လက္ပံေတာင္းသည္ ဒီမိုကေရစီအေရး၊ လူမ်ဳိးေရးမုန္းတီးမႈသည္ ဒီမိုကေရစီ ဆန္႔က်င္ေရး

March 27, 2013

လက္ပံေတာင္းေတာင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တႏိုင္ငံလုံး အတိုင္းအတာအထိ မေက်နပ္မႈေတြ ျဖစ္တယ္။ စီမံကိန္း ဆက္လက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ေထာက္ခံလုိက္တဲ့ လက္ပံေတာင္းေတာင္ အစီရင္ခံစာ ထြက္လာၿပီးေနာက္မွာ လယ္သမား ေတြရဲ႕ မေက်မနပ္ ကန္႔ကြက္မႈေတြ ေပၚထြက္လာတယ္။ ပညာရွင္ေတြက လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေထာက္ျပၾကတယ္။ ပတ္ ဝန္းက်င္ ပညာရွင္ေတြလည္း ပါတယ္။ သတၱဳလုပ္ငန္းကို နားလည္တဲ့ ပညာရွင္ေတြလည္း ပါတယ္။ ေရွ႕ေနေတြကလည္း ဥပေဒ ႐ႈေထာင့္ကေန ကန္႔ကြက္တယ္။ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး စိတ္ဝင္စားတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသား သတင္းသမားေတြ ပညာရွင္ေတြ ကေတာင္ အသံထုတ္ေဝဖန္ လာတယ္။

ဒီလို အခ်ိ္န္မွာ မိတၳီလာမီး ထေလာင္တယ္။

မိတၳီလာအေရးအခင္းဟာ အစိုးရလုပ္တဲ့ မီးပဲ။ လက္ပံေတာင္း အက်ပ္အတည္းကို ေရွာင္လႊဲဖို႔ အစိုးရက အာ႐ံုလႊဲ လိုက္တဲ့ မီးပဲ။ မိတၳီလာမွာ လူေတြ မ႐ႈမလွ ေသဆုံးၾက၊ မီးေတြေလာင္ၾက ျပည္သူေတြ အိုးအိမ္ ပ်က္စီးၾက၊ က်ီးလန္႔စာ စား ေၾကာက္လန္႔ၾက၊ အလုပ္အကိုင္ ပ်က္စီးၾက… ဒါေတြ အားလုံးဟာ အစိုးရ လက္ခ်က္ခ်ည္းပဲ။ မိတၳီလာ အေရးအခင္း မွာ တာဝန္ အရွိဆုံး နံပါတ္တစ္က အစိုးရပဲ။

အစိုးရကို တည့္တည့္ လက္ညႇိဳးထိုးေတာ့ ဖဘ ေပၚမွာ အစိုးရက လစာေပးေရး ခိုင္းထားတဲ့ ကီးဘုတ္ လူသတ္သမား ေတြကေတာ့ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ကက္ကက္လန္ေအာင္ ရန္ေထာင္ၾကဦး မွာပဲ။ ထစ္ကနဲရွိ မင္းတို႔က အစိုးရပဲ လက္ညႇိဳး ထိုးခ်င္တယ္လို႔ ေျပာဦးမွာပဲ။ အဲသလိုေျပာမယ့္သူေတြကိုလည္း ေျပာထား ရဦးမယ္။ စစ္အာဏာရွင္ သက္တမ္းတ ေလွ်ာက္မွာ လူထုကို အစီအစဥ္ရွိရွိနဲ႔ ဒုကၡေပးတာ စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရ တခုတည္းသာ ရွိတယ္။ ႀကိဳက္သလိုေလ့လာ ဒါဟာ အမွန္တရားပဲ။

မထိန္းသိမ္းပဲ ႀကီးထြားလာတဲ့အထိ လက္ပိုက္ၾကည့္ခဲ့တယ္

ဒီပြဲမွာ အစိုးရေၾကာင့္လို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ေျပာသလဲ။ ေရႊဆိုင္မွာ ေရႊလာေရာင္းတဲ့လူေတြက အစိုးရလူေတြလား လို႔ တခ်ဳိ႕က ေမးမယ္။ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မယ္။ ေရႊဆိုင္မွာ ရန္ျဖစ္တာဟာ သာမန္ရန္ျဖစ္မႈျဖစ္ဖို႔ မ်ားတယ္။ သာမန္ရန္ျဖစ္မႈကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ အေရးယူမယ္။ ဆြမ္းႀကီးေလာင္းမယ့္လူေတြကို ထိထိေရာက္ ေရာက္ ဟန္႔တားမယ္ဆိုရင္ ဒီေလာက္ႀကီး ထြားလာစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။

ဒီေတာ့ က်ဳပ္တို႔ ဒီမိုကေရစီ ဂု႐ုႀကီးေတြ ေျပာသလို ရဲေတြကို ေလ့က်င့္သင္တန္း မေပးလို႔လား။ ဒါကေတာ့ လုံေလာက္ တဲ့ ဆင္ေျခမဟုတ္ဘူး။ ဒါဟာ ဆင္ေဝွ႔ရန္ေရွာင္ စကားမွ်သာ ျဖစ္တယ္။ အာဏာပိုင္ အစိုးရဘက္က ေဖးေဖးမမ ဝင္ ကာတဲ့ စကားမွ်သာ ျဖစ္တယ္။ ဆင္ေသကို ဆိတ္ေရနဲ႔ ဖုံးတဲ့စကားမွ်သာ ျဖစ္တယ္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းက ဒီ လူေတြပဲ လုံျခဳံေရး လုပ္လာတာ၊ တည့္တည့္ေျပာရရင္ လုပ္စားလာတာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ၿပီ။ အံတိုေနၿပီ။ ဒီေလာက္ မွ နားမလည္ရင္ ဒီေလာက္ၾကာ ေအာင္ အာဏာထိုင္ခုံေပၚ ထိုင္မေနႏိုင္ဘူး။ မိတၳီလာမွာ ရဲေတြ မထိန္းတာ မထိန္း တတ္လို႔ မဟုတ္ဘူး။ ထိန္းသိမ္းဖို႔ အမိန္႔မရလို႔ မထိန္းတာ။ ထိန္းဆိုတာကလည္း ပစ္ဖို႔ခတ္ဖုိ႔ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က အားအားရွိ ပစ္ဖို႔ပဲ စဥ္းစားေနတာဆိုေတာ့ ထိန္းပါေျပာတာကို ပစ္ခိုင္းတယ္ထင္ၿပီး ဒီမိုကေရစီ ေခတ္မို႔လို႔ ပစ္လို႔မရဘူး၊ ခတ္လို႔ မရဘူး ဆိုၿပီး ေျပာၾကျပန္ေရာ။ ဘယ္သူက သူတို႔ကို ဝင္သတ္ခိုင္းေနလို႔တုန္း။ ခက္ပဲ ခက္ရခ်ည္ ေသးရဲ႕။ သတ္ေနတာကို မသတ္ေအာင္ တားပါဆိုမွ သူတို႔က အားအားရွိ၊ ပစ္မယ္ သတ္မယ္ဆုိတာခ်ည္းပဲ။ ပစ္တဲ့ခတ္ တဲ့ နည္းကလြဲၿပီး တျခားနည္း မလုပ္တတ္ေတာ့ဘူးလား။

“မိတၳီလာမွာ စျဖစ္ျဖစ္ခ်င္း ေရႊဆိုင္ေတြ ဖ်က္ဆီးေနတာ ၂ နာရီေက်ာ္ၾကာတယ္။ ဘယ္သူမွ လာမထိန္းဘူး” လို႔ အာအက္ဖ္ေအမွာ မိတၳီလာၿမိဳ႕ခံ ကုန္သည္ႀကီး ဦးလွျမင့္က ဖြင့္ေျပာသြားတယ္။ မ်က္စိေရွ႕မွာ အၾကမ္းဖက္ေနတာ၊ လုယက္တိုက္ခိုက္ေနတာကို ဘာ့ေၾကာင့္ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ။ ဘာသေဘာလဲ။ ၂ နာရီၾကာေအာင္ ဘာမွ မလုပ္ တာဟာ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနတာမဟုတ္လို႔ ဘာလို႔ဆိုဦးမတုန္း။

လက္ပံေတာင္းမွာ သကၤန္းျခဳံၿပီး အိပ္ေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို မီးေလာင္ဗုံးနဲ႔ ခြဲတယ္။ မိတၳီလာမွာ မီး႐ႈိ႕၊ လူသတ္ တဲ့ လူေတြကိုေတာ့ ဘာမွမလုပ္ဘဲ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ ဒါကိုၾကည့္႐ံုနဲ႔ အစိုးရရဲ႕ သေဘာထား ဘယ္လိုရွိတယ္ ဆိုတာ သိသာတယ္။

ကိုမင္းကိုႏိုင္ ေရာက္သြားၿပီး ခ်က္ခ်င္း ထုတ္ေျပာတယ္။ လုံျခဳံေရးေတြ ရပ္ေနတဲ့ ၾကားထဲကဝင္ၿပီး လုယက္တိုက္ခိုက္ သတ္ျဖတ္ေနတာကို အမိန္႔မရလို႔ဆိုၿပီး ဒီအတိုင္းၾကည့္ေနတယ္လို႔ ေထာက္ျပတယ္။ ဒီလိုေထာက္ျပတာေတာင္ ခ်က္ ခ်င္း အေရးမယူဘူး။ မတုန္႔ျပန္ဘူး။ ဆက္လႊတ္ေပးထားလိုက္ေသးတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အစိုးရကို လက္ညႇိဳးထိုး တာျဖစ္ တယ္။ အစိုးရက ဒီမီးကိုေလာင္ေစခ်င္တယ္။ ဒီမီးေတာက္ကို ႀကီးေစခ်င္တယ္။ ေတာက္ပါေစ၊ သတ္ပါေစ။ လူမ်ဳိးေရး မုန္းတီးမႈ ႀကီးသထက္ႀကီးေလ သူတို႔ အတြက္ ေကာင္းေလလို႔ သေဘာထားတယ္။ (ႀကီးတဲ့အတို္င္းအတာကို ဘယ္ ေလာက္အထိ ႀကီးေစခ်င္သလဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔ အာဏာကို မျခိမ္းေျခာက္တဲ့ပမာဏအထိ ႀကီးေစခ်င္တယ္။ အဲဒီထက္ ပိုလာမွ ထိန္းပါတယ္။)

ဒီေတာ့ အဓိက႐ုဏ္းကို ႀကီးလာေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္တယ္၊ လက္ပိုက္ၾကည့္တယ္။ ဒီလိုလုပ္ေနျခင္းအားျဖင့္ စစ္တပ္လာ ပါေတာ့၊ ကူပါေတာ့ ဆိုတာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ စစ္တပ္မရွိရင္ တိုင္းျပည္ကို ထိန္းမရဘူးဆိုတဲ့ အျမင္မ်ဳိးလည္း ျမင္ေစခ်င္တယ္။ အဲဒီအျမင္ကို ဦးေအာင္မင္းက မိတၳီလာမွာ ေပၚတင္ျဖန္႔တယ္။ “လူေတြက ရဲကို မေၾကာက္ဘူး။ စစ္ တပ္မွ ေၾကာက္တာ” လို႔ ေျပာတယ္။ စစ္တပ္ကယ္တင္ရွင္ အေတြးအေခၚကို ေနာက္ကေန တဘက္လွည့္ ေအာက္ လမ္းနည္းနဲ႔ ဖဘနဲ႔ ဂ်ာနယ္ေတြထဲမွာ ရွိတဲ့ သူတို႔ ဒလွ်ဳိဒလန္ေတြကတဆင့္ ထပ္ၿပီး ဝါဒျပန္ျဖန္႔တယ္။ တျခားတဘက္ မွာ လူမ်ဳိးေရး ဘာသာေရး အမုန္းကိုလည္း ေရေလာင္းေပါင္းသင္ ေမြးျမဴထားၿပီးသား ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာင္လိုခ်င္ရင္ လိုသလို အသုံးခ်လို႔ ရမယ္လို႔ ေတြးတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေနာက္ထပ္ တျခား တဘက္မွာ သူတို႔ ေခါင္းေပၚ တက္ေလာင္ေန တဲ့ လက္ပံေတာင္းမီး…… ၊ အဲဒီမီးအေပၚမွာ ေရာက္ေနတဲ့ လူထုရဲ႕ အာ႐ံုကို လႊဲထားၿပီးသားလည္း ျဖစ္သြားမယ္။ ဒါပါပဲ။ ဒီပြဲမွာ အစိုးရရဲ႕ လုပ္ရပ္က ဒါပဲ။

အစီအစဥ္တက် အၾကမ္းဖက္ဖ်က္ဆီးမႈ

ဒါ့အျပင္ ရမည္းသင္းမွာ ရြာကအိမ္ေတြကို လူေတြသြားၿပီး မီး႐ႈိ႕သြားတဲ့လုပ္ရပ္။ ကားသုံးစီးနဲ႔ လာ႐ႈိ႕တယ္တဲ့။ ဒီလို လူအမ်ားအျပား ကားနဲ႔ သြားေရာက္မီး႐ႈိ႕တယ္ဆိုတာ သာမန္ျပည္သူေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္မဟုတ္ဘူး။ အဖြဲ႔အစည္းတခုခု ကေန အစီအစဥ္တက်လုပ္တဲ့ လုပ္ရပ္။ စစ္ဆင္ေရးဆန္တဲ့ လုပ္ရပ္။ ဒါမ်ဳိးကို အသင္းအဖြဲ႔မပါဘဲ လုပ္လို႔မရဘူး။ အခု ျဖစ္တဲ့ ဘာသာေရး အဓိက႐ုဏ္းမွာ သာမန္ျပည္သူေတြကမူစလင္ဆန္႔က်င္ေရး အဖြဲ႔အစည္း ဖြဲ႔ၿပီး စည္း႐ံုးလႈပ္ရွားတဲ့ အဆင့္ မရွိေသးဘူး။ ဒီေတာ့ ဒါဟာ သာမန္ျပည္သူေတြ ရဲ႕ လက္ခ်က္မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုခ်င္တယ္။

ေနာက္တခ်က္က အနီးအနား တျခား ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ စာရြက္စာတမ္းေတြ ေဝတဲ့ ကိစၥ။ မိတၳီလာမွာလည္း အဓိက႐ုဏ္း မစတင္ခင္မွာ အခ်ိန္အမ်ားႀကီး ႀကိဳတင္ၿပီး စာရြက္ေတြေဝခဲ့တယ္။ ရမည္းသင္းမွာ မျဖစ္ခင္လည္း စာရြက္ေတြ ေဝခဲ့ တယ္။ တျခားၿမိဳ႕ေတြမွာလည္း အခုထိ စာရြက္ေဝၾကတယ္။ ဒီလို စာရြက္ေဝတာေတြကို ေတြ႔ေတာ့ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ ၾကံ့ဖြတ္နဲ႔ စြမ္းအားရွင္ေတြက ေအာက္လမ္းနည္းသုံးၿပီး အတိုက္အခံေယာင္ေယာင္ ဘာေယာင္ေယာင္နဲ႔ စာရြက္ေတြေဝ တတ္တာကို သြားသတိရမိတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆန္႔က်င္ေရးတို႔ ေဒၚအမာ ဆန္႔က်င္ေရးတို႔ကို ၾကံ့ဖြတ္ေတြ စာရြက္ေဝခဲ့ဖူးတာကို မွတ္မိၾကမွာပါ။

ဒီလို အစီအစဥ္တက် လႈံ႔ေဆာ္ တိုက္ခိုက္မႈေတြကို လုပ္တဲ့သူဟာ ဗုဒၶဘာသာ အစြန္းေရာက္ဂိုဏ္း သို႔မဟုတ္ အစိုးရ ဒလွ်ဳိ လက္ကိုင္တုတ္ ေတြသာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ပိုၿပီး ျဖစ္ႏိုင္တာကို ေျပာရရင္ အဲဒီအမ်ဳိးအစား ႏွစ္ခုစလုံးနဲ႔ အၾကံဳးဝင္ ေသာ တခုတည္းေသာ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ဖို႔ ပိုမ်ားပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးကို လူမသိေအာင္ ဖုံးဖိၿပီး လုပ္ႏိုင္တာ အစိုးရလူေတြပဲ ရွိတယ္။ အစိုးရ မဟုတ္တဲ့လူက အၾကမ္းဖက္ ဂိုဏ္းဂဏ ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ဖို႔ ဆုိတာ မလြယ္ပါဘူး။ (ဒီပဲယင္းမွာ လုပ္တဲ့ စြမ္း အားရွင္ေတြ ၾကံ့ဖြတ္ေတြကို အခုထိ နာမည္မေဖာ္ထုတ္ ႏိုင္ၾကေသးတာကို သတိရပါ။ တခ်ဳိ႕ပါဝင္တဲ့ လူေတြကို နာမည္နဲ႔ သိတဲ့လူေတြ ရွိပါတယ္။ မေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ၾကေသးတာပါ။)

ေသြးထိုးလႈံ႔ေဆာ္ ဝါဒျဖန္႔မႈေတြကို ကိုယ္တိုင္ ျပဳလုပ္ျခင္းနဲ႔ ခြင့္ျပဳျခင္း

မိတၳီလာ အေရးမွာ အစိုးရကို လက္ညႇိဳးထိုးတာ ဒါေလာက္ေၾကာင့္ပဲလား ဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဒါက ျဖစ္လာၿပီးမွ ပြားေအာင္ ႀကီးေအာင္လုပ္ယူတဲ့အပိုင္း။ မျဖစ္ခင္က ျဖစ္လာေအာင္ ေမႊးယူပ်ဳိးယူတဲ့ အပိုင္းလည္း ရွိေသးတယ္။

ရခိုင္အေရးအခင္းကတည္းက သမၼတ႐ံုးညႊန္ၾကားေရးမွဴး ကိုေဇာ္ေဌး ေခၚ မွဴးေဇာ္က ဖဘကေန ေျပာင္ဆြေပး ေျမႇာက္ ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီအေထာက္အထားေတြ သိမ္းထားပါတယ္။ အခ်ိန္မေရြး ျပန္ထုတ္ျပလို႔ ရတယ္။ အဲဒီေနာက္ မူစလင္ ဆန္႔က်င္ေရး ေဟာေျပာတာေတြ၊ စည္း႐ံုးတာေတြ လႈံ႔ေဆာ္တာေတြ ေနရာအႏွ႔ံအျပားက ထြက္လာတယ္။ က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ ထြက္လာတယ္။မူစလင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို အားမေပးဖို႔ တိုက္တြန္းလႈံ႔ေဆာ္တာေတြလည္း ထြက္ လာတယ္။ ဒါေတြအားလုံးကို အစိုးရက လႊတ္ေပးထားတယ္။ ဒါဟာ အစိုးရက ေမႊးတဲ့မီးပဲ။ အစိုးရေမြးထားတဲ့ မီးပဲ။ အ စိုးရ ပ်ဳိးယူထားတဲ့မီးပဲ။ တိုင္းျပည္တျပည္မွာ ဒီလို အမုန္းမီးကို ေမြးထားတာဟာ တခ်ိန္မွာ တတိုင္းတျပည္လုံးမွာ အလြန္ဆိုးဝါးေၾကကြဲဖြယ္ ထိခိုက္နစ္နာ ဆုံး႐ႈံးမႈမ်ဳိးေတြ ျဖစ္တတ္တယ္။ ဒီလုိမီးကို ဆက္ပ်ဳိးထားရင္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္တဲ့ လူမ်ဳိးေရး လႈံ႔ေဆာ္တဲ့ ေဟာေျပာ ေရးသားမႈေတြကို ဆက္အားေပးထားရင္ ဒီ့ထက္ဆိုးတဲ့ ေၾကကြဲစရာေတြ ျဖစ္ လာႏိုင္ေသးတယ္။ ဒီအႏၱရာယ္မ်ဳိးကို အစိုးရ လုပ္တဲ့လူေတြ သိတယ္။ တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္တဲ့ အေျမႇာ္အျမင္ရွိတဲ့ ဘယ္ အစိုးရမ်ဳိးမွ မလုပ္ဘူး။ အခုလုပ္ရပ္ေတြက သိရက္နဲ႔ လုပ္ယူေနတာ။ အဂၤလိပ္အစိုးရ လက္ထက္ကတည္းကပဲ။ အဂၤလိပ္အစိုးရက သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေျပလည္ဖို႔အတြက္ ဗမာေတြ အိႏၵိယေတြကို တိုက္ေပးခဲ့တယ္။ ဒီလမ္းစဥ္ကို စစ္အာ ဏာရွင္ တိုင္းရင္းသား အစိုးရက အတုခိုးက်င့္သုံးတာပဲ။ လိုရင္းကေတာ့ အာဏာတည္ျမဲေရးပဲ။

အရင္တုန္းက ဗုဒၶဘာသာနဲ႔မူစလင္တိုက္ေပးတဲ့အခါမွာ မူစလင္ဘက္က ဆြတဲ့စာကို ျဖန္႔ၿပီး သုံးတာမ်ားတယ္။ အဂၤလိပ္ကေမြးထားၿပီး ထုတ္သုံးတာက ေမာ္လဝီနဲ႔ ေယာဂီစာအုပ္။ ဒီစာအုပ္ကို စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္ အေမြခံၿပီး ခဏခဏ ထုတ္သုံးခဲ့ၾကေသးတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္မွာ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရက အသစ္ ေမြးထားၿပီး လိုရင္ ထုတ္သုံးတာက ကိုးေျခာက္ကိုး။ တသက္လုံး ဘယ္တုန္းကမွ မရွိတဲ့ ဒီကိုးေျခာက္ကိုး အေတြးအေခၚေတြ လႈံ႔ေဆာ္မႈေတြ ျပန္႔ပြားလာ တာ၊ ဒါေတြကို အစိုးရ တာဝန္ရွိသူေတြ မသိက်ဳိးကြ်ံျပဳေနတာဟာ ျပႆနာရဲ႕ အေျခခံေလာင္စာပဲ။ ဒါေတြကို မသိက်ဳိး ကြ်ံျပဳတယ္ဆိုတာ ေသြး႐ိုးသား႐ိုး မဟုတ္ဘူး။ ေမြးထားတာ။ လိုရင္ ထုတ္သုံးဖို႔ ႀကီးထြားလာေအာင္ ေမြးျမဴထားတာ။ သူက အစိုးရသစ္ ဆိုသကိုးဗ်။ ဒီေတာ့ စာအုပ္အသစ္ တံဆိပ္အသစ္ေတြ ေမြးယူတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ မလိုရင္ ထိုးေကြ်းပါ လိမ့္မယ္။ ဒါကိုလည္း ၉၆၉ မ်ား သတိျပဳၾကပါ။

ေနာက္အႏၱရာယ္ရွိသူက မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ ဦးဝီရသူ။ ဦးဝီရသူရဲ႕ သကၤန္းမွာ ေသြးစြန္းေနၿပီ။ မိတၳီလာ အေရးမွာ ဦးဝီရသူ ပါရာဇိက ကံ ထိုက္သြားၿပီလို႔ ဆိုခ်င္တယ္။ မိတၳီလာမွာ အမ်ားအျပား ေသေၾကဆုံး႐ႈံးမႈေတြဟာ ဦးဝီရသူ ပေယာဂ မကင္းဘူး။ စိတ္ေကာင္းရွိရင္ ဦးဝီရသူ ေနာင္တရဖို႔သင့္ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ေနာင္တရတဲ့ လကၡဏာ မေတြ႔ရဘူး။ သူ႔ေၾကာင့္ လူအမ်ားအျပား ေသၾကရေပမဲ့ ေနာင္တမရဘူး။

မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ ဦးဝီရသူဟာမူစလင္ဆန္႔က်င္ေရး တရားေတြ လႈံ႔ေဆာ္ေဟာေျပာခဲ့ တယ္။ မူစလင္ဆန္႔က်င္ေရးကို ဖဘကေန တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အစီအစဥ္ရွိရွိလုပ္တယ္။ ဒါေတြဟာ ရာဇဝတ္မႈေျမာက္တဲ့ ေဟာေျပာခ်က္ေတြပဲ။ ဘာ သာႏွစ္ခု လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႏွစ္ခုအၾကားမွာ အဓိက႐ုဏ္း အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ပြားေစတဲ့ လႈံ႔ေဆာ္မႈေတြပဲ။ ဒီလို သူတပါးဘာ သာကို ထိခိုက္ေဟာေျပာတာမ်ဳိးကို ဘယ္အစိုးရေကာင္းကမွ ခြင့္မျပဳဘူး။ ခုေတာ့ သမၼတႀကီး ေထာက္ခံပြဲလုပ္ထားလို႔ လား မသိဘူး။ ဦးဝီရသူကို စိတ္ႀကိဳက္ေဟာေျပာခြင့္ ေပးတယ္။ ဦးဝီရသူဟာ ဆႏၵျပခြင့္ ဥပေဒေပၚလာၿပီးေနာက္မွာ တၾကိမ္တည္းသာ လူတေသာင္းအထိ ခြင့္ျပဳဖူးတဲ့ ဆႏၵျပပြဲကို ဦးေဆာင္စီစဥ္ခဲ့သူပါ။ အဲဒီဆႏၵျပပြဲကလည္း သမၼတႀကီး ကိုေထာက္ခံၿပီး မူစလင္ကို ဆန္႔က်င္တဲ့ ဆႏၵျပပြဲပါ။ အဲဒီ ဦးဝီရသူက အဓိက႐ုဏ္းေတြ ျဖစ္လာေတာ့ သူကပဲ ကယ္ တင္ရွင္ လုပ္ျပန္တယ္။ ကယ္တင္ရွင္လုပ္ရင္းကေနပဲ ဖဘ ကေန ဖြတဲ့ အလုပ္ကိုလည္း ဝတၱရားမပ်က္ ဆက္လုပ္ျပန္ တယ္။ ဒီလို အျငင္းပြားဖြယ္ အျဖစ္ဆုံးပုဂၢိဳလ္ဟာ မစၥတာ နမ္ဘီးယားနဲ႔ အစိုးရဝန္ႀကီးေတြ မိတၳီလာကို လာၿပီး တိုင္းခန္း လွည့္လည္တဲ့အခါ ဗုဒၶဘာသာ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ပါလာျပန္တယ္။ ဒီလုပ္ရပ္ဟာ အမ်ားႀကီး စဥ္းစားေတြးေတာစရာ ေတြ ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။

ဖဘ ေပၚမွာလည္း ေလ့လာၾကည့္ပါ။ မူစလင္ဆန္႔က်င္ေရးကို အႀကီးအက်ယ္လုပ္တဲ့သူ အမ်ားစုဟာ တၿပိဳင္တည္းမွာပဲ အစိုးရေထာက္ခံသူေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ အစိုးရလူေတြအားလုံးဟာလည္းမူစလင္ဆန္႔က်င္ သူေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ဖဘေပၚ မွာ မူစလင္ဆန္႔က်င္ေရးလုပ္တဲ့ သူေတြရဲ႕ စာေတြကို မွဴးေဇာ္တို႔ ဦးရဲထြတ္တို႔က သူတို႔ စာမ်က္ႏွာကေန ျပန္ျဖန္႔ ျပန္ေဝ လုပ္ေပးတယ္။ တခ်ိန္က မွဴးေဇာ္ ကိိုယ္တိုင္ေရးတာေတြဟာ ျပႆနာအႀကီးအက်ယ္တက္လာလို႔ အခု တျခားနာမည္နဲ႔ ေရးၿပီး သူတို႔ အေကာင့္ေတြကတဆင့္ ျပန္ျဖန္႔ေပး၊ ေၾကာ္ျငာေပးေနသလားမွတ္ရတယ္။ ေသခ်ာတာ တခုကေတာ့ အစိုးရဘက္ေတာ္သား အားလုံးဟာ မူစလင္ဆန္႔က်င္ မုန္းတီးသူေတြ ျဖစ္ၿပီး မူစလင္ဆန္႔က်င္ မုန္းတီးသူေတြထဲက အမ်ားစုဟာလည္း အစိုးရ ေထာက္ခံသူေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ပဲ။

အစိုးရ ဘက္ေတာ္သားေတြအားလုံးက မူစလင္ကို ခါးခါးသီးသီး မုန္းတီးေနတဲ့အခ်က္နဲ႔ လုံျခဳံေရးေတြက အဓိက႐ုဏ္း ကို ႀကီးထြားေအာင္ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနတဲ့အခ်က္ဟာ တိုက္ဆိုင္မႈ မဟုတ္ဘူး။

လက္ပံေတာင္းကို အာ႐ံုလႊဲျခင္း

ဒီလိုအခ်ိန္မွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ တိုက္တြန္းခ်က္ေၾကာင့္ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းယူၿပီး လက္ပံေတာင္းမွာ ဆႏၵျပ ေနၾကတယ္။ လက္ပံေတာင္း ဆႏၵျပပြဲဟာ လူမ်ဳိးေရး အဓိက႐ုဏ္းေၾကာင့္ ေမွးမွိန္သြားတယ္။ ဘယ္မီဒီယာမွာမွ တက္မ လာဘူး။ ဒါဟာ သူတို႔ လိုခ်င္တဲ့ ရလဒ္ပါပဲ။ လက္ပံေတာင္းမွာ ဆႏၵျပခ်င္သေလာက္ ျပ။ သူတို႔ မမႈပါဘူး။ ခြင့္ျပဳဖို႔လည္း ညႇိထားၿပီးပါၿပီ။ တျခား ေဒသက ျပည္သူေတြ သတိမထားမိၾကဖို႔၊ တျခား ေဒသကလူေတြ မကူညီၾကဖို႔က အဓိကပါ။ မေညာင္းရင္ မင္းတို႔ လမ္းေလွ်ာက္ၾက။ ငါတို႔က ဂ႐ုမစိုက္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ လစ္လ်ဴ႐ႈထားပါလိမ့္မယ္။ ဆႏၵျပခ်င္ျပ၊ လိုက္လည္း မလိုက္ေလ်ာဘူး၊ အသိအမွတ္လည္း မျပဳဘူး ဂ႐ုလည္း မစိုက္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ သူလုပ္ခ်င္ရာ ဆက္ လုပ္ပါလိမ့္မယ္။

ဒါေပမဲ့ ဒီမိုကေရစီလုပ္ေနပါၿပီဆိုတဲ့ အစိုးရရယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးေတြရယ္ သိထားဖို႔က ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ဆႏၵျပေန တာကို လစ္လ်ဴ႐ႈတာဟာ ဆူဆူပူပူ လုပ္ေအာင္ ဖိတ္ေခၚရာေရာက္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ ၿငိမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ဆႏၵျပၾကပါလို႔ေတာ့ ေျပာတယ္။ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ဆႏၵျပေနေတာ့လည္း ျပခ်င္ျပ ဘယ္သူကမွ အေရးမ လုပ္ဘူး၊ ပစ္ထားလိုက္မယ္ဆုိရင္ သူတို႔ကို စကားေျပာလာေအာင္၊ သူတို႔ကို အာ႐ံုစိုက္လာေအာင္ သူတို႔ဟာ ပိုထိ ေရာက္တဲ့ နည္းလမ္းမ်ဳိးကို ေရြးၾကရေတာ့မယ္။ ဒါဟာ သူတို႔ေရြးခ်င္လို႔ ေရြးရတာမဟုတ္၊ သူတို႔ကို အဲသလို လမ္းမ်ဳိး ေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔တာပဲဆိုတာ သိၾကဖို႔လိုတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ တေလွ်ာက္မွာလည္း လယ္ေတြ မေပးခ်င္လို႔ သီးႏွံေလ်ာ္ေၾကး မလိုခ်င္ပါဘူး။ ေျမမငွားခ်င္ဘူးလို႔ ေတာင္းပန္တဲ့ အခ်ိန္မွာ လယ္သမားေတြကို ျခိမ္းေျခာက္ဖမ္းဆီးတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္ႏိုင္ငံေရးသမားက မွဝင္မကူဘူး။ လယ္သမား ေတြကို ပစ္ထားတယ္။ လယ္သမားေတြက မတတ္သာတဲ့ အဆုံး သူတို႔ နစ္နာခ်က္ကို လူသိေအာင္ ဆႏၵျပေအာ္ဟစ္ လာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက ဘာ့ေၾကာင့္ မေဆြးေႏြးႏိုင္ရသလဲ။ ေဆြးေႏြးတဲ့နည္းအရင္ မသုံးဘဲ ဘာ့ေၾကာင့္ ထစ္ကနဲရွိ ဆႏၵျပေနရသလဲ ဆိုၿပီး ထေအာ္တယ္။ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားခင္ဗ်ာ။ စဥ္း စားၿပီးေျပာပါ။ နားနားၿပီး ေျပာပါခင္ဗ်ား။

ဆႏၵျပဖို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ခြင့္ေတာင္းျပန္ေတာ့လည္း ခြင့္မေပးဘူး။ ခြင့္ျပဳခ်က္မယူဘဲ ဆႏၵျပျပန္ေတာ့ တရားဥပေဒနဲ႔ မညီ ဘူးဆိုၿပီး လက္ညႇိဳးထိုးျပန္တယ္။ အခုတိုက္ယူ ေတာင္းယူလို႔ ဆႏၵျပခြင့္ကေလး ေလာက္ေတာ့ ရလာၿပီ။ အကန္႔အ သတ္နဲ႔ ရတာပါ။ ရလာတဲ့ အခြင့္အေရးေလးနဲ႔ ဆႏၵျပျပန္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရး သမားႀကီးေတြ ဘာလုပ္ေနလဲ။ ဒီမိုကေရစီ မိခင္ႀကီးနဲ႔ ဖခင္ႀကီး ဘာလုပ္ေနလဲ။ သူတို႔ နားမၾကား ၾကျပန္ပါဘူး။ ေအးေအးေတာင္းရင္ နားမၾကားဘူး၊ ဆူရင္ပူရင္ သတ္မယ္၊ ျဖတ္မယ္။ ဒါပဲလား။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေပးမယ့္ ဒီမိုကေရစီ။

႐ိုး႐ိုးဆႏၵျပတာကို မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ ပါေဖာင္းမန္႔လုပ္ အေခါင္းမီး႐ႈိ႕ စသျဖင့္ သူတို႔ ဒုကၡကို လူေတြ အာ႐ံုစိုက္လာေအာင္ လုပ္ျပန္ေတာ့လည္း ျပင္ပကလူေတြ ပါလာၿပီ ဘာညာဆိုၿပီး ေဝဖန္ၾကျပန္တယ္။

လက္ပံေတာင္း ထြက္ေပါက္

လက္ပံေတာင္းက ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားခင္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ထြက္ေပါက္ မရွိေအာင္ ပိတ္ေနပါတယ္။ ခင္ဗ်ား တို႔ကို အၾကမ္းဖက္ခ်င္လာေအာင္ အစိုးရက တြန္းပို႔ေနပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုတြန္းပို႔တဲ့ အတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔ အၾကမ္းမ ဖက္ၾကပါနဲ႔။ ဒါဟာ ေထာင္ေခ်ာက္ပါ။ သူတို႔က ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ဖို႔ ေစာင့္ေနပါတယ္။ မီးေလာင္ေစတတ္ေသာ မီးခိုးဗုံး ဆိုေသာ အရာနဲ႔ ျဖိဳခြဲဖို႔ ေစာင့္ေနပါတယ္။ ဒီတခါ ခင္ဗ်ားတို႔ သပိတ္စခန္းမွာ တာေပၚလင္ မမိုးဘဲ မီးထေလာင္ရင္ “ေဆာရီးပါ။ ဒီတႀကိမ္ စမ္းသပ္ၿပီးမွပဲ တာေပၚလင္ မမိုးရင္လည္း မီးေလာင္တတ္တာပဲ ဆုိတာကို က်ေနာ္တို႔ သိပါ ေတာ့တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ အေတြ႔အၾကဳံနည္းပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကို ႏိုင္ငံျခား လႊတ္ၿပီး သင္တန္းေပးပါဦး” လို႔ ဆိုပါလိမ့္ ဦးမယ္။

တကယ္ေတာ့ လက္ပံေတာင္း လူထုအေနနဲ႔ ေရြးခ်ယ္သင့္တဲ့နည္းက တနည္းပဲရွိပါတယ္။ လက္ပံေတာင္း အေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဆႏၵျပပြဲေတြကို လက္ပံေတာင္းမွာတင္မကပဲ တျခားေနရာေတြမွာလည္း ျပဳလုပ္လို႔ ရပါတယ္။ အရင္က လည္း နည္းနည္းပါးပါး လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီတုန္းက ဆႏၵျပခြင့္ မရလို႔ လူမ်ားမ်ား မပါႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ အခု ဘယ္မွာ ပဲ ဆႏၵျပျပ ရေစ့မယ္လို႔ အာမခံထားသူ ရွိေနပါၿပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္က ေျပာထားပါတယ္။ သူ႔အိမ္ေရွ႕မွာ ဆႏၵျပ ခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း ရပါေစ့မယ္လို႔ အာမခံထားပါတယ္။

ဆႏၵျပခြင့္ေတာင္းတာကို သူတို႔ ကတိဖ်က္ၿပီး မေပးရင္လည္း ဥပေဒအရ ဘာ့ေၾကာင့္ ခြင့္မေပးသလဲဆိုတာ ေျဖရွင္း ခ်က္ေတာင္းလို႔ရပါတယ္။ သူတို႔ ေျဖရွင္းခ်က္ ေပးရပါမယ္။ ဆီေလ်ာ္တဲ့ ခိုင္လုံတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ ျဖစ္ရပါမယ္။ လုံျခဳံ ေရး ထိခိုက္မွာ ေၾကာက္လို႔ဆိုတဲ့ ျဖီးလုံးျဖန္းလုံးေလာက္နဲ႔ မရပါဘူး။ လုံျခဳံေရး ထိခိုက္မယ္လို႔ ယူဆရင္ သူတို႔က လုံျခဳံ ေရး ေပးရမယ္။ ဒီ့ထက္ပိုၿပီး အမ်ားျပည္သူရဲ႕ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ကို ထိပါးမွာ စိုးရိမ္တယ္ဆိုရင္ ဘာ့ေၾကာင့္ စိုး ရိမ္ရေၾကာင္း ရွင္းခ်က္ေတာင္းႏိုင္ပါတယ္။ သူမ်ား တိုင္းျပည္ေတြမွာ လူသိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ဆႏၵျပဖို႔ ခြင့္ေတာင္းတာကို အစိုးရေတြက ခြင့္ျပဳခ်က္ေပးရပါတယ္။ ဒီေတာ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ မခိုင္လုံပဲ ဆႏၵျပခြင့္ကို ပိတ္ပင္ရင္ အေျခခံ ဥပေဒ ကိုင္ၿပီး တရားစြဲလို႔ ရပါတယ္။ တရားစြဲရင္လည္း သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ အႏိုင္ေပးမွာပဲ ဆိုေပမဲ့ လူအမ်ားသိေအာင္ စြဲသင့္ ရင္ စြဲရပါလိမ့္မယ္။

ဒီေတာ့ ျပည္သူကို ျပည္သူကသာ ကူညီႏိုင္ပါတယ္။ ဆင္းရဲသားကို ဆင္းရဲသားခ်င္းကသာ ကူညီတတ္တယ္လို႔ ဆိုုခ်င္ ပါတယ္။ အမ်ားျပည္သူရဲ႕ ဝိုင္းဝန္းမႈ မပါဘဲ လက္ပံေတာင္း ျပႆနာ မၿပီးႏိုင္ပါဘူး။

လူထုအထက္ ဥပေဒအထက္ အရာအားလုံးအထက္ေရာက္ေနေသာေၾကာင့္ နားမၾကားႏိုင္ျဖစ္ေနၾကေသာ၊ နားမၾကား ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကေသာ လူႀကီးမင္းမ်ားဆီသို႔ အသံေပါက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့နည္းဟာ ဒီနည္းပဲရွိမယ္လို႔ အၾကံျပဳ ခ်င္ပါတယ္။

ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း
မတ္ ၂၆၊ ၂၀၁၃

Ref: ေန႔သစ္္