ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္တြင္းက အရာရွိမ်ားရဲ႕ အခန္းက႑ အပိုင္း - ၂

ဗိုလ္ထက္မင္း
ၾကာသပေတးေန႔၊ ဇန္နဝါရီလ ၂၁ ရက္ ၂၀၁၀

ေက်ာင္းဆင္းစ အရာရွိေပါက္စနဲ႔ ဆရာ၊ ဆရာၾကီးေတြရဲ႕ ဆက္ဆံေရးမ်ားကို ဆက္လက္ တင္ျပပါဦးမယ္။ တပ္ၾကပ္ၾကီးျဖစ္သူက ငွက္ဖ်ားေရာဂါ ကာကြယ္လုိလို႔ ျဖစ္ေစ၊ ၾကိဳက္လို႔ ျဖစ္ေစ၊ တပ္မေတာ္အရက္ (Army Rum) ေသာက္သုံး ေနပါရင္လည္း အရာရွိေပါက္စက တားဆီးေနတာမ်ဳိး၊ မိမိကိုယ္တုိင္လည္း အရက္ေသာက္ၿပီး မထိန္းႏုိင္ မသိမ္းႏုိင္ ျဖစ္ေနတာ မ်ဳိးေတြေၾကာင့္ ျပႆနာ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ ဆရာၾကီးက အရက္ ေသာက္ေနခ်ိန္မွာေတာင္ တိုက္ပဲြ ၁ဝဝ အခ်ိန္မေရြး ထတိုက္လို႔ ရပါတယ္လို႔ ရိသဲ့သဲ့ ေျပာတာကို အရာရွိေပါက္စ ခံရပါတယ္။ အရာရွိေပါက္စက စည္းကမ္းမ်ားကုိ မလုိလားအပ္ဘဲ တင္းက်ပ္ တာမ်ဳိး၊ စည္းကမ္း တကယ္ေဖာက္လုိ႔ ဆရာ၊ ဆရာၾကီးမ်ားက ရဲေဘာ္မ်ားကုိ အေရးယူ ဆုံးမတာကုိ ဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္တာမ်ဳိး စတဲ့ ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ပြားတတ္ပါတယ္။

ဆရာၾကီးျဖစ္သူရဲ႕ စစ္ဘက္အေတြ႔အၾကဳံ ရင့္က်က္မႈအရ စစ္ကစားခုိင္းတာကုိ အရာရွိ ေပါက္စက လူတတ္ၾကီး လုပ္ၿပီး ဆန္႔က်င္ေနတာမ်ဳိး ရွိပါတယ္။ ရန္သူနဲ႔ တိုက္ပဲြျဖစ္ၿပီဆိုရင္ ဆရာၾကီးမ်ားက မိမိတပ္စုကုိ ရန္သူရဲ႕ သတ္ကြင္းအတြင္း မေရာက္ရွိ ေစေရးအတြက္ ေတာင္ပံမ်ား ျဖန္႔ကားျခင္း၊ တပ္စိတ္မ်ားကုိ ရန္သူ႔ေနာက္ေက်ာ ပတ္ခိုင္းျခင္း၊ အကူပစ္ လက္နက္ၾကီးမ်ားကို ဆဲြထုတ္၍ ကာပစ္ ပစ္ျခင္း၊ စတာမ်ဳိးေတြ စစ္ကစားခိုင္းရာမွာ အရာရွိနဲ႔ ျပႆနာ ေတြ႔ရ တတ္ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ စစ္ေၾကာင္း ခရီးတေထာက္နားလို႔ အထက္ဌာနကို “စက္” ဆက္သြယ္မႈ ယူေနခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေစ၊ စစ္သုံးအေခၚ “စားခ်က္” ေခၚတဲ့ ေန႔လည္စာ၊ ညေနစာလိုမ်ဳိး အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ယူရသည့္ အေျခအေနမ်ဳိး စစ္ေၾကာင္း ခဏ နားေနခ်ိန္မွာျဖစ္ေစ၊ ႏွစ္ေယာက္တဲြ ကင္းကို ဆရာၾကီးမ်ားက ကင္းရွည္ ခပ္ေဝးေဝး ထုတ္ခိုင္းခ်ိန္မွာ အရာရွိမ်ားက ရဲေဘာ္ေတြကို အမွတ္ယူလိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ မလိုပါဘူး ဆရာၾကီး၊ သူတို႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ (စားေသာက္ေရး၊ အနားယူေရး) အဆင္ေျပဖို႔ ကင္းကို ကပ္ ထုတ္ပါလို႔ ဝင္ၿပီး ကြန္႔တတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ အေတြ႔အၾကဳံ ရင့္က်က္တဲ့ ဆရာၾကီးေတြက စားခ်က္လိုမ်ဳိးမွာ အသံဗလံမ်ား ဆူညံေနတာေၾကာင့္ ရန္သူ အေဝးမွပင္ ၾကားႏုိင္သျဖင့္ အရာရွိ ေျပာစကားကို နားမေထာင္ဘဲ ဇြတ္လုပ္တတ္လို႔ အရာရွိနဲ႔ ဆရာၾကီး ထိပ္တိုက္ေတြ႔ကာ ဆက္ဆံေရး တင္းမာ ေနတာမ်ဳိးလည္း ရွိပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕ေရွ႕တန္းမွာ ေနာက္က်ည္ဆံဟာ ေရွ႕က်ည္ဆံထက္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာစမွတ္ ျပဳၾကရၿပီး မေက်နပ္ခ်က္ ၾကီးမားလာပါက တုိက္ပဲြမွာ ေသနတ္ျဖင့္ အရာရွိ ေနာက္ေက်ာကုိ မသိမသာ ပစ္ထည့္ လုိက္တာမ်ဳိးနဲ႔ အခ်င္းခ်င္း လုပ္ၾကံခံရတဲ့ ျဖစ္စဥ္မ်ား ရွိခဲ့ပါတယ္။ တပ္ခြဲ႐ုံးမွာရွိတဲ့ တပ္ခြဲ တပ္ၾကပ္ၾကီး၊ ဒုအရာခံ ဗုိလ္ေတြကုိ အရာရွိငယ္မ်ားက တန္ဖုိးထား ေလးစားရေကာင္းမွန္း မသိရင္ ကြယ္ရာမွာ ရဲေဘာ္မ်ားရဲ႕ ေဝဖန္မႈ ခံရေလ့ ရွိပါတယ္။ တခါတရံ တပ္ခြဲမႉးက တပ္စုမႉးနဲ႔ ဆရာမ်ားရဲ႕ ၾကီးမားလာတဲ့ ဆက္ဆံေရး တင္းမာမႈ ျပႆနာကုိ ဝင္ေရာက္ ဖ်န္ေျဖေပးမွသာ သက္သာမႈ ရရွိၾကရပါတယ္။

တပ္ခြဲမႉးက တခ်ဳိ႕ ေက်ာင္းဆင္းအရာရွိ ေပါက္စမ်ားကုိ တပ္စုမ်ားသုိ႔ မဆင္းေစဘဲ တပ္ခြဲ႐ုံးသုိ႔ တဲြဖက္ ေခၚထားၿပီးမွ အေျခအေနၾကည့္ကာ တပ္စုသုိ႔ ဆင္းခုိင္းေစပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ လိုအပ္ခ်က္အရ ေက်ာင္းဆင္းစ အရာရွိငယ္မ်ားကို တပ္ရင္း၊ တပ္ခြဲတြင္ တြဲဖက္ မေခၚႏိုင္ေတာ့ဘဲ တပ္စု႐ံုးသို႔ို တုိက္႐ိုက္ တာဝန္ေပးရလို႔ ဝင္ဝင္ခ်င္း ေဆာက္နဲ႔ ထြင္းရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ၾကံဳရပါတယ္။

တပ္စု႐ုံးမွာ ရွိေနတဲ့ အကူရဲေဘာ္မ်ားရဲ႕ ၾကံရည္ဖန္ရည္အေပၚ မူတည္ၿပီး တပ္စု႐ုံးတြင္ ဟင္းေကာင္း စားရေပမယ့္ တခ်ဳိ႕ရဲေဘာ္မ်ားမွာ ရွာေဖြမႈညံ့ဖ်င္းကာ ဟင္းမခ်က္ တတ္မႈေၾကာင့္ အရာရွိ ေပါက္စမ်ားမွာ မတင္းတိမ္ႏုိင္ဘဲ ႏိုင္ထက္စီးနင္း လုပ္တတ္ ၾကပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ တပ္ခြဲ႐ုံးရွိ လုပ္သက္ရင့္ ဆရာ၊ ဆရာၾကီးမ်ားရဲ႕ လုပ္ရည္ ကုိင္ရည္ေၾကာင့္ ဟင္းေကာင္းေကာင္း စုိေျပေနမႈကို အားက်ၿပီးေတာ့ အသားေပၚရင္ ခြဲတမ္းကို ပိုေတာင္း တတ္တာမ်ဳိးနဲ႔ အမ်ဳိးမ်ဳိး ဂ်ီက်တတ္တာ မ်ိဳးေတြေၾကာင့္ ဆရာေတြ စိတ္ညစ္ရတာမ်ဳိးလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။

တပ္စုမႉးအခ်ဳိ႕ဟာ ေက်ာပုိးအိတ္ မလြယ္ခ်င္ၾကလို႔ ဝန္ထမ္းေပၚတာ ရွားပါးခ်ိန္တြင္ တပ္ခြဲ႐ုံးသုိ႔ မၾကာခဏ ေက်ာပုိးအိတ္ ပုိ႔ခုိင္းေလ့ရွိရာ တပ္ခြဲ႐ုံးရွိ ဆရာမ်ားႏွင့္ တပ္စု႐ုံးရွိ အကူရဲေဘာ္ဟာ မၾကာခဏ စကား မ်ားရပါတယ္။ အမွန္မွာ တပ္စုမႉးတဦးဟာ ေက်ာပုိးအိတ္ကုိ မိမိဘာသာ ေရွ႕တန္းသုိ႔ထမ္းၿပီး သြားျပျခင္းျဖင့္ ရဲေဘာ္မ်ားရဲ႕ တိတ္တခုိး ေလးစားမႈကုိ ခံယူႏိုင္ရပါမယ္။ တကယ္ေတာ့ ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ သည္းေျခၾကိဳက္ ေဆးလိပ္နဲ႔ အရက္၊ အသီးအရြက္ေတြကုိ အရာရွိငယ္မ်ားက အေလးထား ျဖည့္ဆည္း ေပးလုိက္႐ုံနဲ႔ တဦးနဲ႔တဦး ခ်စ္ခင္မႈ ရရွိသြားႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တပိုင္းအေနနဲ႔ အရာရွိငယ္မ်ားဟာ ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းမ်ားမွာ ဆရာ၊ ရဲေဘာ္မ်ားရဲ႕ ေလ့က်င့္သား မျပည့္ဝတာကို သိရွိထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာၾကီးေတြက အရာရွိေတြကုိ အသက္ငယ္မႈကို ေထာက္ကာ၊ ေလးစားမႈသမႈ ရွိသင့္တာထက္ ေလ်ာ့နည္းကာ ေျခရာတိုင္းၿပီး စကားေျပာတာကို လက္မခံႏိုင္တာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တိုက္ပြဲမ်ား နည္းပါးသြားလို႔ အတူတကြ လက္တြဲ တိုက္ပြဲဝင္မႈ နည္းပါး လာေသာေၾကာင့္ ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ မရွိၾကေတာ့ဘဲ စကားအေခ်အတင္ မ်ားလာရင္ နားလည္ေပးမႈ၊ အေလ်ာ့ေပးမႈမ်ား နည္းပါးလာျခင္း၊ အခ်ဳိ႕ရဲေဘာ္မ်ားမွာ တပ္သစ္မ်ား ဆက္တိုက္ တိုးခ်ဲ႕မႈေၾကာင့္ သတ္မွတ္လုပ္သက္ မျပည့္မီ ဆရာမ်ား ျဖစ္ကုန္ၾကလုိ႔ အရာရွိမ်ားက အထင္ မၾကီးေတာ့ျခင္း စတာေတြေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း ယံုၾကည္ေလးစားျခင္းမ်ား မရွိၾကတာေတြကို ေတြ႔ရွိရပါတယ္။

ရဲေဘာ္ေတြကုိ အျပစ္ရွိပါက ထုိးၾကိတ္႐ုိက္ႏွက္ ဆုံးမျခင္းဟာ မင္နီတားၿပီး အေရးယူ အျပစ္ေပး ေထာင္ခ်တာထက္ ပိုမို ေကာင္းမြန္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရေပမယ့္ ေနာက္ပုိင္းမွာ ရဲေဘာ္မ်ားဟာ ထုိသုိ႔ မရေတာ့ဘဲ နာက်ည္းမႈ၊ ရန္လုပ္မႈေတြနဲ႔ တန္ျပန္လာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ထုိးၾကိတ္႐ုိက္ႏွက္ ဆုံးမျခင္းဟာ ေရွ႕တန္းမွာ ၎ရဲေဘာ္ရဲ႕ အသက္ကုိ ကယ္တင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေက်းဇူးရွင္သဖြယ္ ျဖစ္ေနမွ၊ ပိုင္မွ အရာရွိေပါက္စ အေနနဲ႔ ျပဳလုပ္သင့္ပါတယ္။ ျပစ္မႈတစုံတရာ ၾကီးမားတာကုိပင္ အရာရွိ အေနနဲ႔ မသိက်ဳိးကြ်ံ ျပဳသင့္ၿပီး ဆရာၾကီးမ်ားရဲ႕ ဆုံးမမႈျဖင့္ လုံေလာက္တာကို သိသင့္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ရဲ႕ တပ္မေတာ္ ေအာက္ေျခမွာ ဆင္းရဲ က်ပ္တည္းမႈနဲ႔ ဖိႏိွပ္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေတြေၾကာင့္ ေပါက္ကြဲေတာ့မယ့္ မိုင္းဗံုးအလား မေက်နပ္မႈေတြက မ်ားျပား ေနၾကတာမို႔ တပ္တြင္း ဆက္ဆံေရးနဲ႔ စည္းလံုးညီညြတ္ေရး ဟာလည္း ယိုင္နဲ႔နဲ႔သာ ျဖစ္ေနပါေၾကာင္း သံုးသပ္ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္ ခင္ဗ်ား။

Ref: မဇိၹၽမ