န၀တက တရားဥပေဒ အလြဲသံုးစားလုပ္ မဟနက ဘုရားဥပေဒ အလြဲသံုးစား လုပ္

ပ့ံသကူ ရွင္ငယ္ (ဥတၱရဒီပ)
ဒီဇင္ဘာ ၁၈၊ ၂၀၁၁

သံဃာဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးတြင္ တပါးႏွင့္မွ်မညီဟု သံဃာ့မဟာနာကက အဖြဲ႔ၾကီးကို သမိုင္းက စြဲခ်က္ တင္ေလေတာ့မည္။

၁။ ေလာကဟိတ ေလာကသုခ ဗဟုဇနဟိတ သုခ အေရးတို႕ကို သုပၸဋိပႏၷဂုဏ္ႏွင့္ အညီ မက်င့္၊ စစ္အာဏာရွင္ အေရးကိုသာ တစိုက္ မတ္မတ္ ျပဳက်င့္ ခဲ့ၾကျခင္းသည္ ပထမစြဲခ်က္၊

ျပည္သူတို႔ခ်မ္းသာရန္၊ အမ်ဳိးသားျခင္းသင့္ျမတ္ရန္ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာတြင္ ေမတၱာပို.ခဲ့ၾကေသာ သံဃာမ်ားအား မညႇာမတာ ဖိႏွိပ္ သတ္ျဖတ္မႈကို ၀ိနည္းႏွင့္ ေလ်ွာ္ညီစြာ သံဃာျခင္း မယိုင္းပင္းပဲ မိမိတို၏ ေနရာျမဲေရးသာ အာဏာရွင္ အလုိက် ေဆာင္ရြက္ ေပးခဲ့ၾကျခင္းက ထိုစြဲခ်က္အတြက္ သက္ေသပင္။

၂။ သာသာနာေတာ္ႀကီးအေပၚ သံဃာထုအေပၚ၌ ဥဇုပၸဋိပႏၷဂုဏ္ႏွင့္ ႐ိုးေျဖာင့္စြာမက်င့္၊ အာဏာရွင္အလိုက် ၀ိနည္း ဥပေဒေတြကို လိုသလို အသံုးခ်ကာ ေရွးဘာသာျခား မင္းမ်ားကဲ့သို႕ သာမဂၢီေတြ အေပၚ ႏွိပ္ကြက္ ေနျခင္းမ်ား။

ယခုျဖစ္ေနဆဲ ေရႊည၀ါဆရာေတာ္ ဦးပညာသီဟ၏ အေရးသည္ သာဓကေတြထဲက တခုပင္။ “ဒုဗၺစ”ဟူသည္ ၀ိနည္း သိကၡာပုဒ္ မ်ားႏွင့္ ဆံုးမမႈမ်ားကို မခံယူျခင္း၊ သံုးႀကိမ္တိုင္ေအာင္ မနာယူမွသာ ဒုဗၺစအျဖစ္ သတ္မွတ္ရမည္ မဟုတ္ပါလား၊ ယခု ေရႊည၀ါ ဆရာေတာ္သည္ တရားဓမၼကိုသာ ေဟာေျပာျခင္းျဖစ္၍ ဒုဗၺစ မမည္၊ တရာေဟာျခင္းကို တားျမစ္ သူမ်ားမွာသာ ဓမၼံ ႏၱရာယ္ ျငိႏိုင္ေပသည္။ သမၼဂၢသုခ ညီ ညြတ္ျခင္းခ်မ္းသာကို ၾသ၀ါဒေပးယံုႏွင့္ ဒုဗၺစဟုယူေသာ္ သံဃာ မဟာနယက အဖြဲ႔ၾကီး သည္လည္း “သု၀စ”မ်ား ဟုတ္ႏိုင္ ပါေတာ့မလား။

ထိုသို႔ႏိုင္ထက္ကလူ မင္းမူ၍ ဒုဗၺစအျဖစ္ ေက်ာင္းတိုက္မွႏွင္ထုတ္ရန္ ဆံုးျဖတ္ၾကျခင္းသည္ ဆရာေတာ္ ႀကီးမ်ားသည္ အာပတ္ ၾကီးငယ္ကို က်ဴးလြန္ရန္ မေၾကာက္ရြံ႕ေၾကာင္း ျပသရာ ေရာက္ေနေပသည္။ သံဃာအရံမွ ရဟန္းတပါးကို အျပစ္မဲ့ ႏွင္ထုတ္လ်င္ အာပတ္ သင့္သည္ဆိုတာ သိသိျခင္းႏွင့္ က်ဴးလြန္ ေနၾကေယာင္တကား။ မည္သည့္ အာပတ္မဆို စ်န္မက္ဖိုလ္ကို တားျမစ္ တတ္ေၾကာင္း သတိခ်ပ္လ်က္ ႐ိုးသားေျဖာင့္ မတ္စြာ က်င့္ေတာ္မူၾကေစခ်င္သည္၊ ယခုမူ ငယ္သူကိုေတာ့ ဒုဗၺစတဲ့၊ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ကမူ နတ္လမ္းကို ေလွ်ာက္၍ ငရဲသို႔ လားရမည့္ကိန္း ပင္။

၃။ ရဟန္းက်င့္၀တ္၊ တပါးတတ္က၊ လူနတ္ဦးခိုက္၊ ပူေဇာ္ထိုက္၏တဲ့။ နည္းတူ ရဟန္းက်င့္၀တ္ တပါး ခြၽတ္လ်င္လဲ နရတ္တိုင္ထိ ဆင္းရဲညိ တတ္ျမဲ။ သို႔နယ္ သေဘာေပါက္ကာ ကလ်ာဏ သီလ၀ႏၱစင္စစ္ ျဖစ္ေအာင္ ဥာယပၸဋိပႏၷ ဂုဏ္ႏွင့္ ေလ်ာ္ေအာင္ က်င့္ရန္ လိုသည္။ နိဗၺာန္ႏွင့္ ထိုက္ တန္ေအာင္ က်င့္ေတာ္မူၾကသည္ ေထရ္ၾကီးမ်ားကို ေခတ္အဆက္ဆက္ သာသာနာ ၀င္တိုင္းတြင္ ေတြ႔ႏိုင္ေပသည္။ စစ္အစိုးရေခတ္ သာသနာ ၀င္မွာမူ နိဗၺာန္ႏွင့္ ေလ်ာ္ေအာင္ က်င့္မူထက္၊ လာဘ-လာဘ္ရေအာင္၊ သကၠာရ ပူေဇာ္ ခံရေအာင္၊ သီေလာက-ထင္ေပၚေက်ာ္ ၾကားေအာင္သာ၊ က်င့္ေနၾကေၾကာင္း သံဃာ မဟာနာယက အဖြဲ႔ၾကီးက သက္ေသခံ နေပသည္။

မင္းကြၽမ္း၀င္ေရးအတြက္ မင္းအလုိက် “မလားေရာက္အပ္သည္ကို လားေရာက္ ေနၾကသည္မွာ” တိုးတိုးတမ်ဳိး က်ယ္က်ယ္တဖံု ဆိုရေပ ေတာ့မည္။ ဥပမာ တိပိဋက တပါးျဖစ္သည့္ ဆရာေတာ္ ဦးသုမဂၤလကို ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်စဥ္က အစိုးရကို မဆံုးမရဲ၊ စစ္အာဏာရွင္ အတြက္မူ မည္သည့္ သံဃာကိုမဆို ဖိႏွိပ္ရဲ စြဲခ်က္တင္ရဲ ၾကေပသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ျခင္းမွာ သံဃာနာယက အဖြဲ႔တြင္ လက္ရွိ ပါ၀င္ေနသူမ်ားသည္ လဇၨိေပ သလ၊ သိကၡာကာမ ျဖစ္ေသာ သံဃာေတာ္က နည္းလွေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပမည္။ အခ်ဳိ႕သည္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ကဲ့သို႔ အာဏာရာထူး မက္ေမာကာ ေနရာရေရး အားထုတ္ ေနၾကေသာေၾကာင့္ပင္။ ဆရာေတာ္ တပါးဆိုလွ်င္ မူလက သုဓမၼာဂိုဏ္၀င္ ျဖစ္ပါလွ်က္၊ သံဃာ အေရတြက္ မ်ားေသာ ေၾကာင့္ မဟနမျဖစ္ႏိုင္။ ထိုေၾကာင့္ သံဃာ အေရအတြက္ နည္းေသာ ေ၀ဠဳ၀န္ဒြါဒဂိုဏ္းသို႔ ေျပာင္း၀င္ လုိက္ေတာ့သည္။ သည္ေတာ့ ျပိဳင္ဖက္ မရွိ ဒါြဒဂိုဏ္း ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္သြားသည္မွာ လက္ရွိပင္ ၀န္ေဆာင္ေနဆဲ။ ဤသည္ကို ခ်င့္၍ မဟန အဖြဲ႔ႀကီးသည္ နိဗၺာန္ႏွင့္ ေလ်ာ္ေအာင္ မက်င့္၊ သာသနာေတာ္ကို ခ်စ္၍မဟုတ္ ေနရာႏွင့္ ဒါယကာကို ခ်စ္၍ဆိုသည္မွာ ထင္ရွား လွေပသည္။

၄။ သာမိစိပၸဋိပႏၷဂုဏ္ဆိုသည့္ အရိုအေသခံထိုက္ေအာင္လည္း သီလသမာ ပညာတို႔ျဖင့္ မက်င့္ၾက၊ ရာထူးဂုဏ္ အာဏာဂုဏ္ တုိ႔သာ က်င့္ေနၾကသည္ဟု ဆိုလိုက္ ခ်င္ပါသည္။ သူက ဘယ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကိုးကြယ္တာ၊ ငါက ဘယ္၀န္ၾကီး ဆည္းကပ္တာ၊ စသည္ျဖင့္ အခ်င္းခ်င္း ဂုဏ္ျပိဳင္ ေနၾကသည္။

ဗုဒၶဘာသာျမန္မာတို႔သည္ သံဃာဆိုလ်ွင္ ပုဂၢိဳလ္မေရြး ကိုးကြယ္ျမတ္ႏိုးၾကျမဲ၊ ရတနာတပါး အျဖစ္ ရိုေသၾကျမဲ၊ ယခုေတာ့မူ ထိုသို႔ မဟုတ္ျပီ၊ သံဃာ မဟာနာယက အဖြဲ႔ၾကီးကို မၾကည္ညိဳ ၾကေတာ့ျပီ။ ငရဲေၾကာက္၍ ယခင္က အျပစ္မေျပာ ၾကေသာ္ျငား၊ သာသနာေရးထက္ အာဏာရွင္ တည္တံ့ ခိုင္ျမဲေရးကိုသာ အဆက္ဆက္ အလုပ္ေကြၽး ျပဳေနၾကေၾကာင္း ေတြ႔လာရ၍ စိတ္ပ်က္ သဒၵါပ်က္ ျဖစ္လာေနၾကျပီ။ ေ၀ဖန္ေထာက္ ျပသံေတြ ညံလာျပီ။

ပတၱနိကုဇၨနကံ ေဆာင္ရံုႏွင့္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားအား ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ႏွိပ္စက္သည့္ ကိစၥ၊ ၈၈ ေနာက္ပိုင္း မႏၱေလး ေက်ာင္းတိုက္ ၾကီးမ်ားကို ျဖတ္ေလးျဖတ္ စနစ္ျဖင့္ ပိတ္ဆို႔ ႏွိပ္စက္သည့္ ကိစၥ၊ ေရႊ၀ါေရာင္တြင္ သံဃာငယ္မ်ားကို ဖမ္းဆီး ညႇင္းဆဲသည့္ ကိစၥ၊ ေက်ာင္းတိုက္ေပါင္း မ်ားစြာကို ခ်ိတ္ပိတ္၍ သံဃာေတာ္မ်ားကို ႏွင္ထုတ္သည့္ ကိစၥ၊ အတင္းအဓမၼ ၀င္ေရာက္ စီးနင္းကာ ေက်ာင္းတိုက္ အတြင္းမွ မဖြယ္မရာေတြ ေတြ႔သည္ဟု လုပ္ၾကံစြပ္စြဲ၍ သာသနာ့ အသေရ ဖ်က္မွဳကိစၥ စသည္တို႔တြင္ သံဃာ မဟာနာယက အဖြဲ႔ၾကီးသည္ ေရငံုေနယံုမက ေခါင္းညိတ္၍ပင္ ေနခဲ့ေပသည္ မဟုတ္ပါလား။ ဆိတ္ဆိတ္ ေနျခင္းသည္ သေဘာတူျခင္း ျဖစ္ရာ ထိုဖ်က္ဆီးေသာ အေရးတို႔၌ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား အေနျဖင့္ ဒုတိယ ပါရာဇိက္ အာပတ္ပင္ ၿငိေကာင္း ၿငိႏိုင္ေပသည္။ ေနာက္ဆံုးကာလ မရဏသႏၷေဇာေစာခ်ိန္တြင္ သီလ ၀ိသုဓီမျဖစ္ဘဲ ၀ိနယ ကုကၠဳ စၥျဖစ္ ပ်ံလြန္ေတာ္ မူၾကမွျဖင့္ မေတြးရဲ စရာပင္။

သို႔ႏွယ္ ဆင္ျခင္မိသူတိုင္းက “ၾကည္ညဳိ၍မရ” ရွိေနၾကၿပီ။ မယံုလွ်င္ နီးစပ္ရာကိုေက်ာ္၍ စူးစမ္း ၾကည့္ေတာ္ မူၾကေစခ်င္သည္။

ဤသို႔ သံဃာဂုဏ္တို႔တြင္ အေၾကာင္းဂုဏ္ႏွင့္မျပည့္စံုဘဲ ဘယ္မွာအက်ဳိးဂုဏ္တို႔ကို ခံယူ ထိုက္ပါေတာ့အံ့နည္း၊ ထိုသံဃာ့ မဟာနာယက အဖြဲ႔ၾကီးတြင္ ပါ၀င္ေသာ သီလသမာ သိကၡာၾကီးမား ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား ကိုသာ သတိတရား ရေစရန္ ရည္ရြယ္၍ ေထာက္ျပ ေလွ်ာက္ထား လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သံဃာ့ အဖြဲ႔အစည္းၾကီးသည္ ကမၻာေပၚတြင္ သက္တမ္း အရွည္ဆံုး အဖြဲ႔ၾကီး ျဖစ္ပါသည္။ အာဏာရွင္ ဥပေဒရွင္တို႔ တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ အဖြဲ႔အစည္း တို႔သည္ ႏွစ္ တရာ ႏွစ္ရာ တန္သည္ တည္တံ့ေသာ္ျငား ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ ေမတၱာဂရုဏာ သီးခံျခင္း ခြင့္လႊတ္ျခင္း စသည့္ လမ္းညႊန္ခ်က္ျဖင့္ တည္ရွိခဲ့ေသာ ဤသံဃာ အဖြဲ႔အစည္းၾကီးကား ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀၀ ေက်ာ္ခဲ့ေပျပီ။

ထိုမွ် ဂုဏ္သိမ္ျမင့္မားကာ က်စ္လစ္ေသာအဖြဲ႔အစည္းႀကီးကို စစ္အာဏာရွင္ႏွင့္ အလုိေတာ္ရိ သံဃာ့ မဟာနာယကမ်ား ေခတ္ၾကမွ ခ်ိနဲ႔ အားနဲ ၿပိဳကြဲရမည္ဆိုလွ်င္ ….

သံကို သံဖ်က္ သံေခ်းတက္သို႔ ငါဘုရား သာသနာကို ငါဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတြကသာ ဖ်က္ၾက လိမ့္မည္ ဆိုသည့္ စကားေတာ္ကို သံဃာ နာယက အဖြဲ႔ၾကီးက သက္ေသျပဳေနသည္ဟု သမိုင္းတင္ယံုမွတပါး အျခား မရွိျပီ။

Ref: မိုးမခ