..............................

Thursday, July 7, 2011

ၿပိဳင္ဘက္ဟာ ရန္သူလား

ေမာင္စံေပါ
Thursday, 07 July 2011

သူ႔ရႇင္ ရာဇာဓိရာဇ္ လြန္သည္ကို ၾကားရလွ်င္ ဘုရင္မင္းေခါင္သည္ မိမိႏႇင့္ယခင္က အခ်င္းခ်င္း စစ္ခင္းခဲ့ၾကပံု၊ တစ္ဦးႏႇင့္တစ္ဦး အမ်ဳိးမ်ဳိး အဖံုဖံု ျပဳမူခဲ့ၾကပံုမ်ားကို ေအာက္ေမ့သျဖင့္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲ၍ ငိုေတာ္မူ၏။ (ႏိုင္ပန္းလႇ၏ ရာဇာဓိရာဇ္ အေရးေတာ္ပံုက်မ္း၊ သတၲမအႀကိမ္၊ ျမ၀တီစာေပတိုက္၊ ၁၉၉၈ ႏို၀င္ဘာလ၊ စာ- ၄၂၁)

''ရန္''ဟူေသာ စကားလံုး၏ အဓိပၸာယ္ကို ႀကိယာအားျဖင့္ အပိုေဆာင္းသည္၊ ရည္မႇန္းသည္၊ သတ္မႇတ္သည္ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ႀကိယာကို ေထာက္ပံ့ေပးေသာ စကားလံုး၊ ျဖစ္အံ့ေသာ ႀကိယာကို နာမ၀ိေသသန သေဘာ ေဆာင္ေစႏိုင္ေသာ စကားလံုး၊ ႀကိယာကို ႀကိယာနာမ္ ျဖစ္ေစေသာ စကားလံုး ဟူ၍ မႇတ္သားဖူးပါသည္။

သို႔ေသာ္ျငားလည္း ဤ 'ရန္' ဟူေသာ စကားလံုး၏ အမ်ားသံုးဟု ဆိုရမည့္၊ အမ်ားသူငါ ႐ုတ္ျခည္း သေဘာေပါက္ေလ့ ရႇိသည့္ အဓိပၸာယ္မႇာ တစ္စံုတစ္ဦးအား ထိခိုက္ေစမည့္ အေႏႇာင့္အယႇက္ အႏၲရာယ္၊ ဆန္႔က်င္ထိပါး တိုက္ခိုက္မႈ၊ မိတ္ဖက္ မဟုတ္ေသာ အရာ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ (ျမန္မာအဘိဓာန္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ အတြဲ - ၄၊ ပထမအႀကိမ္၊ ျမန္မာစာအဖြဲ႔၊ ၁၉၈၀ ေဖေဖာ္၀ါရီလ၊ စာ- ၃၅)

ျမန္မာစကားပံုမ်ားတြင္လည္း 'ရန္ကိုရန္ခ်င္း မတုံ႔ႏႇင္းႏႇင့္'၊ 'ရန္မလိုမႇ ရန္ၿပိဳသည္'၊ 'ရန္ကုိရန္ေႂကြး အတိတ္မႇာေဆး' စသည္ျဖင့္ ေရးသား ၾကပါသည္။ တစ္ဖန္ 'ရန္လွ်င္ ေအာင္မႈေၾကာင္း ဆယ္ခု'ဟူ၍ ရန္မီး မပြားေၾကာင္း ရန္ကို ေအာင္ျမင္ေရး ၾသ၀ါဒေပးကာ ညႊန္ၾကားလာသည္ တို႔ကို ဖတ္႐ႈရ ျပန္ပါသည္။

လြယ္လင့္တကူ ေျပာရမည္ ဆိုပါက 'ရန္' ဟူသည္ 'လက္ခံႏိုင္ေရး ေ၀းစြတကား'၊ 'ႏႇစ္သက္ဖြယ္အရာ ရႇာမရ ႏိုင္တကား'ဟု ေျပာႏိုင္သည္။ 'ရန္'ကို ေဆာင္ၾကဥ္းလာေသာ၊ မိမိအား ရန္၀ဲၾသဃတြင္ တစ္ရစ္ၿပီး တစ္ရစ္ လည္ေစေသာ၊ အမုန္းမီးကို ပြားေစေသာ၊ တရားမွ်တမႈ တို႔ကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈကာ မိမိအသာရေရး (၀ါ) အႏိုင္ရေရးကိုသာ ဦးထိပ္ပန္ဆင္ ေစေသာ သူသည္ကား ရန္သူပင္။

ရန္သူသည္ နယ္ပယ္မႇ လြန္ေျမာက္၏။ ေဒသမႇ လြန္ေျမာက္၏။ အခ်ိန္မႇ လြန္ေျမာက္၏။ ကာလမႇ လြန္ေျမာက္၏။

ယႇဥ္ၿပိဳင္ျခင္းသည္ နယ္ပယ္ တစ္ခုတြင္ ျဖစ္ႏိုင္၏။ နယ္ပယ္ အမ်ားတြင္လည္း ျဖစ္ႏိုင္၏။ ေဒသတစ္ခု အတြင္း၌လည္း ျဖစ္ႏိုင္၏။ ေဒသ အမ်ားတြင္လည္း ျဖစ္ႏိုင္၏။ အခ်ိန္တစ္ခု အတြင္း တြင္လည္း ျဖစ္ႏိုင္၏။ အခ်ိန္တစ္ခု မကတြင္လည္း ျဖစ္ႏိုင္၏။ ကာလ တစ္ခုတြင္လည္း ျဖစ္ႏိုင္၏။ တစ္ခုမကေသာ ကာလမ်ားတြင္လည္း ျဖစ္ႏိုင္၏။

ေမာင္စံေပါတို႔ ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းပညာ သင္ၾကားရာတြင္ စာၿပိဳင္ၾကသည္။ အဆင့္ၿပိဳင္ၾကသည္။ က်ဴရႇင္ မရႇိေသးေသာ ေခတ္ ျဖစ္ရကား ဆရာ သင္ၾကားသမွ် အာ႐ုံစိုက္ကာ ေလ့လာၾကသည္။ စာသင္ရင္း စာက်က္ၾကသည္။

ဆရာတစ္ဦး ဆိုလွ်င္ စာသင္ အလြန္ေကာင္းသည္။ သင္ခန္းစာ အသစ္တက္၊ သင္ၿပီးသည္ႏႇင့္ ခ်က္ခ်င္း စာေမးသည္။ မရသူကို မတ္တပ္ ရပ္ေစၿပီး ရသူ ထိုင္ေစသည္။ မတ္တပ္ရပ္ရသူတို႔မႇာ ဂုဏ္ငယ္ၾကကုန္၏။ စာေျဖႏိုင္၍ ထိုင္ရသူတို႔မႇာ သိၾကားမင္း ဖန္ဆင္းကာ ခ်ီးျမႇင့္လုိက္ေသာ ေနရာ၀ယ္ စံျမန္းရသည့္ႏႇယ္။

စာၿပိဳင္ဘက္မ်ား ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း တစ္ဦးႏႇင့္တစ္ဦး မလိုမုန္းတီး မရႇိၾက။ အေကာက္မၾကံၾက။ မညစ္ပတ္ၾက။ ခ်စ္ခင္ရင္းႏႇီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ အတန္းမ်ား တစ္တန္းၿပီး တစ္တန္း တက္ခဲ့ၾကသည္။ 'ဒီေကာင္ေၾကာင့္ ငါလူရည္ခြၽန္ ျပဳတ္သြားတာ၊ သင္းသာမရႇိရင္ ငါရမႇာ။ သင္းဒီကေန ေျပာင္းမႇ ေအးမႇာ'ဟူေသာ အေတြးမ်ား မေတြးၾက။ ငါပိုၿပီး ႀကိဳးစားရမႇာ ဟူ၍သာ ႏႇလုံးသြင္းၾက၏။

မႏိုင္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ရမႇာဘဲဟု စိတ္စြဲကာ နည္းလမ္း အသြယ္သြယ္ျဖင့္ ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ၾကသူမ်ားမရႇိ ဟူ၍ကား မဆိုခ်င္ပါ။ အနည္းငယ္ မဆိုစေလာက္ ရႇိႏိုင္ပါသည္။

ေမာင္စံေပါတို႔ေခတ္က စတုတၴတန္းမႇာ ၿမိဳ႕နယ္စစ္ ျဖစ္၏။ ဂုဏ္ထူးေပး၏။ ေအာင္ခ်က္ရာခိုင္ႏႈန္း ၿပိဳင္ၾက၏။ ဂုဏ္ထူး အေရအတြက္ ၿပိဳင္ၾက၏။ ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ အဆင့္ ၿပိဳင္ၾက၏။

ၿမိဳ႕နယ္ပညာအုပ္ (ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမႇဴး)၏ သမီးသည္လည္း စတုတၴတန္း စာေမးပြဲ ၀င္ေျဖ၏။ သူငယ္တန္းမႇ တတိယတန္း အထိ ကာလ အတြင္းေသာ္ လည္းေကာင္း၊ စတုတၴတန္း လပတ္ စာေမးပြဲႏႇင့္ အစမ္း စာေမးပြဲမ်ားတြင္ လည္းေကာင္း၊ သူ႔အဆင့္မႇာ ၃၀ ၀န္းက်င္သာ၊ ေက်ာင္းသား အေရအတြက္ ၅၇ ေယာက္ ရႇိေသာ စတုတၴတန္းတြင္ အလယ္မွ်သာဟု ဆိုႏိုင္သည္။

စတုတၴတန္း အတန္းတင္ စာေမးပြဲႀကီး ေအာင္စာရင္း ထြက္ေတာ့ ေမာင္စံေပါတို႔ အားလံုး တြက္ဆ ထားၾကသည့္ အတိုင္း ပညာအုပ္ သမီးက ဘာသာစံု ဂုဏ္ထူးႏႇင့္ ေအာင္ၿပီး တစ္ၿမိဳ႕နယ္လံုး ပထမ ရသြားခဲ့သည္။ သူ႔ခမ်ာ ပထမသာ ရခဲ့သည္။ ျပည့္ျပည့္၀၀ မေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့။ 'ကံေကာင္းလြန္းလို႔ ပါဟယ္။ ဒါက်က္၊ ဒါရ၊ ဒါေမး၊ ဒါေျဖ ျဖစ္သြားလို႔ပါ'ဟု ရႇက္ျပံဳးႏႇင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေျဖရႇင္းရသည္က ခဏခဏ။ အျမဲလိုလို ပထမ စြဲေနေသာ ေမာင္ေက်ာင္းသားမႇာ ဒုတိယသာရၿပီး မျမဲေသာ သေဘာကို ငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္ႏႇင့္ ေစာေၾကာရရႇာ၏။

ေနာက္အတန္းမ်ားတြင္လည္း ပညာအုပ္ သမီးမႇာ သူလိုငါလိုပင္ တန္းစဥ္ ေအာင္ခဲ့ၿပီး သူလိုငါလို ဘြဲ႔တစ္ခု ရခဲ့သည္။ သူလိုငါလိုပင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ရႇိခဲ့သည္။ ထိုအထဲမႇာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ဦး၏ ဖခင္မႇာ မစ ႏိုင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ႀကီး ျဖစ္၏။ ထိုသူငယ္ခ်င္း၏ ေက်းဇူးျဖင့္ အလုပ္ႀကီး အကိုင္ႀကီးမ်ား လုပ္ခဲ့ရၿပီး လုပ္ငန္းရႇင္ႀကီး ျဖစ္ခဲ့သည္။ 'ကံေကာင္းလြန္းလို႔ပါဟယ္'၊ အလုပ္ေတြက အဆင္ေျပေတာ့ အရမ္း က်န္တယ္ေလ'တဲ့။

သည္လိုႏႇင့္ ေမာင္စံေပါ တျဖည္းျဖည္း အသက္ႀကီးလာခဲ့သည္။ ျဖတ္သန္းခဲ့သည့္ ေနရာဌာန ကာလမ်ားႏႇင့္ အတူ လူအမ်ဳိးမ်ဳိး အဖံုဖံုကို ၾကံဳခဲ့ရသည္။ ကိုယ္ေတြ႕လည္း ရႇိခဲ့ဖူးသည္။ 'ကိုယ္ျမင္'လည္း ပါ၀င္ခဲ့သည္။ 'ကိုယ္ၾကား'လည္း မနည္းမေနာပင္။ 'ကိုယ္သိ'မႇာမူ အပံုအပင္။ နည္းလမ္း အသြယ္သြယ္ျဖင့္ ေတြ႔ျမင္ ၾကားသိခဲ့ရသည္ တို႔တြင္ ၿပိဳင္ပြဲ အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔သည္ ပါ၀င္ၾကကုန္၏။ ၿပိဳင္ဘက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔၏ သေဘာကို ေစာေၾကာမိ၏။

ႏိုင္ငံႀကီး တစ္ႏိုင္ငံ၏ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲကို အမႇတ္ရမိသည္။ ပါတီႀကီး (၂) ခု အနက္ တစ္ခု၏ သမၼတေလာင္း အျဖစ္ အေရြးခံရေရး အတြက္ အေလာင္းအလ်ာ (၂) ဦး သည္ အႀကိတ္အနယ္ ယႇဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၾကသည္။ တစ္ဦးက ႐ႈံးနိမ့္ၿပီး တစ္ဦးက အႏိုင္ ရသြားခဲ့သည္။ အႏိုင္ရသူအား ႐ႈံးသူမႇ ဂုဏ္ျပဳစကား ဆိုခဲ့သည္။ ႏိုင္သူ သမၼတ ျဖစ္ေရး အတြက္ အားေပးခဲ့သည္။ လႈံ႔ေဆာ္ခဲ့သည္။ ကူညီခဲ့သည္။ မၾကာမတင္မီ ကာလ ၿပိဳင္ဘက္ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္ကို ခ်န္ထားရစ္ခဲ့သည္။ ႏိုင္သူ သမၼတ ျဖစ္လာေသာ အခါတြင္လည္း အစိုးရအဖြဲ႔တြင္ ၀င္ေရာက္ တာ၀န္ထမ္းကာ ႏိုင္ငံအက်ဳိးကို စြမ္းသမွ် သယ္ပိုး ေလေတာ့သည္။

ၿပိဳင္ဘက္ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ရန္ဘက္မ်ား မဟုတ္ခဲ့ၾက။ ပါတီသမၼတေလာင္း ျဖစ္ေရးအတြက္ ၿပိဳင္ဆိုင္ ခဲ့ၾကသည္။ ကာလတစ္ခု ေက်ာ္ျဖတ္ ခဲ့ၿပီးေနာက္ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့သည့္တိုင္ ႏိုင္သူ သမၼတျဖစ္ေရး ကူညီေပးခဲ့သည္။ မိမိကိုယ္က်ဳိး ကိစၥ မျဖစ္ခဲ့ရ ေသာ္ျငားလည္း ပါတီအက်ဳိး အတြက္ ဆက္သယ္ပိုးခဲ့သည္။ မင္းသားႀကီး မလုပ္ရရင္ ပတ္မႀကီး ေပါက္ပစ္လိုက္မယ္ ဟူ၍ မရိႇခဲ့။ မိမိပါတီ အႏိုင္ရေရး ဟူေသာ ရည္မႇန္းခ်က္ အၿပီးတြင္ ႏိုင္ငံအတြက္ ဆက္၍ တာ၀န္ထမ္း၏။ ''ေကာင္းေလစြ''။

ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ မရႇိက မတိုးတက္ႏိုင္ဟု ဆိုပါသည္။ ယႇဥ္ၿပိဳင္ျခင္း၏ တရားကိုယ္သေဘာကို ေစ့ေစ့ငုငု ေစာေၾကာရန္ လိုပါမည္။

ၿပိဳင္ဘက္ႏႇင့္ ရန္ဘက္ကို ခြဲျခားတတ္ရပါမည္။ ၿပိဳင္ဘက္ကို ၿပိဳင္ဘက္သာ ျဖစ္ေစသင့္ပါသည္။ ရန္ဘက္အသြင္ မေဆာင္ေစသင့္ပါ။ ယႇဥ္ၿပိဳင္သူမ်ားကို ရန္သူမ်ား မျဖစ္ေစလိုပါ။

ယႇဥ္ၿပိဳင္ျခင္း၏ ေနာက္ဆက္တြဲ အျဖစ္ ရလဒ္တစ္ခုကေတာ့ ပါလာမည္ ျဖစ္မည္။ မည္သို႔ေသာ အေၾကာင္းတရား မ်ားေၾကာင့္ ဤရလဒ္ကို အက်ဳိးအျဖစ္ ေပၚေပါက္ ရရႇိခဲ့သနည္း ေမးခြန္းကိုလည္း အေျဖရႇာ ရပါမည္။ မိမိထက္ သာလြန္ေသာ ၿပိဳင္ဘက္က အႏိုင္ရ သြားသည့္အခါ ၿပိဳင္ဘက္ကို အသိအမႇတ္ ျပဳသင့္သည္။ မင္းေတာ္လို႔ မဟုတ္ဘူး။ ငါညံ့လို႔ပါ ဟူ၍ ေျပာဆိုၾကသည္မ်ား ၾကားဖူးမည္ ျဖစ္သည္။ ငါ့ထက္ပိုၿပီး မင္းညံ့ရင္ ငါႏိုင္မႇာ ဟူ၍ အတြန္႔တက္ တတ္ၾကသည္။

ေစာဒကမ်ားျဖင့္ တိုးတက္မႈ ရေစမည္ဟု မယံုၾကည္ပါ။ ''သူ႔ေျမမႇာ ျဖဴျပာ ပြင့္လွ်င္ျဖင့္၊ ငါ့ေျမမႇာ နီ၀ါ တင့္ရမေပါ့''ဟူေသာစိတ္ ထားရပါမည္။ အခြင့္အခါကို ေမွ်ာ္ေနယံုျဖင့္ မၿပီးပါ။ အခြင့္သာသည့္အခါ မလင့္ရေအာင္ အရန္သင့္ ျဖစ္ေနရပါမည္။ ဥယ်ာဥ္ေတာ္ သာယာေရးကို ႐ႈျမင္ ေမွ်ာ္ခါခါ ေတြး႐ုံျဖင့္ မၿပီးပါ။ မေႏႇးေအာင္ ေလွ်ာက္ရပါမည္။ အားထုတ္ရပါမည္။ ေပါင္းႏုတ္ရပါမည္။ အေၾကာင္းညီသည့္ အခါ လႇပေသာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ သပ္ရပ္ သန္႔ရႇင္းစြာ ေပၚလာပါမည္။

ဆိုပါဦးမည္။ ဘာသာစကား ဟူ၍ စတင္ ေပါက္ဖြားခဲ့ခ်ိန္မႇ စၿပီး လက္ခံ သယ္ေဆာင္ ျဖည့္စြက္ လက္ဆင့္ကမ္းကာ ဘာသာစကား သစ္ပင္ႀကီးမ်ား ႀကီးထြား ရႇင္သန္ခဲ့ၾကသည္။ မ်ဳိးကူးျခင္း၊ ကိုင္းဆက္ျခင္း စေသာ သမ႐ိုးက် မဟုတ္သည့္ နည္းလမ္း အသြယ္သြယ္ အားျဖင့္လည္း ပိုမို အေရာင္စံု လႇပလာၾကသည္။ လႇပေသာ ပန္းပြင့္ကေလး အခ်ဳိ႕ကို မွ်ေ၀လိုပါသည္။

''က်ဳပ္က ဘယ္သူနဲ႔မႇ မၿပိဳင္ရေပါင္ဗ်ာ။ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ဘဲ ၿပိဳင္တယ္။ ဒီကေန႔ ငါဟာ မေန႔ကငါထက္ ေကာင္းေသာ ကိစၥရပ္မ်ားမႇာ ပိုၿပီး သာလြန္ရမယ္။ မေန႔ကငါထက္ ပိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ၾကည္ညိဳႏိုင္စရာ ပိုျဖစ္ရမယ္။ နက္ျဖန္ခါဟာ မေသခ်ာဘူး ဆိုေတာင္မႇ ဒီကေန႔ဟာ နက္ျဖန္ခါ အတြက္ အေျခခံေကာင္းေတြ ျဖစ္ရမယ္။နက္ျဖန္ခါဟာ ဒီေန႔ထက္ မလြဲမေသြ သာေနေစရမယ္တဲ့ ခင္ဗ်ား။

Ref: EMG News

0 comments:

အေပၚသို႔