေပ်ာက္က်ားပဲ။ အေရးႀကီးတဲ့ course (သင္တန္း) ေလး ေတြကိုပဲ၊ လႊတ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ္လို႔ အရင္လို (ဗို္လ္မႉးခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္၊ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ တဦး ျဖစ္ေနစဥ္၊ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုတြင္ အားလံုးစား ရိတ္ၿငိမ္း သြားေရာက္ သင္တန္း တက္ၾကရေသာ အခ်ိန္အခါလို) မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သင္တန္း သြားတက္ရင္၊ ပိုက္ဆံ ေတာ္ေတာ္ ေပးရတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ၁၉၈၀ ႏွစ္ေတြ မွာေတာ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရေက်ာ္ထင္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ၊ အမ်ားႀကီးပဲ သြား တက္ၾကတယ္။ ၾကည္း ေကာ၊ ေရ ေကာ၊ ေလ ေကာ။ အဲဒီအခါက်ေတာ့ အေမရိကန္ တပ္မေတာ္က ကုန္က်စားရိတ္ အားလံုး သူတို႔က က်ခံပါ မယ္ ဆိုတာကို၊ အဲဒီတုန္းက ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္က လက္မခံဘူး။ အဲ့ဒီအခါက်ေတာ့၊ သင္တန္း စားရိတ္ကိုေတာ့ အေမရိကန္ တပ္မေတာ္ဘက္က က်ခံမယ္။ ေနစားရိတ္ စားရိတ္ေတြကိုေတာ့ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ဘက္က က်ခံမယ္ဆိုတဲ့ အေနအထားနဲ႔ သြားခဲ့ၾကတာ၊ သင္တန္းေတြသြားတက္ ၾကတာ အမ်ားႀကီးပဲ ရိွခဲ့ပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ အဂၤလန္နဲ႔က က်ေနာ္တို႔ဆီက သင္တန္း သြားတက္တာ ေတြလည္း၊ နည္းနည္း ျပတ္သြားတယ္။ အဂၤလန္မွာ ေတာ္ ေတာ္ေစာေစာတုန္းက Sandhurst (ၿဗိတိသွ်ေတာ္၀င္ စစ္တကၠသိုလ္) တက္ခဲ့တာမ်ိဳးေတြက၊ နည္းနည္း ျပတ္သြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ အဂၤလန္မွာ က်ေနာ္တို႔ ဆီက Staff College (စစ္ဦးစီးတကၠသိုလ္) ေတြ တက္ခြင့္ရတယ္။ Navy ကဆို Naval Gunnery Long Course (ေရတပ္ အေျမာက္ သင္တန္းရွည္) ကိ၊ Naval Staff College (ေရတပ္စစ္ဦးစီး တကၠသိုလ္) မွာ သြားတက္လို႔ ရတယ္။ Air Force အတြက္ က၊ Air Staff College (ေလတပ္စစ္ဦးစီး တကၠသိုလ္) မွာ သြားတက္လို႔ ရတယ္။ အဲဒါေတြကို က်ေနာ္တို႔ဆီက သံုးေလးေယာက္ သြားတက္ ၾကတာကို က်ေနာ္ မွတ္မိတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ အန္ကယ္ တိုင္းမႉး၊ ဒုခ်ဳပ္(ၾကည္း)၊ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ေတြ ျဖစ္လာတဲ့ ကာလေတြမွာ၊ ေလတပ္ အတြက္ (အေမရိကန္ေလတပ္သံုး) Bell 205, Bell 206 ရဟတ္ယာဥ္ ေတြကို၊ ‘မူးယစ္ေဆး၀ါး ထိန္းခ်ဳပ္ေရး’ နံမည္ေအာက္ကေန၊ ရဲတပ္ဖဲြ႔ နံမည္ခံနဲ႔ ပို႔ၿပီးေတာ့မွ တပ္မေတာ္ (ေလ) က၊ သံုးတယ္လို႔၊ က်ေနာ္တို႔ မွတ္သားဘူးပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ အဲဒီဟာကလည္း အလကားေလာက္နီးနီး ရလိုက္တာပဲ။ အဲဒါ ျဖစ္တာ ဒီလိုဗ်။ ဗိုလ္လွဘုန္း လက္ထက္မွာ၊ သူက အဲဒါကို လုပ္ရမွာကိုင္ရမွာ ခက္မွာကို စိုးရံြ႕တယ္ ထင္ပါရဲ႕။ သူက အဲဒါကို ေခ်ာင္ထိုးထားတယ္။

(ဗိုလ္လွဘုန္း = ၁၉၆၂ စစ္အာဏာသိမ္း ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၀င္၊ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးႏွင့္ ျပည္သူ႔ လုပ္ငန္း စစ္ေဆးေရး အဖဲြ႔၀င္ ျဖစ္ခဲ့သူ ကြယ္ လြန္သူ အၿငိမ္းစား ဗိုလ္မႉးႀကီးလွဘုန္း)

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ သူက အဲဒီတုန္းက ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးပဲ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ ဟုတ္တယ္။ သူက ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး။ သူက ကုလ သမဂၢကိို ႏွစ္ပတ္လည္ ညီလာခံ သြားတက္ေတာ့၊ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီး က်ေနာ္က ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာနကို တဲြၿပီးေတာ့ ကိုင္ရတယ္။ အဲဒီမွာ အဲဒီ topic (အေမရိကန္ Bell 205, Bell 206 ရဟတ္ယာဥ္ မ်ားကိစၥ) ကို၊ ကိုျပည္စိုး (ကြယ္လြန္သူ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန၊ သံတမန္ေရးရာ ဦးစီးဌာန ညႊန္ၾကားေရးမႉး၊ အၿငိမ္းစား ဒုတိယ ဗိုလ္မႉးႀကီး ျပည္ စိုး) က၊ က်ေနာ့္ဆီ ယူလာတယ္။ ကိုလွဘုန္း က လုပ္လို႔ရမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုၿပီး ထားထားတဲ့ ဟာေပါ့၊ ၾကာလည္း ၾကာေနၿပီ။ ဒီဥစၥာက (အေမရိ ကန္ဘက္က) တဂ်ီဂ်ီ ေျပာေနတယ္။ အဲဒါကို မယူလိုက္ရင္လည္း ဆံုးသြားမယ္ေပါ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ယူလိုက္ရင္ ေကာင္းမယ္ လို႔၊ ႏိုင္ငံျခားေရးရံုးက က်ေနာ့္ကို ေျပာေတာ့၊ အဲဒီ case ကို က်ေနာ္က ေကာက္ယူ လိုက္တယ္။ က်ေနာ္က ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ဆိုေတာ့၊ ဒါ ေတြကို လိုခ်င္တာေပါ့ ဗ်ာ။ ၿပီးေတာ့ terms (စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း) ေတြလည္း ဘာမွ မပါဘူးေလ။ ဒါေတြက သံုးလို႔ တည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ Bell 205, Bell 206 တို႔ဆိုတာ၊ very powerful ရဟတ္ယာဥ္ေတြ ေလ။ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ ဟာေတြ။ အဲဒါေတြကို က်ေနာ္က ယူခ်င္ေတာ့၊ ဒီ case ေလးကို ယူသြားၿပီး၊ မေျပာရဲ ေျပာရဲနဲ႔ေပါ့ ဗ်ာ၊ တေန႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း (ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီ ဥကၠဌ) atmosphere ေကာင္းတုန္း (စိတ္လက္ ၾကည္သာေနတုန္း) က်ေနာ္ သူ႔ဆီ သြားၿပီး “ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ (အေမရိကန္နဲ႔) ကိစၥတခုဟာ pending (ဆိုင္းငံ့) ျဖစ္ၿပီးက်န္ေန တယ္” ေပါ့။ “အဲဒါေတြက ယူလို႔လည္း ေကာင္းတယ္” ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ သူက ဖတ္ၾကည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက တခြန္းပဲ ေျပာတယ္။ “ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး၊ အားလံုးကို ဒို႔ ဘာမဆို လုပ္လို႔ရမလား၊ အဲဒါက သိသိသာသာ ေျပာဖို႔လိုတယ္” လို႔၊ သူက တခြန္းပဲေျပာတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ရပါတယ္ေပါ့။ အဓိပၸါယ္ ကေတာ့ဗ်ာ၊ ဘိန္းႏိွမ္နင္းေရး အတြက္ ဆိုေပမယ့္လည္း၊ ဒါေတြကို (ရဟတ္ယာဥ္ေတြကို) အသံုးျပဳမယ္ (တပ္မေတာ္ရဲ႕ စစ္ဆင္ေရး ေတြမွာလည္း အသံုးျပဳမယ္) ေပါ့ ဗ်ာ။ သူက အဲဒီပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့၊ က်ေနာ္ကလည္း ရပါတယ္လို႔ ေျပာၿပီးေတာ့၊ အဲဒါနဲ႔ (အေမ ရိကန္ႏွင့္ ခ်ဳပ္ဆိုေသာ) စာခ်ဳပ္မွာ၊ က်ေနာ္တို႔က ဘာထည့္ေရးလိုက္လည္း ဆိုေတာ့၊ ဘိန္းႏိွမ္နင္းေရး အတြက္ (ရဟတ္ယာဥ္မ်ား) ေပးအပ္ျခင္း ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး၊ G2G Government to Government (အစိုးရခ်င္း) အတြက္ လက္ေဆာင္ ေပးလိုက္တယ္ ဆိုတဲ့ clause (စာပိုဒ္) ကို၊ က်ေနာ္တို႔က ထည့္လိုက္တယ္။ အဲဒီ clause ကို မင္းထည့္လိုက္လို႔ သူ(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း)က ေျပာေတာ့၊ က်ေနာ္က သူ႔ဆီက ျပန္္လာ ၿပီးေတာ့၊ အဲဒါကို ေရးထည့္လိုက္ၿပီး၊ (အေမရိကန္ဘက္ကို) ပို႔လိုက္ၿပီးေတာ့ သိပ္မၾကာဘူး၊ ဒီေကာင္ေတြ (ရဟတ္ယာဥ္ေတြ) ခ်က္ခ်င္း ေရာက္ လာတယ္ ခင္ဗ်။ အုပ္လိုက္ အုပ္လိုက္၊ ေရာက္လာတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ ႏွစ္အုပ္လား၊ သံုးအုပ္လားပဲ၊ ေရာက္လာၾကပါတယ္။

(အုပ္ (squadron) = စစ္ဘက္ ေလယာဥ္/ရဟတ္ယာဥ္ အေရာင္းအ၀ယ္ အေပး အယူတြင္၊ တအုပ္ (one squadron) တြင္ တိုက္ခိုက္ေရး (၁၀) စီး၊ အေမာင္းသင္ ေလ့က်င့္ေရး (၂) စီး၊ စုစုေပါင္း (၁၂) စီး ပါ၀င္သည္။)

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ ေနာက္တခု ျဖစ္ေသးတယ္ ခင္ဗ်။ အဲဒါကလည္း ယူဖို႔ သင့္ မသင့္၊ အင္မတန္ ျဖစ္ခဲ့ ရတာေပါ့ ဗ်ာ။ ဗီယက္နမ္စစ္ပဲြက (၁၉၇၅ တြင္) ၿပီးသြားေရာ။ ေျမာက္ဗီယက္နမ္က ႏိုင္သြားၿပီးေတာ့။ အဲဒီစစ္အတြက္ အေမရိကန္ေတြက လက္နက္ အသစ္ေတြ အထူးသျဖင့္ ေလယာဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ တာေတြကို၊ ထိုင္းမွာ သိမ္းထားတယ္ ခင္ဗ်။ လိုရင္ ထုတ္သံုးဖို႔ ဆိုၿပီး ထိုင္းမွာ သိမ္းထား တာေတြက က်န္ေနတယ္ ခင္ဗ်။ အေမရိကန္ေတြက အဲဒါေတြကို (အေမရိကားကို) ျပန္မယူခ်င္ ျပန္မသယ္ ခ်င္ေတာ့ဘူး တဲ့။ အဲဒါေတြ က်ေနာ္တို႔ကို ေပးမယ္ေပါ့၊ defer payment (ကာလရွည္ အရစ္က်ေငြေခ် စနစ္) နဲ႔ ေပါ့။ ေနာက္မွ ျဖည္းျဖည္းေပး၊ ေနာက္ပိုင္းက် politically (ႏွစ္ႏိုင္ငံ ႏိုင္ငံေရး အရ) အဆင္ ေျပသြားၾကရင္လည္း၊ ဒါကို (မေပးရေတာ့ပဲ) ရမယ္ေပါ့ ဗ်ာ။ အဲဒီလို ေျပာၿပီးေတာ့၊ ဘာေတြပါလဲ ဆုိေတာ့ (တိုက္ေလယာဥ္) Fighter 105 Tiger E ဆိုတာ ပါတယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ AV observation (ကင္းေထာက္) လုပ္တဲ့ ေလယာဥ္ေတြ ပါတယ္။ တိုက္ေလယာဥ္ေတြ ကေတာ့ ယူသေလာက္ (အေရအတြက္) ကို ေပးမယ္ေပါ့။ သို႔ေသာ္ အဖိုးအခ ကေတာ့၊ တစီးကို one million (အေမရိကန္ ေဒၚလာ တသန္း) က်မယ္ ေပါ့။ သေဘာတူရင္ ယူပါ လို႔၊ (အေမရိကန္ဘက္က) ေျပာတယ္။ အဲဒါကို က်ေနာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းကို သြားတိုင္ပင္ေတာ့ သူက ခါးခါးသည္းသည္း ျငင္းတယ္ ဗ်။ ဒါကို မင္း မလုပ္နဲ႔ေနာ္ တဲ့။ က်ေနာ့္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေျပာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္ အဲဒီဟာကို drop (ရုပ္သိမ္း) လိုက္ရတယ္။ က်ေနာ့္ Chief of Staff ရံုး (ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ရံုး) က၊ အရာရိွေတြ ကေတာ့ ယူခ်င္တာေပါ့ ဗ်ာ။ အေမရိကန္ေတြ ျပန္သယ္သြားရမဲ့ အစား။ သူတို႔ ဘာမွလည္း လုပ္ေတာ့မွာမွ မဟုတ္တဲ့ အတူတ ေတာ့၊ က်ေနာ္တို႔က အသစ္က်ပ္ခၽြတ္ေတြ (အလကားနီးပါးေစ်းနဲ႔) ရလိုက္မယ့္ ဟာကို၊ ဆိုတဲ့ အျမင္ ေလးေတြနဲ႔ေပါ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း argue (အေၾကာင္းျပ ျငင္းဆို) လုပ္တာကေတာ့ “ ဒီဟာေတြကို၊ ဒို႔ယူလိုက္ရင္၊ အေမ ရိကန္ေတြကို မွီခိုရမယ့္ဟာေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီးေတာ့၊ ႏိုင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒပိုင္း ဆိုင္ရာေတြမွာ၊ ျပႆနာေတြ ျဖစ္လာမယ္” လို႔ ေျပာရင္းနဲ႔ “မယူနဲ႔ကြာ။ မင္း သြားၿပီး မရႈပ္နဲ႔” တဲ့။ “မင္း အဲဒါကို သြား မစနဲ႔” တဲ့။ က်ေနာ့္ကို အဲဒီလို ေျပာတာနဲ႔ က်ေနာ္လည္း ေကာင္းပါၿပီ ဆိုၿပီး drop လုပ္ခဲ့ရတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ာ။ “တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ သစ္နွင့္ အေမရိကန္-ျမန္မာ တပ္မေတာ္ ႏွစ္ရပ္ ဆက္ဆံေရး အပိုင္း (၄)” ကို၊ ေနာက္သီတင္းပတ္ စေနေန႔ မနက္ခင္းနဲ႔ ညေနခင္း၊ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား” အပတ္စဥ္ က႑မွာ ဆက္ၿပီး တင္ဆက္ေပး သြားပါမယ္။ ေစာင့္ေမွ်ာ္ နားဆင္ၾကပါ။ က်ေနာ္ ေရာ္နီညိမ္းပါ။


Ref: VOA News