တူနီးရွား ႏိုင္ငံ၏ လူထု အံုၾကြမႈ အပိုင္း (၂)

January 20, 2011

တင္ေက်ာ္ေက်ာ္စိုး။ ။

တူနီးရွား ႏိုင္ငံ၏ သမိုင္းေၾကာင္း

ႏိုင္ငံကာတြင္ နာမည္ သိပ္မႀကီး လွေသာ္လည္း ကမာၻေက်ာ္ Star Wars ရုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားမ်ား၊ English Patient၊ Sahara စသည့္ ဇာတ္ကားမ်ား မွာ တူနီးရွား ႏိုင္ငံတြင္ ရိုက္ကူးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

အာဖရိက ႏွင့္ အာရပ္ကမာၻ မွ လြဲ၍ အျခား ႏိုင္ငံမ်ား တြင္ မူ တူနီးရွား ႏိုင္ငံ သည္ လူသိမ်ားျခင္း သိပ္မရွိသည့္ ေျမာက္အာဖရိက ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ကာေသ့ ယဥ္ေက်းမႈ ၏ ဘူမိနက္သန္ ေနရာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယခုတိုင္ ကာေသ့ ၿမိဳ႕ျပ ႏိုင္ငံ၏ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြ အႏွစ္ မ်ားကို ယူနက္ စကို၏ ေစာင့္ေရွာက္မႈျဖင့္ ေတြ႔ရွိႏိုင္သည္။ ႏိုင္ငံသာ ငယ္ေသာ္လည္း ကာေသ့ ၿမိဳ႕ျပ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြ အႏွစ္ မ်ားကို ရႈေမွ်ာ္မဆံုး ေတြ႔ႏိုင္သည္။

ဘီစီ ၁၁၀၀ တြင္ ဖိုနီးရွန္း လူမ်ိဳး တို ့ အာဖရိက ေျမာက္ ပိုင္း တြင္ အေျခခ် ခဲ့ရာမွ ကာေသ့ ၿမိဳ႕ျပ ႏိုင္ငံမ်ား ေပၚေပါက္ လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘီစီ ၁၄၆ တြင္ ေရာမတို ့က်ဴးေက်ာ္ ခံရၿပီးေနာက္ နာမည္ေက်ာ္ တတိယ ျပဴးနစ္ စစ္ပြဲ (Battle of Carthage ၁၄၉ ဘီစီ ) ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ ကာေသ့ တို႔၏ အေဆာက္အဦမ်ား ယဥ္ေက်းမႈ မ်ားမွာ ေရာမ အင္ပါယာ လက္ေအာက္ က်ေရာက္ကာ ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံခဲ့ရသည္။


ေရာမေခတ္ မတိုင္မွီက ႏိုင္းျမစ္၀ွမ္း ႏွင့္ ေျမထဲပင္ လယ္အၾကား ေနထိုင္ၿပီး အာဖရိက ေျမာက္ပိုင္းတြင္ က်င္လည္ က်က္စားသည့္ ဘာဘာလူမ်ိဳး တို႔သည္ ယခု တူနီရွန္း တို႔၏ ဘိုးေဘး ဘီဘင္မ်ား ျဖစ္သည္။ (ျပင္သစ္ေဘာလံုးသမား ဇီဒန္း သည္ ဘာဘာ လူမ်ိဳး ျဖစ္သည္)

ခရစ္ သကၠရာဇ္ ၆၀၀ တြင္ အာရပ္ တို ့ တူနီးရွားကို သိမ္းသြင္း ၿပီး ေနာက္ ဘာဘာတို႔ ကစဥ့္ကလွ်ား ျဖစ္သြားခဲ့ရ ျပန္သည္။ ၁၆၀၀ တြင္ ေအာ္တိုမန္ အင္ပါယာ လက္ေအာက္သို႔ က်ေရာက္ သြားခဲ့သည္။

၁၈၈၃ ခုႏွစ္ တြင္ ျပင္သစ္ တို႔က တူနီရွား ႏိုင္ငံကို သိမ္းပိုက္ ခဲ့သည္။ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္ တြင္ ဟာဘစ္ ဘိုဂီဘာက နီယို ေဒၚစတာ ပါတီကို တည္ေထာင္ၿပီး တူနီးရွား ႏိုင္ငံအား ျပင္သစ္ လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့သည္။

၁၉၅၆ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ တူနီရွား ႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရရွိခဲ့သည္။ လႊတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈ၏ ေခါင္းေဆာင္ ဟာဘစ္ ဘိုဂီ ဘာက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အျဖစ္ တာ၀န္ယူသည္ ။ ေနာက္ တစ္ႏွစ္တြင္ ဘုရင္ စနစ္ကို ဖ်က္သိမ္း ၿပီးေနာက္ ဘိုဂီဘာ သမၼတ ျဖစ္လာသည္။]

၁၉၈၀ ျပည့္လြန္ ႏွစ္ မ်ား တြင္ PLO အပါအ၀င္ ပါလက္ စတိုင္း လြတ္ေျမာက္ေရး အဖြဲ႔အစည္း မ်ားကို ပါလက္စတိုင္းတြင္ အေျခစိုက္ခြင့္ ေပးသည္။ ပါလက္စတိုင္း ေခါင္းေဆာင္ ယာဇာ အာရဖတ္သည္ တူနီးရွားတြင္ ႏွစ္အတန္ၾကာ ေနထိုင္ခဲ့သည္။

၁၉၈၅ တြင္ အစၥေရး ကြန္မန္ ဒို မ်ားက ၿမိဳ႕ေတာ္ တူနစ္ရွိ ပါလက္စတိုင္း လြတ္ေျမာက္ေရး အဖြဲ႔ (PLO) ဌာနခ်ဳပ္ကို ၀င္ေရာက္ စီးနင္းရာ လူေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ ေသဆံုး ခဲ့သည္။

၁၉၈၇ ခုႏွစ္တြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဘင္အလီ က သမၼတ ျဖစ္သူ ဟာဘစ္ ဘိုဂါဘီသည္ ႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ ႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ဟု အေၾကာင္းျပကာ အာဏာ သိမ္းယူခဲ့သည္။

၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အေမရိကန္ ၏ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ဖ်က္ေရး စစ္ပြဲဥ္ အေမရိကန္ ေလယာဥ္မ်ား ဆင္းသက္ခြင့္ကို တူနီရွား ႏိုင္ငံတြင္ ခြင့္ျပဳထားၿပီး အေမရိကန္ ႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းခဲ့သည္။

တူနီရွား အစိုးရသည္ သတင္းစာ ဆရာ ေတာ္ဖစ္ ဘန္ ဘရခ္ အပါအ၀င္ သတင္းစာ ဆရာ ရွစ္ဦး ခန္႔ကို ေထာင္သြင္း အက်ဥ္း ခ်ထားခဲ့သည္။ တူနီရွား အစိုးရ၏ လူ႔အခြင့္ အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈ မ်ားႏွင့္ အစိုးရက အက်င့္ပ်က္ ခ်စားျခင္း ကို အေမရိကန္က လစ္လ်ဴရႈ ထားသည္ ဟု ေ၀ဖန္ မႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ တြင္ ဘင္အလီ သည္ ငါးႀကိမ္ေျမာက္ သမၼတ အျဖစ္ အေရြးခံရၿပီးေနာက္ ျပည္သူတို႔၏ မေက်နပ္မႈမ်ား စတင္ခဲ့သည္။

တူနီးရွား ႏိုင္ငံ၏ ယဥ္ေက်းမႈ

အေနာက္ယဥ္ေက်းမႈ ကို ႏိုင္ငံတြင္း ခြင့္ျပဳထားသည္ တစ္ခုတည္းေသာ အာရပ္ ႏိုင္ငံျဖစ္သည့္ တူနီရွားတြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား မွ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္တို႔၏ ဓေလ့ျဖစ္သည့္ ဘာကာ ေခၚ မ်က္ႏွာဖံုးမ်ား တပ္ဆင္ရျခင္း မရွိပါ။ ေျမထဲ ပင္လယ္ ကမ္းေျခ အာဖရိက ႏိုင္ငံ ငယ္ေလးသည္ ဥေရာပ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ မျခား လူမႈေရး လြတ္လပ္မႈ ရွိသည္။ ျပင္သစ္ ေဘာလံုး အေက်ာ္အေမာ္ ဘားသက္ဇ္ ၊ ဖက္ရွင္ အေက်ာ္အေမာ္ ဒိုနာ တယ္လာဗက္ဆက္ခ်ီ တို႔၏ ဇိမ္ခံအိမ္ အေကာင္းစားမ်ားလည္း တူနီရွားတြင္ ရွိသည္။

သို႔ေသာ္ …….ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး မ်ားကေတာ့ လြတ္လပ္မႈမရွိ ၊ ႏိုင္ငံ အာဏာကို ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ ကတည္းက အာဏာသိမ္းၿပီး ရယူလာသည့္ သမၼတ ဇင္အယ္ အဘီဒင္း ဘင္အလီ က အုပ္ခ်ဳပ္သည္။ ဘင္အလီသည္ တူနီရွား ႏိုင္ငံကို ျပင္သစ္ ကိုလိုနီ လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့သူ သမၼတ ဟာဘစ္ေဘာ္ဂီဘာ ကို ျဖဳတ္ခ်ၿပီး အာဏာသိမ္း ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ အာဏာရၿပီး ေနာက္တြင္ ၎၏ အာဏာကုိ တည္ၿမဲေအာင္ လုပ္ၿပီး အတိုက္အခံမ်ား ကို ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သတင္းစာ ဆရာမ်ား ၊ဘေလာက္ဂါမ်ား၊ ပညာရွင္မ်ား ကိုပါ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ခဲ့သည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ႏိုင္ငံတြင္း လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုခြင့္မ်ား ကို ပိုမို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကန္႔သတ္ လာသည္။ ဘေလာက္ဂါ မ်ား ကို ဖမ္းဆီးေထာင္ ခ်ခဲ့ၿပီး ႏွိပ္စက္ ညွင္းပန္း မႈမ်ား ျပဳလာခဲ့သည္။ တူနီရွား အစိုးရ အဖြဲ႔သည္ လာဘ္စားမႈ မ်ားမွ ပိုမို ဆိုးရြားလာၿပီး ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ ဘင္အလီ ၏ ဇနီးျဖစ္သူ လိုင္လာ ဘင္အလီက ဆြစ္ဘဏ္ ႏွင့္ ဂ်ာမဏီဘဏ္ တို႔တြင္ ေဒၚလာ သိန္း ၈၀၀ ေက်ာ္ အပ္ႏွံခဲ့သည္ ဟု သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚခဲ့သည္။

တူနီရွား ႏိုင္ငံ ဆိုင္ရာ အေမရိကန္ သံအမတ္ႀကီး ေရာဘတ္ ဂိုဒက္ က တူနီရွား သမၼတ ဘင္အလီ ၏ ေဆြမ်ိဳး မိသားစု ကို “ေကြဇိုင္း မာဖီးယား” ဟု ေခၚဆို ခဲ့သည္။ ဘင္အလီ ၏ ပထမ အိမ္ေထာင္ မွ သားသမီး မ်ားသည္ တူနီရွား ႏိုင္ငံ၏ ပင္လယ္ ကမ္းေျခ မ်ားတြင္ ဟိုတယ္ ႏွင့္ ရီေဆာ့ မ်ားကို ပိုင္ဆိုင္သည္။ ၎၏ ေယာက္ဖ ဆခ္ခါ မာတာရီသည္ ဇိုင္တိုနာ ေရဒီယို ႏွင့္ ရုပ္သံကို ပိုင္သည္။ ဘင္အလီ ၏ ေဆြမ်ိဳးမ်ားသည္ တူနီးရွား ႏိုင္ငံတြင္ အဖိုးတန္ အိမ္မ်ား အလံုး ၁၀၀ ထက္မနည္း ပိုင္ဆိုင္ၿပီး ႏိုင္ငံ၏ အိမ္ၿခံေျမ လုပ္ငန္း ကို လက္၀ယ္ႀကီး လုပ္ထား သည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ တူနစ္ ရွိ ကာေသ့ ႏိုင္ငံတကာ ေက်ာင္း ကို ဘယ္(လ)ဂ်ီယန္ ကုမၸဏီ တစ္ခုသို ့ ေဒၚလာ တစ္သန္းခြဲျဖင့္ ေရာင္းခ်သည္။

ဘင္အလီ၏ ေယာက္ဖ တစ္ဦးသည္ ဗဟိုဘဏ္၏ ရွယ္ယာ အမ်ားစုကို ပိုင္ဆိုင္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ဘဏ္ တစ္ခု ရွိကာ ဆြစ္ဇာလန္ ႏိုင္ငံ ရိုဒူဟြန္တြင္ ေဒၚလာ ေလးသန္းေက်ာ္တန္ အိမ္ႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ ျပင္သစ္လုပ္ Falcon 9000 Jet ေလယာဥ္ တစ္စီးရွိသည္။

တူနီရွား ျပည္သူမ်ား မွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေမရိကန္ စီးပြားပ်က္ကပ္ ဂယက္ေၾကာင့္ အလုပ္အကိုင္မ်ား ရွားပါး လာၿပီး ပို၍ ဆင္းရဲတြင္း နက္လာၾကသည္။ တိုင္းသူ ျပည္သား မ်ားမွာ ဆင္းရဲတြင္း နက္ေသာ္လည္း ဘင္အလီ ႏွင့္ မိသားစုက အေနာက္တိုင္း သံတမန္မ်ားကို ျပင္သစ္ ႏိုင္ငံမွ မွာယူထားသည့္ ၀ိုင္ အေကာင္းစား မ်ားျဖင့္ တည္ခင္း ဧည့္ခံသည္။ သံအမတ္ မ်ားကလည္း အလြန္ သေဘာက်သည္ ျပင္သစ္ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ထမ္းမ်ား ဆိုလွ်င္ တူနီရွား ႏိုင္ငံတြင္ သံ၀န္ထမ္း အျဖစ္ ေစလႊတ္ျခင္း ခံရလွ်င္ အလြန္ သေဘာက်သည္။

အံုၾကႊမႈ ၏ နိဒါန္း

၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ လ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ အသက္ ၂၆ ႏွစ္ အရြယ္ မိုဟာမက္ ဘူဇာဇီ မိမိကိုယ္ကို မီးရိႈ ့ဆႏၵျပသည့္ ျပည္သူတို႔၏ ေဒါသသည္ ဘူဇာဇီ၏ ကိုယ္ေပၚမွ မီးေတာက္ ကဲ့သို႔ ဟုန္းကနဲ ေတာက္ေလာင္သည္။

ထိုေန႔တြင္ ပင္ ဘူဇာဇီ မီးရိႈ ့ဆႏၵျပသည့္ ဓာတ္ပံုမ်ား ၊ ဗီဒီယို မ်ားအား တူနီရွန္း ဘေလာက္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပ ထားေသာေၾကာင့္ အျခား ၿမိဳ႕မ်ား တြင္လည္း ျပည္သူမ်ား က ေမာ္ေတာ္ကား တာယာမ်ားကို မီးရိႈ ့ၿပီး ဆႏၵျပၾကသည္။

မီးရိႈ ့ဆႏၵျပမႈ ျဖစ္ေပၚၿပီးေနာက္ ဆစ္ဒီ ဘိုဇီ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးတြင္ လူ ၄၀ ေက်ာ္မွ စတင္ကာ လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵျပမႈ စတင္ၿပီး ေနာက္ အျခား ၿမိဳ႕မ်ားသို႔ ကူးစက္ သြားခဲ့သည္။

ျပည္သူ တို႔၏ ေတာင္းဆိုမႈ မွာ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ရရွိေရး ျဖစ္သည္။

ဒီဇင္ဘာလ ၂၀ ရက္ေန ့တြင္ အစိုးရ အဖြဲ ့မွ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ၀န္ႀကီးက ဆစ္ဒီ ဘိုဇီ ၿမိဳ႕ငယ္သို႔ သြားေရာက္၍ အလုပ္အကိုင္ ေနရာမ်ား အတြက္ ေဒၚလာ ၁၀ သန္း အကုန္ အက်ခံကာ ဖန္တီးေပးမည္ ဟု စီစဥ္ ခဲ့ေသာ္လည္း ဆႏၵျပမႈမ်ားမွာ အျခား တူနီးရွား ၿမိဳ႕မ်ား ဆီသို႔ ကူးစက္ သြားသည္။

ဒီဇင္ဘာ လ ၂၁ ရက္ေန ့တြင္ အသက္ ၂၂ အရြယ္ရွိ လူငယ္ တစ္ဦးက မိမိ ကိုယ္ကို သတ္ေသ ဆႏၵျပမႈ ထပ္မံ ေပၚေပါက္ ခဲ့ၿပီးေနာက္တြင္ တူနီးရွား ေတာင္ပိုင္း ၿမိဳ႕မ်ား သို႕ပါ ဆႏၵျပမႈ စတင္ ကူးစက္သည္။

ႏိုင္ငံအလယ္ ပိုင္း ရွိ ၿမိဳ႕တစ္ ခု ျဖစ္ေသာ မန္ဇယ္ ဘိုဇီယန္း တြင္ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ အရြယ္ ဆႏၵျပသူ မိုဟာမက္ အာမာရီ ကို ရဲတပ္ဖြဲ႔က ပစ္သတ္ ခဲ့ၿပီး အသက္ ၄၄ ႏွစ္ အရြယ္ရွိ ေခ်ာကီ အယ္ဟာဇီ ကိုလည္း ပစ္သတ္ ခဲ့သည္။

အစိုးရ၊ လံုၿခံဳေရး အဖြဲ႔မ်ား ႏွင့္ ေဒသခံ အာဏာပိုင္ မ်ားက ဆႏၵျပသူမ်ားသည္ တိုင္းျပည္ စီးပြားေရးကို အထိနာ ေအာင္ လုပ္သူမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၿဖိဳ ခြဲမႈမ်ား ျပဳလုပ္မည္ဟု သတိေပးကာ ပစ္ခတ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေသာ္လည္း ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ေရွ႕ေန မ်ားႏွင့္ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ မ်ားက ဦးေဆာင္ၿပီး ဆႏၵျပ ေသာေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ား ပါ၀င္လာရာ လူထု အံုၾကႊမႈ အသြင္ ေဆာင္လာခဲ့သည္။

ခရစၥမတ္ ေန႔တြင္ တူနီးရွား ႏိုင္ငံ၏ အႀကီးဆံုးေသာ အတိုက္ အခံ ပါတီ ျဖစ္သည့္ Progressive Democratic Party မွ ေခါင္းေဆာင္ မ်ားက ဦးေဆာင္ၿပီး လမ္းေပၚထြက္ၿပီး ဆႏၵျပၾကရာ ျပည္သူမ်ား က အားတက္ လာၿပီး ဆစ္ဖစ္ ၿမိဳ႕တြင္ ဆႏၵျပသူမ်ားက ရဲမ်ား ၏ ေသနတ္မ်ား ကို ၀င္ေရာက္ လုၾကသည္။

အျခား ၿမိဳ႕ငယ္မ်ား တြင္မူ စစ္တပ္ ႏွင့္ လံုၿခံဳေရး အဖြဲ႔မ်ား ကို ျပန္လည္ ပစ္ခတ္ၾကရာ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားက ျပန္လည္ ပစ္ခတ္ေသာ္ လည္း ဆႏၵျပမႈ မ်ားက ေန႔ေရာ ညပါ အားေကာင္းလာသည္။

နာမည္ေက်ာ္ တူနီးရွား ေရွ႕ေန Abderrahman Ayedi ကို ရဲတပ္ဖြဲ႔က ဖမ္းဆီး ၿပီး ႏွိပ္စက္ ညွင္းပန္းသည့္ သတင္း ထြက္လာသည့္ အခါ ျပည္သူမ်ားက ရဲစခန္းကို ၀ိုင္းၿပီး ေအဒီကို ကယ္ဆယ္ခဲ့သည္။

အယ္(လ) ဂ်ီးယား ႏွင့္ နယ္စပ္ျခင္း ကပ္ေနသည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ တာလာတြင္ ဆႏၵျပမႈ ျဖစ္ပြားၿပီး ေနာက္တြင္ ရဲတပ္ဖြဲ႔က သက္ႀကီးရြယ္အို အမ်ိဳးသမီး ႏွစ္ဦးကို ပစ္သတ္သည့္ အခါ အံုၾကႊမႈမွာ ၿမိဳ႕ေတာ္တူနစ္ သို႔ပါ ကူးစက္ သြားသည္။

ဇန္န၀ါရီ လ ၄ ရက္ေန႔တြင္ တူနီးရွား ေရွ႕ေနမ်ား ေကာင္စီ၊ အတိုက္အခံ ပါတီႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား က အေထြေထြ သပိတ္ တိုက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲရန္ ေၾကျငာၿပီး ေနာက္ ၿမိဳ႕ေတာ္ တူနစ္ တြင္ ျပည္သူမ်ားက လမ္းေပၚ ထြက္၍ ဆႏၵျပၾကသည္။

တူနစ္ အပါအ၀င္ တူနီရွား ႏိုင္ငံ တစ္ခု လံုး ဘင္အလီ ကို အံုၾကႊ တြန္းလွန္ ရာတြင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ မ်ားက ေထာက္ပံ့ကူညီမႈ မ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ႏွစ္သစ္ကူးေန ့ဇန္န၀ါရီလ ၁ရက္ေန ့အထိ ဆႏၵျပသူ ၅၀ ေက်ာ္ခန္႔ အသက္ ဆံုးရႈံးခဲ့ၿပီး လူ ၂၀၀ ေက်ာ္ကို ဖမ္းဆီး ထားသည္။ ဆႏၵျပသူမ်ား ကို စစ္တပ္ ႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔မ်ား က ပစ္ခတ္ ခဲ့ေသာ္လည္း ၿမိဳ႕ေတာ္ တူနီးရွား တြင္ ေန႔ေရာ ညပါ ဆက္လက္ ဆႏၵ ျပခဲ့ၾကသည္။

ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ တူနီရွား ကြန္ျပဳတာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက အစိုးရ ၀ဘ္ဆိုတ္ မ်ားကို တိုက္ခိုက္ မႈမ်ား စတင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သျဖင့္ အစိုးရ ၀ဘ္ဆိုတ္ ေလးဆယ္ေက်ာ္ ပိတ္လိုက္ရသည္။

တူနီးရွား ပုဂၢလိက ရုပ္သံ Nessma TV က အစိုးရ အမိန္ ့ကို ျငင္းဆန္ၿပီး ျပည္သူမ်ား ၏ ဆႏၵျပမႈ မ်ားကို အခ်ိန္ျပည့္ ထုတ္လႊင့္ ခဲ့ရာ ဆႏၵျပမႈ မွာပိုမို အားေကာင္းလာၿပီး ကမာၻ က သိလာခဲ့သည္။

ကိုးကား၊ အယ္(လ)ဂ်ာဇီးယား၊ ဘီဘီစီ၊ ဂါဒီးယန္း၊ ၀ီကီပီဒီးယား ၊ ၀ီကီလိခ္ ၊ အာရပ္ႏွင့္ တူနီးရွား ဘေလာက္မ်ား။

Ref: Freedom News Group