ေသသင့္တယ္

ေအာက္တိုဘာ ၂၂၊ ၂၀၁၀

ေလယာဥ္ပ်ံတစ္စင္းေပၚမွာ ဗိုလ္သန္းေရႊရယ္၊ ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္ရယ္၊ ကို္ယ္ရံေတာ္ႏွစ္ဦးရယ္ ၿပီးေတာ့ ပိုင္းေလာ့ ႏွစ္ဦးရယ္၊ ဆရာဝန္တစ္ဦးရယ္၊ နာ့စ္မ တစ္ေယာက္ရယ္ အားလံုး ရွစ္ဦး ပါလာပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေလယာဥ္ပ်ံက စက္ခၽြတ္ယြင္းၿပီး ပ်က္က်မလိုျဖစ္ပါတယ္။ ေလထီးက ၇ လံုးပဲပါတယ္။

ဘယ္သူအရင္ခုန္ဆင္းမလဲ။

ဗိုလ္သန္းေရႊက သူ႔မိန္းကို ေလထီးတစ္လံုးေပးၿပီး အရင္ဆံုး ေပးဆင္းလိုက္တယ္။

အဲဒီေနာက္ သူက “က်ဳပ္က ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ဗ်။ က်ဳပ္မရွိလို႔ မျဖစ္ဘူး။ က်ဳပ္ဆင္းၿပီဗ်ာ” ဆိုၿပီး ခုန္ဆင္းသြားတယ္။

အဲဒီေနာက္ ကိုယ္ရံေတာ္ ႏွစ္ဦးကလည္း ေလထီးေတြယူၿပီး ဆင္းသြားျပန္ေရာ။ ပိုင္းေလာ့ ႏွစ္ဦး ကတည္း တစ္ေယာက္တလံုး ေကာက္ဆြဲၿပီး ဆင္းသြားၾကတယ္။

ဆရာဝန္နဲ႔ နာ့စ္မဘဲ က်န္ေတာ့တယ္။

“ကဲ နာ့စ္မရယ္၊ က်န္တဲ့ေလထီးတစ္လံုးယူၿပီး မင္းပဲ ဆင္းပါေတာ့။ ငါ ေသရဲပါတယ္” ဆိုၿပီး နာ့စ္မ ကိုေျပာရွာတယ္။ နာ့စ္မက “ဘာေတြေျပာေနတာလဲ။ က်မတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တစ္ၿပိဳင္တည္း ခုန္ဆင္းလို႔ရပါတယ္” လို႔ ျပန္ေျပာတယ္။ ဆရာဝန္ႀကီးက နားမလည္ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ နာ့စ္မက ရွင္းျပပါတယ္။

“ေလထီးႏွစ္လံုးက်န္ပါေသးတယ္။ ဟို ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက က်မရဲ႕ ေက်ာပိုးလြယ္အိတ္ကို ေလထီးထင္ၿပီး ယူခ်သြားတာေလ”

ဤမွ်သာ.....


......