အျပဳသေဘာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးသည္သာ အေျဖ

ဦး၀င္းတင္
Saturday, 13 February 2010

ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ စစ္အစိုးရ၏ သမိုင္းေၾကာင္းအရ ေရြးေကာက္ပြဲျဖင့္ မိမိတို႔၏ ျပႆနာ အက်ပ္ အတည္းကို ေျဖရွင္းႏိုင္မည္ မဟုတ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအသင္း၀င္မ်ား၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း အဖြဲ႔၀င္မ်ားကို မၾကာေသးမီက ေျပာေသာ မိန္႔ခြန္းမ်ားတြင္၂၀၀၈ ခု ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ျပန္၍ သံုးသပ္စရာ အေၾကာင္းမရွိ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၎တို႔၏ အဆင့္ ၇ ဆင့္ပါ "လမ္းျပေျမပံု" အတိုင္း က်င္းပသြားမည္ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၏ ပထမ ၆ လ ပိုင္းတြင္ က်င္းပျဖစ္လိမ့္မည္ေလာ။ အခ်ိန္က သိပ္မက်န္ လွေတာ့ေပ။

အေရးႀကီးသည္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ မက်င္းပမီႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီး ေနာက္ပိုင္း ကာလမ်ားတြင္ ဒီမိုကေရစီ ရွိေနေစေရး ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို အတည္ျပဳခဲ့သည့္ ဆႏၵခံယူပြဲ ႏွစ္ခုလုံးမွာ လြတ္လပ္မႈႏွင့္ တရားမွ်တမႈ ကင္းမဲ့၍ေနသည္။

၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲကာလက စနစ္တက် ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမ်ား မရွိသကဲ့သို႔ ဆႏၵမဲ ေပးရာတြင္ျဖစ္ေစ၊ မဲေရတြက္ရာတြင္ ျဖစ္ေစ တရားမွ်တမႈ ကင္းမဲ့ေနခဲ့သည္။ အလားတူပင္ ၂၀၀၈ ခု ဖြဲ႔စည္းပံု အတြက္ ဆႏၵခံယူပြဲသည္လည္း ေဖာ္မျပ ႏိုင္ေသာ ဆိုးရြား ျပင္းထန္သည့္ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္း အပ်က္အစီးမ်ား အၾကား ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ တႏိုင္ငံ လံုးက မည္သို႔ တုံ႔ျပန္ရမွန္း မသိ ျဖစ္ေနခဲ့ၾကသည္။

ဤသို႔ ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္းကို ၾကည့္၍ စစ္အစိုးရ၏ အစီအစဥ္အတိုင္း က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) က ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မ၀င္သည္ ျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံတကာ မိသားစုက ေရြးေကာက္ပြဲ အတြင္း လြတ္လပ္မႈႏွင့္ တရားမွ်တမႈ ရွိေစရန္ ေသခ်ာ ၾကပ္မတ္ ေပးသင့္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မ၀င္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးေနာက္ ဖြဲ႔စည္းမည့္ အစိုးရသည္ ဒီမိုကေရစီ နည္းက် ျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ အေၾကာင္းမွာ ၎အစိုးရကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒအရ ဖြဲ႔စည္းၾကရမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။ ဤဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒမွာ ဒီမိုကေရစီ အႏွစ္သာရမ်ားကို ပံုဖ်က္ထားၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ၏ အလိုက် စစ္တပ္က ဗိုလ္က် စိုးမိုးေရးကိုသာ ရည္ရြယ္ထားသည္။

တက္လာသည့္ အစိုးရသစ္က တိုင္းရင္းသားအုပ္စုမ်ားထံမွ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ အနည္းငယ္မွ်သာ ရရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ တင္းက်ပ္ ဖိႏွိပ္ထားသည့္ အေျခအေနမ်ားေအာက္ ဖြဲ႔စည္းသည့္ အစိုးရသစ္က မည္သို႔ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ႏိုင္လိမ့္မည္၊ မည္သို႔ တည္ၿငိမ္မႈရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ ဆိုသည္မွာ ေမးခြန္း ထုတ္ဖြယ္ပင္ ျဖစ္သည္။

ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးေနာက္ ထြက္ေပၚလာမည့္ အာဏာဖြဲ႔စည္းပံုကို မိမိတို႔က လက္မခံႏိုင္ေပ။ အကယ္၍ ေရြးေကာက္ပြဲကို စီစဥ္ထားသည့္ အတိုင္း က်င္းပခဲ့ပါက မိမိတို႔၏ ျပႆနာ အက်ပ္အတည္းမ်ား ေျဖရွင္း လြတ္ေျမာက္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္း မျမင္မိေပ။ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းလိုလွ်င္ တလမ္းသာရွိသည္။ ႏိုင္ငံေရးအရ ေတြ႔ဆံုညိႇႏိႈင္း၍ ေျဖရွင္းရန္သာ ျဖစ္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ဒီမုိကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား ဘက္မွ ကုိယ္စားျပဳ ဦးေဆာင္သူ တဦးအေနႏွင့္ ျပည္သူလူထု ကိုယ္စားျပဳ ေခါင္းေဆာင္လည္း ျဖစ္သင့္သည္။ တိုင္းရင္းသား အင္အားစုမ်ားကလည္း သူ၏ ဦးေဆာင္မႈကို လက္ခံၾကမည္မွာ မလြဲေပ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ စစ္အစိုးရႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ ကမ္းလွမ္းသည့္ ေနာက္ဆံုး လုပ္ေဆာင္ခ်က္ သည္ပင္ ေရွ႕ခရီး ဆက္ႏိုင္စရာ လမ္းစျဖစ္သည္။

ေရြးေကာက္ပြဲတခုတည္း သက္သက္ျဖင့္ တိုင္းျပည္၏ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္မည္ဟု ယူဆပါက မွားယြင္းသည့္ ယူဆ ခ်က္သာ ျဖစ္သည္။ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးသည္သာ လက္ရွိ အက်ပ္အတည္းမ်ားမွ တခုတည္းေသာ လြတ္ေျမာက္ရာလမ္း ျဖစ္ေတာ့သည္။

ဦး၀င္းတင္ေရးသားသည့္ Constructive Dialogue is the Solution ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။

ဦး၀င္းတင္သည္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သူ တဦးျဖစ္ၿပီး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီ လူထုအံုႂကြမႈၿပီးေနာက္ စစ္အစိုးရ၏ ၁၉ ႏွစ္ေက်ာ္ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ထားျခင္း ခံခဲ့ရသူျဖစ္သည္။

Ref: ဧရာဝတီ္