တူနီးရွား ႏိုင္ငံ၏ လူထု အံုၾကြမႈ အပိုင္း (၁)

January 14, 2011

Tunisia Uprising Episode N0 1. (Must Read)

-သမၼတဘင္အလီက သမၼသက္တမ္း ကုန္ဆုံးခ်ိန္တြင္ ျပန္လည္အေရြးခံမည္ မဟုတ္ဟုဆို

-စားေသာက္ကုန္မ်ားကို ေစ်းေလွ်ာ့ေပးၿပီး၊ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ကို ျပန္လည္ ေဖာ္ေဆာင္ေပး

-တူနီးရွား ျပည္သူမ်ား ႏိုင္ငံအႏွံ႔ အံုၾကႊ မႈ စတင္

-တူနီရွား ႏိုင္ငံ ၏ ဘေလာက္ဂါမ်ားက အံုၾကြမႈကို ပိုမို အရွိန္ ျမွင့္တင္ေပး

-တူနီးရွား ႏိုင္ငံ လူထု အံုၾကြမႈ အတြင္း လူ သံုးဆယ္ နီးပါး ေသးဆံုး

-အာရပ္ ႏိုင္ငံ မ်ား ၏ ျပည္သူ လူထံု အံုၾကႊမႈ မ်ား ျပန္လည္ အားေကာင္းလာ

အယ္(လ)ဂ်ီးရီယား နဲ႔လစ္ဗ်ား ႏိုင္ငံ ၾကားက ႏိုင္ငံငယ္ေလး တစ္ခု ျဖစ္တဲ့ တူနီးရွား ႏိုင္ငံဟာ ေျမာက္အာဖရိက တိုက္မွာ အေသးဆံုး ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ တူနစ္ကေတာ့ သာယာလွပတဲ့ မက္ဒီတာေရးနီးယန္း ပင္လယ္ကမ္းေျခမွာ ရွိတာေၾကာင့္ ကမာၻလွည့္ ခရီးသြား ေတြကို တျခား ေျမာက္အာဖရိက ႏိုင္ငံေတြ လိုပဲ ဆြဲေဆာင္ ထားႏိုင္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ တူနစ္ကေန ေမာ္ေတာ္နဲ႔ ေျမထဲပင္လယ္ကို ျဖတ္သန္း သြားရင္ ဆယ္နာရီေလာက္ အၾကာမွာ ျပင္သစ္ ႏိုင္ငံပိုင္ ကၽြန္းတစ္ခုခု ဒါမွ မဟုတ္ အီတလီ ႏိုင္ငံ ကမ္းေျခကို ေရာက္ရွိပါတယ္။

တူနီရွား ႏိုင္ငံမွာ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ ကတည္း က အာဏာရရွိလာတဲ့ အသက္ ၇၄ ႏွစ္ အရြယ္ ရွိ ဇင္အယ္ အဘီဒင္း ဘင္ အလီက အာဏာရွင္ ဆန္ဆန္ အုပ္ခ်ဳပ္ လာခဲ့ပါတယ္။

တူနီးရွား ႏိုင္ငံကို ျပင္သစ္ တို႔အုပ္ခ်ဳပ္ စဥ္မွာ စစ္ထဲ ၀င္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ခဲ့တဲ့ ဘင္အလီ ဟာ ၁၉၈၇ ႏို၀င္ဘာ ၇ ရက္ မွာ အေနာက္တုိင္း ဆန္ဆန္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈကို လိုလားတဲ့ ေက်းဇူးရွင္ ျဖစ္သူ သမၼတ ဟာဘစ္ေဘာ့ ဂီဘာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ သားျဖစ္သူ တူနီးရွား ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အေမရိကန္ သံအမတ္ႀကီးကို ရာထူးက ဖယ္ရွားၿပီး အာဏာ သိမ္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အတိုက္အခံ ေတြကို ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်မႈေတြ ရွိလားၿပီး သတင္းေထာက္ ေတြ၊ ဘေလာက္ဂါေတြ ကို ဖမ္းဆီး အျပစ္ေပးကာ ပိုမို ႏွိပ္ကြပ္ လာခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ အထင္ကရ ေနရာေတြတိုင္းမွာ သူ႔ရဲ႕ ဓာတ္ပံု ပိုစတာႀကီးေတြ ခ်ိတ္ဆြဲ ထားတဲ့ ဘင္အလီဟာ သူ႔ရဲ႕ ၂၃ ႏွစ္တာ အာဏာ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့ သက္တမ္း အတြင္း ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ေႏွာင္းပိုင္းက စလို႔ ႏိုင္ငံ အတြင္းမွာ မၿငိမ္ သက္မႈေတြ စတင္ခဲ့ပါတယ္။

အသက္၂၆ ႏွစ္ အရြယ္ရွိ တကၠသိုလ္ဘြဲ႔ရ မိုဟာမက္ ဘူဇာဇီ ရဲ႕ လမ္းေဘးမွာ ေရာင္းတဲ့ သစ္သီး ဗန္းကို အာဏာပိုင္ေတြက ခြင့္ျပဳခ်က္ ယူၿပီး မေရာင္းလို႔ဆိုၿပီး အေၾကာင္းျပကာ သိမ္းဆည္း ခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေန႔စာ တစ္ေန႔ရင္းၿပီး ၀မ္းစာ ရွာရတဲ့ ဘြဲ႔ရ ေက်ာင္းသား ဘူဇာဇီ က သူ႔ရဲ႕ သစ္သီးဗန္း အသိမ္းခံရၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ ဆႏၵျပတဲ့ အေနနဲ႔ ဒီဇင္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ ၿမိဳ႕ေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရံုး အေရွ႕မွာ သူ႔ကိုယ္သူ မီးရိႈ႕ၿပီး ဆႏၵျပ ခဲ့ရာကေန သူ႔ရဲ႕ ဇာတိၿမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ ဆီဒီဘိုရ္ဇဒ္ မွာ လူ ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္နဲ႔ စတင္ ဆႏၵျပၾကတာမွာ အခုလို မၿငိမ္မသက္ မႈေတြ ေပၚေပါက္ လာခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလို မၿငိမ္မသက္ မႈ ေတြဟာ ဇန္န၀ါရီလ ၁၀ ရက္ေန႔မွာ ၿမိဳ႕ေတာ္ တူးနစ္ကို ကူးစက္ခဲ့ၿပီး ဘင္အလီက စစ္တပ္၊ ရဲ တပ္ဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ဆႏၵျပသူေတြကို ၿဖိဳခဲြခဲ့ပါတယ္။ ရက္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ဆႏၵျပမႈမွာ အစိုးရက ေသဆံုး သူ ၂၃ ဦး ရွိတယ္လို ့ဆိုၿပီး တကၠသိုလ္ ေက်ာင္း သားေတြက ေလးဆယ္ ေက်ာ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံတ၀ွမ္းမွာ ညမထြက္ရ အမိန္႔ေတြ ထုတ္ျပန္ ခဲ့ေပမယ့္ ဆႏၵျပမႈေတြ ဆက္လက္ အားေကာင္း လာတာေၾကာင့္ ………..

ဓာတ္ပံုမ်ား — အယ္(လ)ဂ်ာဇီးယား၊ ေအအက္(ဖ)ပီ၊ ဂါးဒီးယန္း


Ref: Freedom News Group