ေခတ္မီတပ္မေတာ္တရပ္ရဲ႕ ေရွ႕ခရီး အပိုင္း (၃)

ဟန္လင္း

April 5, 2012

ဘယ္လိုအခ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ေလွ်ာ့ၾကမွာလဲ

စစ္ရဲ႕သေဘာတရားကို ထုိးစစ္၊ ခံစစ္ ၊ခြာစစ္လို႔ဆုိၿပီး အပိုင္းခြဲျခားေဖၚျပေလ့ရွိပါတယ္။ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ စစ္အာဏာရွင္ ေဟာင္း ဦးေန၀င္း တေယာက္ ေနာက္တက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊရဲ႕ အျဖဳတ္ခံခဲ့ရတာဟာ ေနာက္ေၾကာင္း လံုျခံဳမွဳ အားနည္းခဲ့လို႔ ခြာစစ္မွာ ညံ့ခဲ့လုိ႔ပါ။ သူ႔လက္ရင္း လူတခ်ိဳ႕ကို ေနာက္ခ်န္ထားၿပီး အာဏာလႊဲေပးခဲ့ေပမဲ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အခ်ိဳး အစားကို လုိအပ္သလုိ ျပင္ဆင္မေပးသြားခဲ့ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း တပ္ထဲက ေနာက္တက္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ခ်က္ျခင္း အာဏာ ထက္လာၿပီး ဦးေန၀င္း လက္ရင္း လူေတြကို အစားထုိးကာ ဗုိလ္ေန၀င္း အာဏာစက္ အဖ်က္ခံခဲ့ရတာပါ။ ၁၉၈၈မွ ၂၀၀၆ထိ တပ္ရင္း ၁၆၈ ရင္းမွ ၅၀၄ ရင္းျဖစ္ေအာင္ ၃ ဆေက်ာ္အင္အားတုိးလာေအာင္ န၀တ- နအဖ တို႔ တုိးခ်ဲ႕လုိက္ ေတာ့ ယခင္တပ္မွဴးေဟာင္းအေတာ္မ်ားမ်ား အၿငိမ္းစားေပးျခင္း ခံခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေခတ္တခုအေျပာင္းမွာ တပ္မေတာ္ရဲ႕အခ်ိဳးအစားေျပာင္းလဲမွဳဟာ သိပ္ၿပီးအေရး ပါလွပါတယ္။ ပါတီစံု ဒီမုိကေရစီ၊ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ ဒီမုိကေရစီ၊ လမ္းျပေျမပံု (၇) ခ်က္တုိ၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု၊၂၀၁၀ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အစိုးရသစ္ ဆုိတာ အျပင္ အေနာက္အုပ္စုနဲ႔ သံတမန္ ဆက္ဆံေရးမ်ား ျပန္လည္ ေကာင္းလာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာစစ္တပ္ကို စစ္သည္အင္အား ဆက္တုိးခ်ဲ႕ ေနစရာ လိုေသးရဲ႕လား။

လုိအပ္တယ္လုိ႔ဆုိတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ စစ္တပ္နဲ႔စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြကိုပိုၿပီးမ်ားျပား၊ ေနရာရလာေစတာ ျဖစ္ၿပီး ဒီအတြက္ ျပည္သူေတြရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို ဖဲ့ေပးလုိက္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွင္းေအာင္ေျပာရမယ္ ဆုိရင္ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္ သား တေယာက္ တုိးလာဖို႔ ကုန္က်စရိတ္ဟာ အရပ္သား ၀န္ထမ္း မူျပအဆင့္ ေက်ာင္းဆရာ(၃)ဦးစာနဲ႔ ညီမွ်ၿပီး အနည္းဆံုး ေက်းလက္က မူလတန္းေလး တေက်ာင္းကို ဆက္မဖြင့္ဘဲ ပိတ္္ပစ္ရမယ့္ပံုပါ။ ဒါေၾကာင့္ စစ္သည္အင္အား အတုိးဟာ အရပ္ဖက္ ၀န္ထမ္း အင္အား အေလ်ာ့ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိရမွာပါ။

အခုကိုပဲ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ စစ္တပ္ရဲ႕အခန္းက႑ကို ထည့္မတြက္ဘဲ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့သလုိ တပ္မေတာ္သား ၄၅၀,၀၀၀ အတြက္ လႊတ္ေတာ္၂ရပ္မွာ တပ္မေတာ္ထဲကအရာရွိ (၁၆၆)ဦးနဲ႔ ျပည္နယ္နဲ႔တုိင္းေဒသႀကီးေတြမွာ (၂၁၇)ဦး စုစုေပါင္း ၃၈၅ ဦးကို စစ္ဆင္ေရးထဲကေန ဖယ္ထုတ္ၿပီး လႊတ္ေတာ္တြင္းနဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက႑ေတြမွာ တာ၀န္ေတြေပးထားေနရပါၿပီ။ ဒါကလည္း ဘယ္ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံေတြမွာမွ မေတြ႔ျမင္ႏုိင္တဲ့ စည္းကမ္းရွိေသာ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီစနစ္ႀကီးပါ။ ဒီအဆင့္ကေန ၿပီး ေနာင္ ဒီမုိကေရစီ စစ္စစ္ ႏုိင္ငံေတာ္ သစ္ႀကီးသို႔ ဆက္ၿပီးခ်ီ တက္ၾက ဦးမယ္ဆုိရင္ေတာ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕အခ်ိဳးအစားကို ျပင္မလား တပ္မေတာ္နဲ႔ျပည္သူ တသားတည္းမျဖစ္ေအာင္ ဟန္႔တားေနတဲ့ အယူအဆမွားေတြ ၾသ၀ါဒ ေဆာင္ပုဒ္ေဟာင္း ေတြ ကို ျပင္မလားဆုိတဲ့ လမ္းေၾကာင္းတခုကို္ က်ေနာ္တုိ႔ အျမန္ဆံုးေရြးခ်ယ္ရပါလိမ့္မယ္။

တပ္နဲ႔ ျပည္သူတသားတည္းျဖစ္ေနရင္ အရပ္ဖက္စစ္ဖက္ကိုယ္စားလွယ္ဆုိၿပီး ဘာမွခြဲျခားေနစရာမလိုပါ။ တုိင္းျပည္စီးပြား ေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးေတြ လံုျခံဳေကာင္းမြန္ေစခ်င္ရင္ တိုင္းျပည္မွာ ဟန္ခ်က္ညီညီတုိးတက္ေစခ်င္ရင္ စစ္တပ္ရဲ႕အခ်ိဳးအစားေတြ ကို မုခ် ျပဳျပင္ၾကရမွာပါ။ ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့ လစာ၊ စရိတ္ ခ်ီးျမွင့္ေငြမ်ားနဲ႔ အစဥ္လာေကာင္းတဲ့ တပ္မေတာ္သားဘ၀နဲ႔ တပ္မေတာ္ႀကီးကို ေခတ္နဲ႔အညီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔လုိေနပါၿပီ။ မေလာက္မငွလုိ႔ လူထုဆီ အႏုိင္က်င့္စားရတဲ့စစ္သည္၊ လာဘ္ယူၿပီး မိသားစုဘ၀ေျဖရွင္းေနရတဲ့ ၀န္ထမ္းမ်ိဳးေတြ လာမယ့္ ဒီမုိကေရစီေခတ္မွာ ဆက္ၿပီး ရွိမေနသင့္္ေတာ့ပါဘူး။

ၿပီးခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ေခတ္၁၉၇၄ခုႏွစ္တုန္းက ျပည္သူ႕စစ္ပြဲမဟာဗ်ဴဟာဆိုတာဟာ တုိင္းျပည္ လူဦးေရ ၂၅ သန္း ေလာက္ရဲ႕ ၂၅%၊ တနည္းအားျဖင့္ လူ ၆၂၅,၀၀၀ ေလာက္ကို စစ္တပ္ အျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းထားၿပီး က်န္ျပည္သူေတြ ကိုလည္း အရံ စစ္အင္အား အျဖစ္ အသံုးျပဳမယ့္ စီမံကိန္းပါ။ ေသာင္းက်န္းသူေတြ အျမန္ဆံုး အျမစ္ျပဳတ္ေအာင္ လူ ၄ ေယာက္မွာ တေယာက္ႏႈန္းကို စစ္သားလုပ္ခုိင္း၊ က်န္တဲ့ လူေတြကိုပါ စစ္ယႏၱရားႀကီးထဲ ဆြဲထည့္ၿပီး ဦးေန၀င္းက အတင္းေမာင္းထဲ့ လုိက္တဲ့အခါ ျဖတ္ေလးျဖတ္ စီမံကိန္း ဆုိတဲ့ ရလဒ္တခု ေပၚထြန္းခဲ့ၿပီး ေဘးထြက္ ဆုိးက်ိဳးေတြအျဖစ္ တုိင္းျပည္သာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ နိမ့္္(LDC)စာရင္း ၀င္သြားၿပီး ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ဆိုရွယ္လစ္စနစ္နဲ႔ မဆလတို႔ ေခတ္လည္း နိ႒ိတံ ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဒါက တုိင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး၊လူဥိီးေရ၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ ရန္/ငါအခ်ိဳးအစားေတြကိုမခ်ိန္ညွိပဲ စစ္ထိပ္သီးႀကီးေတြ အတင္းအဓမၼ ျပဳခဲ့ တဲ့ ရလဒ္ပါ။

ေနာက္တခုကေတာ့ ဒီဖက္ေခတ္ န၀တ နအဖ တုိ႔ေခတ္က စစ္ေရးအျမင္နဲ႔ တပ္မေတာ္အခ်ိဳးအစားစီမံမွဳပါ။ ဗိုလ္ေစာ ေမာင္၊ဗုိလ္သန္းေရႊ တုိ႔ လက္ထက္မွာ ပုန္ကန္ေတာ္လွန္တဲ့ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕အားလံုးနီးပါး နယ္စပ္ေရာက္ကုန္ၿပီး၊ ျပည္ တြင္းက ၈ေလးလံုးလုိ လူထုလွဳပ္ရွားမွဳေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္အင္အားစုေတြလည္း စစ္အာဏာရွင္ကိုတန္ျပန္ဖို႔ နယ္စပ္ မွာ သြားေရာက္ ပူးေပါင္း လွဳပ္ရွားစဥ္မွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ နယ္စပ္မွာပဲ စစ္နယ္ေျမ ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ငင္ထားေရး ဆုိတဲ့ စစ္ေရးအျမင္ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ စစ္ပြဲအမ်ားစုဟာ ျပည္တြင္းမွာမဟုတ္ နယ္စပ္မွာပဲ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ န၀တ-နအဖ တုိ႔ေခတ္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ တုိ႔ရဲ႕စဥ္းစားမွဳမွာ ျပည္ပရန္ ဆုိတာထက္ နယ္စပ္က ရန္သူ ထိန္းခ်ဳပ္ထားေရးကုိ အဓိက ထားခဲ့ တဲ့ စစ္ေရးအျမင္ပါ။

၁၉၈၈ခုႏွစ္ ေျခလ်င္တပ္ရင္း ၁၆၈ရင္း လူအင္းအား တသိန္းရွစ္ေသာင္းေက်ာ္ကေန ၂၀၀၀ခုႏွစ္ တပ္ရင္း ၄၆၂ ရင္း၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ တပ္ရင္း ေပါင္း ၅၀၄ ရင္း ထိုမွသည္ စစ္သည္ ၆ သိန္းနီးပါး အထိ တုိးခ်ဲ႕ခဲ့ၿပီး ၂၁ရာစုသစ္ရဲ႕ေခတ္သစ္ ျပည္သူ႔ စစ္ပြဲေသနဂၤ ဗ်ဴဟာကုိ အေကာင္အထည္ ေဖၚၾက ျပန္ပါေတာ့တယ္။ ၾကည္းတပ္ အတြက္သာမက ေရတပ္နဲ႔ ေလတပ္တုိ႔ကို မျဖစ္စေလာက္ တုိးခ်ဲ႕တာ လက္နက္ အသစ္မ်ား ၀ယ္ယူတပ္ဆင္တာ၊ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တုန္းက အေထြေထြ ဗ်ဴဟာေျမာက္ ပူးေပါင္း စစ္ေရး ေလ့က်င့္မွဳေတြ လုပ္ခဲ့တာတုိ႔အျပင္ ျပည္သူ႔စစ္၊ မိီးသတ္ ၊ၾကက္ေျခနီ၊ ၾကံ့ဖြံ႕ စြမ္းအားရွင္တုိ႔ပါ စည္းရံုး ဖြဲ႔ စည္းၿပီး တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ ပုန္ကန္မႈေတြနဲ႔ ျပည္ပက်ဴးေက်ာ္ရန္ကို တံု႔ျပန္ႏုိင္ဖို႔ နအဖတုိ႔ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့ၾကပါတယ္။

ေျပာခ်င္တာက စစ္အာဏာရွင္၂ ဆက္ေအာက္မွာ ျပည္သူ႔စစ္ပြဲနဲ႔ ေခတ္သစ္ျပည္သူ႔စစ္ပြဲေသနဂၤဗ်ဴဟာမ်ားခ်ၿပီး အေကာင္ အထည္ေဖၚရင္း စစ္တပ္အင္အားေတြ တုိးၿပီးရင္းတုိးလာခဲ့ပံုေတြပါ။ ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမွဳ ျပည္သူ႔ဆႏၵမပါ ျပည္သူေတြ ကိုယ္တုိင္ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္မရွိခဲ့တဲ့ အတိတ္သမုိင္းက စစ္တပ္ထူေထာင္ခဲ့ပံုုမ်ိဳးေတြလည္း ဒီကေန႔မလိုအပ္ေတာ့သလို ေနာင္လည္း ထပ္ၿပီး မျဖစ္ေပၚသင့္ေတာ့ပါ။

စီးပြားေရးပိုစစ္ေရးခ်ိဳဆုိတဲ့အခင္းအက်င္းအတုိင္း ဒီကေန႔ စစ္ထိပ္သီးႏုိင္ငံႀကီးေတြေတာင္ စစ္တပ္အင္အားကိုေလွ်ာ့ခ်၊ ထုတ္လုပ္ေရးကိုျမွင့္တင္၊ အလုပ္အကိုင္ရရွိေရးနဲ႔ ဆင္းရဲခ်မ္းသာကြာဟမွဳေလွ်ာ့ခ်ေရးေတြ လုပ္ေနတဲ့ကာလပါ။ အေမရိ ကန္နဲ႔ တရုပ္အျပင္ အာရွတုိက္တြင္း စစ္အင္အားအႀကီးဆံုး စီးပြားေရးက်ားတေကာင္ျဖစ္တဲ့ ဗီယက္နမ္လိုႏုိင္ငံမွာေတာင္ သူ႔စစ္အင္အားကိုေလ်ာ့ခ်ေနပါၿပီ။ ဗီယက္နမ္ရဲ႕ ေနာက္က (အေရအတြက္အရ) ဒုတိယ လုိက္ေနတဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္္ ကေရာ ရွိရင္းစစ္တပ္အင္အားကို မေလွ်ာ့ခ်သင့္ဘူးလားဆုိတာကို စဥ္းစားစရာပါ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊကိုယ္တုိင္လည္း ယခင္ႏွစ္ စစ္တပ္အတြက္ ဘတ္ဂ်က္လ်ာထားေငြ(၂၃.့၆%)၊ က်ပ္ေငြ၁၁၀၁ ဘီလီယံ (သုိ႔မဟုတ္) အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း(၂၀၀၀)ေက်ာ္ေလာက္ကို အစုိးရသစ္မဖြဲ႕စည္းခင္၂၀၁၁ခုႏွစ္ ဇႏၷ၀ါရီ ၂၇ရက္ ေန႔က သတ္မွတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလုိ သံုးစြဲခြင့္ရခဲ့တာေတာင္ မေလာက္ခ့ဲတာမုိ႔ တပ္မေတာ္ဟာ လက္ရွိအစုိး ရသစ္ ဘတ္ဂ်က္ထဲကေန က်ပ္ေငြ ၉၁.၆၉ဘီလီယံကို ထပ္ၿပီး ေတာင္းခံခဲ့ရပါေသးတယ္မဟုတ္ပါလား။ လာမယ့္ ၂၀၁၂-၁၃ ခုႏွစ္အတြက္္ တုိင္းျပည္မွာ ရသံုးဘတ္ဂ်က္လုိေငြ က်ပ္သန္းေပါင္း ၂ေသာင္း ေက်ာ္ရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန အသံုးစရိတ္ လ်ာထားေငြက က်ပ္သန္းေပါင္း တသန္းတစ္သိန္းေက်ာ္ဆုိေတာ့ ဒီႏွစ္ထပ္ခြင့္ျပဳရရွိမယ့္ (၁၄.၈) % ေသာ ဘတ္ဂ်က္ကိုပဲ ရွိျမဲလူအင္အား ၅သိန္းနီးပါစာ အတြက္ ေျဖရွင္းေပးႏုိင္ဖို႔သာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ အရင္ဆံုး စဥ္း စားၾကရမွာပါ။ ေခတ္မီ တပ္မေတာ္ျဖစ္လာေရး ဆိုတာကိုေတာ့ ခဏေလး ေမ့ထားလုိက္ပါဦး၊၊

အိမ္နီးျခင္း ထုိင္းႏိုင္ငံေတာင္ သူ႔လူဦးေရ(သန္း၇၀)နီးပါးရွိရာမွာ သူ႔စစ္တပ္အင္အား ကို(၃သိန္း)မွာ ၾကည္းတပ္က ၂သိန္း နီးပါးေလာက္နဲ႔ပဲ ဖြဲ႕ထားတာပါ။ က်န္ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ က စစ္တပ္အင္အားနဲ႔ လူဦးေရအခ်ိဳးအစားကလည္း (လူဦးေရသန္း ၁၆၀မွာ စစ္သည္(၄၅၀,၀၀၀) မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာကေတာ့ စစ္တပ္နဲ႔တုိင္းျပည္လူဦးေရအခ်ိဳးအစား (၅၈) သန္း အခ်ိဳး (၅)သိန္းျဖစ္လုိ႔ ေနတာကလည္း တုိ္င္းျပည္ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔အတြက္ အဟန္႔အတားႀကီးတခုပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္လူဦးေရမွာ အစုိးရ၀န္ထမ္း ၁၃%ေက်ာ္စာရင္းထဲမွာ စစ္အင္အားသက္ သက္(၄)သိ္န္းေက်ာ္ျဖစ္ေနတာကို မျဖစ္ မေနေလွ်ာ့ခ်ၿပီးမွသာ မွန္ကန္တဲ့ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံေရးစနစ္ေအာက္မွာသာ ျမန္မာျပည္ဟာ ေရွ႕ဆက္ တိုးတက္ႏုိင္ပါလိမ့္ မယ္။