..............................

Saturday, February 14, 2009

အေရးႀကီးၿပီ ေသြးနီးၾကပါစုိ႔ (၂)

ဦးေအာင္ဆက္ပုိင္ / ၁၃ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၀၀၉

နာက္ဆုံးတခ်က္ျဖစ္တဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ခုိင္ၿမဲေရး ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ ဆက္လက္ ေဆြးေႏြး ပါရေစ။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံဟာ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္လာပါၿပီ။ တကယ္ေရာ တည္တံ့ ခုိင္ၿမဲေနပါသ လား။ ဒီေမးခြန္းကုိ က်ေနာ့္ဘာသာ ေျဖၾကည့္မိပါတယ္။ ဒီေန႔ ဆုံး႐ႈံးေနၿပီ လုိ႔ပဲ ခံယူမိ ပါတယ္။

နားလည္ခံစားမိသမွ်တင္ျပရရင္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ အိမ္ေစာင့္ အစုိးရလက္ထက္ တ႐ုတ္ျပည္ နယ္စပ္ တေနရာမွာ တပ္စစ္ရင္းနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းနဲ႔ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္တုိ႔ဟာ ေတာင္ကုန္း တခုေပၚကေန အေ၀းက ႏွစ္ႏုိင္ငံ နယ္စပ္ကုိ ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး တ႐ုတ္ ႏုိင္ငံသားေတြ တဖြဲဖြဲ ၀င္ေရာက္ေနတာကုိ ေတြ႔ေတာ့ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္က စုိးရိမ္တႀကီးနဲ႔ ဒီလုိ လူ၀င္မႈ ျပႆနာေတြကုိ ေရရွည္မွာ တားဆီးႏုိင္ဖုိ႔ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္သင့္ ေၾကာင္း တင္ျပခဲ့ပါတယ္။

သူ႔အႀကံကေတာ့ နယ္စပ္မ်ဥ္းတေလွ်ာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံဘက္ အျခမ္းမွာ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း မိသားစုမ်ားနဲ႔ ေက်းရြာမ်ား တည္ေတာင္ဖုိ႔၊ တကယ္လုိ႔ နယ္စပ္ကုိ ျဖတ္ေက်ာ္ ၀င္ေရာက္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့ရင္ တားဆီးၿပီးသား ျဖစ္ေနသလုိ ေနာက္ဆုံး ဆက္ျဖစ္ေပၚေနရင္လည္း ေသြးေႏွာမႈေတြ ျဖစ္ေပၚၿပီး တုိင္းရင္းသား အသစ္ေတြသာ ေပၚေပါက္ လာႏုိင္ေၾကာင္းႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အတြင္းပုိင္းအထိ ထိခုိက္မႈ မရွိႏုိင္ ေၾကာင္းတုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေကာင္အထည္ မေပၚလာ ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ တေလာကေတာ့ နအဖအေနနဲ႔ ဒီေကဘီေအ ဗုဒၶဘာသာ ကရင္အဖြဲ႔ကုိ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္အေနနဲ႔ ဖြဲ႔စည္း အသြင္ေျပာင္းမယ္လုိ႔ ၾကားလုိက္ ရတာဟာ ဒီသေဘာမ်ဳိး ပါလားလုိ႔ပဲ ထင္ျမင္မိပါတယ္။

တ႐ုတ္ျပည္နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ သုံးသပ္ရလွ်င္ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ ေကအမ္တီ တ႐ုတ္ျဖဴအေရး ေပၚေပါက္ ခဲ့ရတာ၊ ေကအမ္တီကုိ စီအုိင္ေအက ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့တာ၊ တပ္မေတာ္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ထြန္းတင္ ဦးစီးၿပီး ကြမ္းလုံ ရက္ (၄၀) ဟုိက္ကမ္းပါး တုိက္ပြဲ အပါအ၀င္ အျပင္းအထန္ ခုခံတုိက္ခုိက္ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ ကာကြယ္ ခဲ့ရတာေတြကုိ အားလုံး မွတ္မိၾကမွာပါ။ သမုိင္းတင္ခဲ့တဲ့ အခ်က္ေတြပါ။

ဒီျဖစ္စဥ္ကုိ ဆက္သုံးသပ္ရင္ အဲဒီအခ်ိန္က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ လူဦးေရဟာ သန္း (၂၀) မျပည့္ေသးပါ။ အဲဒီ အခ်ိန္က အဂၤလန္ႏုိင္ငံ လန္ဒန္တုိင္းမ္ သတင္းစာကေန ေဆာင္းပါးတပုဒ္ ပါလာပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ အေနနဲ႔ ျမန္မာျပည္ကုိ သိမ္းခ်င္ရင္ စစ္၀င္တုိက္ဖုိ႔ မလုိပါဘူး။ တ႐ုတ္ျပည္က အေခ်ာဆုံး၊ အလွဆုံး အမ်ဳိးသမီးငယ္ သန္း (၂၀) ေလာက္ ျမန္မာျပည္ထဲ ပုိ႔လုိက္ရင္ ျမန္မာလူမ်ဳိး ေပ်ာက္သြား ပါလိမ့္မယ္တဲ့။ တနည္းေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ ဆုိလုိတာပါ။ ဒါဟာ အင္မတန္မွပင္ စဥ္းစားဖြယ္ အခ်က္တခ်က္ပါ။

ယွဥ္တြဲစဥ္းစားႏုိင္ဖုိ႔ သမုိင္းျဖစ္ရပ္ေလး တခုကုိ ၿခံဳၿပီး တင္ျပပါရေစ။ ဒီေန႔ အစၥေရးလုိ႔ ရပ္တည္ေနတဲ့ ဂ်ဴးလူမ်ဳိး ေတြဟာ တခ်ိန္တုန္းက တနည္းေျပာရရင္ အစၥေရး ႏုိင္ငံရယ္လုိ႔ မေပၚေပါက္ လာခင္က ႏုိင္ငံမဲ့ေတြ ျဖစ္ခဲ့ ၾကဖူးပါတယ္။ သမုိင္းမွာ သူတုိ႔ လူမ်ဳိးေတြကုိ တျခားလူမ်ဳိးေတြက တုိက္ခုိက္ သိမ္းပုိက္ၿပီး ႏွင္ထုတ္လုိက္ ၾကတာပါ။ အဲဒီေနာက္ ကမာၻ႔ ေနရာအႏွံ႔ ေရာက္ရွိသြား ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔အေနနဲ႔ မိမိႏုိင္ငံ၊ မိမိေျမကုိ အေျခခ် ျပန္လည္ ထူေထာင္ဖုိ႔ အေရး မေမ့ခဲ့ၾကပါဘူး။ ကုိးကြယ္တဲ့ ဟီဘ႐ႈ (ရဟူဒီ) ဘာသာ က်မ္းစာမွာပင္ ဇီယြန္ေတာင္ေျခမွာ ျပန္ဆုံၾကပါစုိ႔ ဆုိတဲ့ စာသားကုိ ထည့္သြင္း ခဲ့ၾကၿပီး အၿမဲရြတ္ဆုိ ခဲ့ၾကတာပါ။

ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ဟာ ေရာက္ရာအရပ္မွာ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကလုိ႔ ႀကီးပြား ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေပါက္ေျမာက္ ခဲ့ၾကပါတယ္။ တဖက္ကလည္း သူတုိ႔ေျမကုိ ျပန္ဖုိ႔အေရးကုိ သားစဥ္ေျမးဆက္ မေမ့ခဲ့ၾကပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ သမုိင္းေၾကာင္း ကလည္း ရွည္လ်ားလြန္းလွပါတယ္။ ၂၀ ရာစု အေစာပုိင္းေတြ ေရာက္ေတာ့ ကမာၻအႏွ႔ံက ဂ်ဴးတခ်ဳိ႕ ယခု အစၥေရးလုိ႔ ေခၚတဲ့ ပါလက္စတုိင္း ေဒသကုိ ျပန္၀င္လာပါတယ္။ ပါလက္စတုိင္း ေတြဆီက ေျမယာေတြကုိ ေစ်းေကာင္း ေပး၀ယ္ပါတယ္။ ပါလက္စတုိင္း ေတြကလည္း ေစ်းေကာင္းရေတာ့ ေရာင္းတယ္။ ဒီေတာ့ တဦး အေျခက်ေတာ့ ေနာက္ထပ္တဦး ထပ္ေခၚတယ္။ ျပည္ပမွာရွိေနတဲ့ သူေတြကလည္း ေငြေၾကး ေထာက္ပံ့မႈေတြ ျပဳတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ ထပ္ထပ္ၿပီး ေစ်းျမႇင့္ၿပီး ေစ်းႀကီး ေပး၀ယ္တယ္။ ဒီလုိ တျဖည္းျဖည္း တုိးခ်ဲ႕ လာ လုိက္တာ ပါလက္စတုိင္းေတြ သိလာတဲ့ တေန႔မွာ သူတုိ႔ေျမ အမ်ားစုဟာ ဂ်ဴးေတြလက္ထဲ ပါသြားခဲ့ပါၿပီ။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ ဂ်ဴးေတြ ေျခကုပ္ ရသြားခဲ့တာပါ။ တနည္းေျပာရရင္ေတာ့ ကုလားအုပ္ ပုံျပင္လုိပါပဲ။ သမုိင္းအရလည္း သူ႔ေျမလုိ႔ ဆုိလုိတာက တပုိင္းေပါ့။ က်ေနာ္ တင္ျပလုိရင္းက ျဖစ္ပ်က္သြားတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေလးကုိပါ။

ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြလည္း ကုိယ့္ေျမကုိ ကာကြယ္ႏုိင္ဖုိ႔နဲ႔ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာ မ်ားကလည္း ကုိယ့္ျပည္ကုိ မေမ့ၾကဖို႔ပါ။ ဒီျဖစ္စဥ္ကုိ အေပၚက လန္ဒန္တုိင္းမ္ သတင္းစာရဲ႕ ေဆာင္းပါးနဲ႔ ယွဥ္တြဲရင္း က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံနဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕အေျခအေန၊ တနည္း လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း အေျခအေနကုိ တေစ့ တေစာင္း အကဲခတ္ ၾကည့္ရေအာင္ပါ။

က်ေနာ္ သေဘာေပါက္မိတာကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံလည္း အေပၚက အျဖစ္ အပ်က္နဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ပါပဲ။

၁၉၈၀ ေက်ာ္မွာ မႏၲေလး မီးအႀကီးအက်ယ္ အေလာင္ခံရၿပီး ေနာက္ ျမန္မာမင္း ႐ုံးစုိက္ခဲ့တဲ့ မင္းေနျပည္ေတာ္ ေဟာင္း မႏၲေလးၿမိဳ႕ အခ်က္အခ်ာ ေနရာအားလုံးမွာ တ႐ုတ္ေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကပါၿပီ။ ေစ်းေကာင္းေပး၀ယ္ၿပီး ၀င္သြား ၾကတာပါ။ အစုိးရအေနနဲ႔ တားဆီးမႈ မျပဳခဲ့သလုိ မီးေဘးသင့္ သူေတြ အေပၚမွာ ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈ မျပဳခဲ့ပါဘူး။ ဒီေနရာကစၿပီး က်ေနာ္ တင္ျပလုိရင္းသည္ ျမန္မာျပည္ဖြား တုိင္းရင္းသား ျမန္မာ(တ႐ုတ္) မ်ားကုိ မဆုိလုိပါ ခင္ဗ်ား။ ဒီကေန႔ မႏၲေလးမွာ မုန္႔တီ စားခ်င္ရင္ေတာင္ ဆုိင္ရွာရ ခက္သြားပါၿပီ။ အလြယ္တကူ ေတြ႔ရမွာ ကေတာ့ ေခါက္ဆြဲ ဆုိင္ေတြခ်ည္း ပါပဲ။ ဒါက ပထမ တခ်က္ပါ။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ န၀တ တက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းနဲ႔ မူဆယ္၊ နမ့္ခမ္း၊ ၾကဴကုတ္ ဘက္ကေန တ႐ုတ္ လူမ်ဳိးေတြ ထုိးေဖာက္ ၀င္ေရာက္လာၾကတာ ကြတ္ခုိင္၊ လား႐ႈိးကေန သီေပါ၊ ေက်ာက္မဲ၊ ေနာင္ခ်ဳိ၊ ေမၿမိဳ႕လြန္ၿပီး မႏၲေလး အဆုံး တ႐ုတ္ေတြ အေျခက် သြားပါၿပီ။ တခါ ျမစ္ႀကီးနား၊ ဗန္းေမာ္ဘက္ေန နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ မႏၲေလး တုိင္ေအာင္ အဲဒီကမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ အထိ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ ျမန္မာျပည္ တနံတလ်ား ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) အတြင္း အႀကီးအက်ယ္ ပ်ံ႕ႏွ႔ံသြားခဲ့ပါၿပီ။ စီးပြားေရးက လြဲလုိ႔ “၀”တုိ႔ ဘာမွ မျမင္ဘူး ဆုိတဲ့ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးေတြနဲ႔ အာဏာ တည္ၿမဲေရးနဲ႔ ေဆြမ်ဳိးတစု ေကာင္းစားေရးကုိ အဓိက ထားၾကတဲ့ နအဖ ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြ ေပါင္းစည္း သြားၾကရာကေန ေပၚထြက္လာတဲ့ ရလဒ္ ဆုိရင္လည္း လြန္အံ့မယ္ မထင္ပါ။

ဒါကုိ တာ၀န္ရွိသူမ်ားအေနနဲ႔ မသိမဟုတ္ သိရွိၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကာကြယ္ တားဆီးေရး မျပဳလုပ္ ခဲ့ၾကပါ ဘူး။ အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦး ေလွ်ာက္တင္တဲ့ ေနာင္အႏွစ္ (၆၀) ၾကာရင္ ဘုရင္ႀကီးေရာ၊ ဆင္ႀကီးေရာ၊ အမတ္မင္းတုိ႔ေရာ ဘယ္သူမွ ရွိၾကေတာ့မွာ မဟုတ္တာ ဆုိတဲ့ ဆင္ျဖဴ၊ ဆင္မဲ အေျဖမ်ဳိးကုိ လက္ရွိ ပုဂၢိဳလ္မ်ား လက္ကုိင္ထား အသုံးျပဳ ေနၾကတာပါ။ နယ္စပ္ကေန တုိင္းတပါးသားေတြ ျဖတ္ေက်ာ္ ၀င္ေရာက္ရာမွာ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူမႈေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ အတူ မွတ္ပုံတင္နဲ႔ သန္းေခါင္စာရင္း တုိ႔ကုိ ေငြေပး လုပ္ခဲ့တာေတြ အဆုံး။ နည္းမ်ဳိးစုံသုံးၿပီး လွိမ့္၀င္လာခဲ့ၾကတာပါ။ ဒီေနရာမွာ ျပည္တြင္းက သားခ်င္းေတြ ကတဆင့္ ႀကိဳတင္ စီစဥ္ေပးခဲ့ တာေတြလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။

၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ၀န္းက်င္ေတြမွာ ရန္ကုန္လုိ ေနရာမ်ဳိးမွာပဲ ျမန္မာစကား လုံး၀မတတ္တဲ့ တ႐ုတ္ေတြ အေျခခံၿပီး လူကုန္ကူးမႈေတြ ရွိခဲ့ၾကသလုိ ျမန္မာ ပတ္စပို႔ကုိ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ရယူခဲ့ၾကတာေတြ။ ရန္ကုန္က တဆင့္ပဲ သံ႐ုံးႀကီး ေတြမွာ ဗီဇာရယူၿပီး ႏုိင္ငံရပ္ျခား ဆက္လက္ ထြက္ခြာသြားၾက သူေတြ အေၾကာင္းလည္း ၾကားသိ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရပါ တယ္။

တေလာေလးကပဲ ျပည္ပေရာက္ မိတ္ေဆြတဦးက သူတုိရဲ႕ ရန္ကုန္က ဘုိးဘြားပုိင္ၿခံကုိ ျမန္မာက်ပ္ေငြ သိန္း (၁) ေသာင္းေက်ာ္နဲ႔ ေရာင္းခ် လုိက္ေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ သူတုိ႔ အေနနဲ႔ ေစ်းေကာင္းရလုိ႔ ၀မ္းသာေန တဲ့ပုံပါ။ က်ေနာ့္အေတြးမွာေတာ့ အမိေျမ ပဲ့ပါသြားျပန္ပါလား လုိ႔ပဲ ျမင္လုိက္ မိပါတယ္။ ေသခ်ာတာ တခုကေတာ့ ၀ယ္ယူသြားသူဟာ ျမန္မာတုိင္းရင္းသား မဟုတ္တာေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။

တကယ္ေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းပါ။ သူတုိ႔ အဆုိအရ တဘက္ၿခံက ၾကက္တြန္သံကုိ ဒီဘက္ၿခံက ၾကားေနရ ေလာက္ေအာင္ကုိ နီးစပ္တယ္ ဆုိပါတယ္။ လူဦးေရအရ ကမာၻ႔ လူဦးေရရဲ႕ ေလးပုံတပုံ နီးပါး ရွိသလုိ အဏုျမဴ ပုိင္ဆုိင္တဲ့ ကုလသမဂၢ အၿမဲတမ္းအဖြဲ႔၀င္ ႏုိင္ငံျဖစ္တဲ့ အတြက္ က်ေနာ္တုိ႔ အေနနဲ႔ ဆက္ဆံေရး အဆင္ေျပဖုိ႔ လုိအပ္သလုိ ကုိယ့္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာအတြက္လည္း အင္မတန္မွ သတိ ထားဖြယ္ပါ။ ႏုိင္ငံေတြမွာျဖစ္ျဖစ္၊ မိသားစုေတြ ပုိင္ဆုိင္တဲ့ အိမ္ေတြမွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ မိမိရဲ႕ လုံၿခံဳေရးအတြက္ မိမိၿခံစည္း႐ုိးကုိ လုံေအာင္ ကာၾကရပါတယ္။

ဒီအတြက္ ႏုိင္ငံမွာ တည္ၿငိမ္တဲ့ စနစ္တခု၊ ခုိင္မာတဲ့ အစုိးရတရပ္ ရွိဖုိ႔ လုိအပ္သလုိ အဲဒီ အစုိးရမွာ ေတာင့္တင္း ခုိင္မာတဲ့ အင္အားရွိတဲ့ ေခတ္မီ တပ္မေတာ္တရပ္ ရွိဖုိ႔လည္း အထူး လုိအပ္ေနပါတယ္။ ဒီထက္ ပုိအေရးႀကီးတာ ကေတာ့ ဒီ (၂) ဖြဲ႔စလုံး အေနနဲ႔ ျပည္သူလူထု တရပ္လုံးရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ အျပည့္အ၀ ရရွိ ထားဖုိ႔က အေရးႀကီးဆုံး လုိအပ္ ေနျပန္ပါတယ္။ ဒီကေန႔ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ ဒီ အေျခခံအခ်က္ေတြ ကင္းမဲ့ ေနပါတယ္။

ႏုိင္ငံေရးသိပၸံမွာ ဆုိ႐ုိးစကားတခု မွတ္သားဖူးပါတယ္။ ကုိယ့္ၿခံထဲကုိ လုံၿခံဳဖုိ႔ အတြက္ ပတ္၀န္းက်င္ ၿခံထဲမွာ ျပႆနာ ေဖာ္ထားေပးဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ သူ႔ဖာသာ ျပႆနာ ေပၚေနတာ ဆုိရင္ေတာ့ ထပ္ၿပီးေတာ့ ေျမႇာက္ေပး လုိက္႐ုံပါပဲ။ တနည္းေျပာရရင္ေတာ့ တျခားသူ ေကာင္းေကာင္း မအိပ္ႏုိင္ေအာင္ အိပ္ရာထဲ ၾကမ္းပုိး ထည့္ေပးထားလုိက္ သလုိပါပဲ။ တညလုံး လူးရင္း လွိမ့္ရင္းနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း မအိပ္ရဘဲ မုိးလင္းေနရ တာပါ။

က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံရဲ႕ ျပည္တြင္းျပႆနာေတြက လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးကတည္းက ျပန္ၾကည့္ရင္ မၿငိမ္း သြားတဲ့အျပင္ အသစ္အသစ္ေတြ ပြားေနရတာပါ။ သတိထား ၾကည့္ၾကပါ။ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။ အေျဖကေတာ့ ကုိယ္ အ လုိ႔ ကုိယ္ခံရတာပါ။ တရားခံကေတာ့ မိမိတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ပါပဲ။ ဒါ့အျပင္ မိမိတုိ႔ ကုိယ္ကုိ ၾကမ္းပိုး ျဖစ္မွန္း မသိ ေနၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ အက်ဳိးအျပစ္ကုိ မျမင္တဲ့ ဆင္ျခင္ စဥ္းစားဥာဏ္နည္းတဲ့ တလြဲ ဆံပင္ေကာင္းတဲ့ စိတ္ဓာတ္ ေလးေတြေၾကာင့္လည္း တုိင္းျပည္ ဒုကၡမ်ား ေနရတာပါ။ တုိင္းျပည္ကုိ ဒုကၡေပးတဲ့ အျဖစ္ ေရာက္ေနၾကတာပါ။ ဒီမွာ ထိပ္ဆုံးက ဒီကေန႔ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ပါ၀င္ေနပါတယ္။

က်ေနာ့္အေနနဲ႔ေတာ့ ဘယ္လုိအေျခအေန ေရာက္ေရာက္၊ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာေတြ “၀ယ္မအ” ၾကပါနဲ႔ လုိ႔ပဲ သတိေပး ပါရေစ။ ျမင္လြယ္တဲ့ အခ်က္တခု ကလည္း ျမန္မာျပည္ဟာ တ႐ုတ္ျပည္ အတြက္ ပင္လယ္ထြက္ ေပါက္ တခုပါ။ တဖက္မွာလည္း ယူနန္ျပည္နယ္ရဲ႕ စား၀တ္ေနေရး တခ်ဳိ႕ကုိ ျမန္မာျပည္က ပံ့ပုိး ေပးထားရ သလုိ ပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ဆီက ကုန္ၾကမ္း အမ်ဳိးမ်ဳိး စားေသာက္ကုန္ အပါအ၀င္ ေပးလုိက္ရၿပီး တဘက္က ျပန္လာေတာ့ အသုံးမလုိ၊ စြန္႔ပစ္ေတာ့မယ့္ ပစၥည္းအေဟာင္းေတြ ဒလေဟာ ၀င္ေရာက္ ေနတာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ ေသြးနဲ႔ ေခၽြးနဲ႔ ရင္းႏွီးအားထုတ္ လုပ္ကုိင္ထား ရသမွ် တ႐ုတ္ျပည္ကုိ ပံ့ပုိးေနရ သလုိပါပဲ။ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အေျခအေန အရ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ ျပည္ပထြက္ရၿပီး ဒုကၡ ေ၀ေနရခ်ိန္မွာ ျပည္တြင္းက ကုိယ့္ေနရာ ေတြမွာလည္း တုိင္းတပါးသားေတြ ၀င္ေရာက္ ေနရာယူၿပီး က်န္ခဲ့တဲ့ ကုိယ့္သားခ်င္း ေတြလည္း ဒုကၡေရာက္ ေနရပါၿပီ။ တကယ္ေတာ့ အ႐ူးမီး၀ုိင္း အျဖစ္ တပူေပၚ ႏွစ္ပူဆင့္ အျဖစ္ ျဖစ္ေနရတာပါ။

ဒီလုိပါပဲေလ။ တျခားေသာ နယ္စပ္ေဒသျဖစ္တဲ့ ရခုိင္ျပည္နယ္ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္းေတာ ေဒသေတြမွာလည္း လူ၀င္မႈ ျပႆနာေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါ။ လတ္တေလာ လူသိမ်ားလာတဲ့ ႐ုိဟင္ဂ်ာေတြရဲ႕ ျပႆနာက အႀကီးအက်ယ္ ၿခိမ္းေျခာက္ ေနျပန္ပါၿပီ။ ဒီေတာ့ ဒီအခ်က္ေတြကုိ ၿခံဳငုံ သုံးသပ္ရင္ပဲ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာဟာ တ၀က္ေလာက္ေတာ့ ဆုံး႐ႈံးသြားၿပီဆုိရင္ မွားမယ္မထင္ပါ။

လက္ရွိအေျခအေနမွာ တပ္မေတာ္ တရပ္တည္းနဲ႔ ဒီတာ၀န္ေတြကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ဖုိ႔ ဆုိတာ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ ဒါကုိ တပ္မေတာ္သားမ်ား ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိရွိနားလည္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။

တပ္မေတာ္ဟာ လက္ေတြ႔မွာ မိမိရဲ႕ မူလ တာ၀န္ျဖစ္တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးကုိ ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ ႏုိင္စြမ္း မရွိသလုိ ဘယ္သူကမွ အပ္ႏွင္း ထားတာ မဟုတ္တဲ့ ကုိယ့္ဘာသာ တာ၀န္ယူထားတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စီမံခန္႔ခြဲေရး တာ၀န္ေတြ ကုိလည္း ေက်ပြန္ဖုိ႔ ခက္ခဲေနပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ လက္ေတြ႔မွာ မေအာင္ျမင္ တာေတြက အထင္အရွား သက္ေသခံ ေနပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာလည္း တုိင္းရင္းသား ေတြရဲ႕ အေရးကုိ ကာကြယ္ေပးဖုိ႔ ပ်က္ကြက္ေနသလုိ အထူးသျဖင့္ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံေတြမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ ႏွိပ္စက္ ခံေနရတာေတြ၊ ဗုိလ္က်ခံေနရတာ၊ သတ္ျဖတ္ ခံေနရတာေတြဟာ မၾကားခ်င္ အဆုံးပါ။ တည့္တည့္ ေျပာရရင္ တပ္မေတာ္ ဘယ္ေလာက္ အင္အားရွိပါတယ္ ေျပာေျပာ လက္ရွိ အေျခအေနမ်ဳိးကုိ ထုိင္းႏုိင္ငံက နည္းနည္း ေလးမွ ဂ႐ုမစုိက္ပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေစာ္ကားရဲတာပါ။ ေခတ္အဆက္ဆက္ တဦးခ်င္းစီရဲ႕ အက်ဳိး စီးပြားေတြ ရွိေနၾကလုိ႔သာ တနည္းေျပာရရင္ အေခ်ာင္ စီးပြား ျဖစ္ေနၾကလုိ႔သာ ေခ်ာ့ေပါင္း ေနၾကတာပါ။

တဖက္မွာလည္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္လုိႏုိင္ငံက မၾကာေသးခင္က ေရပုိင္နက္ အေၾကာင္းျပဳၿပီး တိတိလင္းလင္း ေစာ္ကား ခဲ့တာေတြဟာ လူမ်ဳိး သိကၡာက်လွပါတယ္။ ယခု ထပ္မံ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ႐ုိဟင္ဂ်ာဆုိတဲ့ အေရးက လည္း အမိႏုိင္ငံကုိ ခ်စ္တတ္ရင္ ၀ုိင္း၀န္း ကာကြယ္ၾကဖုိ႔ လုိအပ္ေနပါၿပီ။ တကယ္ေတာ့ ဒီဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏုိင္ငံဟာ ႏွစ္စဥ္ ႏုိင္ငံတကာကုိ လက္ျဖန္႔ ေတာင္းေနရၿပီး ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ ေပးကမ္းစာ၊ လႉဒါန္း ေထာက္ပံ့တာ ေတြနဲ႔ အဓိက ရပ္တည္ေနရတာပါ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္လက္ေတြ႔မွာ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ဒီႏုိင္ငံနဲ႔ တပ္မေတာ္ခ်င္း မယွဥ္ႏုိင္ ျဖစ္ေနရပါၿပီ။

က်ေနာ္တုိ႔ လူမ်ဳိးမ်ား မညံ့ၾကပါ။ အရည္အေသြး ေကာင္းေတြ ရွိၾကပါတယ္။ အခုလုိ ကမာၻ႔ လူဦးေရ အထူ ထပ္ဆုံး ႏုိင္ငံႀကီး (၂) ႏုိင္ငံရဲ႕အၾကား ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သမုိင္းတင္ ရပ္တည္ ေနႏုိင္ခဲ့တာ ကုိက က်ေနာ္တုိ႔ မညံ့ေၾကာင္း အထင္အရွား ျပသခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ တကယ္ေတာ့ အေျဖရွာၾကည့္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ အခ်င္းခ်င္း စည္းလုံး ညီၫြတ္မႈ ၿပိဳကြဲေနတာက အဓိက အေၾကာင္းအရင္းပါ။ အမွန္မွာ တပ္မေတာ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုိင္ငံေရး သမားပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ၀န္ထမ္းေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ပညာရွင္အသီးသီးနဲ႔ ေနာက္ဆုံး ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ား အဆုံး မိမိတုိ႔ရဲ႕ မူလေနရာေတြမွာ ျပန္လည္ ရပ္တည္ၾကၿပီး မိမိအလုပ္ မိမိလုပ္ၾကဖုိ႔ပဲ လုိအပ္တာပါ။

ဒီကေန႔ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနနဲ႔ မိမိတုိ႔ ေနရာကုိ မစြန္႔လႊတ္ ႏုိင္ေသးရင္ေတာင္ အနိမ့္ဆုံး အေနနဲ႔ တပ္မေတာ္ကုိ သူ႔ရဲ႕ မူလတာ၀န္ကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျပန္လည္ ထမ္းေဆာင္ခြင့္ ေပးလုိက္ပါ။ တပ္မေတာ္ကုိ ျပန္ၿပီး အာဏာ သိမ္းထားျခင္း မလုပ္ၾက ပါနဲ႔ေတာ့။ ဒါအင္မတန္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ၿပီးရင္ မိမိတုိ႔ ဦးစီးဦးေဆာင္ ျပဳေနတဲ့ အစုိးရ အဖြဲ႔ထဲကုိ အတုိက္အခံ အန္အယ္လ္ဒီကုိ ထည့္သြင္းေပးၿပီး အတူတကြ လက္တြဲ ေဆာင္ရြက္ေပးပါလုိ႔ ေတာင္းဆုိခ်င္ပါတယ္။ ဒါမွလည္း လူထု လက္ခံႏုိင္တဲ့ ခုိင္မာတဲ့ အစုိးရတရပ္ အေနနဲ႔ တုိင္းျပည္ကုိ ကာကြယ္ သြားႏုိင္မွာပါ။ အန္အယ္လ္ဒီ အေနနဲ႔လည္း တုိင္းျပည္အတြက္ ဆုိရင္ အားလုံးကုိ သင္ပုန္းေခ်ၿပီး လက္တြဲေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ အသင့္ရွိတယ္ဆုိတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္းက ေျပာၾကားထား၊ လက္ကမ္း ထားတာပါ။

ကြယ္လြန္သူ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ ဦးၾကည္ေမာင္ ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ စကားကုိ ေကာက္ရရင္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံသားေတြ အခ်င္းခ်င္း ဘယ္လုိမွ ညႇိႏႈိင္း မရႏုိင္စရာ မရွိပါဘူး။ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြး လုိက္ရင္ အေျဖတခု ထြက္လာရမွာပါ။ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ ေလွ်ာက္လွမ္း ေနၾကတယ္ ဆုိထားၾကတဲ့ အတြက္ တူညီေသာလမ္းေပၚ ေရာက္ေနၾကတာပါ။ ႏွစ္ဖက္စလုံးက တုိင္းျပည္ မ်က္ႏွာၾကည့္ၿပီး အေလွ်ာ့ေပး ေလွ်ာက္လာၾကရင္ ႏွစ္ဦး ဆုံႏုိင္တဲ့ ဆုံရပ္တခု ရွိကုိ ရွိပါတယ္။ အေရးႀကီးတာက စၿပီး ေလွ်ာက္လာၾကဖုိ႔ ပါပဲ။

အန္အယ္လ္ဒီဘက္ကေတာ့ အေလွ်ာ့ေပး ေလွ်ာက္လာတာ ကမ္းကုန္ ေနပါၿပီ။ လက္ရွိ အစုိးရ ဘက္ကပဲ ေလွ်ာက္ဖုိ႔ နည္းနည္းေလာက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေလွ်ာ့ေပးဖုိ႔ လုိေနတာပါ။ တုိင္းျပည္အေပၚ တကယ္ သစၥာရွိရင္ ေန႔စဥ္ ရြတ္ဆုိေနၾကတဲ့ သစၥာဓိ႒ာန္ မစူူး ေစခ်င္ရင္ေပါ့။ တပ္မေတာ္သားမ်ားလည္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ အျမန္ဆုံး နားခ်ေပးဖုိ႔ လုိအပ္ေနပါၿပီ။

တဖက္မွာလည္း ျပည္ပေရာက္ အတုိက္အခံမ်ားလည္း အခ်င္းခ်င္းစည္းလုံးမႈကုိ အျမန္တည္ေဆာက္ပါ။ တဖက္ကုိ ေစာင့္မေနပါနဲ႔။ ကုိယ္ကုိယ္ တုိင္လုပ္ႏုိင္တာ၊ ေလွ်ာ့ႏုိင္တာ မွန္သမွ် အျမန္ ေဆာင္ရြက္ေပးပါ လုိ႔ပဲ တုိက္တြန္း ခ်င္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္မ်က္ႏွာ တခုတည္း ၾကည့္လုိက္ရင္ အားလုံး အဆင္ေျပ သြားလိမ့္မယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ မိပါတယ္။

တဆက္တည္း လူထုက ေလးစားႏုိင္တဲ့ အေနအထုိင္၊ အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆုိ၊ ကုိယ္ရည္ ကုိယ္ေသြး ေကာင္းမ်ားကုိ ေမြးျမဴၾကပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႔ ေခတ္လုိမ်ဳိး ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔ အနစ္နာ ခံႏုိင္ဖုိ႔လည္း အထူး လုိအပ္ပါတယ္။ အနိမ့္ဆုံး အေနနဲ႔ ျပည္တြင္းမွာ အဖမ္းဆီး၊ အထိန္းသိမ္းခံ၊ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ အႏွိပ္စက္ ခံေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ မိမိတုိ႔ကလည္း အေျခခံက်တဲ့ ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔ အနစ္နာ ခံမႈေလးေတြေလာက္ ျပသဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ အမ်ားက ေလးစား ယုံၾကည္လာဖုိ႔၊ မိမိတုိ႔ရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔၊ ယုတ္စြအဆုံး ႏုိင္ငံ ေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပြဲေလးေတြ ေလာက္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အေသာက္အစားေတြ ကင္းၿပီး တုိင္းျပည္ အက်ဳိးကုိ ေဆာင္က်ဥ္း ႏုိင္ၾကပါေစ။ အေသာက္အစား ကုန္က်မယ့္ ေငြေတြကုိ စုေဆာင္းၿပီး အဖမ္းဆီးခံ၊ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား မိသားစုမ်ားထံ ေထာက္ပံ့မႈ ေပးမယ္ဆုိရင္ေတာင္ အမ်ားေလးစား ႏုိင္ၾကမွာပါ။ ထိပ္ဆုံး NCGUB အဖြဲ႔ လုိမ်ဳိးက စၿပီး ျပဳျပင္ ႏုိင္ၾကေစဖုိ႔ တုိက္တြန္း ေတာင္းဆုိပါတယ္။ အလြဲသုံးစားမႈ ေလးေတြလည္း ကင္းၿပီး ႐ုိးသားျဖဴစင္ ႏုိင္ၾကပါေစ။ နမူနာေကာင္းေတြ ျပႏုိင္ၾကပါေစ။

က်ေနာ့္ရဲ႕ တင္ျပခ်က္ကုိ အဆုံးသတ္ရရင္ ေနာက္ဆုံးမွာ ႏုိင္ငံရဲ႕ အေျပာင္းအလဲကုိ တကယ္တမ္း ေဖာ္ေဆာင္ရမွာ၊ အဆုံးအျဖတ္ေပးမွာက ျပည္သူလူထုပါ။ ျပည္သူလူထုလုိ႔ ဆုိရာမွာ တုိင္းရင္းသား အားလုံး၊ ၀န္ထမ္းမ်ား၊ ဒီအထဲမွာ တပ္မေတာ္သား မ်ားလည္း ပါ၀င္ေနပါတယ္။ ဒီေတာ့ အားလုံးကုိ ဘ၀တူေတြလုိ႔ ႐ႈျမင္ေပးပါ၊ စည္း႐ုံးၾကပါ၊ စည္းလုံးၾကပါ။

လူထုမွာ ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ေရာက္ေနပါတယ္။ အေျခခံ အက်ဆုံး အခ်က္ ငယ္ေလးေတြက စၿပီး ညီၫြတ္မႈကုိ အျမန္ဆုံး တည္ေဆာက္ႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေပးၾကပါ။ အထူးသျဖင့္ ျပည္ပေရာက္ ၀န္ထမ္းမ်ားကုိလည္း အထူး စည္း႐ုံးေပးပါ။ တပ္မေတာ္သား ေတြဟာလည္း ျပည္သူက ေပါက္ဖြားလာတာပါ။ သူတုိ႔ကုိလည္း တုိက္႐ုိက္ေရာ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ မိဘေဆြမ်ဳိး နီးစပ္ရာ ေတြကတဆင့္ နား၀င္ေအာင္ ေျပာဆုိ စည္း႐ုံးၾကပါ။ လူတုိင္း ၀ုိင္းၿပီး စည္း႐ုံးေရး ဆင္းၾကရင္ အျမန္ညီၫြတ္ လာမွာပါ။ ဒါဟာ မလြဲမေသြ ေဆာင္ရြက္ သင့္တဲ့ သမုိင္းေပး တာ၀န္တရပ္ပါပဲ။

ျပည္ပေရာက္အဖြဲ႔ အစည္းေတြ အေနနဲ႔လည္း လူၾကား ေကာင္း႐ုံ၊ စားေကာင္း ေသာက္ေကာင္း႐ုံ၊ အလုပ္ျဖစ္တယ္ ဆုိ႐ုံေလာက္ ေျပာဆုိ လုပ္ကုိင္ေနၾကမယ့္ အစား က်ယ္ျပန္႔တဲ့ လူထု လူတန္းစား အသီးသီး ပါ၀င္ႏုိင္မယ့္ ျပည္တြင္း အေျပာင္းအလဲကုိ အမွန္တကယ္ တြန္းအားေပးႏုိင္တဲ့ အေျခခံအက်ဆုံး၊ အ႐ုိးဆုံး အရွင္းဆုံး နည္းဗ်ဴဟာငယ္ေတြ သုံးၿပီး စဥ္းစား ေဆာင္ရြက္ေပးၾကပါ။ ႐ုိးသားၾကၿပီး တုိင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိး အေပၚ အမွန္တကယ္ သစၥာရွိၾကဖုိ႔ကုိ အႏူးအၫြတ္ တုိက္တြန္းပါရေစ။ ျပည္ပေရာက္ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား အေပၚ မယုံၾကည္ႏုိင္ၾကလုိ႔ ေဘးေရာက္ေနၾကတဲ့ အင္အားေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါ။ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ နမူနာျပနဲ႔ စတင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကရင္ အင္အားစုေတြ စည္းလုံးမိၾကမွာပါ။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ ျပည္သူ႔အားေတြ တစည္း တလုံးထဲ ေပါင္းစည္း မိသြားရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ အေျပာင္းအလဲ တရပ္ အျမန္ ေပၚေပါက္လာရမွာပါ။

က်ေနာ့္အေနနဲ႔ တင္ျပလုိရင္းဆႏၵသည္ မည္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ တဦးတေယာက္ကုိမွ ပ်က္စီးေစရန္ မရည္ရြယ္ပါ။ တပ္မေတာ္ အပါအ၀င္ ရွိရွိသမွ်ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ အခ်င္းခ်င္း စည္းလုံး ညီၫြတ္မႈကုိ အျမန္ဆုံး တည္ေဆာက္ၿပီး ေရွးဘုိးဘြား အစဥ္အဆက္ တည္ေဆာက္ ထိန္းသိမ္းလာခဲ့တဲ့ အမိ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေျမပုံကုိ အသြင္ သဏၭာန္အရေရာ၊ အႏွစ္သာရ အေနနဲ႔ပါ ေျပာင္းလဲမႈ မရွိေအာင္ လက္ဆင့္ကမ္း ထိန္းသိမ္းႏုိင္ ၾကဖုိ႔ အတြက္ က်ေနာ္တို႔အားလုံး “အေရးႀကီးေနၿပီ ေသြးနီးၾကပါစုိ႔” လုိ႔ အေလးအနက္ တုိက္တြန္းေတာင္းဆုိ လုိက္ရပါတယ္။

အမိျမန္မာျပည္ႀကီး အျမန္ဆုံး ေအးခ်မ္းသာယာ၍ ကမာၻ႔အလယ္ ၀င့္၀င့္ထည္ထည္ႏွင့္ အျမန္ဆုံး ရပ္တည္ ႏုိင္ပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ ေတာင္းလုိက္ပါတယ္။

Ref: ေခတ္ၿပိဳင္

0 comments:

အေပၚသို႔