ေျမမခတဲ့ ၾကယ္ေၾကြည

ပုုခံုုးေပၚက ေခတ္တာဝန္
ဘယ္ေလာက္ေက်ပြန္လဲ
ဆုု ေတြတြဲလဲနဲ့တိုုင္းတာ
အဲ့ဒါမွ……
ျပည့္စံုုနုုိင္ၾကသလား။

သူ႔ကိုု
ရြာငယ္ငယ္ေလးမွာေမြး
လယ္သမားရဲ့ ကေလးပါပဲ။
ဘုုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာစာသင္
တကၠသိုုလ္ၾကီးေတြလဲမဝင္ဘူးပါဘူး။

နံပါတ္တုုတ္ေအာက္မွာ
မီးဟုုန္းဟုုန္းေတာက္ခဲ့တယ္
အေတာင္ေပါက္စ ခြပ္ေဒါင္းဘဝက။
ကြ်န္စိတ္မဝင္ေအာင္
သခင္လည္း ျဖစ္ခဲ့ဘူးတယ္။
ပန္းလိုု မီးလိုုက်င့္
စစ္သားေကာင္းလည္းျဖစ္တယ္။

အဂၤလိပ္ကိုုအာခံ
ဂ်ပန္ကိုုေတာ္လွန္
ဆင္းရဲသားေတြအတြက္ အျမဲမွန္ခဲ့တယ္။
ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုုျမတ္ႏိုုး
စစ္သူခိုုးေတြနဲ့လမ္းခဲြခဲ့တယ္။

သူပ်ဳိးတဲ့ပန္း
သူမနမ္းသြားရရွာဘူး။
သူ႔ရြာငယ္ေလး ေရးေရးေတာင္
ျမင္မသြားရရွာဘူး။
ေရႊတိဂံုုကိုု ဖူးခြင့္မရေပမယ့္
ယံုုၾကည္ရာကိုု အျမစ္တြယ္
ခန္႔ခန္႔ထယ္ထယ္ ေသဆံုုးခဲ့တယ္။

မ်ဳိးဆက္ရွင္သန္ဖိုု႔
ေျမာက္ဘက္ကိုုပ်ံခဲ့တယ္။
ေတာင္ဘက္ပ်ံသူေတြကိုုအားနာလိုု႔
ၾကားအလည္မွာ ရပ္မေနပါ
အဲ့ဒါမွ ရဲရင့္တဲ့ၾကိဳးၾကာ။

ျခေသၤ့နဲ့ယုုန္ျပသာနာကိုု
ေနသာသလိုုမေနခဲ့ဘူး။
တဘဝလံုုးရင္း
အားၾကီးသူေတြကိုု
စစ္ခင္းခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္….
သူ႔ဧည့္ခန္းမွာ
တူနဲ့တံဇဥ္ တလက္စီကလြဲ
ဆုုဆိုုတဲ့ တိုု႔လိုု႔တြဲလဲေတြ
နဲနဲမွမရွိခဲ့ဘူး။

လူထုုအတြက္………
ေတာ္လွန္ေရးနဲ့ၾကီးျပင္း
ေတာ္လွန္ေရးကိုုရႈရႈိက္
ေတာ္လွန္ေရးကိုုေထြးခ်ီ
ေဆြးေဆြးနီတဲ့ ခြပ္ေဒါင္း
အေတာင္ဘယ္တုုန္းကမွ မေညာင္းခဲ့။

ခုုေတာ့
သူရဲေကာင္းတိုု႔ရြာ
ဆိုုင္းစုု ေကာင္းကင္မွာ
ျမဴေတြရစ္သိုုင္းတဲ့
ေအာက္တိုုဘာရဲ့ ညလည္ခင္း
အနီေရာင္ ၾကယ္တစင္းေၾကြ
ေသခ်ာတာက…………….
သူဘယ္ေတာ့မွ ေျမမခဘူး ။ ။


(သူရဲေကာင္း ဗိုုလ္မႈးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာ အတြက္ဂုုဏ္ျပဳေရးစပ္ပါသည္။)

ကမာပုလဲ