ဇာတ္လမ္းက ခုမွစတာ ဆိုေသာ ဦးထူးထူးဟန္

ကိုေပါက္
ၾကာသပေတးေန႔၊ ဇူလုိင္လ ၂၁ ရက္ ၂၀၁၁

နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ ၁၉၈၈ လူထုအံုၾကြမႈအတြင္း အစိုးရ ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပသူ ၂၄ ဦးအား ကိုယ္တိုင္ ပစ္သတ္ခဲ့ၿပီး ၁ဝဝ ေက်ာ္ သတ္ျဖတ္ ရာ၌ ပါဝင္ခဲ့သည္ဟု ဦးထူးထူးဟန္၏ ဝန္ခံ ေျဖာင့္ခ်က္မ်ားကို ကိုးကား၍ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ AAP သတင္း ဌာနတြင္ ဇူလိုင္လ ၁၈ ရက္ေန႔ ကတည္းက စတင္ ေဖာ္ျပပါရွိခဲ့ၿပီး ten NEWS, SBS ႐ုပ္ျမင္သံၾကား သတင္းမ်ားတြင္လည္း ထုတ္လႊင့္ ျပသခဲ့ၾကသည္။

အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ရာဇဝတ္ခံု႐ံုး ICC သို႔ တက္ေရာက္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ျမန္မာ စစ္ရာဇဝတ္ေကာင္ အျဖစ္ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆို လိုက္သည့္ အတြက္ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ား အၾကား သံသယ ျဖစ္သူမ်ား ရွိေနၾကသလို ျမန္မာ အစိုးရကိုသာ အက်ဳိး ျဖစ္ထြန္းေစမွာလား ဆိုေသာ ေမးခြန္းမ်ား ထုတ္လာၾကသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံတြင္ ၁၅ ႏွစ္ၾကာ ေနထိုင္လာခဲ့သည့္ ဦးထူးထူးဟန္အား ၎၏ ျဖတ္သန္းမႈႏွင့္ ဤသို႔ လုပ္ရျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္း၊ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား သိရွိႏိုင္ရန္ မဇၥ်ိမ သတင္းေထာက္ ကိုေပါက္က ဆက္သြယ္ ေမးျမန္း ထားသည္။

Australian Associated Press – AAP သတင္း ေရးသားခ်က္အရ ကိုထူးထူးဟန္က ၈၈ အေရးအခင္း ကာလတုန္းက ဆႏၵျပသူေတြကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ အထဲမွာ ပါဝင္ခဲ့တယ္၊ ၂၄ ေယာက္ကို ကိုယ္တိုင္ သတ္ျဖတ္ခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

‘‘ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်။ ၂၄ ေယာက္ မကဘူး ထင္တယ္၊ ၂၄ ေယာက္ ေက်ာ္တယ္။ မွတ္မိတဲ့လူေပါ့။ က်ေနာ္ နာမည္သိတဲ့ လူ၊ ၿမိဳ႕နယ္ သိတဲ့လူ။ တကယ္တမ္း သတ္ခဲ့တာေတာ့ ၂၄ ေယာက္ထက္ မကဘူး ေပါ့ေနာ္။ သာေကတ ဟိုဘက္ တံတားထိပ္၊ ဒီဘက္ တံတားထိပ္မွာ က်ေနာ္တို႔ တပ္မ ၇၇ ႏွစ္ခု ရွိတယ္။ ဒီဘက္မွာ က်ေနာ္တို႔က MI-6 လွ်ဳိ႕ဝွက္႐ံုး ထားထားတာေလ။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ ပစ္သတ္တယ္။ ပစ္သတ္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ ရဲေဘာ္ေတြကပဲ အေလာင္းေတြကို မီးရႈိ႕ၿပီးေတာ့ ငမိုးရိပ္ေခ်ာင္းထဲ ပစ္ခ်တယ္။ အေလာင္း ေဖ်ာက္တာေပါ့ဗ်ာ”

အဲဒီလူေတြရဲ႕ စာရင္း ရွိေသးတယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီစာရင္းကို ထုတ္ျပန္ဖုိ႔ရွိလား ခင္ဗ်ာ့။

‘‘က်ေနာ္က ထုတ္ျပန္ထားပါတယ္။ AAP မွာ ေပးထားပါတယ္။ အြန္လိုင္းကေန ေကာ္ပီ ယူလိုက္လို႔ ရပါတယ္။ က်ေနာ္ သတ္ထားတဲ့ လူေတြရဲ႕ ၿမိဳ႕နယ္ေတြ၊ နာမည္ေတြနဲ႔ အသက္ ဘယ္ေလာက္ ရွိတယ္ ဆိုတာေတြလည္း ပါတယ္။ နာမည္ေတြ ကေတာ့ ဗမာလိုပဲ က်ေနာ္ ေရးေပး ထားပါတယ္။ ခင္ဗ်ား ျပန္ၾကည့္လို႔ ရတာေပါ့။ သာေကတတို႔ ဘာတို႔၊ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္တို႔ အကုန္ပါတယ္’’

အဲဒီလူေတြက မ်ားေသာအားျဖင့္ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြပဲလား။

‘‘လူငယ္ေတြေပါ့ဗ်ာ၊ ေက်ာင္းသားေတြေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ကေန မာစတာမိုင္း လုပ္တဲ့ သူေတြေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီလို လူမ်ဳိးေတြ ပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ ဘက္ကေန ဝင္လာၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ေျမႇာက္ေပးတဲ့ လူေတြလည္း ပါတယ္။ အစံုေပါ့ဗ်ာေနာ္။ က်ေနာ္ေျပာတာ ၂ဝ ေက်ာ္ထဲ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ၁ဝဝ ေက်ာ္တယ္ဗ်။ က်ေနာ္ အမိန္႔ေပးၿပီးလို႔ က်ေနာ့္ အမိန္႔နဲ႔ ေသသြားရတဲ့ သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ က်ေနာ္ ကယ္လိုက္တဲ့ သူေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိတယ္ေပါ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔ေတြက က်ေနာ့္ ရပ္ကြက္ထဲက သူေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႔ စာရင္းေတြကို ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ္နဲ႔ လမ္းအတူတူ၊ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲ့ သူေတြ၊ ကိုယ့္မိတ္ေဆြရဲ႕ သားသမီးေတြ၊ သူတို႔ မိဘေတြကို က်ေနာ္သိေတာ့ တခ်ဳိ႕ လူေတြက်ေတာ့ လႊတ္ေပးတယ္ေလ။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ က်ေနာ္ သတ္ပစ္တယ္။ တခ်ဳိ႕ကိုက်ေတာ့ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ မသတ္ဘူး။ က်ေနာ္ အမိန္႔ ေပးလိုက္တာေပါ့။ က်ေနာ္က ေက်ာင္းသားေတြ ထဲမွာလည္း ေခါင္းေဆာင္ လုပ္ေနတာကိုး။ ကိုမိုးသီးတို႔နဲ႔ အတူတူ လုပ္ေနတာကိုး။ ၈၈ တုန္းက MI-6 ကေန က်ေနာ္က တာဝန္ယူတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီကေနတဆင့္ ေက်ာင္းသား သမဂၢေတြကေန သတင္းေတြကို က်ေနာ္က MI-6 ကို ေပးတယ္ေပါ့ေနာ္’’

ကိုယ္ကိုယ္တိုင္သတ္ေတာ့ ဘယ္လိုသတ္လဲ။

‘‘9mm နဲ႔ေပါ့။ အဲဒီေခတ္က အရာရွိေတြကို ေပးထားတာကေတာ့ 9mm ၂ ခုရွိတယ္။ အတိုရွိတယ္၊ အရွည္ရွိတယ္။ ၉ မမ အတိုေပါ့။ အဲဒီဟာနဲ႔ပဲ က်ေနာ္က ပစ္သတ္တာ။ သူတို႔ကို မ်က္ႏွာဖုံး စြပ္ထားေတာ့ ေနာက္ကေန ပစ္တာ၊ ေသမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ ေနာက္ကေန ပစ္တာဆိုေတာ့ နာက်င္မႈ မရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ သူတို႔ေခါင္းကို ေသနတ္နဲ႔လည္း မေထာက္ဘူး။ အေဝးကေန ပစ္တာ။ အဲဒီေနရာမွာ ပြဲခ်င္းၿပီးပါပဲ”

အေဝးကေန ပစ္တယ္ဆိုတာက ဘယ္လိုလဲ။

‘‘သူတို႔ေနာက္ကေန ပစ္တာေလ။ သူတို႔ေခါင္းကို ေသနတ္ႀကီးနဲ႔ ထိလိုက္ ေတ့လိုက္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ ခံစားရမယ္။ တေပ အကြာ ေလာက္ကေန ပစ္တာေပါ့။ ၆ လက္မအကြာ၊ တေပ အကြာေလာက္ကေန ပစ္တာေပါ့။ သူတို႔ကို မခံစားရေအာင္ ေပါ့ေနာ္’’

ဘယ္သူက အမိန္႔ေပးလို႔လဲ။

‘‘က်ေနာ့္ကို အမိန္႔ေပးတာကေတာ့ .. အင္း .. ဒါက က်ေနာ့္အေၾကာင္းကို ေျပာျပတာေလ။ အခု က်ေနာ္တို႔ ဘက္မွာလည္း က်ေနာ္ အပါအဝင္ ၉ ဦး ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ MI 6 က လူေတြ ဒုကၡသည္ အေနနဲ႔ ေရာက္လာတာ။ အဲလိုမ်ဳိးဆိုေတာ့ က်ေနာ္က သူမ်ားေတြ ကိစၥ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ့္ အရာရွိေတြ၊ က်ေနာ့္္ တပည့္ေတြအ ေၾကာင္း မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ့္ အေၾကာင္းပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ အမိန္႔ဆိုတာက အထက္က လာတာပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္ အလုပ္ႏွစ္ခု လုပ္ေနရတဲ့ အတြက္ အရမ္း ပင္ပန္းတယ္။ တေန႔ကို ၄ နာရီေလာက္ပဲ အိပ္ရတယ္၊ ၃ နာရီေလာက္ပဲ အိပ္ရတယ္။ ဦးေႏွာက္ မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မရဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အရမ္းရႈတ္ေထြး ေနတဲ့ အခ်ိန္။ ေက်ာင္းသား သမဂၢမွာလည္း က်ေနာ္က အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး’’

ဘယ္ေက်ာင္းသား သမဂၢလဲခင္ဗ်ာ့။

‘‘အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္က ၉ တန္းႏွစ္ ဆိုေတာ့ အေျခခံ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ရဲေတဇတို႔ ဘာတို႔နဲ႔ အတူတူေပါ့”

၉ တန္းဆိုေတာ့ ဘယ္အထကလဲ ခင္ဗ်ာ့။

‘‘က်ေနာ္က ၉ တန္းေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ၉ တန္း ေက်ာင္းသား အေနနဲ႔ ဒီေက်ာင္းသား ထုထဲကို ဝင္လာတာေပါ့။ ၈၈ မွာ။ က်ေနာ္ကိုယ္က်ေနာ္ ၉ တန္းေက်ာင္းသားပါ ဆိုၿပီးေတာ့’’

အဲဒီတုန္းက အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ။

‘‘အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္က ၂၂ ေလာက္ ရွိၿပီဗ်ာ့။ ၆၇ မွာ ေမြးတာ’’

ေတာင္ဥကၠလာပ ၉ တန္းေက်ာင္းသား အေနနဲ႔ ဆုိေတာ့ ေတာင္ဥကၠလာပ ေက်ာင္းသား ေလးေတြက ဘယ္လိုလုပ္ ယံုၾကည္ႏိုင္မလဲ။

‘‘ေတာင္ဥကၠလာပဆိုတာက ဒီလိုဗ်ာ့။ က်ေနာ္က အသက္ လိမ္ထားေတာ့ က်ေနာ္ ၁၈ ႏွစ္ေပါ့။ DSA မွာ ခုႏွစ္ေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္က ၆၇ မွာေမြးတာ ၁၈ ႏွစ္ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားဟာ ခင္ဗ်ား ေပါင္းၾကည့္ေတာ့။ က်ေနာ္က သိပ္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ၾကာခဲ့ၿပီ။ ႏွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ’’

DSA မွာ ဘယ္ႏွႏွစ္ေလာက္ တက္ခဲ့ရလဲ။

‘‘၂ ႏွစ္။ က်ေနာ္တို႔က ၈ လရယ္၊ ေနာက္ ၆ လက်ေတာ့ MI ကိုေရာက္ေတာ့ ၆ လ သင္တန္း ထပ္ေပးတယ္ ဆိုေတာ့ အားလံုးေပါင္း ၃ ႏွစ္ ေက်ာ္ေပါ့ေနာ္။ က်ေနာ္ MI 6 ကို ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ၈၇ ႏွစ္ကုန္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ၈၈ အစမွာ က်ေနာ္က MI မွာ အရာရွိေပါက္ ျဖစ္သြားၿပီေလ။ ၈၈ ျဖစ္ေတာ့ က်ေနာ္က အရာရွိအေနနဲ႔ တာဝန္ယူရၿပီ ၂ ပြင့္ ျဖစ္သြားၿပီၤ။ အဲဒီေတာ့ ၈၈ မွာ ရဲက အားနည္းေတာ့ MI 6 တို႔၊ MI 5 တို႔၊ MI 9 တို႔၊ MI 7 တို႔ကို သံုးတယ္ေလ။ ၄ ခုရွိတယ္။ ရန္ကုန္မွာ သံုးတာ။ နယ္ေတြမွာက်ေတာ့ MI 11 တို႔ ဘာတို႔ ျဖစ္ကုန္တယ္။ ရန္ကုန္မွာ သံုးတာက MI 5,6 မေနာ္ဟရီ၊ ေရၾကည္အိုင္ က်ေတာ့ MI 7,9 တို႔ ျဖစ္ကုန္ၿပီ’’

DSA မွာ ဘယ္ေက်ာင္းလဲ၊ တက္ခဲ့ရတာ။

‘‘အဲဒါက်ေတာ့ က်ေနာ္ ေျပာလို႔ မျဖစ္ဘူးေနာ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္မွာ ဒီမွာ ရဲေဘာ္ေတြ တခ်ဳိ႕ မိဘေတြက ဗမာျပည္မွာ ရွိေနတယ္။ သင္တန္းက နံပတ္စဥ္ေတြ ေျပာခ်လိုက္ရင္ အကုန္လံုး ရႈပ္ကုန္မွာ စိုးလို႔ ေျပာပိုင္ခြင့္ မရွိဘူးေနာ္။ စိတ္ေတာ့ မရွိပါနဲ႔’’

ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝ ေက်ာ္ၾကာမွ ဘာေၾကာင့္ ေဖာ္ထုတ္ရတာလဲ။

‘‘က်ေနာ္က ေတာက္ေလွ်ာက္ လုပ္လာခဲ့တာ။ ထုိင္းမွာလည္း ေရာက္ေတာ့လည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်ေနာ့္ကို သိပါတယ္။ ထိုင္းမွာ ဆိုရင္လည္း က်ေနာ္က အေထြေထြ အတြင္းအေရးမႉး လုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာစၿပီး က်ေနာ္နဲ႔ စစ္အစိုးရနဲ႔ စၿပီး ျပႆနာ တက္တယ္။ တက္တယ္ ဆိုတာက က်ေနာ့္ကို ဘတ္ဂ်က္္ျဖတ္တယ္။ ထိုင္းေရာက္ခါ စက က်ေနာ္က ေကာ္ဆန္းတို႔ ဘာတို႔မွာ ဘိလပ္ေျမေတြ သယ္ၿပီးေတာ့ အလုပ္ေတြ ဝင္လုပ္ရတယ္။ MI 6 တေယာက္ အေနနဲ႔ ဘတ္ဂ်က္ မေပးဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ျပည္တြင္းေရးက ဘာညာ၊ သံအမတ္ေတြေတာင္ လခမရဘူး ဘာညာေပါ့။ က်ေနာ္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ က်ေနာ့္ကို ေဒၚလာ ၂၀၀၀၀ ထည့္ေပးတယ္။ ထည့္ေပးၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို အလုပ္ခုိင္းဖို႔ လုပ္တယ္။ က်ေနာ္က အဲဒီ ၂၀၀၀၀ စလံုးကို တပတ္ အတြင္းမွာ သံုးပစ္ လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ေျပာလုိက္တယ္။ သူတို႔က “ဘယ္မွာလဲ” ဆိုေတာ့ “ငါ .. ပတ္ပုန္းမွာ ခ်ေနတယ္” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ဗ်ာ ၿပီးေရာ။ အဲဒီလိုမ်ဳိး ျပႆနာေလးေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်ေနာ့္ကို သံုးလို႔ မရေတာ့မွန္း သိလာတယ္။ မရမွန္း သိလာေတာ့ က်ေနာ့္ကို ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ “122 နဲ႔ မင္းကို ဆြဲေတာ့မယ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ပုန္ကန္မႈနဲ႔ မင္းကို ဆြဲမယ္၊ မင္းကို ေသဒဏ္ခ်ႏိုင္တယ္” အဲလိုမ်ဳိး ၿခိမ္းေျခာက္လာေတာ့ က်ေနာ္က **** ** လို႔ ေျပာျပ လိုက္တယ္။”

‘‘က်ေနာ္က ေထာင္လည္း က်ခဲ့ဖူးတာကိုး။ ေထာင္ထဲမွာကတည္းက က်ေနာ္က တျဖည္းျဖည္း စိတ္ဓာတ္က ေျပာင္းလာၿပီ။ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ တိုက္ပြဲဝင္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္က ရင္ဆိုင္ၿပီးေတာ့ သြားခဲ့ေတာ့ အေရးအခင္း တခုထဲတင္ မဟုတ္ဘူး။ တခ်ဳိ႕ေက်ာင္းသားေတြ က်ေတာ့ တကယ့္ကို ကိုယ္က်ဳိး စြန္႔ၾကတာ။ အဲဒီလိုေတြ ျမင္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ခ်င္း စာလာတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ ေနခဲ့ေတာ့ ေထာင္ထဲမွာလည္း က်ေနာ္က ႏိုင္ငံေရးေတြ ဘာေတြ ေလ့လာခဲ့တယ္ေလ’’ ေထာင္ထဲမွာကတည္းက စိတ္က ေျပာင္းလာတဲ့ သေဘာေပါ့။”

‘‘ေျပာင္းလာတယ္ဗ်ာ။ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေထာင္က ထြက္လာၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ေတာင္းဆိုတယ္။ က်ေနာ့္ကို ရပ္ဆိုင္းေပးဖို႔။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္က ေထာင္ထဲမွာ အ႐ိုက္ခံရတာကိုး။ က်ေနာ္ MI 6 မွာ လုပ္ေနတာကို ေထာင္က အရာရွိေတြကို ေပးမသိဘူး။ ေပးမသိေတာ့ က်ေနာ့္ကို ေက်ာင္းသားပဲ ထင္တာေပါ့။ ေက်ာင္းသား ဆႏၵျပတဲ့ အထဲ က်ေနာ္လည္း ပါေတာ့ ပိတ္႐ိုက္ ခံရတာေပါ့။ က်ေနာ့္ကို VIP သေဘာမ်ဳိး မထားထားဘူး။ ေထာင္က ထြက္လာေတာ့ က်ေနာ္က အရမ္း နစ္နာေတာ့ နစ္နာေၾကး ေတာင္းလို႔ ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ထြက္လို႔ေတာင္ မရဘူး’’

ဒီလို ေဖာ္ထုတ္လိုက္ေတာ့ ခိုင္လံုတဲ့၊ ခိုင္မာတဲ့ သက္ေသခံ အေထာက္အထား အေနနဲ႔ေရာ ဘာေတြရွိထားလဲ။

‘‘က်ေနာ့္မွာ ဒီမွာ ၉ ေယာက္ ရွိတယ္။ သူတို႔က ေလာေလာဆယ္ေတာ့ နာမည္ မေျပာပါနဲ႔တဲ့’’

သူတို႔အားလံုးက ဘယ္မွာေနၾကတာလဲ။

‘‘က်ေနာ့္ဆီမွာ တေယာက္ရွိတယ္။ Queensland မွာ၊ ေနာက္ Western မွာ တေယာက္ရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မဲလ္ဘုန္းမွာ ၄ ေယာက္ ရွိတယ္။ ဆစ္ဒနီမွာ ၂ ေယာက္ ရွိတယ္။ က်ေနာ္ အပါအဝင္ ၉ ေယာက္ေပါ့ေနာ္။ ဒီမွာရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးက ေက်ာင္းသား ဘက္ကေန လာတာေတြ။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္း ထုိင္းႏိုင္ငံမွာ နာမည္ႀကီး သတင္းစာ က်ေနာ္ေတာင္ ေမ့ေနၿပီး.. အဲဒီ သတင္းစာမွာ လုပ္လာခဲ့တာ။ လူႀကီးပိုင္းေတြမွာ က်ေနာ့္ရဲ႕ တပ္ၾကပ္ႀကီး တေယာက္ ပါတယ္။ က်ေနာ္ နာမည္ မသံုးခ်င္ေတာ့ဘူး’’

ဒီ ၉ ေယာက္ထဲမွာေကာ တျခားရာထူး အဆင့္ေတြ ပါလား။

‘‘မပါဘူး ခင္ဗ်ာ့။ က်ေနာ္အႀကီးဆံုးပဲ။ သူတို႔ကို က်ေနာ္ ေမးၾကည့္တယ္။ က်ေနာ္ သြားမယ္၊ သတင္းေထာက္ေတြနဲ႔ စကားေျပာေတာ့မယ္ ဆိုၿပီးေတာ့’’

သူတို႔ကေကာ အဲဒါကို သေဘာတူလားခင္ဗ်ာ့။

‘‘မတူဘူး၊ မတူဘူး။ သူတို႔က စီးပြားေရးအရ အရမ္းေအာင္ျမင္ ေနၾကၿပီ၊ အိမ္ေတြ၊ ကားေတြနဲ႔။ အခု ၂ ေယာက္ ဖုန္းဆက္လာတယ္။ ဒီေန႔မွ ဖုန္းဆက္လာတယ္။ သူတို႔က က်ေနာ္နဲ႔ တဲြလုပ္ခ်င္တယ္ေပါ့။ တေယာက္ကေတာ့ မူးယစ္ေဆးဝါး စြဲေနၿပီး၊ စိတ္ဓာတ္ က်တယ္ေပါ့။ သူလည္း လုပ္ခဲ့တာေတြ၊ ဒီမတရား လုပ္ခဲ့တဲ့ဟာေတြ၊ က်ေနာ့္လိုေပါ့။ စိတ္က်ေရာဂါ ျဖစ္တယ္ေပါ့’’

အဲလိုလုပ္လိုက္ေတာ့ ၾသစေၾတးလ် အစိုးရအေနနဲ႔ အေရးယူမႈ၊ ရွိမယ္ ဆိုတာကိုေကာ ႀကိဳတင္သိလား။

‘‘ဥပေဒေတြဘာေတြ က်ေနာ္ နားမလည္ဘူးေလ။ က်ေနာ္က မစဥ္းစားဘူး။ က်ေနာ့္မွာလည္း ဒီမွာ မိန္းမနဲ႔ ကေလးနဲ႔။ ကေလး ၃ ေယာက္ ရေနၿပီေလ။ ဒီမွာ ရတာ။ မိန္းမကိုလည္း ဒီမွာေတြ႔တာ။ လာတုန္းကေတာ့ တေယာက္ထဲ လာတာ။ က်ေနာ့္မွာ ကေလးငယ္ငယ္ ရွိတယ္။ ေနာက္တခု ျပန္စဥ္းစားတာက က်ေနာ္ တေယာက္ထဲ က်ေနာ့္ မိန္းမနဲ႔ အခု စကား မေျပာ ဘာမေျပာ စိတ္ဆိုး တာေပါ့။ က်ေနာ့္ မိန္းမကိုလည္း က်ေနာ္ ဒီအတြင္းေရးကို မေျပာျပခင္ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ အေနနဲ႔ က်ေနာ္က ေျပာျပခဲ့တာ’

အခုေတာ့ေကာ ၾသစေၾတးလ် ရဲဌာနက အေရးယူမႈ တစံုတရာ ရွိေနၿပီလား။

‘‘အခု ဘာအေရးယူမႈမွ မရွိေသးဘူးခင္ဗ်ာ့။ သူတို႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ေပါ့’’

ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္သိသလဲ။

‘‘က်ေနာ့္ ဖုန္းလိုင္းေတြ ဘာေတြကို အကုန္လံုး သူတို႔ နားေထာင္ေနတယ္။ အဲဒီေလာက္ကိုေတာ့ သိတာေပါ့။ က်ေနာ္လည္း ေထာက္လွမ္းေရးက လာတာပဲ။ သူတို႔ မပိုင္ေသးေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဖမ္းလို႔ မရေသးဘူး ဆိုတာ။ က်ေနာ္ ဝန္ခံ ထားတာပဲ။ ဝန္ခံ ထားေပမယ့္ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ဥပေဒက မတူဘူးဗ်။ ဝန္ခံတိုင္းလည္း အေရးယူလို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က ထင္ခ်င္ထင္မယ္။ လိမ္ေျပာတာလား။ က်ေနာ္က အရင္က နာမည္ႀကီးတာကိုး”

ေလာ္ဘီလုိက္လုပ္တာေတြလည္း ၾကားရပါတယ္ခင္ဗ်ာ့။

‘‘ဒီၾသစေၾတးလ်မွာ။ ကမ္ပိန္းေတြ၊ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈေတြက က်ေနာ့္လက္ထက္မွာ ျဖစ္ခဲ့တာ။ ၂ဝဝ၃ မွာ တႏိုင္ငံ လံုးကို ေျခက်င္းႀကီး ခတ္ၿပီးေတာ့ တႏိုင္ငံလံုးကို ေလွ်ာက္ခဲ့တာ၊ လူေပါင္း တသိန္းေက်ာ္။ အဲဒါကို Documentary ေတာင္ ႐ိုက္ထားတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ေနာက္မွ အေမရိကတို႔ ဘာတို႔ စၿပီး ေအာ္တာ။ ထိုင္းတို႔ ေအာ္တယ္။ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ ျဖစ္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ Kevin Rudd ေရာ အကုန္လံုးက စိတ္မေကာင္း ျဖစ္တာေပါ့ဗ်ာ။ မယံုၾကဘူးေပါ့’’

Kevin Rudd က စိတ္မေကာင္း ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ကေကာ ဘယ္လိုလုပ္ သိသလဲ။

‘‘ဒီေန႔ ေျပာသြားတယ္ေလ။ တီဗီခ်န္နယ္ထဲမွာ ေျပာသြားတယ္။ က်ေနာ့္ ကိစၥကိ္ု သူ ေလးေလးနက္နက္ စံုစမ္းမယ္ ေပါ့ေနာ္။ က်ေနာ္နဲ႔ သူနဲ႔ ေတြ႔တဲ့ ပံုေတြကိုပါ ထည့္႐ိုက္ ထားတယ္။ ဒုဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ဘာေျပာလဲ ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို ICC ပို႔ဖို႔ အတြက္ လုပ္တယ္။ ဥပေဒက မရွိ ျပန္ဘူး။ က်ေနာ္က ဒီ ၂ဝဝ၂ ေနာက္ပိုင္း က်ဴးလြန္ခဲ့တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ၂ဝဝ၂ မွာ ဥပေဒသစ္ လုပ္ထားတယ္။
က်ေနာ္က ၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ အက်ဳံး မဝင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္က လူေတြကို သတ္ခဲ့ေပမယ့္ ညွင္းဆဲ ႏွိပ္စက္ၿပီး သတ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။

ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္နဲ႔ ေသသြားေအာင္ မခံစားရေအာင္ သတ္ခဲ့တာ ဆိုေတာ့ေပါ့။ က်ေနာ့္ကို ICC ပဲ ပို႔ပို႔၊ ဘယ္ပဲပို႔ပို႔၊ ေသဒဏ္ဘဲ ေပးေပး၊ ဗမာျပည္ပဲ ျပန္ပို႔ပို႔ က်ေနာ့္အေနနဲ႔က ရယ္ဒီျဖစ္ေနၿပီ။ က်ေနာ္ လုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ခံရမွာဆိုတာ သိတယ္။ အဲဒီ အတြက္လည္း ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားၿပီး သြားၿပီ။

ဒီလိုေျပာၾကခဲ့တာက ဘယ္လို ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ အခုလိုမ်ဳိးထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကား ရတာပါလဲ။

“အား….က်ေနာ့္မိဘရယ္၊ က်ေနာ့္မိန္းမရယ္ တဦးတည္း မ်က္ရည္က်ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ဗမာျပည္မွာ ရွိတဲ့ ေျမာက္မ်ား စြာေသာ မိဘေတြ မ်က္ရည္ က်ေနတာ။ သားသမီးေတြ ေပ်ာက္ဆံုးတယ္။ ေထာင္ေတြထဲမွာ ရွိသလိုလို၊ နယ္စပ္ေတြမွာ ရွိသလိုလို။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ့္ အေနနဲ႔ က်ေနာ္ သတ္ခဲ့တဲ့ အတြက္ ဒါေတြဟာ အိမ္ျပန္ မေရာက္လာႏိုင္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြျဖစ္တယ္ ဆုိတာကို ေျပာခ်င္တယ္။ ဘီၤဘီစီကေန လႊင့္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ္ ေတာင္းပန္တယ္။ က်ေနာ့္မွာ အျပစ္ရွိတယ္။ လူေတြကိုလည္း လႊတ္ေပး ႏိုင္ရဲ႕သားနဲ႔ က်ေနာ္ မလႊတ္ေပးခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း အရမ္းငယ္တယ္။ အရမ္း စိတ္လႈပ္ရွားတယ္။ အလုပ္ ႏွစ္ခုကို လုပ္ေနရခ်ိန္ ဆိုေတာ့”

အလုပ္ႏွစ္ခုဆိုတာက ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ။

“အကသမွာလည္း ကိုမိုးသီးဇြန္တို႔နဲ႔ အတူ လုပ္ေနတာေလ။ ကိုမိုးသီးဆိုရင္ က်ေနာ့္ကို ေကာင္းေကာင္း သိပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို မသိတဲ့လူ မရွိဘူးေနာ္ အေရးအခင္းမွာ။ အိုးေဝေအာင္တို႔၊ ရဲေတဇတို႔ ဘာတို႔ အခု အေမရိကမွာ ရွိပါတယ္ ဒီေကာင္ေတြ။ က်ေနာ္နဲ႔ အတူ လုပ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္ေတြ”

အခုလို လုပ္လိုက္တဲ့အတြက္ ကိုယ္ေမွ်ာ္မွန္းထားသလို ျဖစ္လာတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္မလားခင္ဗ်ာ့။ အခုဆိုရင္ သံုးရက္ ၾကာၿပီ ဆိုေတာ့။

“သံုးရက္ေတာ့ၾကာၿပီ အခု ရဲက မဖမ္းေသးဘူးဆိုေတာ့ တခုေတာ့ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ အခုမွ ဇာတ္လမ္းက စတာေနာ္။ က်ေနာ့္မွာလည္း အၾကံတခု ရွိတယ္ဗ်။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေနာက္မွ ေျပာလို႔ရမယ္။ ဇာတ္လမ္းက အခုမွစတာ။ Just begin. Not finished yet. People think this is going to be finished, you know. က်ေနာ္ ေထာင္ထဲ ေရာက္သြားတာနဲ႔ က်ေနာ့္ကို အျပစ္ ေပးလိုက္တာနဲ႔ မၿပီးဘူးဗ်။ ဇာတ္လမ္းက အခုမွစတာ က်ေနာ္ အဲတာကို ေျပာလို႔မရဘူး။ က်ေနာ္ လုပ္ရတာလည္း အေၾကာင္းေတာ့ ရွိတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီအေၾကာင္းကို ေျပာျပပိုင္ခြင့္ မရွိဘူး”

အကို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာလဲခင္ဗ်ာ့။

“က်ေနာ့္ရည္ရြယ္ခ်က္က ICC ကို ေရာက္ခ်င္တယ္။ ICC နဲ႔ တန္းတူ စကားေျပာခ်င္တယ္။ ဒါ က်ေနာ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္”

ဘာေၾကာင့္ အဲဒီလို ေျပာခ်င္တာလဲ ခင္ဗ်ာ့။ ဘာေတြ ေျပာခ်င္တာလဲ ခင္ဗ်ာ့။

“ အဲဒီအခ်ိန္က်မွ ၾကည့္ဗ်ာ။ အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ ကမၻာ့မီဒီယာကို က်ေနာ္ ရထားၿပီ။ ကမၻာ တခုလံုးက မီဒီယာ ေရာက္လာၿပီ ဆိုေတာ့ ကမၻာ့ မီဒီယာရဲ႕ အားနဲ႔ ကမၻာမွာရွိတဲ့ သမၼတေတြ၊ ႏိုင္ငံေတြမွာရွိတဲ့ အႀကီးအကဲေတြ အားလံုး က်ေနာ့္ အေၾကာင္းကို သူတို႔ ၾကည့္မယ္ေလ။ ၾကည့္တဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာကို ေျပာလို႔ရၿပီေလ”

ဒီျမန္မာစစ္အစိုးရအေနနဲ႔ ၁၉၈၈ ကတည္းကစၿပီးေတာ့ က်ဴဳးလြန္လာခဲ့တဲ့ အမႈေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ CoI လုပ္ေနၾကတာ ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ့။ အကို႔အေနနဲ႔ တိုင္ပင္ ညွိႏႈိင္းမႈေတြရွိလား ခင္ဗ်ာ့။

“က်ေနာ္ တေယာက္ထဲ လုပ္တာကို။ ဘယ္သူမွ မတိုင္ပင္ပါဘူး”

ဘာ့ေၾကာင့္ မတိုင္ပင္ခဲ့တာလဲ။

“ႏိုင္ငံတိုင္းမွာက ေက်ာင္းသား အေတာ္မ်ားမ်ား အေတြးအေခၚေတြ ေနာက္ဆုတ္ ကုန္ၾကတယ္။ စစ္အစိုးရကို ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ေအာ္လာတယ္။ ဘာမွ မေျပာင္းလဲဘူး၊ သံ႐ုံးေတြမွာ သြားေအာ္ ဆႏၵေတြျပ အခမ္းအနားေတြ လုပ္။ အခ်ိန္ေတြကုန္။ အလုပ္ေတြပ်က္၊ ေငြေတြ ကုန္ၿပီးေတာ့ မီဒီယာမွာမပါ ဘာမွမပါ။ ဆံုးရႈံးမႈေတြ ဒီမွာ ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီလိုတိုက္လို႔ မရေတာ့ဘူးဆိုတာ က်ေနာ္က ျပခ်င္တာ။ လက္နက္ကိုင္တာကို ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဒီျပင္နည္းနဲ႔ တုိက္လို႔ရတယ္။ မီဒီယာရဖို႔ အတြက္ နည္းလမ္းေတြ အမ်ားၾကီး ရွိတယ္ဗ်ာ့။ မီဒီယာ ဆိုတာကလဲ ပိုက္ဆံရဖို႔ အတြက္ အလုပ္လုပ္ၾကတာ။ ခင္ဗ်ားက ထူးထူးဆန္းဆန္း လုပ္ျပရင္ မီဒီယာက ခင္ဗ်ားဆီ ေရာက္လာမွာပဲ”

အခုလုပ္တာ ဒီရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔လား ခင္ဗ်ာ့။

“ဒါက ေျပာလို႔မရဘူး။ ဇာတ္လမ္းၿပီးမွ ၾကည့္ဆိုတာ အဲဒါပဲ။ က်ေနာ့္ရဲ႕ဦးတည္ခ်က္က ICC ေရာက္ရင္ ေအာင္ျမင္တယ္ေပါ့။ ဒီၾကားထဲမွာ က်ေနာ့္ကို နားမလည္တဲ့ လူေတြက ျပႆနာရွာတယ္။ ဗမာ အဖြဲ႔အစည္းေတြက ဖုန္းေတြ ဆက္တယ္။ ေနာက္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ အက်ဥ္းသား လႊတ္ေျမာက္ေရး အဖြဲ႔တို႔ ဘာတို႔က ကန္႔ကြက္တယ္။ သူတို႔က က်ေနာ့္ကို မယံုဘူး။ အေရးယူဖို႔ အစိုးရက မယံုဘူး။ ဒီလူဟာ အျပစ္ရွိခဲ့တဲ့လူ တေယာက္ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မယ္ ငါတို႔ကို လာလိမ္ေနတာလား မသိဘူး။ ေနာက္တခ်က္ ကလဲ အရမ္း အၾကီးၾကီးေတြ လုပ္ခဲ့တာေတြ ရွိခဲ့တာကိုး။ က်ေနာ့္ မွာက အမကိုလည္း ေထာင္ခ်တယ္။ အေမကိုလည္း ေထာင္ခ်တယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ေထာင္က်ခဲ့တယ္။ ေပးဆပ္ ခဲ့တာလည္း ရွိတယ္။ သိပ္ေျပာလို႔ မေကာင္းဘူးေနာ္။ အဲဒါေလာက္ကို ျမင္ေစခ်င္တယ္။ က်ေနာ့္ ပန္းတိုင္ေလးကို support လုပ္ေပးပါ။ အဲဒီကို ေရာက္သြားရင္ အေကာင္ၾကီးေတြနဲ႔ စကား ေျပာေတာ့မယ္။ ဗမာျပည္ကို စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈေတြ လုပ္ၿပီးေတာ့ ဘာမွ အက္ရွင္ မပါပဲနဲ႔ အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္းေနတာ”

CoI ကိစၥ လုပ္ေနသူတခ်ဳိ႔က ကိုထူးထူးဟန္ အခုလို လုပ္လိုက္ျခင္းဟာ သူတို႔ လုပ္ငန္းေတြကို အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ေစႏိုင္တယ္လို႔ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒါကို ဘယ္လို ေျဖရွင္းခ်င္ပါသလဲ။

“ က်ေနာ္က သူတို႔အဖြဲ႔ကိုေတာင္ မသိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ္က တေယာက္ထဲ အျမဲ ေျပးေနတာ။ က်ေနာ့္ ဟာေတြ ကို တခ်ဳိ႕က လိုက္မမီဘူးဗ်။ က်ေနာ္က ဒီမွာရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို တန္းတူ ေျပာႏိုင္တဲ့ အဆင့္ရွိတယ္။ ဗမာေတြနဲ႔ ေျပာရတဲ့ အခ်ိန္မွာ အရမ္း အေဟာင္းႀကီးေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ဗ်ဴ႐ိုကရက္ေတြ မ်ားတယ္ဗ်ာ။ စံုစမ္း စစ္ေဆးေရးေတြ။ က်ေနာ္တို႔မွာ အခ်ိန္ အဲေလာက္ မရွိေတာ့ဘူးဗ်”

အခု ဘရစ္ဘန္းၿမိဳ႕မွာ ဘာအလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနပါသလဲ။

“က်ေနာ္က ပန္းခ်ီဆရာပါ။ ဆုေတြရတယ္။ မႏွစ္က တေသာင္းဆု ရတယ္ေလ”

ပန္းခ်ီဆြဲၿပီး ရပ္တည္တာလား။

“ေရာင္းရတဲ့ ပန္းခ်ီေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့္ပန္းခ်ီကားေတြက ေစ်းအရမ္း ႀကီးတယ္။ ေတာ္႐ုံ တန္႐ုံလူ မဝယ္ႏိုင္ဘူး။ က်ေနာ့္ဟာ က်ေနာ္ ဆြဲတယ္။ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ လုပ္တယ္။

မေရာင္းရဘူးဆိုေတာ့ စားဝတ္ေနေရးကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းလဲ။

“ဆုေတြကေတာ့ ရတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္နံရံမွာ ဆုေတြကေတာ့ ျပည့္ေနတာပဲ။ ၁၅ဝဝ၊ ၆ဝဝဝ၊ ၁ဝဝဝဝ အဲလိုမ်ဳိး ရထားတာ”

ဒီမွာ ၁၅ ႏွစ္ ၾကာၿပီဆိုေတာ့ အရင္တုန္းကေရာ ဘာေတြ လုပ္ခဲ့လဲ။

“ေရာက္ခါစကေတာ့ စာမတတ္ေတာ့ ဂေရးဟြန္းမွာ အလုပ္ ဝင္လုပ္တယ္။ စာတတ္ေတာ့ ပန္းခ်ီ ဆြဲတယ္ေပါ့။ အလုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လုပ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး လုပ္တယ္။ Kevin Rudd ဗမာျပည္ သြားဖို႔လည္း က်ေနာ္ လုပ္ေပး လိုက္တာပဲ။ က်ေနာ္ဒီမွာ ေလာ္ဘီ လုပ္ထားတာ အမ်ားႀကီးပဲ။ သတင္းစာေတြထဲမွာ ဗမာျပည္ မသြားရင္ မင္းငါ့ကို လိမ္တာပဲ ဆိုတဲ့ အထိ က်ေနာ္က ေျပာထားတယ္။ အတိုက္အခံ ျဖစ္ေနတုန္းက မင္းနဲ႔ ငါနဲ႔ ေတြ႔တုန္းက မင္းငါ့ကို ဗမာျပည္ သြားမယ္ဆိုၿပီး ကတိ ေပးခဲ့တယ္။ မင္း ဝန္ႀကီးျဖစ္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ မသြားဘူးလို႔ သတင္းစာမွာ ထုတ္ေတာ့ သိပ္မၾကာဘူး။ သူ သြားရတယ္။ တခ်ဳိ႕ေတြက မသိဘူး။ က်ေနာ္က အစိုးရက လူေတြနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ လုပ္ေနတာ။ ခုကိစၥလည္း လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက လိုက္မီမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ ေတာင္းပန္တယ္။ ပြဲၿပီးတဲ့အထိ ၾကည့္ပါ။ ခုေတာ့ လူယုတ္မာ၊ သစၥာေဖာက္ေပါ့။ လူသတ္သမားေပါ့”

ျမန္မာျပည္အေရးကိစၥကို ICC ေရာက္ေရး လုပ္တယ္ဆိုေတာ့ တကယ္ပဲ ေရာက္သြားႏိုင္တယ္ ထင္လို႔လား ခင္ဗ်။

“အခု ျပႆနာ အဲဒါ တက္သြားတာေပါ့။ ၾကားထဲက နားမလည္တဲ့ အဖြဲ႔ေတြက က်ေနာ့္ကို ကန္႔ကြက္တယ္။ အဲေတာ့ အစိုးရက မဖမ္းရဲဘူးေပါ့။ ဖမ္းလို႔ ICC ေရာက္သြားရင္ က်ေနာ္ ေအာင္ျမင္ၿပီ”

ျမန္မာျပည္အေရး ICC ေရာက္ေရးကိစၥ ၾကိဳးပမ္းေနၾကတဲ့ အင္အားစုေတြ ရွိပါတယ္။

“ရွိတယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ အရမ္းစကားေျပာခ်င္တယ္။ ျဖတ္လမ္းက က်ေနာ္က တက္တဲ့သေဘာ ျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႔က လုပ္ထံုး လုပ္နည္းၾကီးနဲ႔ တက္တယ္ဆိုေတာ့ မရဘူး။ ဒုကၡသည္ တေယာက္ကို ဘန္ကီမြန္း အေနနဲ႔ စကား မေျပာဘူး။ သူတို႔ကို ေတြ႔ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ျဖတ္လမ္းက တက္ဖို႔လိုတယ္”

ခုနက ၉ ေယာက္က ၾသစေၾတးလ်မွာပဲ ေနတာဆိုေတာ့ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာေရာ ရွိေသးလားဗ်။

“မေမးနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ။ အဲေလာက္ဆို ခင္ဗ်ား သေဘာေပါက္ၿပီ။ အားလံုးက ေက်ာင္းသားေတြပါပဲ။ က်ေနာ္ အလုပ္ လုပ္ေနတယ္။ က်ေနာ့္ပန္းတိုင္ကို သြားမယ္။ ဒီလိုမ်ဳိး ျဖစ္သြားတယ္၊ လူသတ္ခဲ့တယ္ ဘာညာ ဆိုတာကလည္း က်ေနာ့္ရဲ႕ စတိုရီ ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ စတိုရီ ဆိုတာက စတိုရီပဲျဖစ္တယ္။ ထရူးစတိုရီက သပ္သပ္။ စတိုရီက သပ္သပ္”

ကိုထူးထူးဟန္ ၾသစေၾတးလ်မွာ ေနထိုင္စဥ္ ေဆးကုသမႈ ခံယူခဲ့ရဖူးတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

“က်ေနာ္က ေထာင္ေတြထဲမွာ ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္စက္၊ အ႐ိုက္ခံ ထားရတာကိုး။ သာယာဝတီ ေထာင္ထဲမွာ က်ေနာ္ မေရာက္ဖူးတဲ့ တိုက္ခန္း မရွိဘူး။ ၾသစေၾတးလ် ေရာက္မွ စိတ္က်ေရာဂါ ရတယ္။ အျပင္းအထန္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တခါတေလ အိပ္ေဆးေလး ဘာေလး ေသာက္တယ္။ ႏွစ္သိမ့္ေဆြးေႏြး ပညာေပးမႈ Counselling ေတြ သြားေတြ႔တယ္။ က်ေနာ္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အမွတ္သညာ memory ေတြ ရွိခဲ့တာကိုး။ က်ေနာ္ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ လိုင္းေတြက အရမ္းျမင့္မားေတာ့ ဒီအမွတ္သညာေတြကို ေပ်ာက္သြား ေစခ်င္တယ္”

အခု ဆက္လက္ကုသမႈ ခံယူေနဆဲပဲလား။

“ခုထက္ထိေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခုက mentally fit ျဖစ္ေနၿပီေလ။ ဒါေၾကာင့္ ဒါေတြ လုပ္ႏိုင္တာေပါ့။ ဦးေႏွာက္ပိုင္း ဆိုင္ရာ ေကာင္းလို႔ ပန္းခ်ီေတြ ဆြဲတယ္၊ ဆုေတြ ရတယ္။ အရူးတေယာက္ကို ဆုမေပးဘူးဗ်။ အရူးေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်ာ။ စိတ္က် ေရာဂါေတာ့ ရွိတယ္။ စိတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာနဲ႔ ေဆးကုသမႈ ခံယူေနရတယ္။ ဒီႏိုင္ငံက ပရီမီယာေတြေတာင္ ရွိတာ။ သူတို႔ ထုတ္ေျပာတယ္ေလ။ စိတ္က် ေရာဂါနဲ႔ ရူးတာနဲ႔ မတူဘူးဗ်။ ရူးတာက လံုးဝ ရူးသြားတာ။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အေဟာင္းႀကီးေတြ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ က်ေနာ့္ တိုင္းျပည္အတြက္ အရမ္း စိုးရိမ္တယ္”

ေနာက္ထပ္ ဘာဆက္လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ရွိလဲခင္ဗ်။

“သူတို႔ဖမ္းတာကို ေစာင့္ေနတယ္။ ခုထက္ထိ လာမဖမ္းေသးဘူး။ ဖမ္းရင္ ဥပေဒ ပညာရွင္နဲ႔ သြားမယ္။ ICC ပို႔ခ်င္လည္းပို႔။ ဥပေဒ မရွိဘူး ဆိုရင္လည္း သူတို႔ သေဘာပဲေလ။ မီဒီယာက ျပႆနာ ရွာမွာေပါ့။ ဒီႏိုင္ငံမွာ ဒီေလာက္ လူေတြ သတ္လာတဲ့ သူတေယာက္ကို လက္ခံထားလား ဆိုတာ ကမၻာႀကီးမွာ ရွိတဲ့ မီဒီယာမွာ အကုန္လံုး ပါသြားၿပီ။ ပြဲၿပီးတဲ့အထိ ၾကည့္ပါလို႔ အားလံုးကို က်ေနာ္ ေျပာပရေစ”


Ref: မဇၽၥိမ