ျမန္မာ့ႏူးကလီးယားေရာဂါ

Burma nuclear disease

စစ္ေအးတိုက္ပြဲလြန္ကာလ။

အေမရိကန္သမၼတၾကီးးက ကမာၻၾကီးျငိမ္းခ်မ္းသြားျပီဟူ၍ မိန္႔ခြန္းေျခြသည္။

ႏိုင္ငံေရး သိပၸံပညာရွင္မ်ားကေတာ့ ပဋိပကၡမ်ား ပိုမိုမ်ားျပားျပီး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ထိခိုက္ေစေသာ ျပႆနာမ်ား တိုးလာမည္ဟု ေဟာကိန္းထုတ္ၾကသည္။ သိပ္မၾကာလိုက္ပါ။ ပညာရွင္မ်ား၏ ေဟာကိန္း မွန္ကန္ေၾကာင္းကို ဆက္တိုက္ဆိုသလို ေပၚေပါက္လာေသာ အၾကမ္းဖက္မွဳမ်ား၊ လူမ်ိဳးစုမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္ပြဲမ်ား၊ ႏူးကလီးယားလက္နက္ စမ္းသပ္ထုတ္လုပ္မွဳမ်ားက သက္ေသထူလိုက္သည္။
ယင္းျပႆနာမ်ားအနက္ ႏူးကလီးယားလက္နက္မ်ား ထုတ္လုပ္မွဳျပႆနာကား၊ ယေန႔ကမာၻ႔ ႏိုင္ငံေရး ေလာက၏ အဓိက ျပႆနာၾကီးတစ္ရပ္ ျဖစ္လာခဲ့ေလျပီ။

အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဆိုေသာ္ ႏူးကလီးယားေရာဂါသည္ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ကဲ့သို႔ ကူးစက္တတ္ေသာ ေရာဂါျဖစ္ေနေသာ ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။

စစ္ေအးတိုက္ပြဲကာလက ႏူးကလီးယားလက္နက္ပိုင္ဆိုင္ျခင္းအား အသိအမွတ္ျပဳခံထားရေသာ ႏိုင္ငံၾကီး ငါးႏိုင္ငံရွိခဲ့သည္။ ျဗိတိန္၊ ျပင္သစ္၊ ယူအက္စ္ေအ၊ ဆိုဗီယက္၊ တရုတ္ႏိုင္ငံတို႔ျဖစ္ျပီး၊ အျခားႏိုင္ငံမ်ား၌ ႏူးကလီးယားလက္နက္ ထုတ္လုပ္မွဳအား ျငိမ္းခ်မ္းေရးထိခိုက္ေစႏိုင္ေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္ ဦးေဆာင္ ကန္႔ကြက္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည္။ (Horizontal proliferation) အျခားရွဳေထာင့္မွ ၾကည့္ေသာႏိုင္ငံမ်ားလဲ ရွိသည္။ အိႏၵိယ၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ အီဂ်စ္ စေသာ ႏိုင္ငံမ်ားကမူ ႏိုင္ငံၾကီးငါးႏိုင္ငံကသာ ႏူးကလီးယား လက္နက္မ်ား ပိုင္ဆိုင္မွဳကို လက္မခံၾကပဲ ႏူးကလီးယားလက္နက္စမ္းသပ္ ထုတ္လုပ္မွဳမ်ား ျပဳလုပ္ လာၾကသည္ (Vertical proliferation)။

ယင္းယူဆခ်က္ႏွစ္ခုရွိေနရာမွ စစ္ေအးတုိက္ပြဲျပီးသြားသည့္ ကာလတြင္ကား နည္းပညာပ်ံ့ႏွံ႔မွဳႏွင့္ ဒီမို ကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေသာ တတိယလွိဳင္းလံုးတြင္ မပါသြားပဲ အခ်ိဳ႕ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ႏိုင္ငံမ်ား က်န္ရွိခဲ့မွဳ စသည္မ်ားေၾကာင့္ ႏူးကလီးယားလက္နက္ ထုတ္လုပ္ရန္ ၾကိဳးပမ္းမွဳမ်ားသည္ ေရာဂါပိုး တစ္ခုႏွယ္ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံမ်ားအၾကားသို႔ ေရာက္သြားသည္။

အဓိကျဖစ္လာေသာျပႆနာကား ႏူးကလီးယားလက္နက္ထုတ္လုပ္မွဳ မဟုတ္ပါ။ မည္သူထုတ္လုပ္ျပီး၊ မည္သူ ပိုင္ဆိုင္မည္ကသာ ျပႆနာျဖစ္ပါသည္။ ဥပမာဆိုရေသာ္ သားလွီးဓားတစ္ေခ်ာင္း ဆိုပါစို႔။ စားဖိုမွဴး လက္ထဲတြင္ သားလွီးဓားရွိေနျခင္းေၾကာင့္ မည္သူ႔ကိုမွ် မထိခိုက္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ စိတၱဇ လူသတ္သမား တစ္ေယာက္ လက္ထဲတြင္ရွိ္ေနျခင္းကေတာ့ အနည္းႏွင့္အမ်ား အႏၱရာယ္ရွိႏိုင္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။

ႏိုင္ငံေရးသိပၸံပညာရွင္ စာဂမ္(Sagan) ဆိုသူက စစ္တပ္မ်ားတြင္ ရွိေနျပီးျဖစ္ေသာ အမိန္႔နာခံမွဳမ်ား၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအလိုက္ အထက္ေအာက္ အာဏာတည္မွဳမ်ား၊ တင္းက်ပ္ေသာလုပ္နည္း လုပ္ဟန္မ်ား၊ တေသြး တသံတမိန္႔ စသည္မ်ားသည္ ရည္ရြယ္သည္ျဖစ္ေစ၊ အမွတ္တမဲ့ျဖစ္ေစ၊ ႏူးကလီးယားစစ္ပြဲမ်ား စတင္ ျဖစ္သြားေစႏိုင္ေၾကာင္းႏွင့္ အရပ္သားအုပ္ခ်ဳပ္ေရး မဟုတ္ေသာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏိုင္ငံမ်ားသည္ အေရးၾကံဳပါက စစ္နည္းစစ္ဟန္အတိုင္း လက္နက္အင္အားသံုးျခင္းကိုသာ စတင္ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဟူ၍ ႏူးကလီးယားလက္နက္ေရာဂါ ပ်ံ႕ႏွံ႔မွဳႏွင့္ပတ္သက္၍ ျဖစ္လာႏိုင္ေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ိဳးဆက္မ်ားကို မီးေမာင္းထိုးျပထားပါသည္။

သို႔ဆိုလွ်င္ျမန္မာ့အေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ေလ့လာၾကည့္ၾကပါစို႔။

စာေရးသူအျမင္အရ၊ အဓိကအခ်က္မ်ားမွာ-
(၁) ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။
(၂) ထိုစစ္တပ္သည္ ျပည္သူလူထုဆီမွ အာဏာကိုမတရားရယူထားသည္။
(၃) အာဏာသိမ္းရာတြင္ လက္နက္အားကိုးျဖင့္ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ျခင္းနည္းကိုသံုးသည္။
(၄) အေရးတစ္ခုခုၾကံဳလွ်င္ သံတမန္နည္းမသံုးပဲ၊ စစ္ဆင္ေရးမ်ားကို ဦးစားေပး ျပဳလုပ္တတ္သည္။
(၅) အနာဂတ္ႏိုင္ငံအတြက္မရွိမျဖစ္လိုအပ္ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးျခင္းမ်ားကို လ်စ္လ်ဴရွဳ ထားသည္။
(၆) တေသြး၊ တသံ၊ တမိန္႔စနစ္ကိုက်င့္သံုးသည္။
(၇) စစ္တပ္အင္အားတိုးခ်ဲ႕မွဳ၊ စစ္လက္နက္မ်ားတိုးျမွင့္ ဝယ္ယူထုတ္လုပ္မွဳပမာဏမွာ ေဒသ တစ္ခုလံုးတြင္ အျမင့္ဆံုးျဖစ္သည္။
(၈) ႏူးကလီးယားလက္နက္ထုတ္လုပ္ရာတြင္သံုးသည့္ ယူေရနီယံ သယံဇာတရွိေနျပီးသား ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္၊ နည္းပညာပိုင္းသာ ေလ့လာရန္လိုသျဖင့္ strategic resources ရွိေနျပီးသားဟုဆိုႏိုင္သည္။
(၉) စစ္တပ္တစ္ခုလံုးအား မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္ဝါဒ ရိုက္သြင္းထားျပီး၊ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ား (အထူးသျဖင့္ ဥေရာပႏွင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမ်ား)အား မုန္းတီးစိတ္သြင္းထားသည္။
(၁ဝ) စစ္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားသည္ အာဏာရူး၊ ဥစၥာရူးမ်ားျဖစ္ျပီး၊ အာဏာျမဲမည္ဆိုလွ်င္ ဘာပဲ လုပ္ရလုပ္ရ ဆိုေသာ စိတ္ေဖာက္ျပန္မွဳေရာဂါကို ခံစားေနၾကရသည္။

စာရွဳသူအေပါင္းတို႔-
အထက္ပါအခ်က္မ်ားကိုေလ့လာၾကည့္ျပီး၊ ျမန္မာ့ႏူးကလီးယားေရာဂါကို ကမၻာ့ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ထိခိုက္ ႏိုင္သည္ မထိခိုက္ႏိုင္သည္ကို စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါကုန္။ ျမန္မာ့ႏ်ဳကလီးယားေရာဂါသည္မ်ား လက္ထဲတြင္ မေပ်ာက္မပ်က္ပဲ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအထိ ျမန္မာျပည္ၾကီး ကမာၻ႔အလယ္မွာ ဆက္လက္ တည္ရွိပါေစေၾကာင္းသာ ဆုေတာင္းမိပါေၾကာင္း။

ခင္မမမ်ိဳး (ဂ်ဳလိုင္၊ ၂ဝဝ၆)
(Prince Ka Naung Converter ေလးရတာေၾကာင့္ ၂၀၀၆ ကေရးဖူးတဲ့ ေဆာင္းပါးေဟာင္းေလးကို ျပန္တင္ႏိုင္တာပါ။ တီထြင္ျပဳလုပ္သူမ်ားကို ေလးစားစြာ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာပါရေစ။)