ကမၻာႀကီးကို ခါးေစာင္းတင္ထားႏုိင္မႇ ေတာ္ကာက်တယ္

လူထုစိန္၀င္း

Sunday, 04 December 2011

အလဲဗင္းကို ဆူေပးပါခင္ဗ်
တစ္မနက္ ဂ်ာနယ္ေတြဖတ္ေနတုန္း နယ္စာဖတ္ပရိသတ္ တစ္ေယာက္ ဆီက ဖုန္းဆိုလို႔ ေကာက္နားေထာင္ လိုက္ေတာ့ အရင္ဆံုး ၾကားလိုက္ရတဲ့ စကားျဖစ္တယ္။ အဆက္အစပ္မရႇိ ၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ ဘုမသိ၊ ဘ မသိျဖစ္ၿပီး ေၾကာင္သြားလို႔ 'ခင္ဗ်ာ' လို႔ပဲ အာေမဋိတ္ ျပဳလုိက္တယ္။

သည္းေျခခိုက္ေတြ ေနာက္မလိုက္ေတာ့

အဲဒီေတာ့မႇဖုန္းဆက္သူက ''ဒီမနက္ထြက္တဲ့ Bi-Weekly Eleven ဖတ္ၿပီးၿပီ မဟုတ္လားခင္ဗ်။ ဆရာကေတာ့ ဘယ္လို ျမင္သလဲမသိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ပ်က္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သိပ္အထင္ႀကီး ထားတဲ့ Eleven က ဒီလို သတင္းမ်ဳိး ထည့္တယ္ဆိုတာ ယံုေတာင္ မယံုႏိုင္ဘူး။ Eleven က လူငယ္ေတြကို ဆူေပးဦးမႇ ျဖစ္မယ္ထင္လို႔ ဆရာ့ဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္တာပါ'' လို႔ အက်ဳိးအေၾကာင္း ရႇင္းျပတယ္။ တိုက္တုိက္ ဆိုင္ဆိုင္ အဲဒီ သတင္းဖတ္ၿပီး အုန္းအုန္း ကြၽက္ကြၽက္ေတာ့ ျဖစ္သြားဦးမႇာပဲလို႔ ေတြးေတာ ေနခ်ိန္မႇာ ဒီဖုန္း ၀င္လာတာျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔ ျမန္မာ စာဖတ္ပရိသတ္ဟာ 'သည္းေျခခိုက္' (Sensational) သတင္းေတြ ေနာက္ကို မလိုက္ၾကေတာ့ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ အဆင့္အတန္း ျမင့္ေနၿပီလို႔ ေဖာ္ျပေနတာျဖစ္လို႔ ၀မ္းသာရေသးတယ္။

ေကာင္းေကာင္းခ်ီးက်ဴး

ပဏာမအေနနဲ႔ အက်ဳိးအေၾကာင္း ရႇင္းျပၿပီးေတာ့ သူကဆက္ေျပာပါတယ္။ ''ကြၽန္ေတာ္က Eleven စထြက္ ကတည္းက မျပတ္တမ္း ဖတ္လာတဲ့ အမာခံ ပရိသတ္ပါ။ မူတစ္ခု အခိုင္အမာ ကိုင္စြဲထားတဲ့ ဂ်ာနယ္မို႔ ႏႇစ္သက္တယ္။ အ၀ါေရာင္ သတင္းေဆာင္းပါး မ်ဳိးေတြနဲ႔ ဟုတ္ပါ့ဘုရား၊ မႇန္ပါ့ဘုရား စာမ်ဳိးေတြ ကင္းရႇင္းလုိ႔ သေဘာက်တယ္။ Eleven ၁၁ ျပည့္ေျမာက္ အခမ္းအနား အေခြကို ၾကည့္ၿပီး Eleven စီအီးအို ေျပာသြားတဲ့ စကားေတြကို သိပ္အားရတယ္။ ကိုယ့္အေပၚ က်ေရာက္လာႏိုင္တဲ့ အႏၲရာယ္ေတြကို ရဲရဲရင့္ရင့္ ရင္ဆိုင္ၿပီး တုိင္းျပည္အတြက္ ေျပာသင့္ ေျပာထုိက္တာေတြကို ေျပာသြားတာ ျဖစ္လို႔ အလြန္ ေလးစား သြားတယ္။ ဧရာ၀တီ ျမစ္ဆံုေရကာတာ ကိစၥကေတာ့ ျမန္မာ စာနယ္ဇင္း ေလာကမႇာ မႇတ္တိုင္တစ္ခု အျဖစ္ မႇတ္တမ္းတင္ရ လိမ့္မယ္လုိ႔ သတ္မႇတ္ လုိက္တယ္။ သတင္းစာမႇာပါတဲ့ အစိုးရရဲ႕ ေပၚလစီေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ေ၀ဖန္ ေရးသားတာ ဒါပထမဆံုး ေတြ႔ဖူးတာပဲ။ အရင္က ဘယ္သူမႇ မေရးဖူးဘူး။

ေကာင္းေကာင္းေ၀ဖန္

သူကခ်ီးက်ဴးစကားေတြအားရ ပါးရေျပာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မႇ သူ မႀကိဳက္တာကို ဘြင္းဘြင္းရႇင္းရႇင္း ဆက္ေျပာတယ္။ Bi-Weekly Eleven ရဲ႕ ေရးသားခ်က္ေၾကာင့္ အဲဒီေန႔က တစ္ႏုိင္ငံလံုး ေရသန္႔ဘူးေတြ ေရာင္းမေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြား ပါတယ္တဲ့။ ဒီလို 'သည္းေျခခိုက္' သတင္းေတြ ေရးေနက် ဂ်ာနယ္ေတြမႇာ ပါရင္ ပရိသတ္က ဒါေလာက္ အုန္းအုန္းကြၽက္ကြၽက္ ျဖစ္ခ်င္မႇ ျဖစ္မႇာပါ။ သူတို႔ အထင္ႀကီး ေလးစားတဲ့ ဂ်ာနယ္မႇာ ပါတာဆိုေတာ့ စိတ္ခ်ယံုၾကည္စြာနဲ႔ အမ်ား လုပ္သလို လိုက္လုပ္႐ံု သာမက၊ နီးစပ္ရာေတြဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီးေတာင္ သတင္းေပး မိၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုး မဟုတ္ဘူး ဆိုတာသိရေတာ့ သတင္းက တစ္ျပည္လံုး သာမကဘူး ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာ လူမ်ဳိးေတြအထိ ပါပ်ံ႕ႏႇံ႔ေနၿပီ။ ဒါကိုၾကည့္ၿပီး ဂ်ာနယ္သမားေတြ ေကာင္းေကာင္းဆင္ျခင္ ၾကဖို႔ လူႀကီးေတြက ဆံုးမေပးပါ။ သတင္း မီဒီယာဆိုတာ အင္မတန္ တာ၀န္ႀကီးပါတယ္။ ေကာင္းသတင္းကိုသာ ျပန္႔ေစၿပီး အဆိပ္အေတာက္ အညႇီအေဟာက္ ေတြကို မျဖန္႔မိေစဖို႔ ၾကပ္ၾကပ္ ႏိႈးေဆာ္ေပးပါ။ ဆရာက Eleven စထြက္ကတည္းက ေရးလာတာဆိုေတာ့ အယ္ဒီတာေတြနဲ႔ ရင္းႏႇီးေနမႇာပါ။ အယ္ဒီတာ လူငယ္ေလးေတြကို ေကာင္းေကာင္း ဆူေပးပါခင္ဗ်ား။ အသက္ ငယ္ေပမယ့္ သတင္းေထာက္ဟာ သတင္းေထာက္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း အျပည့္အ၀ ရႇိဖို႔ လိုပါတယ္။ အယ္ဒီတာ လုပ္ရင္ အယ္ဒီတာ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း အျပည့္အ၀ ရႇိရမယ္။ မျပည့္ေသးရင္ ျပည့္ေအာင္ အဆက္မျပတ္ ျဖည့္ေနရမယ္။ သတင္းေထာက္တို႔၊ အယ္ဒီတာတို႔ ဆိုတာက ကမၻာႀကီးကို ခါးေစာင္း တင္ထားႏိုင္မႇ ေတာ္ကာက်တဲ့ အလုပ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္ . . .

ကိုရီးယားကားထဲကလို

သူေျပာတာေတြကို ဂ႐ုစိုက္နားေထာင္ပါတယ္။ အားလံုးမႇန္ပါတယ္။ ပါးစပ္ ၁၀ ေပါက္ပါရင္ ေတာင္ ျပန္ေျပာစရာ စကား မရႇိပါဘူး ဆိုတဲ့ ကိုရီးယားကားထဲကလို ေျပာရမႇာပါပဲ။ မႇားသြားပါတယ္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဆိုတာက လြဲၿပီး တျခား ေျပာစရာမႇ မရႇိတာ။ အဲဒီေတာ့ သူေက်နပ္ေအာင္ ''ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့ ဆူေပးပါ့မယ္'' လို႔ အာမဘေႏၲ ခံလုိက္ရတာေပါ့။ ဒီေခတ္ ဂ်ာနယ္ေလာကမႇာ အသက္ ႏႇစ္ဆယ္နဲ႔ သံုးဆယ္ၾကား ေယာက်္ားေလးေတြနဲ႔ မိန္းကေလးေတြ မ်ားသလို Eleven ဂ်ာနယ္ေတြမႇာလည္း လူငယ္ေတြ ခ်ည္းပါပဲ။ ေပၚလစီမူ၀ါဒ ခိုင္ခုိင္မာမာ ခ်ထားတဲ့ ဂ်ာနယ္ တစ္ေစာင္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဂ်ာနယ္ေတြရဲ႕လားရာ လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ က်င့္၀တ္ပိုင္း ဆုိင္ရာေတြမႇာ အျပည့္အ၀ စိတ္ခ် ယံုၾကည္ႏိုင္ေပမယ့္ အလုပ္ ပိုင္းဆုိင္ရာေတြမႇာေတာ့ 'ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ သတင္းသမား' ေတြလို႔ေခၚခံရဖို႔ အေ၀းႀကီး လိုပါေသးတယ္။ အမ်ားႀကီး ႀကိဳးစား ၾကရပါဦးမယ္။

ပိုက္ဆံမေႏႇာေျမာဘူး

သတင္းနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ Eleven က ပိုက္ဆံ မႏႇေျမာပါဘူး။ ႏႇစ္စဥ္ အာဆီယံထိပ္သီး အစည္းအေ၀း တုိင္းကို ကိုယ့္စရိတ္နဲ႔ကိုယ္ သတင္းေထာက္ လႊတ္ၿပီး သတင္း ယူခိုင္းတယ္။ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံက သတင္းမီဒီယာ လုပ္ငန္းေတြကို ေလ့လာဖို႔ သတင္းေထာက္ ေလး၊ ငါးေယာက္ကို ကိုယ့္စရိတ္နဲ႔ကိုယ္ လႊတ္ေပးတယ္။ ေတာင္အာဖရိက ႏိုင္ငံမႇာက်င္းပတဲ့ ကမၻာ့ဖလား ေဘာလံုးပြဲကိုလည္း ကိုယ့္စရိတ္နဲ႔ကိုယ္ သတင္းေထာက္ လႊတ္ၿပီး သတင္း ယူခိုင္းတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သတင္းေတြကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ဖတ္ၾက၊ သိၾကရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္တြင္း သတင္းေတြမႇာေတာ့ အမ်ားႀကီး ႀကိဳးစားဖို႔ လိုေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ပါသင့္ ပါထိုက္တဲ့ သတင္းေတြ တျခား ဂ်ာနယ္ေတြမႇာပါၿပီး Eleven ဂ်ာနယ္ေတြမႇာ မပါတာမ်ဳိးေတြ ရႇိတယ္။ ဒါ့အျပင္ သတ္ပံု အမႇားနဲ႔ စာအက် အေပါက္ေတြလည္း အပတ္စဥ္ ေတြ႔ေနရတယ္။ Eleven လို ဂ်ာနယ္ႀကီးမႇာ ဒါမ်ဳိးေတြ လံုး၀မ ရႇိသင့္ဘူး။

အပတ္စဥ္သတင္းစာ

Weekly Eleven နဲ႔ Bi Weekly Eleven တို႔ဟာ အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္ေတြလို႔ ေခၚေနၾကေပမယ့္ အမႇန္ကေတာ့ သတင္းစာ အလုပ္ေတြ လုပ္ေနၾကတာ ျဖစ္လို႔ အပတ္စဥ္ထုတ္ သတင္းစာလို႔ ေခၚမယ္ဆို ေခၚႏိုင္တယ္။ အေနာက္ ႏုိင္ငံေတြမႇာလည္း 'ဆန္းေဒးတိုင္း' တို႔ 'ဆန္းေဒးပို႔စ္' တို႔လို တစ္ပတ္ တစ္ႀကိမ္ထုတ္ သတင္းစာေတြ ရႇိတာပါပဲ။ ဒီေန႔ ဂ်ာနယ္ဖတ္ ပရိသတ္က သတင္းေတြ သိခ်င္လို႔ ဖတ္ေနၾကတာ ျဖစ္တယ္။ သတင္းစာသမား တစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္စိနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ Eleven က သတင္းေတြနဲ႔ ေဆာင္းပါးေတြဟာ သတင္းစာရဲ႕ အဂၤါရပ္ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ''လိုတိုရႇင္း'' ပံုစံ က်စ္လ်စ္ သိပ္သည္းမႈ သိပ္မရႇိဘူး။ ရႇည္လ်ား ေထြျပားၿပီး ပြေယာင္းေယာင္းျဖစ္ ေနတယ္လို႔ ျမင္တယ္။ စာမ်က္ႏႇာ အျပင္အဆင္ ေလးေအာက္ ဒီဇိုင္းကလည္း ဆြဲေဆာင္မႈ သိပ္မရႇိဘူး။ ေရာင္စံု႐ိုက္ႏႇိပ္ႏိုင္တာကို အျပည့္အ၀ အသံုးမခ် ႏိုင္ေသးပါဘူး။ သတင္းဓာတ္ပံု ပညာ (ဖိုတိုဂ်ာနယ္လစ္ဇင္) နဲ႔ ေရာင္စံုပံုႏႇိပ္ ပညာေပါင္းစပ္ၿပီး သြက္လက္လႇပတဲ့ စာေစာင္တစ္ခု ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစား ၾကေစခ်င္ပါတယ္။

မ်က္စိပသာဒလႇပဖို႔

သတင္းစာတစ္ေစာင္ရဲ႕အသက္ဟာ အဲဒီသတင္းစာကက်င့္သံုးတဲ့ ေပၚလစီမူ၀ါဒ ေပၚမႇာ မူတည္တာ မႇန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သတင္းစာေတြ အမ်ားႀကီး ျဖန္႔ခင္း ေရာင္းခ်ေနတဲ့ ထဲက ေကာက္ယူ ဆြဲလႇန္ၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ မ်က္စိပသာဒ လႇပေနဖို႔လည္း လိုတယ္။ လႇဖို႔ဆိုရာမႇာ ခံ့ညား လႇပတာကိုေျပာတာပါ။ ကလက္တက္တက္နဲ႔ လႇတာကို ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ စာနယ္ဇင္း မိတ္ကပ္ပညာ ကြၽမ္းက်င္သူ တစ္ေယာက္ဟာ ခံ့ညားလႇပေအာင္ စာမ်က္ႏႇာ ဖြဲ႔တတ္ရပါတယ္။ မ်က္ႏႇာဖံုး တစ္ခုတည္း လႇေနလို႔ မျဖစ္ဘူး။ အတြင္းက စာမ်က္ႏႇာတိုင္း လႇေနဖို႔ လိုတယ္။

ကိုယ့္ဟာကိုယ္ခန္႔တဲ့ ေမာ္နီတာ

ႏိုင္ငံႀကီးေတြက သတင္းစာတုိက္ႀကီးေတြမႇာ စာဖတ္ပရိသတ္ရဲ႕ တုိင္တန္းမႈေတြကို စိစစ္ဖို႔နဲ႔ တိုက္တြင္း သတင္းစာ က်င့္၀တ္ ျမဲျမံေစဖို႔အတြက္ အခါမလပ္ ေစာင့္ၾကည့္ စည္းၾကပ္ ေပးဖို႔အတြက္၊ အမ်ားယံုၾကည္ ေလးစားတဲ့ အယ္ဒီတာ တစ္ဦးကို အလြယ္တကူ Watch dog လို႔ေခၚတဲ့ Ombudsman အျဖစ္ ခန္႔ထားေလ့ ရႇိပါတယ္။ စာသင္ေက်ာင္းေတြမႇာ အတန္းလိုက္ ေမာ္နီတာေတြ ခန္႔ထားတဲ့ သေဘာေပါ့။ အခုလည္း Eleven ရဲ႕ ေမာ္နီတာ အျဖစ္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ခန္႔ၿပီး အျမင္မေတာ္ဘူး ထင္တာေလးေတြ ေရးလုိက္တယ္။ ကိုယ့္ေပါင္ ကိုယ္လႇန္ေထာင္း သလို ဆုိပါေတာ့။ သူမ်ားက လာေထာင္းရင္ ပိုနာမယ္ မဟုတ္လား။ ဒါေလာက္ဆိုရင္ ''Eleven ကို ဆူေပးပါ ခင္ဗ်'' လို႔ ေျပာတဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္လည္း ေက် နပ္သြားလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။

ေ၀ဖန္တာႀကိဳဆိုတယ္

လက္ေတြ႔လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔လည္း 'ဆရာက ဒို႔ (တို႔) ကိုေခၚၿပီး ဆူရင္ ရလ်က္သားနဲ႔ ခုလို ဂ်ာနယ္ကေန ေရးတာေတာ့ မေကာင္းပါဘူး'ဆိုၿပီး စိတ္မကြက္ၾကေစခ်င္ဘူး။ Eleven ဟာ သူမ်ားေတြကိုသာ ေ၀ဖန္တာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ကို ေ၀ဖန္တာကိုလည္း အျမဲႀကိဳဆိုတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ပရိသတ္ သိေအာင္ ျပလုိက္တာလို႔ သေဘာထား ေစခ်င္တယ္။ ၿပီးျပည့္စံုသူ ဆိုတာ မရႇိပါဘူး။ လူတိုင္း မႇားတတ္တာပဲ။ မႇားတာက အျပစ္မဟုတ္ဘူး။ ရႇက္စရာလည္း မဟုတ္ဘူး။ မႇားတာကို မႇားတယ္လို႔ ၀န္မခံခ်င္ဘဲ ဆင္ေျခဆင္လက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေပးၿပီး မုိးႀကိဳးပစ္တာကို ထန္းလက္နဲ႔ ကာသလိုလုပ္ရင္သာ အျပစ္ျဖစ္တာပါ။ မႇားသြားပါတယ္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ေနာင္မမႇားေအာင္ သတိထား ဆင္ျခင္ပါ့မယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ စာဖတ္ ပရိသတ္က ေက်နပ္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ပါတယ္။

အရည္အခ်င္းျပည့္၀ဖို႔လို

လူငယ္ေတြမို႔ မႇားသြားတာ ခြင့္လႊတ္ပါဆိုတာမ်ဳိး မေျပာေစခ်င္ဘူး။ အသက္ငယ္တာ ႀကီးတာကို စာဖတ္ ပရိသတ္က မၾကည့္ဘူး။ ၾကည့္စရာလည္း မလိုဘူး။ ဂ်ာနယ္မႇာ ''ဂ်ာနယ္လစ္''ဆိုၿပီး လုပ္တယ္ ဆိုကတည္းက ဂ်ာနယ္လစ္ အရည္အခ်င္း အျပည့္အ၀ ရႇိသူေတြလို႔ သူတုိ႔ ယူဆ ထားမႇာပဲ။ အသက္ငယ္ေပမယ့္ သတင္းေထာက္ဟာ သတင္းေထာက္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း အျပည့္ အ၀ ရႇိဖို႔လိုတယ္။ အယ္ဒီတာလုပ္ရင္ အယ္ဒီတာ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း အျပည့္အ၀ ရႇိရမယ္။ မျပည့္ ေသးရင္ျပည့္ေအာင္ အဆက္မျပတ္ ျဖည့္ေနရမယ္။ သတင္းေထာက္တို႔၊ အယ္ဒီတာတို႔ ဆိုတာက ကမၻာႀကီးကို ခါးေစာင္း တင္ထားႏိုင္မႇ ေတာ္ကာက်တဲ့ အလုပ္မ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေလ့လာ ျဖည့္ဆည္း ေနၾကပါလို႔ တုိက္တြန္း လိုက္ပါတယ္။

Ref: EMG News