တတိယလႈိုင္းေခတ္ ေျပာက္က်ားစစ္ (၂)

ဂါမဏိ

၂ဝဝ၃ ဇြန္လ၊ ၂၄ ရက္မွာ အေမရိကန္သမတ ဘြတ္ရွ္က အယ္လ္ေကဒါ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းဟာ လံုးဝနီးနီး အစြယ္ က်ဳိးသြားၿပီလို႔ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ ဘင္လာဒင္ကို မဖမ္းမိေသးေပမဲ့ အေမရိကန္ကိုေရာ၊ ကမၻာကိုပါ အႏၱရာယ္ ေပးႏိုင္တဲ့ အေနအထား မရွိေတာ့ဘူးလို႔လည္း ဆက္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဥေရာပတိုက္နဲ႔ အေရွ႕ အလယ္ပိုင္းက ဗံုးခြဲမႈ ေတြဟာ ဘင္လာဒင္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ေဒသခံ စစ္ေသြးႂကြေတြေၾကာင့္သာ ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ သံုးသပ္ခဲ့ပါတယ္။

အခုေတာ့ အယ္လ္ကိုင္ဒါဟာ အေမရိကန္၊ ဥေရာပနဲ႔ ပါကစၥတန္ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိေတြ ထင္ခဲ့သလို အားေပ်ာ့ ခ်ိနဲ႔သြားတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို လက္ခံလာၾကပါၿပီ။ ဥပမာ တခုအေနနဲ႔ ျပရရင္ ဘင္လာဒင္ဟာ ၂ဝဝ၃ ခုမွာ ေဆာ္ဒီအာေရးဗ် ႏိုင္ငံထဲ “အိပ္ခိုင္းထားတဲ့”ကလပ္စည္းေတြကို ႏႈိးထ လႈပ္ရွားေစခဲ့ၿပီး ကားဗံုးခြဲမႈေတြ လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္မႈေတြ တသီႀကီး လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ၂ဝဝ၂ ခု က်ဴနီးရွားက ဂ်ဴး ဘုရားေက်ာင္း တုိက္ခိုက္မႈ၊ ၂ဝဝ၃ ခု တူရကီႏိုင္ငံက ၿဗိတိသွ် ေကာင္စစ္ဝန္႐ံုးနဲ႔ ဘဏ္တိုက္ဗံုးခြဲမႈ၊ ၂ဝဝ၅ ခု လန္ဒန္ ေျမေအာက္ရထား လိုင္း ဗံုးခြဲမႈေတြဟာ ပါကစၥန္-အာဖဂန္ နစၥတန္ နယ္စပ္က ဘင္လာဒင့္ လက္ေထာက္ေတြ ၫႊန္ၾကားမႈအရ ျဖစ္ခဲ့တာ ကို အခုမွ သိလာရပါတယ္။

ပါကစၥတန္သမတ မူရွာရပ္ဖ္ကို ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ေႏွာင္းပိုင္းမွာ လုပ္ၾကံခဲ့ရာမွာလည္း ေအာင္ျမင္လုနီး ျဖစ္ခဲ့ပါေသး တယ္။ ၂ဝဝ၆ မွာ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံက အေမရိကန္ကို ပ်ံသန္းတဲ့ ခရီးသည္ေလယာဥ္ကို ေဖာက္ခြဲဖို႔လည္း လုပ္ခဲ့ပါ တယ္။

တကယ္ေတာ့ အယ္လ္ကိုင္ဒါဟာ ဆိုဗီယက္စစ္တပ္နဲ႔ ေကဂ်ီဘီ ေထာက္လွမ္းေရး၊ ေဆာ္ဒီအာေရဗ် ပေဒသရာဇ္ အာဏာရွင္စနစ္၊ စီအိုင္ေအ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ အေမရိကန္- ေနတိုးစစ္တပ္ တို႔ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္ဆိုင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့၊ ကတံုးေပၚထိပ္ကြက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အေတြ႔အႀကဳံေတြ ကေန သင္ခန္းစာေတြ ထုတ္ယူႏိုင္ခဲ့ၿပီး မိမိရွင္သန္ တည္တန္႔ေရးနဲ႔ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ ဝင္ေရးအတြက္ အသံုးခ်ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

၂ဝဝ၁ ခု၊ စက္တင္ဘာ (၁၁) ရက္ေနာက္ပိုင္း အေမရိကန္ ဝင္တုိက္တာကို တိမ္းေရွာင္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အိုစာမာ ဘင္လာဒင္နဲ႔ အယ္လ္ကိုင္ဒါ ဗဟိုအဖြဲ႔ဟာ ေစာေစာပိုင္းတုန္းက ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြ ဖမ္းမိ က်ဆံုးခဲ့ တာေတြကို အခုအခါ ျပန္လည္ အစားျဖည့္ ႏိုင္ခဲ့႐ံုမက ရန္ပံုေငြရွာ၊ လူသစ္စု၊ သင္တန္း ေပးတာေတြလည္း တိုးခ်ဲ႕ လုပ္လာႏိုင္ပါ တယ္။ ဒါ့အျပင္ ေျမေအာက္ ေျပာက္က်ားတပ္ဖြဲ႔ေတြ ထဲမွာ အေကာင္းဆံုး ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရး ယႏၱရားကိုလည္း တည္ေဆာက္ ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

အယ္လ္ကိုင္ဒါအဖြဲ႔ကို ဦးစီးေကာင္စီတခုက ကိုင္တြယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနပါတယ္။ ဒီေကာင္စီဟာ ေလ်ာ့လ်ဲလ်ဲ စုစည္း ထားတဲ့ လူအုပ္စုပံုစံ မေပါက္ဘဲ အဖြဲ႔အစည္း ပံုစံက်က်နဲ႔ ပံုမွန္ အစည္းအေဝးေတြ ထိုင္ၾကပါတယ္။ အစည္းအေဝး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ဘင္လာဒင္ဆီ အစီရင္ခံ တင္ျပရပါတယ္။ အေရးႀကီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တခ်ဳိ႕ကိုေတာ့ ဘင္လာဒင္က အတည္ျပဳရပါတယ္။ ဗဟိုအဖြဲ႔မွာ အင္အား (၂ဝဝ) ေလာက္ရွိၿပီး အေတာ္မ်ားမ်ားက ပံုမွန္ လစာ ေတြရၾကပါတယ္။ လက္ေအာက္ခံ အဖြဲ႔ေတြကိုေတာ့ ရန္ပံုေငြ ရွာေဖြေရး၊ ေထာက္ပို႔ စတဲ့လုပ္ငန္း တာဝန္အလိုက္ ကလပ္စည္းေတြ ဖြဲ႔ထားပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႔ဝင္ေတြဟာ ေဒါင္လိုက္ ဖြဲ႔စည္းပံုအရ ကိုယ့္အစုထဲက လူေတြကိုပဲ သိၾကပါ တယ္။ တျခားအစုေတြကို သိခြင့္မရွိပါဘူး။

အယ္လ္ကိုင္ဒါရဲ႕ နံပတ္ ၂ ေခါင္းေဆာင္ ဇာဝါဟီရီက ၂ဝဝ၇၊ ဒီဇင္ဘာလမွာ အင္တာနက္ ေပၚကေန ေမးသမွ်ေျဖ ေပးမယ့္ ခ်က္တင္ က႑တခု ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ သတင္းစာဆရာ ေတြနဲ႔ သာမန္လူေတြက ေမးခြန္းေပါင္း ၁၈၈၈ ခုကို ခ်က္တင္႐ိုက္ ေမးခဲ့တဲ့အခါ ဇာဝါဟီရီက ၂ ပတ္-၃ ပတ္အၾကာမွာ ငါးပံု တပံုေလာက္ကို ေသေသ ခ်ာခ်ာ ေျဖေပးခဲ့ပါတယ္။ အိဂ်စ္က ဘာသာေရး အေျခခံဝါဒီ တေယာက္ေမးတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး ေတြဟာ မိစၦာဒိ႒ိ ေတြ ဟုတ္မဟုတ္၊ သူတို႔ကိုသတ္လို႔ ပါဏာတိပါတာကံ ထိုက္မထိုက္ေမးခြန္းကို ဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ တေယာက္မက်န္ သတ္၍ရေၾကာင္း ေျဖေပးခဲ့သလို အယ္လ္ကိုင္ဒါရဲ႕ အၾကမ္းဖက္ လုပ္ရပ္ေတြကို စိန္ေခၚ႐ႈတ္ခ် ေမးခြန္း ထုတ္ထားေတြကိုလည္း ျပန္လည္ ေျဖရွင္းခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုလုပ္ငန္းေတြကို တာဝန္ယူစီစဥ္ေပးရတဲ့ အယ္လ္ကိုင္ဒါရဲ႕ ျပန္ၾကားေရးဌာန (ဝါ) ဝါဒျဖန္႔ခ်ီေရး မီဒီယာဌာနကို အယ္လ္ဆာဟာ့ဘ္ (ဗမာလို တိမ္တိုက္မ်ား) လို႔ ေခၚပါတယ္။ ဒီမီဒီယာ အဖြဲ႔ဟာ ၂ဝဝ၅ ခု မတိုင္မီက ကိုယ့္ဗီဒီယို အေခြေတြ ျဖန္႔ႏိုင္ဖို႔ အယ္လ္ဂ်ာဇီးယားရား ႐ုပ္သံ သတင္းဌာနလို တျခား မီဒီယာ ထြက္ေပါက္ေတြ အေပၚ မွီခိုခဲ့ရပါ တယ္။ အင္တာနက္ေပၚမွာလည္း ဗီဒီယို အပိုင္းတိုေလးေတြပဲ တင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အယ္လ္ဂ်ာဇီးယားရား ကလည္း ဒီကေန႔ ျမန္မာလိုလႊင့္တဲ့ အသံလႊင့္ ဌာနေတြလိုပဲ ဘင္လာဒင္ မိန္႔ခြန္းေတြကို ျဖတ္ခ်င္သလိုျဖတ္ လႊင့္ခ်င္သလိုလႊင့္လို႔ ဆိုလိုရင္း အဓိၸာယ္ တလြဲတေခ်ာ္ ျဖစ္ရတာေတြ၊ အၾကမ္းဖက္ဝါဒအားေပးတယ္လို႔ ဥေရာပနဲ႔ အေမရိကန္က စြပ္စြဲမွာကိုစိုးရိမ္ၿပီး မီဒီယာရဲ႕ဘက္မလိုက္မႈဆိုတဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ဝါဒကို က်င့္သံုးတာေတြေၾကာင့္ အယ္ကိုင္ဒါ အဖြဲ႔သားေတြက မေက်လည္ၾကပါဘူး။ ၂ဝဝ၅ ခု မွာဆိုရင္ အယ္လ္ဂ်ာဇီးယားရားဟာ ဘင္လာဒင္ မိန္႔ခြန္းေတြကို လံုးဝ လႊင့္မေပးေတာ့ပါဘူး။ တဖက္မွာ အင္တာနက္ ဝန္ေဆာင္လုပ္ငန္းေတြ အေနနဲ႔ အစၥလမ္ အစြန္းေရာက္ ဝက္ဘ္ဆိုက္ေတြကို ပိတ္ပစ္ေပးဖို႔လည္း အေမရိကန္ အစိုးရနဲ႔ မဟာမိတ္ေတြက ေအာင္ေအာင္ ျမင္ျမင္ စည္း႐ံုး ေဖ်ာင္းဖ်ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အစၥလာမ္ ကြန္ပ်ဴတာပါရဂူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကိုလည္း အရွင္ သို႔မဟုတ္ အေသဖမ္းမိခဲ့ပါတယ္။

အယ္လ္ကိုင္ဒါဟာ ဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ နည္းပညာ ခုန္ပ်ံ ေက်ာ္လႊားသြားႏိုင္ၿပီး ဗီဒီယို ေခြေတြကို အင္တာနက္ေပၚ တိုက္႐ိုက္ အျပည့္ တင္ႏိုင္လာပါတယ္။ အယ္လ္ဆာဟာ့ဘ္ မီဒီယာဌာနရဲ႕ အယ္ဒီတာေတြနဲ႔ ထုတ္လုပ္သူ ေတြဟာ ဆိုနီ ေဗယို အမ်ဳိးအစား လက္ပ္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာေတြနဲ႔ ထိပ္တန္း ဗီဒီယို ကင္မရာေတြသံုး၊ မိမိတို႔ဖိုင္ေတြ ကို ပီဂ်ီပီ ပ႐ိုဂရမ္နဲ႔ ဝွက္စာ သြင္းၿပီးထားပါတယ္။ ၂ဝဝ၅ခုမွာ အယ္လ္ဆာဟာ့ဘ္က ဗီဒီယို (၁၆)ေခြ ထုတ္ခဲ့တယ္။ ၂ဝဝ၇ ခုမွာေတာ့ (၉၇) ေခြအထိ ေျခာက္ဆ တိုးထုတ္လာပါတယ္။ အခုဆို သံုး-ေလးရက္ တေခြႏႈန္းေလာက္ ထြက္ေနပါတယ္။ အရည္အေသြးကလည္း သိသိသာသာ တိုးတက္လာၿပီး ဗီဒီယိုအမ်ားစုမွာ ဘာသာေပါင္းစံုနဲ႔ စာတန္းထိုးတာေတြ ပါလာသလို တခ်ဳိ႕ အေခြေတြမွာ သံုးဖက္ျမင္ ကာတြန္း ႐ုပ္ရွင္ သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုေတြလည္း ထည့္လာ ႏိုင္ပါတယ္။ သတင္းကား အဆင့္ ရွိတဲ့ ဗီဒီယုိေခြ၊ အိုင္ေပါ့ဒ္ဖိုင္၊ လက္ကိုင္ဖံုးအတြက္ ဗီဒီယိုဖိုင္၊ အမ္ပီသရီး အတြက္ အသံ သက္သက္ဖိုင္ စသျဖင့္ အမ်ဳိးအစားစံုစံု ထုတ္လုပ္ေနပါတယ္။

အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပက အယ္ကိုင္ဒါ ေနာက္လိုက္ေတြ၊ လိုလားသူေတြကို စည္း႐ံုး ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကာလီဖိုးနီးယား ဇာတိ လူျဖဴ ဘာသာေျပာင္းသမား အဒမ္ဂါဒန္ကို အသံုးခ်ၿပီး အေမရိကန္ေလ၊ အေမရိကန္စ႐ိုက္နဲ႔ ကိုက္မယ့္ ဗီဒီယို ႐ိုက္တာ၊ စကားအသံုးအႏႈံး ထည့္တာမ်ဳိးလည္း လုပ္ပါတယ္။ (ခရစ္ယာန္ ဘာသာကေန အစၥလာမ္ဘာသာ ကို ကူးေျပာင္းတဲ့ အေမရိကန္၊ ၾသစေၾတးလ်နဲ႔ ဥေရာပတိုက္သား လူျဖဴေတြဟာ ဘာသာေရး ထက္သန္မႈ ပိုျပေလ့ ရွိတဲ့အတြက္ အစၥလာမ္ အၾကမ္းဖက္ အုပ္စုေတြထဲမွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ပိုရလာ၊ ရာထူး ပိုႀကီးလာတတ္တယ္)။

အယ္လ္ကိုင္ဒါ-အယ္လ္ဆာဟာ့ဘ္ဟာ ကိုယ့္ကို အင္တာနက္ ေပၚကေန ေျခရာခံ မလိုက္ႏိုင္ေအာင္လည္း အယ္လ္ဖာဂ်ာ (အ႐ုဏ္ဦး) လို႔ေခၚတဲ့ ကမၻာအႏွံ႔က လူမသိ သူမသိ ဝက္ဘ္မာစတာ ကြန္ယက္ႀကီးတခုကို တည္ေထာင္ သံုးစြဲလာပါတယ္။ ဒီထဲမွာ ဝက္ဘ္မာစတာ ၃ဝ-၄ဝ ပါဝင္ပါတယ္။ အယ္ဖာဂ်ာဟာ အယ္ကိုင္ဒါ ဗဟိုရဲ႕ ဖိုင္ ေတြသာမက ဌာနခြဲေတြ၊ တာလီဘန္နဲ႔ တျခားအစြန္းေရာက္ အစၥလာမ္အဖြဲ႔ ၄-၅-၆ဝ ရဲ႕ ဝါဒ ျဖန္႔ခ်ိေရးကိုပါ အက်ဳိးေဆာင္ေပးပါတယ္။ ဗီဒီယိုေတြကို အဂၤလိပ္၊ ဂ်ာမန္၊ အီတလီ၊ ျပင္သစ္၊ ပါ့ရွ္တူ၊ တူရကီနဲ႔ တျခားဘာသာ စကားေတြနဲ႔ စာတမ္းထိုးတာလည္း သူတုိ႔ပဲ လုပ္ေပးပါတယ္။

အယ္လ္ဖာဂ်ာ ျဖန္႔ခ်ိေရးကြန္ယက္ဟာ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈ မရွိသေလာက္ ျဖစ္ၿပီး လံုၿခဳံေရး အတြက္ ဝက္ဘ္မာစတာ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ေပးမသိပါ။ ကြန္ပ်ဴတာ ေဖာက္ထြင္းအလုပ္ (ဟက္ကင္း)၊ မာလ္တီမီဒီယာ၊ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ အင္တာနက္ လံုၿခဳံေရးနဲ႔ ျဖန္႔ခ်ိေရး လိုင္းေတြအတြက္လည္း “တပ္မဟာ”ေတြ သီးျခား ဖြဲ႔ထားပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႔ေတြဆီက ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရး ဖိုင္ေတြေရာက္လာရင္ အယ္လ္ဖာဂ်ာ ကြန္ယက္က အင္တာနက္ေပၚ တင္ေပးပါတယ္။ တင္ထားတဲ့ အေၾကာင္းကိုလည္း လူသံုးမ်ားတဲ့ အစၥလာမ္ ေဖာ္ရမ္ဝက္ဘ္ဆိုက္ ေတြမွာ ေၾကညာေပးတဲ့အတြက္ ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ ေထာက္ခံသူေတြက ဗီဒီယိုေတြကို ေကာ္ပီကူး၊ တျခားဝက္ဘ္ဆိုက္ေတြကို ထပ္ျဖန္႔တာ၊ ယူတ်ဴ႕ဘ္တင္တာ လုပ္ၾကပါတယ္။ ေဖာ္ရမ္ ဝက္ဘ္ဆိုက္ေတြ၊ ဂ႐ုေတြကို ပါ့စ္ဝါ့ဒ္ စကားဝွက္နဲ႔ ကာကြယ္ထားၿပီး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ထိန္းခ်ဳပ္ ထားပါတယ္။ ဂ႐ု ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အဆင့္ျမင့္ ဂ႐ုေမာ္ဒေရတာ ေတြကပဲ တင္ခြင့့္ ျဖဳတ္ခြင့္ ရွိတဲ့အတြက္ ဘင္လာဒင္ ဗီဒီယို အတုတင္တာမ်ဳိး မျဖစ္ရေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စီအိုင္ေအက ေဖာက္ဝင္ ပံုမွား႐ိုက္ဖို႔ အင္မတန္ ခက္ခဲေနပါတယ္။ အယ္လ္ဖာဂ်ာဟာ လံုၿခဳံေရးကို ဦးထိပ္ထားတဲ့ အတြက္ “နည္းပညာ မူဂ်ာဟစ္စစ္သည္” Technical Mujahid ဆိုတဲ့ လက္စြဲစာအုပ္ တအုပ္ေတာင္ ထုတ္ထားၿပီး အင္တာနက္နဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာမွာ ကိုယ့္ေျခရာလက္ရာ သူမ်ား မလိုက္ႏိုင္ေစဖို႔၊ စိမ့္ဝင္ထိုးေဖာက္ မခံရေစဖို႔နည္းနာေတြ၊ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ေတ ြေဖာ္ျပေပးထားပါတယ္။ လိုအပ္ရင္ လိုအပ္သလို အစားထိုးႏိုင္ဖို႔ ဝက္ဘ္မာစတာ အသစ္ေတြ အလြယ္တကူ စုေဆာင္းႏိုင္ေအာင္လည္း တည္ေဆာက္ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ ကြန္ယက္ထဲ က လူ ၂ဝ ေလာက္ အဖမ္းခံရရင္ ခဏတျဖဳတ္ပဲ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္သြားၿပီး သူတုိ႔ေနရာ အစားထိုးဖို႔ လူ ၅ဝဝဝဝ ထဲကေရြး ဆက္လည္ ပတ္ႏိုင္ပါတယ္။

အယ္လ္ကိုင္ဒါ ျပန္ၾကားေရးဌာနဟာ ဘင္လာဒင္မိန္႔ခြန္း သို႔မဟုတ္ တျခား အယ္လ္ကိုင္ဒါ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ မိန္႔ခြန္းေတြကို႐ိုက္ကူးၿပီး တပတ္အတြင္း အင္တာနက္ေပၚ တင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားအားျဖင့္ ၂ ပတ္-၃ ပတ္ ေအးေအးေဆးေဆး အခ်ိန္ယူ တည္းျဖတ္ၿပီးမွ ထုတ္လႊင့္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံ အစၥလာမ္မာဘာ့ဒ္ ၿမိဳ႕ ဗလီနီကို အစိုးရတပ္ေတြ ဝင္စီး နင္းတုိက္ခိုက္ခဲ့တုန္းက ေနာက္တေန႔မွာပဲ အယ္ကိုင္ဒါ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ တုန္႔ျပန္ ႐ႈတ္ခ်တဲ့ မိန္႔ခြန္းကို အင္တာနက္ေပၚ တင္ႏိုင္ခဲ့ ပါတယ္။ ပက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ေလ့လာေရးဌာနက ၫႊန္ၾကား ေရးမွဴး မိုဟာမက္ရာနာက အယ္လ္ေကဒါကို ခ်ိနဲ႔ေအာင္ လုပ္ခ်င္ရင္ ဘင္လာဒင္ထက္ သူ႔ရဲ႕အိုင္တီ မန္ေနဂ်ာကို အဓိကဦးတည္ အမိဖမ္းသင့္တယ္လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ် ပါတယ္။

အယ္လ္ကိုင္ဒါဟာ ဗီဒီယိုေခြေတြ ထုတ္လႊတ္လႊင့္တင္ရာမွာ ရန္သူ႔ ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႔ေတြရဲ႕ အပိတ္ပင္ မခံရဖို႔ နဲ႔ မူလ ထုတ္လႊတ္တဲ့ ဇာစ္ျမစ္ကို ေျခရာ မေကာက္ႏိုင္ေစဖို႔ ႐ိုး႐ိုးသာမန္ နည္းနာေတြေရာ အဆင့္ျမင့္ နည္းပညာ ေတြပါ ေရာေမႊ သံုးစြဲပါတယ္။ ပထမဆံုး ဗီဒီယုိေခြေတြကို သမ္းဒ႐ိုက္ ေသးေသးေလးထဲထည့္၊ ဆက္သားအဆင့္ ဆင့္နဲ႔ လူကိုယ္တုိင္ ေႁမြလိမ္ေႁမြေကာက္ သယ္ယူလာၿပီး အစၥလာမ္ ကြန္ပ်ဴတာ ပါရဂူေတြဆီ ပို႔ေပးပါတယ္။ ဒီ ပါရဂူေတြက အင္တာနက္ ကဖီးဆုိင္ေတြက တဆင့္ ကမၻာအႏွံ႔ အယ္လ္ဖာဂ်ာ ကြန္ယက္က တျခားအစၥလာမ္ ပါရဂူ ေတြဆီ ပို႔ေပးၿပီးမွ အဲဒီလူေတြက အခမဲ့ ဝက္ဘ္ဆိုက္ေတြ ဒါမွမဟုတ္ ေဖာက္ယူထားတဲ့ Hijacked ဝက္ဘ္ဆိုက္ ေတြကို ႏိုင္ငံေပါင္းစံုက ဆာဗာေတြ သံုးၿပီး တင္ပါတယ္။

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့ အေမရိကန္ ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႔ေတြဟာ ဘင္လာဒင္ ဗီဒီယိုေတြရဲ႕ မူလ ဇာစ္ျမစ္ ေနရာကို ေျခရာခံလို႔ မရေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အီရတ္ႏိုင္ငံက အယ္လ္ကိုင္ဒါ တာဝန္ခံ ဇာကာဝီက ေတာ့ ၂ဝဝ၇ ေမလအတြင္း ဗီဒီယို တခုမွာ သူ႔ မ်က္ႏွာကို ျပခဲ့ၿပီး ႏွစ္လအၾကာမွာ အေမရိကန္ ေလတပ္က တိုက္ခိုက္ သုတ္သင္တာ ခံခဲ့ရပါတယ္။ တာလီဘန္ တပ္မွဴး မူလာဒါဒူလာလည္း တီဗီ အင္တာဗ်ဴးတခု ေပးအၿပီး ၃၆ နာရီအၾကာမွာ ေနတိုးတပ္ေတြရဲ႕ ေခ်မႈန္း သုတ္သင္မႈကို ခံသြားရပါတယ္။

အင္တာနက္စစ္မ်က္ႏွာအျပင္ လက္ေတြ႔ပထဝီေျမျပင္ စစ္မ်က္ႏွာမွာလည္း အစၥလာမ္ ေျပာက္က်ား ေတြက ထိုးထြင္း တီထြင္မႈေတြ လုပ္ေနပါတယ္။ အဲဒီထဲက တခုကေတာ့ အီရတ္ႏိုင္ငံက ရွီအာ အစၥလာမ္ အစြန္းေရာက္ေတြ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ စသံုးလာတဲ့ လက္လုပ္ ဒံုးအားသံုးဗံုး (သို႔မဟုတ္) လက္လုပ္ ဒံုးအားသံုးေမာ္တာ Improvised Rocket Assisted Munitions (IRAM) ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြက ဂက္စ္အိုး အလြတ္ထဲကို ယမ္းအခ်ိန္ ေပါင္ ၂ဝဝ-၃ဝဝ နဲ႔ သံတိုသံစေတြ ေဘာေစ့ေတြထည့္၊ ပိုက္လံုး(ဝါ) သံေျပာင္းႀကီးႀကီး တခုထဲ ဒီဂက္စ္အိုးထည့္ၿပီး ၁ဝ၇ မမ ဒံုးက်ည္တြန္းအားနဲ႔ ပစ္တာျဖစ္ပါတယ္။ ၁ဝ၇ မမ ဒံုးက်ည္ဟာ မီတာ ၈၅ဝဝ ေျပး ၿပီး ယမ္းအား တီအန္တီ ၃ ေပါင္ေလာက္ဘဲ ရွိပါတယ္။ အေလးခ်ိန္မ်ားတဲ့ ဂက္စ္အိုးကို တြန္းရတဲ့ အခါက်ေတာ့ ကိုက္ ၁၅ဝ-၂ဝဝ ေလာက္ဘဲ သြားႏိုင္ပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂက္စ္အိုးထဲ ထည့္ထားတဲ့ ယမ္းအား တအားမ်ား တာရယ္၊ ဂက္စ္အိုး အခြံထူႀကီး အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာ ကြဲတာရယ္ေၾကာင့္ ထိခိုက္ႏႈန္း မ်ားသြားေစပါတယ္။

ဒီဗံုးပ်ံေတြက ပစ္မွတ္မတိက်ေပမဲ့ လမ္းေဘးေထာင္ဗံုးေတြ၊ သာမန္ ေမာ္တာထုတာ၊ ဒံုးက်ည္ ပစ္တာေတြထက္ ပိုၿပီး ရန္သူမ်ားမ်ားကို တၿပိဳင္ထဲ ေသေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒံုးပ်ံအား သံုးေပမဲ့ ေမာ္တာလိုဘဲ ေဒါင့္ျမင့္ လမ္းေၾကာင္း ခံုးသြားတဲ့အတြက္ အုတ္နံရံ အျမင့္ေတြ၊ အေဆာက္အဦးေတြကို ေက်ာ္ပစ္လို႔ ရပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ ကုန္ကား ေနာက္ခန္းေပၚတင္ၿပီး အေဝးထိန္း ခလုတ္ျဖဳတ္ ပစ္လႊတ္ပါတယ္။ ကုန္ကားတစီးမွာ ဒံုးက်ည္ ၄-၅ လံုးကေန ၁ဝ လံုး-၁၅လံုးအထိ တင္ၿပီး အတြဲလိုက္ ပစ္ပါတယ္။ အေဝးထိန္း ခလုတ္ကိုေတာ့ လက္ကိုင္ဖံုး ဒါမွမဟုတ္ အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ အခ်ိန္ထိန္း ကိရိယာနဲ႔ လုပ္ပါတယ္။ တျခား ဒံုးက်ည္ေတြထက္ သာတာက အနီးကပ္ ပစ္လို႔ရၿပီး ေပါက္ကြဲမႈအားလည္း ပိုႀကီးပါတယ္။ အခုလို ဗံုးပ်ံနဲ႔ တိုက္ခိုက္မႈကို ေျပာက္က်ားေတြက ဗီဒီယို ႐ိုက္ထားၿပီး လက္ဘႏြန္ႏိုင္ငံက ဟစ္ဇ္ဘူလာ အဖြဲ႔ပိုင္ ႐ုပ္သံ လႊင့္႐ံုကေန ျပသခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဗံုးပ်ံေတြကို ပထမဆံုး စ တီထြင္သံုးစြဲခဲ့တဲ့ ေျပာက္က်ား ေတြကေတာ့ အိုင္အာရ္ေအ (ေျမာက္အုိင္ယာလန္ ကက္သလစ္ေျပာက္က်ား) ေတြနဲ႔ ကိုလမ္ဘီယာ ႏိုင္ငံက ေျပာက္က်ားေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဒီဗံုးပ်ံေတြနဲ႔ တတန္းတည္းေလာက္ထိေရာက္တဲ့ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရး ဗီဒီယိုေခြကို ၂ဝဝ၇ စက္တင္ဘာမွာ အယ္လ္ကိုင္ ဒါ ဒုေခါင္းေဆာင္ ဇာဝါဟီရီက ထုတ္လႊင့္ခဲ့ပါတယ္။ ေရပက္ မဝင္ေအာင္ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီး စကား ေျပာတတ္တဲ့၊ မြတ္ဆလင္ေတြရဲ႕အဓိက မေက်နပ္ခ်က္ (အေရွ႕အလယ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ အေမရိကန္ ေပၚလစီ) ကို ဦးတည္ ပစ္မွတ္ထား ႏႈိးဆြလံႈ႔ေဆာ္ ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ဇာဝါဟီရီ တင္ဆက္တဲ့ “သစၥာခြန္အား”လို႔ နာမယ္ေပးထားတဲ့ ဒီ မွတ္တမ္းတင္ သတင္းကား ဗီဒီယိုေခြဟာ မိနစ္ ၈ဝ ၾကာၿပီး မြတ္ဆလင္ေတြ အေပၚ အေမရိကန္ အစိုးရရဲ႕ ‘ေစာ္ကား ထိုးႏွက္မႈ’ေတြကို ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ဇာတ္ေၾကာင္း လွန္ထားပါတယ္။ အေမရိကန္ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ စကားေတြ၊ ႐ုပ္ပံုေတြ၊ အေမရိကန္ သတင္းေထာက္ေတြရဲ႕ သတင္းေပးခ်က္ေတြနဲ႔ အင္မတန္ အႏုပညာေျမာက္ ထိေရာက္စြာ ျဖတ္ ညွပ္ ကပ္ ခ်ယ္သ တန္ဆာဆင္ထား ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေမရိကန္ ဝက္စ္ပြိဳင့္ စစ္တၠသိုလ္ အၾကမ္းဖက္ဝါဒ တိုက္ဖ်က္ေရးဌာနမွဴး ဂ်ားရက္ဘရာခ်မ္က “ဒီ ဗြီဒီယိုဟာ အင္မတန္႔ကို အဆင့္ျမင့္ၿပီး ဟတ္ထိ ေအာင္ ႐ိုက္ထားလို႔ က်ဳပ္တို႔အတြက္ ဧရာမ ျပႆနာႀကီး ျဖစ္ေနတယ္။ ၾကည့္ၿပီးရင္ ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ သူတို႔ ေျပာ တာ ဟုတ္ႏိုင္တယ္လို႔ကို ျဖစ္သြားရတယ္”လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ် ခဲ့ရပါတယ္။

ရည္ၫႊန္း။ ဝါရွင္တန္ပို႔စ္ သတင္းစာ

ဂါမဏိ