ဗမာျပည္ႏုိင္ငံေရးရဲ႕ အေရးႀကီးအခ်ိန္မွာ ေပၚထြက္လာတဲ့ ၀ါရွင္တန္ရဲ႕ အေျပာင္းအလဲ

ရဲေဘာ္ဖုိးသံေခ်ာင္း
၂၅ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉


ဗမာျပည္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ႏုိင္ငံတကာေလထုမွာ ႀကီးမားတဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြ ေပၚေပါက္ လာေတာ့မယ့္ လကၡဏာေတြ စၿပီး ျမင္ေတြ႔ေနရ ပါၿပီ။ နအဖစစ္အစုိးရကုိ နဂုိက ေဆးေဖာ္ ေၾကာဖက္ မလုပ္ခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ အပါ အေနာက္ ႏုိင္ငံေတြက အခုေတာ့ ဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကုိ လူလူသူသူ ျပန္ဆက္ဆံမယ္လုိ႔ ျဖစ္လာေနပါၿပီ။

တကယ္က ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္တတ္ရင္ ႏုိင္ငံတကာ အခင္းအက်င္း မွာကုိပဲ အေျပာင္း အလဲေတြ ေတြ႔ေနရပါတယ္။ စစ္ေအးစစ္ပြဲ လြန္ ႏုိင္ငံေရး အခင္းအက်င္းမွာ စစ္ေအးစစ္ပြဲမွာ ထိပ္က ပါ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ ႏုိင္ငံႀကီးေတြဟာ စစ္ေအးစစ္ပြဲရဲ႕ အထုပ္ အပုိးေတြကုိ ပစ္ခ် ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ နဂုိရွိခဲ့တဲ့ မာန္ေတြ၊ ဟန္ေတြကုိ အိေႁႏၵမပ်က္ ထိန္းထားခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကာလတခု လြန္လာေတာ့ အေျခအေန အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ စီးပြားေရး အက်ပ္အတည္း ႀကီးပါ။

ဒီႏွစ္ၾသဂုတ္လ (၁၀-၁၇) ရက္ထုတ္ ညဴးစ္၀ိခ္ဂ်ာနယ္ထဲက မ်က္ႏွာဖုံး ေဆာင္းပါးမွာ ဆုိရင္ ဒီတခါ စီးပြားေရး အက်ပ္အတည္း ႀကီးေၾကာင့္ မဟာၿဗိတိန္ (Great Britain) ေတာင္မွ စူဠာၿဗိတိန္။ ဒါမွမဟုတ္ သာမန္ ၿဗိတိန္ ျဖစ္သြားရၿပီလုိ႔ ေရးထားပါတယ္။ ႏုိင္ငံႀကီးေတြ အားလုံးကုိ ႀကီးႀကီးမားမား ထိခုိက္ ခဲ့တယ္ဆုိတာကုိ ေျပာခ်င္လုိ႔ ကုိးကားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိအေျခအေန ေအာက္မွာ ႏုိင္ငံႀကီးေတြဟာ ထိန္းညႇိမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိး လုပ္ၾကရပါတယ္။ အဲဒီလုိလုပ္တဲ့ ထိန္းညႇိမႈေတြထဲမွာ ဗမာျပည္နဲ႔ ဆုိင္တဲ့ ေပၚလစီေတြလည္း ပါကုန္ ေတာ့တာပါပဲ။

ဒါေတြနဲ႔တဆက္တည္း လူေျပာမ်ား၊ ေဆြးေႏြးတာ မ်ားလာတာ ကေတာ့ အေမရိကန္လုိ ႏုိင္ငံႀကီးက ေပၚလစီ သေဘာထား ေျပာင္းလဲတယ္ ဆုိရင္ ဗမာျပည္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးကုိ ဘယ္လုိ ထိခုိက္ႏုိင္သလဲ ဆုိတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ေဆြးေႏြးတာဟာ အေမရိကန္ အစုိးရက ဘာလုပ္သင့္သလဲလုိ႔ ေဆြးေႏြးတာထက္ ပုိေကာင္းပါတယ္။ ပုိလက္ေတြ႔က်ပါတယ္။

တကယ္က်ေတာ့ ၀ါရွင္တန္ရဲ႕ အေျပာင္းအလဲေတြက အခုမွ စကာစ ရွိပါေသးတယ္။ ေနာင္မွာ ပုိၿပီး ၾကားလာရဦးမွာပါ။ ဗိုလ္သိန္းစိန္တုိ႔နဲ႔ ေတြ႔ၿပီးရင္၊ သူတုိ႔ရဲ႕ အထူး တမန္ဆုိတာခ်င္း ေတြ႔ဆုံ စကားေျပာၾကၿပီးရင္ ဘာေတြ တဆင့္ တက္လာမယ္ မသိႏုိင္ဘူး။ ေလာေလာဆယ္မွာ နအဖ စစ္ဗိုလ္ေတြ အဖုိ႔ေတာ့ လက္မ ေထာင္စရာ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ။

ဗမာျပည္ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ဒီကိစၥေၾကာင့္ သူတုိ႔မွာ အေတြး အေခၚအရေတာ့ ဘာမွ ႐ႈပ္ေထြးစရာ မရွိပါဘူး။ အေမရိကန္ကေန အသိအမွတ္ ျပဳလုိက္တဲ့ အတြက္ နအဖ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ အာဏာရွင္ကေန သူေတာ္စင္ အျဖစ္ တျဖစ္ လဲသြားမွာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သူတုိ႔ ဘ၀ အသိအရ ရွင္းေနပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္း တုန္းကဆုိရင္ အေမရိကန္၊ ႐ုရွား၊ တ႐ုတ္ အားလုံးက အသိအမွတ္ျပဳတာ ခံခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အာဏာရွင္ဟာ အာဏာရွင္ပါပဲ။ ဂ်ပန္၊ အုိအီးစီဒီ၊ ကမာၻ႔ဘဏ္ စတာေတြရဲ႕ အကူအညီေတြရေနတဲ့ အၾကားကပဲ တုိင္းျပည္ႀကီး ခၽြတ္ၿခံဳက် သြားခဲ့တာကုိ ျပည္သူေတြ မေမ့ပါဘူး။ ျပည္သူလူထုက ဘာမွ မ်က္စိမလည္ပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ နအဖစစ္အစုိးရကုိ ႀကံဖန္အမႊန္းတင္ခ်င္ ေနတဲ့ လူေတြ အတြက္ေတာ့ ေျပာစရာ၊ ေရးစရာ အခ်က္အလက္ နည္းနည္းပါးပါး ရေကာင္း ရသြားႏုိင္တာေပါ့။ သူတုိ႔အေနနဲ႔ ဒီအခ်က္အေပၚ အေျခခံၿပီး ျပည္သူလူထုကုိ မ်က္စိလည္ေအာင္၊ အျမင္မွားေအာင္ လုပ္ၾကမယ္ ဆုိတာကေတာ့ သံသယျဖစ္စရာ မလုိပါဘူး။ ဗုိလ္စကားကုိ သုံးရင္ အဆင့္ရွိတယ္လုိ႔ ယူဆေနသူေတြ ကေတာ့ ေဒၚကလင္တန္ရဲ႕ ဘယ္စကားလုံးႀကီးေတြကုိ ကုိးကားလာမယ္ ဆုိတာကုိပဲ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပါ။

သူတုိ႔ရဲ႕ ေျပာဆုိေရးသားမႈေတြေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕ ႐ုိးသားတဲ့ ႏုိင္ငံေရး လုိက္စားသူေတြမွာ စိတ္ဓာတ္အရ ထိခုိက္တာ နည္းနည္းပါးပါး ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ ယာယီ၊ ေနာက္ၿပီး အနည္းအပါးလည္းျဖစ္၊ စိတ္ဓာတ္ပုိင္း ေလာက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ေတြ႔ ႐ုပ္သေဘာအရ ဘာမွမထိခုိက္ႏုိင္ပါဘူး။

ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျပည္သူလူထု အျမင္ရွင္း၊ သေဘာေပါက္ဖုိ႔ အတြက္ ရွင္းျပ တာေတြေတာ့ လုပ္ရပါလိမ့္မယ္။ နအဖကလည္း ဒါကုိပဲ ပိတ္ပင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ နအဖနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲ အေပၚ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာကုိ လူထုကုိ ဆက္ၿပီးရွင္းျပ၊ ေျပာျပ ေနရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တပါတည္း ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ ဆန္႔က်င္မယ္၊ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေနာက္အက်ဳိးဆက္ကုိ ဘယ္လုိ ရင္ဆုိင္ၾကမယ္ ဆုိတာေတြလည္း စဥ္းစား ျပင္ဆင္ၿပီး ျဖစ္သင့္ပါၿပီ။

တည့္တည့္ေျပာရရင္ ပိတ္ဆုိ႔မႈဆုိတာေတြလုပ္ခဲ့လုိ႔ နအဖ စစ္အုပ္စုရဲ႕ သံဃာေတြကုိပါ သတ္တဲ့ အက်င့္စ႐ုိက္ကုိ ေျပာင္းလဲ မသြားေစခဲ့ပါဘူး။ ျပည္ပ ဖိအားဆုိတာဟာ အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အေနနဲ႔ ျပည္ပဘက္ကုိ မ်က္ႏွာလွည့္တဲ့ အခါမွာ ၿပံဳးၿဖဲၿဖဲ အသြင္ေဆာင္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ေပမယ့္ ကုိယ့္ျပည္သူလူထု ဘက္ကုိ လွည့္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ဘီလူး႐ုပ္ သက္သက္ပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ျပည္ပက ဖိအားေပးတယ္၊ ေထာက္ခံတယ္ ဆုိတာေတြဟာ အရန္ အခန္းေလာက္သာ ရွိတာပါ။ အဲဒါေတြ မရွိေတာ့ရင္လည္း ျပည္သူလူထုမွာ ေျပာပေလာက္ေအာင္ ဘာမွမဆုံး႐ႈံးပါဘူး။ အားပ်က္စရာ ဘာမွမရွိဘူး။ အဲ-ဗမာျပည္ ႏုိင္ငံေရးမွာ သူမ်ားႏုိင္ငံ၊ သူမ်ားအစုိးရကုိ မွန္းေမွ်ာ္တတ္တဲ့ အေလ့ အက်င့္တခုေတာ့ ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္လုိ႔ ယူဆရပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီတေကြ႔မွာ ေရွ႕ကုိခ်ီတက္ရင္း တဖက္ကုိလွည့္လွည့္ၾကည့္ေနရတဲ့ အေတြးအေခၚ ၀န္ထုပ္၀န္ပုိးတခုကုိ ပစ္ခ်လုိက္ႏုိင္ၿပီ လုိ႔ပဲ ေကာင္းတဲ့ဘက္က လွည့္ေတြးရ ပါေတာ့မယ္။

Ref: ေခတ္ၿပိဳင္