ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း
09 June 2009
ဒီတေလာ နအဖ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ျပည္ပကို ထြက္တယ္ဆိုတိုင္း… ေခြး႐ူး လမ္းထြက္တဲ့ အခါ ေတြ႔တဲ့ လူတိုင္းက ခဲနဲ႔ပစ္၊ တုတ္နဲ႔႐ုိက္တာ ခံရသလို ဝိုင္းဝန္းျပစ္တင္၊ ဆံုးမ၊ ေတာင္းဆိုတာ ေတြနဲ႔ခ်ည္း ၾကံဳေတြ႔ ေနရပါတယ္။ ဒါေတြနဲ႔အတူ သူတို႔ရဲ့ တာဝန္ရွိသူေတြက ရွက္ရမ္းရမ္းတာ၊ မ်က္စိ စံုမွိတ္ျငင္းတာ၊ သူခိုးက ‘လူ လူ’ဟစ္တာ၊ အျပန္အလွန္ လက္ညႇိဳးထိုးတာ စတာေတြ ကိုလည္း မၾကာခဏ ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ ႐ုပ္အပ်က္ဆံုး တခုလို႔ ဆိုရမွာကေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ အာစမ္ (ASEM)ေခၚ အာရွ ဥေရာပ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာပါပဲ။ အဲဒီမွာ သူတို႔ကို ေခ်ာင္ပိတ္ေဝဖန္တာ ခံေနရသလိုျဖစ္ေတာ့ နအဖစစ္ဗိုလ္ ဒုႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ေမာင္ျမင့္က ‘ကုလားမႏုိင္ ရခိုင္မဲ’ ဆိုသလို တျခား ႏိုင္ငံႀကီးေတြကို ျပန္မေျပာရဲတာနဲ႔ ထိုင္းကို ကတ္ကတ္လန္ ရန္ေတြ႔ခဲ့တာ မွတ္မိ ၾကပါလိမ့္မယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ လကုန္ပိုင္းက ကေမၺာဒီးယားႏိုင္ငံ၊ ဖႏြမ္းပင္မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ အစည္းအေဝးမွာ ႏွာေခါင္း က်ည္ေပြ႔ ေတြ႔ခဲ့တဲ့ ဒီ နအဖ ဒုႏုိင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးဟာ ထိုင္းႏုိင္ငံအတြင္း တေလာက ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း တာ့ခ္ဆင္ ေထာက္ခံသူေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္သူေတြ အၾကားက ပဋိပကၡကို ေထာက္ျပၿပီး သူ႔ရဲ့ ရွက္ေဒါသေတြ ေပါက္ကြဲျပခဲ့ပါတယ္။ ဒုဝန္ႀကီးရဲ့ စကားက… ထိုင္းႏိုင္ငံသာပဲ သူတို႔ ႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ျဖစ္ေပၚ ေနတာေတြအတြက္ ရင္ၾကားေစ့ေရးေတြ လုပ္သင့္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ဦးေမာင္ျမင့္ဟာ သံတမန္ ဂုဏ္သိကၡာေတြ ေရွ႕တန္း ထားေနရတဲ့ အစည္းအေဝးမွာ စကားႏိုင္ လုသလို ေျပာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ဒါမ်ိဳးကိစၥေတြကို အေျခအတင္ ေျပာေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဗမာျပည္ ျပည္သူလူထု ကေတာ့ သူ႔စကားရဲ့ အမွားမ်ားနဲ႔ ေစာဒက တက္စရာေတြကို မေျပာဘဲေနလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။
နအဖ ဒုဝန္ႀကီးက ထိုင္းကို ျပန္အျပစ္တင္ရာမွာ… ဗမာျပည္တြင္းက အေျခအေနဟာ ထိုင္းက ‘အကႌ်နီ’ – ‘အကႌ်ဝါ’ ပဋိပကၡလို မဆိုးဘူး၊ ေသြးထြက္သံယိုမႈ မရွိဘူးလို႔ မာမာတင္းတင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူေျပာတဲ့ အဓိပၸါယ္က… သူတို႔ေၾကာင့္မို႔ ဗမာျပည္အတြင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ‘ၿငိမ္-ဝပ္-ပိ-ျပား’ေနတယ္လို႔ ဆိုခ်င္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစကား ဘယ္ေလာက္မွန္တယ္ ဆိုတာကို ဒီပဲယင္း အေရးအခင္း၊ စက္တဘၤာ သံဃာ့ အေရးအခင္း စတာေတြကို ေတြ႔ၾကံဳဖူးေနတဲ့ ဗမာျပည္သားေတြက ေကာင္းေကာင္း သိၾကပါတယ္။
တကယ္က်ေတာ့ အခုတေလာ ၾကားေနရတဲ့ ဗမာျပည္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္းေတြမွာ မၿငိမ္သက္မႈ ေတြဟာ ထိပ္ဆံုးက ေရာက္ေနတာပါ။ နအဖရဲ့ စစ္ဖက္ေရးရာ လံုျခံဳေရးတာဝန္ခံ ဗိုလ္ရဲျမင့္ တေယာက္ ရဟတ္ယာဥ္ကို အိမ္လုပ္ၿပီး ျပည္နယ္တကာမွာ လနဲ႔ခ်ီၿပီး သြားလာေနရတာဟာ ‘ၿငိမ္-ဝပ္-ပိ-ျပား’ ေနလို႔လား။ ‘ၿငိမ္း’ေတြ မၿငိမ္ေတာ့လို႔ပဲ မဟုတ္ပါလား။ ရန္ကုန္မွာ ၾက့ံဖြတ္ေတြ ဒါးေသြး၊ ေလာက္ေလးခြ ျပင္ေနၾကတာကေရာ ‘ၿငိမ္-ဝပ္-ပိ-ျပား’ ေနလို႔ပါလား။ အင္းစိန္ ေထာင္ဗူးဝေတြမွာ လူေတြစု၊ စာရြက္ေတြ ေနရာတကာမွာ ၾကဲခ်ေနလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာျပည္ရဲ့ အေျခအေနဟာ ‘ငါ့စေကာ - ငါ့စေကာ’လို႔ ဟစ္ရာကေန စစ္ျဖစ္သြားတယ္ ဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး အခ်ိန္မေရြး ေရာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။
တဖက္မွာလည္း အခုလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အမႈဆင္ဖမ္း၊ ေထာင္ခ်ဖို႔ လုပ္လာေတာ့ ျပည္သူေတြ အဖို႔ မိမိတို႔ရဲ႕ ကံၾကမၼာ ဘယ္လိုျဖစ္ေတာ့မယ္ ဆိုတာ ပို သတိျပဳမိ လာပါတယ္။ နအဖရဲ့ လမ္းျပ ေျမပံုႀကီးကို တိုးလုပ္ေလ၊ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်မႈေတြနဲ႔ ေသြးထြက္သံယိုမႈေတြ ပိုမ်ားေလ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ဆိုတာကို ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔လာေနရပါတယ္။ ေမတၱာပို႔ေနတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို သတ္ျဖတ္တဲ့၊ ဒီပဲယင္းလမ္းမမွာ လူအုပ္နဲ႔ အႏိုင္က်င့္ သတ္ျဖတ္တဲ့ ‘စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီ’ ႀကီး ေရာက္လာေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ လူတိုင္း ဘာလုပ္ၾကမလဲလို႔ စဥ္းစား ၾကေတာ့တာပါပဲ။
ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ အၾကမ္းမဖက္ေရးလမ္းက ပိတ္ေနရင္ ေဖာက္ထြက္ၾကေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လမ္းေပါင္းစံု ရွာၾကေတာ့မွာပါ။ ဒါကလည္း ေနရာမွာတင္ တန္႔ေနလို႔ကေတာ့ ၾကံ့ဖြတ္ေတြ ႐ိုက္တာနဲ႔ပဲ ေသကုန္ ၾကရမယ္ဆိုတာ ရွင္းေနလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုျပည္တြင္းအေျခအေနေတြဟာ နအဖရဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရးဝါဒအေပၚ တိုက္႐ိုက္သက္ေရာက္မႈ ရွိေနပါတယ္။ တဖက္က ျပန္ေျပာရရင္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းက အခုလို နအဖ အစိုးရကို သြားေလရာ ၿငိေနတဲ့ ဆူးလွည္းႀကီး အျဖစ္ ၾကည့္ျမင္ ေနၾကတာဟာလည္း ဒီ ျပည္တြင္း အေျခ အေနေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္တိုင္းျပည္မဆို ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ့ ဓနအင္အား၊ ႏိုင္ငံေရးအင္အား၊ စစ္ေရးအင္အား စတာေတြအေပၚ အေျခခံၿပီး ႏိုင္ငံျခားေရးဝါဒကို ခ်မွတ္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရး အင္အား ဆိုတာမွာ ျပည္တြင္း ေသြးစည္း ညီညြတ္မႈ၊ ကိုယ့္ျပည္သူလူထုရဲ့ ေထာက္ခံမႈ၊ ႏိုင္ငံ တည္ၿငိမ္မႈ စတာေတြ ပါဝင္ပါတယ္။ နအဖ စစ္အစိုးရလည္း ဒီတရားေတြကို မလြန္ဆန္ ႏိုင္ပါဘူး။ သူတို႔ရဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရး မူဝါဒဟာ သူတို႔ရဲ့ လက္ရွိ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ စစ္ေရး အင္အားတို႔ အေပၚမွာ အဓိက မူတည္ၿပီး ခ်မွတ္ လုပ္ေဆာင္ ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ နအဖအဖို႔ တျခားအခ်က္ေတြထက္ ျပည္တြင္း မတည္ၿငိမ္မႈ၊ အမ်ိဳးသား ေသြးစည္း ညီညြတ္ေရး ပ်က္ျပားမႈ၊ လူထုႀကီးရဲ့ ဆန္႔က်င္မႈကို တေလွ်ာက္လံုး ရင္ဆိုင္ေနရမႈ ဆိုတာကိုပဲ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ေနရေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝါဒဟာ အခုလို ‘ငပြႀကီး’ ႏိုင္ငံျခားေရးဝါဒ ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲ။
ဒါနဲ႔တဆက္ထဲမွာ သူတို႔တေတြ အၾကပ္အတည္းေတြ႔ရေလ၊ တျခားႏိုင္ငံေတြကို ေကာ္ဆဲေလ ျဖစ္လာေနတာကိုလည္း ေတြ႔ေန ၾကရပါတယ္။ ၾကာေလ အထီးက်န္ ျဖစ္လိုက္လာေနတဲ့ နအဖ စစ္ဗိုလ္ေတြ ေနာင္ဆိုရင္ ျပည္ပကိုေတာင္ ထြက္ရဲပါဦးမလား စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အခုကိုပဲ ဗိုလ္သန္းေရႊတေယာက္ ဘယ္ကိုမွ သိပ္မထြက္ဝံ့တဲ့ အေျခအေန ေရာက္ေနပါၿပီ။
လက္ေတြ႔က်က် ေျပာရရင္ ဒီေန႔ နအဖစစ္အစိုးရရဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရးဝါဒ အၾကပ္အတည္းဟာ ရွစ္ေလးလံုး ကာလ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဆိုးရြားဆံုး အၾကပ္အတည္း ျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဒီ အၾကပ္အတည္းမ်ိဳးကို ဗိုလ္ေနဝင္းလည္း မၾကံဖဲ့ဖူးပါဘူး။ စစ္ေအး ကာလတုန္းက အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္အၾကား ပဋိပကၡကို အသံုးခ်ၿပီး ဗိုလ္ေနဝင္း အေနေခ်ာင္ခဲ့သလို နအဖ စစ္အုပ္စုကလည္း တ႐ုတ္နဲ႔ အေမရိကန္ အၾကား ခေလာက္ဆန္ ကစားၿပီး ျပည္တြင္းမွာ သူတို႔လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္မယ္လို႔ စဥ္းစားခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခတ္က မတူေတာ့ပါဘူး။ တ႐ုတ္နဲ႔ အေမရိကန္ဟာ ႐ုရွားနဲ႔ အေမရိကန္ တုန္းကလို သူျဖဴရင္ ငါမဲမွလို႔ လုပ္ေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကမၻာ့ အခင္းအက်င္း အေျပာင္းအလဲကို သူတို႔က ေကာင္းေကာင္း သတိထားမိ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ သူတို႔ခ်င္း အျပန္အလွန္ ေျပာဆို တိုက္ခိုက္တာေတြ ရွိသလို၊ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ က်ေတာ့လည္း သူတို႔ခ်င္း အျမင္တူ၊ တသံထဲလို ထြက္တတ္ၾကပါတယ္။ အခု ဗမာျပည္ ကိစၥမွာ သူတို႔ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား တူညီတဲ့ ေလသံေတြ ေတြ႔လာေနရၿပီ မဟုတ္ပါလား။
အခုအခါမွာ စီးပြားေရးအၾကပ္အတည္းႀကီးကို ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံတိုင္းဟာ ဗမာျပည္ ျပႆနာကို ႏုိင္ငံတကာ စားပြဲဝိုင္းေတြေပၚကေန ဖယ္ရွား ပစ္ခ်င္ေနၾကတယ္ ဆုိတာ နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ သတိထားမိရဲ့လား မသိဘူး။ ဗမာျပည္ျပႆနာ တက္လာတိုင္း သခြတ္ပင္က မီးတက်ည္က်ည္လို႔ပဲ ယူဆ ၾကေတာ့မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ တာဝန္သိတဲ့ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္တို႔တာ မီးတက်ည္က်ည္မို႔ ေပယ်ာလကံ ျပဳထား လိုက္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ ၿပီးျပတ္သြားေအာင္ တခုခု ဆံုးျဖတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလို ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့အခါမွာ နအဖ ဒုႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးက အခုလို ဝါးလံုးရွည္နဲ႔ သိမ္းရမ္းလို႔ေကာ သူတို႔အဖို႔ အႏၲရာယ္ေတြက လြတ္ကေရာတဲ့လား။ ေနာင္မွာလည္း ႏိုင္ငံတကာ အစည္းအေဝးေတြ ေပၚလာတိုင္း နအဖ ေခါင္းေဆာင္ေတြအဖို႔ ဒီလို ေခ်ာင္ပိတ္ခံရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ၾကံဳေနရဦးမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔အဖို႔ေတာ့ ေစာေစာတုန္းက သူမ်ားေတြက ‘ေမာင္ေမာင္’လို႔ ေခၚေနတုန္း ‘ဗ်ာ’မထူးခဲ့တာ အမွားႀကီး မွားသြားတာပါပဲ။ ။
ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း
ooooo0000
Posts
0 comments:
Post a Comment